I think the intention is to be a bi

I think the intention is to be a bit over the top, rather than having every character make sense, so the twin can poison herself to poison him. Same goes for the title. Its like a story to spook children.

Dickens isn't always to be taken seriously, given the playful names he gives his characters, but he usually doesn't let it get in the way of Telling a Story, where the story passes as seriously as it can, even with Spontaneous Human Combustion. His stuff is great to study for breaking down plot points and story beats. Consider that much of his work was serialized, so it always has that "what's next' story element, in the longer work at least.

A lot of people that want to be illustrators in storytelling media, like comics or animation, need to ask themselves... Do they have a story to tell? Can they adapt a story to tell? Can they pick scenes to illustrate? Because, a picture without a story to tell, is like a pie without meat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า ความตั้งใจจะเล็กกว่าด้านบน แทนที่มีตัวอักษรทุกตัวที่ทำให้รู้สึก เพื่อให้คู่สามารถวางยาตัวเองวางยาพิษเขา เช่นเดียวกับชื่อเรื่อง เป็นเหมือนเรื่องหลอกเด็ก

ดิคเก้นไม่เสมอจะต้องดำเนินการอย่างจริงจัง ให้ชื่อขี้เล่น เขาให้ตัวของเขา แต่เขามักจะไม่ให้มันได้รับทางการแจ้งเรื่อง ที่เรื่องผ่านไปเป็นอย่างที่มันสามารถ แม้จะ มีการเผาผลาญมนุษย์อยู่ สิ่งที่เขาเป็นจะศึกษาแบ่งจุดพล็อต และเรื่องเต้น พิจารณาว่า งานของเขามากที่ทำให้อนุกรม ดังนั้นจึงมักจะมีที่ "คืออะไรถัดไป ' องค์ประกอบเรื่อง ในการทำงานที่น้อยที่สุด

มากของคนที่ต้องการให้ วาดสื่อ storytelling เช่นการ์ตูนหรือภาพเคลื่อนไหว ต้องถามตัวเอง... พวกเขามีเรื่องจะบอก พวกเขาสามารถปรับเรื่องแจ้ง พวกเขาสามารถเลือกฉากการแสดง เนื่องจาก ภาพไม่ มีเรื่องแจ้ง เช่นวงกลมโดยไม่มีเนื้อสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมคิดว่าความตั้งใจที่จะเป็นบิตกว่าด้านบนกว่ามีทุกตัวละครมีเหตุผลเพื่อให้คู่สามารถกินยาพิษเข้าไปวางยาเขา เดียวกันจะไปสำหรับชื่อเรื่อง ชอบเรื่องราวกับผีเด็ก ผีเสมอ

ไม่ต้องจริงจังให้ขี้เล่นชื่อเขาให้ตัวละครของเขา แต่เขามักจะไม่ปล่อยให้มันได้รับในทางของการเล่าเรื่องที่เรื่องราวผ่านอย่างจริงจัง มันสามารถแม้การเผาไหม้มนุษย์กับธรรมชาติ . สิ่งที่เขามากเพื่อการแบ่งจุดพล็อตเรื่องราวและจังหวะ พิจารณาว่าส่วนใหญ่ของการทำงานของเขาเป็นอันดับ ดังนั้นจึงมักจะมี " อะไรคือองค์ประกอบเรื่องราวถัดไป ' ในเวลาทำงานอย่างน้อย

หลายคนที่ต้องการเป็นภาพประกอบในการเล่าเรื่องสื่อ ชอบการ์ตูนหรือภาพเคลื่อนไหวต้องถามตัวเอง . . . . . . . พวกเขามีเรื่องราวที่จะบอก พวกเขาสามารถปรับตัวเข้ากับเล่าเรื่อง ? พวกเขาสามารถเลือกฉากที่จะแสดง ? เพราะภาพไม่มีเรื่องราวที่จะบอก คือเหมือนเป็นพายที่ไม่มีเนื้อสัตว์