The carbon cycle The carbon cycle i

The carbon cycle
The carbon cycle is the biogeochemical cycle by which carbon is exchanged among thebiosphere, pedosphere, geosphere, hydrosphere, and atmosphere of the Earth. Along with the nitrogen cycle and the water cycle, the carbon cycle comprises a sequence of events that are key to making the Earth capable of sustaining life; it describes the movement of carbon as it is recycled and reused throughout the biosphere.
The global carbon budget is the balance of the exchanges (incomes and losses) of carbon between the carbon reservoirs or between one specific loop (e.g., atmosphere biosphere) of the carbon cycle. An examination of the carbon budget of a pool or reservoir can provide information about whether the pool or reservoir is functioning as a source or sink for carbon dioxide.
The carbon cycle was initially discovered by Joseph Priestley and Antoine Lavoisier, and popularized by Humphry Davy
Relevance for the global climate
Carbon-based molecules are crucial for life on Earth, because it is the main component of biological compounds. Carbon is also a major component of many minerals. Carbon also exists in various forms in the atmosphere. Carbon dioxide (CO2) is partly responsible for the greenhouse effect and is the most important human-contributedgreenhouse gas.
In the past two centuries, human activities have seriously altered the global carbon cycle, most significantly in the atmosphere. Although carbon dioxide levels have changed naturally over the past several thousand years, human emissions of carbon dioxide into the atmosphere exceed natural fluctuations.Changes in the amount of atmospheric CO2 are considerably altering weather patterns and indirectly influencing oceanic chemistry. Records from ice cores have shown that, although global temperatures can change without changes in atmospheric CO2 levels, CO2 levels cannot change significantly without affecting global temperatures. Current carbon dioxide levels in the atmosphere exceed measurements from the last 420,000 years and levels are rising faster than ever recorded, making it of critical importance to better understand how the carbon cycle works and what its effects are on the global climate.
Main components
The global carbon cycle is now usually divided into the following major reservoirs of carbon interconnected by pathways of exchange:
• The atmosphere
• The terrestrial biosphere
• The oceans, including dissolved inorganic carbon and living and non-living marine biota
• The sediments, including fossil fuels, fresh water systems and non-living organic material, such as soil carbon
• The Earth's interior, carbon from the Earth's mantle and crust. These carbon stores interact with the other components through geological processes
The carbon exchanges between reservoirs occur as the result of various chemical, physical, geological, and biological processes. The ocean contains the largest active pool of carbon near the surface of the Earth.The natural flows of carbon between the atmosphere, ocean, and sediments is fairly balanced, so that carbon levels would be roughly stable without human influence.
Atmosphere
Main article: Atmospheric carbon cycle
Carbon in the earth's atmosphere exists in two main forms: carbon dioxide and methane. Both of these gases absorb and retain heat in the atmosphere and are partially responsible for the greenhouse effect. Methane produces a large greenhouse effect per volume as compared to carbon dioxide, but it exists in much lower concentrations and is more short-lived than carbon dioxide, making carbon dioxide the more important greenhouse gas of the two.
Carbon dioxide leaves the atmosphere through photosynthesis, thus entering the terrestrial and oceanic biospheres. Carbon dioxide also dissolves directly from the atmosphere into bodies of water (oceans, lakes, etc.), as well as dissolving in precipitation as raindrops fall through the atmosphere. When dissolved in water, carbon dioxide reacts with water molecules and forms carbonic acid, which contributes to ocean acidity. It can then be absorbed by rocks through weathering. It also can acidify other surfaces it touches or be washed into the ocean.
Human activity over the past two centuries has significantly increased the amount of carbon in the atmosphere, mainly in the form of carbon dioxide, both by modifying ecosystems' ability to extract carbon dioxide from the atmosphere and by emitting it directly, e.g., by burning fossil fuels and manufacturing concrete.
Terrestrial biosphere
Main article: Terrestrial biological carbon cycle
The terrestrial biosphere includes the organic carbon in all land-living organisms, both alive and dead, as well as carbon stored in soils. About 500 gigatons of carbon are stored above ground in plants and other living organisms,while soil holds approximately 1,500 gigatons of carbon.Most carbon in the terrestrial biosphere is organic carbon, while about a third of soil carbon is stored in inorganic forms, such as calcium carbonate.Organic carbon is a major component of all organisms living on earth. Autotrophs extract it from the air in the form of carbon dioxide, converting it into organic carbon, while heterotrophs receive carbon by consuming other organisms.
A portable soil respiration system measuring soil CO2 flux
Because carbon uptake in the terrestrial biosphere is dependent on biotic factors, it follows a diurnal and seasonal cycle. In CO2measurements, this cycle is often called a Keeling curve[citation needed]. It is strongest in the northern hemisphere, because this hemisphere has more land mass than the southern hemisphere and thus more room for ecosystems to absorb and emit carbon.
Carbon leaves the terrestrial biosphere in several ways and on different time scales. The combustion or respiration of organic carbon releases it rapidly into the atmosphere. It can also be exported into the oceans through rivers or remain sequestered in soils in the form of inert carbon. Carbon stored in soil can remain there for up to thousands of years before being washed into rivers by erosion or released into the atmosphere through soil respiration. Between 1989 and 2008 soil respiration increased by about 0.1% per year.In 2008, the global total of CO2 released from the soil reached roughly 98 billion tonnes, about 10 times more carbon than humans are now putting into the atmosphere each year. There are a few plausible explanations for this trend, but the most likely explanation is that increasing temperatures have increased rates of decomposition of soil organic matter, which has increased the flow of CO2. The length of carbon sequestering in soil is dependent on local climatic conditions and thus changes in the course of climate change. From pre-industrial era to 2010, the terrestrial biosphere represented a net source of atmospheric CO2 prior to 1940, switching subsequently to a net sink.
Oceans
Main article: Oceanic carbon cycle
Oceans contain the greatest quantity of actively cycled carbon in this world and are second only to the lithosphere in the amount of carbon they store.The oceans' surface layer holds large amounts of dissolved organic carbon that is exchanged rapidly with the atmosphere. The deep layer's concentration of dissolved inorganic carbon (DIC) is about 15% higher than that of the surface layer.DIC is stored in the deep layer for much longer periods of time.Thermohaline circulationexchanges carbon between these two layers.
Carbon enters the ocean mainly through the dissolution of atmospheric carbon dioxide, which is converted into carbonate. It can also enter the oceans through rivers asdissolved organic carbon. It is converted by organisms into organic carbon through photosynthesis and can either be exchanged throughout the food chain or precipitated into the ocean's deeper, more carbon rich layers as dead soft tissue or in shells as calcium carbonate. It circulates in this layer for long periods of time before either being deposited as sediment or, eventually, returned to the surface waters through thermohaline circulation.
Oceanic absorption of CO2 is one of the most important forms of carbon sequestering limiting the human-caused rise of carbon dioxide in the atmosphere. However, this process is limited by a number of factors. Because the rate of CO2 dissolution in the ocean is dependent on the weathering of rocks and this process takes place slower than current rates of human greenhouse gas emissions, ocean CO2 uptake will decrease in the future.CO2 absorption also makes water more acidic, which affects ocean biosystems. The projected rate of increasing oceanic acidity could slow the biological precipitation of calcium carbonates, thus decreasing the ocean's capacity to absorb carbon dioxide.
Geological carbon cycle
The geologic component of the carbon cycle operates slowly in comparison to the other parts of the global carbon cycle. It is one of the most important determinants of the amount of carbon in the atmosphere, and thus of global temperatures.
Most of the earth's carbon is stored inertly in the earth's lithosphere. Much of the carbon stored in the earth's mantle was stored there when the earth formed.Some of it was deposited in the form of organic carbon from the biosphere. Of the carbon stored in the geosphere, about 80% is limestone and its derivatives, which form from the sedimentation of calcium carbonate stored in the shells of marine organisms. The remaining 20% is stored as kerogens formed through the sedimentation and burial of terrestrial organisms under high heat and pressure. Organic carbon stored in the geosphere can remain there for millions of years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฏจักรคาร์บอน วัฏจักรคาร์บอนเป็นวธรณีซึ่งคาร์บอนถูกแลกเปลี่ยนระหว่าง thebiosphere, pedosphere, geosphere, hydrosphere และบรรยากาศของโลก วัฏจักรไนโตรเจนและวัฏจักรของน้ำ วัฏจักรคาร์บอนประกอบด้วยลำดับของเหตุการณ์ที่คีย์จะทำให้โลกสามารถมีชีวิตอยู่ได้ จะอธิบายการเคลื่อนที่ของคาร์บอนเป็นรีไซเคิล และนำกลับมาใช้ตลอดชีวบริเวณงบประมาณคาร์บอนทั่วโลกจะมียอดดุลของการแลกเปลี่ยน (รายได้และขาดทุน) ของคาร์บอน ระหว่างปริมาณคาร์บอน หรือ ระหว่างหนึ่งเฉพาะวง (เช่น <> –บรรยากาศชีวบริเวณ) ของวัฏจักรคาร์บอน การตรวจสอบงบประมาณคาร์บอนของสระว่ายน้ำหรืออ่างเก็บน้ำสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับว่าสระว่ายน้ำหรืออ่างเก็บน้ำทำงานเป็นต้นหรืออ่างสำหรับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์วัฏจักรคาร์บอนเริ่มค้นพบ โดยโจเซฟ Priestley และ Antoine ลาวอยซิเออร์ และ popularized โดย Humphry Davyความเกี่ยวข้องสำหรับสภาพภูมิอากาศโลกโมเลกุลคาร์บอนที่ใช้มีความสำคัญสำหรับชีวิตบนโลก เนื่องจากมีส่วนประกอบหลักของสารชีวภาพ คาร์บอนเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของแร่ธาตุมากมาย คาร์บอนยังอยู่ในรูปแบบต่าง ๆ ในบรรยากาศ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) บางส่วนชอบเรือนกระจกก๊าซ contributedgreenhouse บุคคลสำคัญ และในสองศตวรรษผ่านมา กิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ได้อย่างจริงจังเปลี่ยนแปลงวัฏจักรคาร์บอนในโลก มากที่สุดในบรรยากาศ แม้ว่าระดับคาร์บอนไดออกไซด์มีเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติที่ผ่านมาหลายพันปี ปล่อยมนุษย์ของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศเกินกว่าความผันผวนของธรรมชาติ เปลี่ยนแปลงจำนวนบรรยากาศ CO2 มากดัดแปลงรูปแบบสภาพอากาศ และมหาสมุทรเคมีที่มีอิทธิพลต่อทางอ้อม ระเบียนจากแกนน้ำแข็งได้แสดงว่า แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศ CO2 ระดับสามารถเปลี่ยนอุณหภูมิโลก ระดับ CO2 ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยไม่ส่งผลกระทบต่ออุณหภูมิโลก ปัจจุบันระดับคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศเกินวัด 420,000 ปี และระดับเพิ่มขึ้นเร็วกว่าที่เคยบันทึกไว้ ทำให้สำคัญสำคัญเพื่อเข้าใจวิธีการทำงานของวัฏจักรคาร์บอนและผลที่อยู่ในสภาพภูมิอากาศโลกส่วนประกอบหลักวัฏจักรคาร์บอนทั่วโลกขณะนี้มักจะแบ่งออกเป็นระยะสั้นหลักต่อไปนี้ของคาร์บอนที่เข้าใจหลักของอัตราแลกเปลี่ยน:•บรรยากาศ•ชีวบริเวณภาคพื้น•มหาสมุทร รวมส่วนยุบอนินทรีย์คาร์บอน และห้องนั่งเล่น และนั่ง เล่นไม่ใช่สิ่งที่ทะเล•คาร์บอนของดินตะกอน รวมทั้งเชื้อเพลิงฟอสซิล ระบบน้ำสด และ วัสดุอินทรีย์ที่ไม่ใช่นั่งเล่น เช่น•โลกของตกแต่งภายใน คาร์บอนจากหิ้งและเปลือกของโลก ร้านค้าคาร์บอนเหล่านี้โต้ตอบกับคอมโพเนนต์อื่นผ่านกระบวนการธรณีวิทยาแลกเปลี่ยนระหว่างปริมาณคาร์บอนเกิดขึ้นเป็นผลลัพธ์ของกระบวนการทางเคมี กายภาพ ธรณีวิทยา และชีวภาพต่าง ๆ มหาสมุทรใหญ่ที่สุดประกอบด้วยสระว่ายน้ำใช้งานอยู่ของคาร์บอนใกล้พื้นผิวของกระแสธรรมชาติ Earth.The ของคาร์บอนระหว่างบรรยากาศ มหาสมุทร และตะกอนจะค่อนข้างสมดุล เพื่อให้ระดับของคาร์บอนจะมีเสถียรภาพอย่างคร่าว ๆ ไม่ มีอิทธิพลต่อมนุษย์บรรยากาศบทความหลัก: บรรยากาศวัฏจักรคาร์บอนคาร์บอนในบรรยากาศของโลกมีอยู่สองแบบหลัก: ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และมีเทน ทั้งก๊าซเหล่านี้ดูดซับ และเก็บความร้อนในบรรยากาศ และมีบางส่วนชอบเรือนกระจก มีเทนทำให้เกิดเรือนกระจกเป็นใหญ่ต่อปริมาณเมื่อเทียบกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แต่อยู่ในความเข้มข้นต่ำกว่ามาก และช่วงสั้น ๆ มากขึ้นกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทำให้ก๊าซเรือนกระจกสำคัญสองก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกจากบรรยากาศผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสง การป้อน biospheres ภาคพื้น และมหาสมุทรดังนั้น ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ยังละลายจากบรรยากาศโดยตรงเข้าไปในร่างกายของน้ำ (มหาสมุทร ทะเลสาบ ฯลฯ), และยุบในฝนขณะที่ฝนตกผ่านชั้นบรรยากาศ เมื่อละลายในน้ำ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทำปฏิกิริยากับโมเลกุลของน้ำ และใช้กรดคาร์บอนิก ซึ่งจะมีมหาสมุทร แล้วจะดูด โดยหินผ่านสภาพอากาศ มันยังสามารถ acidify อื่น ๆ พื้นผิวสัมผัส หรือจะล้างลงไปกิจกรรมมนุษย์กว่าสองศตวรรษที่ผ่านมาได้เพิ่มจำนวนคาร์บอนในชั้นบรรยากาศ ส่วนใหญ่ในรูปของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ทั้ง โดยการปรับเปลี่ยนของระบบนิเวศความสามารถในการแยกก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากบรรยากาศ และเปล่งมันโดยตรง เช่น โดยการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล และการผลิตคอนกรีตชีวบริเวณภาคพื้นบทความหลัก: วัฏจักรคาร์บอนชีวภาพภาคพื้นชีวบริเวณภาคพื้นมีคาร์บอนอินทรีย์ในทั้งหมดที่ดินชีวิต มีชีวิตอยู่ และ ตาย และคาร์บอนในดินเนื้อปูน ประมาณ 500 gigatons ของคาร์บอนจะถูกเก็บไว้เหนือพื้นดินในพืชและชีวิตอื่น ๆ ในขณะดินมีคาร์บอนประมาณ 1500 gigatons คาร์บอนส่วนใหญ่ในชีวบริเวณภาคพื้นเป็นอินทรีย์คาร์บอน ในขณะที่ประมาณหนึ่งในสามของคาร์บอนในดินอยู่ในแบบฟอร์มอนินทรีย์ เช่นแคลเซียม carbonate.Organic คาร์บอน เป็นองค์ประกอบสำคัญของสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตบนโลก Autotrophs แยกมันจากอากาศในรูปของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แปลงเป็นอินทรีย์คาร์บอน ขณะ heterotrophs ได้รับคาร์บอน โดยใช้สิ่งมีชีวิตอื่น ๆระบบหายใจแบบพกพาดินวัดฟลักซ์ดิน CO2เนื่องจากการดูดซับคาร์บอนในชีวบริเวณภาคพื้นจะขึ้นอยู่กับปัจจัย biotic เป็นไปตามวงจร diurnal และตามฤดูกาล ใน CO2measurements วงจรนี้จะมักเรียกว่าเส้นโค้งคีลิง [ต้องการอ้างอิง] ได้รัดกุมที่สุดในซีกโลกเหนือ เนื่องจากซีกโลกนี้มีมากกว่ามวลแผ่นดินมากกว่าซีกโลกใต้และดังมากในระบบนิเวศเพื่อดูดซับ และคายคาร์บอนคาร์บอนจากชีวบริเวณภาคพื้น ในหลายวิธี และ ในเวลาที่แตกต่างกัน เผาไหม้หรือหายใจของอินทรีย์คาร์บอนออกมันอย่างรวดเร็วในบรรยากาศ มันยังสามารถส่งออกไปยังมหาสมุทรผ่านแม่น้ำ หรือปล่อยในดินเนื้อปูนยังคงอยู่ในรูปของคาร์บอน inert คาร์บอนในดินสามารถยังคงมีถึงพัน ๆ ปีก่อนถูกล้างในแม่น้ำ โดยการกัดเซาะ หรือปล่อยบรรยากาศผ่านทางดินหายใจ ระหว่างปี 1989 และ 2551 ดินหายใจเพิ่มขึ้นประมาณ 0.1% ต่อปี ใน 2008 จำนวน CO2 ที่ปล่อยออกมาจากดินถึงประมาณ 98 ล้านตัน คาร์บอนประมาณ 10 เท่ากว่ามนุษย์โลกอยู่ตอนนี้ใส่บรรยากาศแต่ละปี มีคำอธิบายที่เป็นไปได้ไม่กี่แนวโน้มนี้ แต่คำอธิบายมักจะเพิ่มอุณหภูมิได้เพิ่มอัตราการเน่าของดินอินทรีย์ ซึ่งมีเพิ่มการไหลเวียนของ CO2 ความยาวของแนวคาร์บอนในดินขึ้นอยู่กับเงื่อนไข climatic ท้องถิ่น และทำ การเปลี่ยนแปลงในหลักสูตรการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ จากยุคอุตสาหกรรมไป 2010 ชีวบริเวณภาคพื้นแสดงแหล่งที่มาของ CO2 บรรยากาศก่อน 1940 สลับไปมายังอ่างสุทธิสุทธิมหาสมุทรบทความหลัก: วัฏจักรคาร์บอนมหาสมุทรมหาสมุทรประกอบด้วยปริมาณของคาร์บอนที่ล้มอย่างในโลกนี้มากที่สุด และที่สองเท่ากับธรณีภาคจำนวนคาร์บอนที่เก็บ ชั้นพื้นผิวของมหาสมุทรมีจำนวนมากละลายอินทรีย์คาร์บอนที่มีการแลกเปลี่ยนอย่างรวดเร็วกับบรรยากาศ ประมาณ 15% สูงกว่าที่ชั้นผิวชั้นลึกเข้มข้นละลายอนินทรีย์คาร์บอน (ดิ๊กส) ได้ ดิ๊กสอยู่ในชั้นลึกมากระยะเวลานาน คาร์บอน circulationexchanges Thermohaline ระหว่างสองชั้นนี้คาร์บอนเข้าสู่มหาสมุทรส่วนใหญ่ผ่านการยุบของบรรยากาศคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งจะถูกแปลงเป็นคาร์บอเนต นอกจากนี้มันยังสามารถป้อนมหาสมุทรผ่านแม่น้ำ asdissolved คาร์บอนอินทรีย์ มันแปลง โดยสิ่งมีชีวิตเป็นคาร์บอนอินทรีย์ผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสง และสามารถจะเปลี่ยนตลอดห่วงโซ่อาหาร หรือตะกอนในท้องทะเลลึก เพิ่มเติมคาร์บอนริชชั้นเนื้อเยื่อที่ตายแล้วนุ่ม หรือ ในเปลือกหอยเป็นแคลเซียมคาร์บอเนต มันหมุนเวียนในชั้นนี้สำหรับระยะเวลาก่อนการฝากเป็นตะกอน หรือ ในที่สุด ส่งกลับไปยังผิวน้ำผ่านหมุนเวียน thermohaline นานOceanic absorption of CO2 is one of the most important forms of carbon sequestering limiting the human-caused rise of carbon dioxide in the atmosphere. However, this process is limited by a number of factors. Because the rate of CO2 dissolution in the ocean is dependent on the weathering of rocks and this process takes place slower than current rates of human greenhouse gas emissions, ocean CO2 uptake will decrease in the future.CO2 absorption also makes water more acidic, which affects ocean biosystems. The projected rate of increasing oceanic acidity could slow the biological precipitation of calcium carbonates, thus decreasing the ocean's capacity to absorb carbon dioxide.Geological carbon cycleThe geologic component of the carbon cycle operates slowly in comparison to the other parts of the global carbon cycle. It is one of the most important determinants of the amount of carbon in the atmosphere, and thus of global temperatures.Most of the earth's carbon is stored inertly in the earth's lithosphere. Much of the carbon stored in the earth's mantle was stored there when the earth formed.Some of it was deposited in the form of organic carbon from the biosphere. Of the carbon stored in the geosphere, about 80% is limestone and its derivatives, which form from the sedimentation of calcium carbonate stored in the shells of marine organisms. The remaining 20% is stored as kerogens formed through the sedimentation and burial of terrestrial organisms under high heat and pressure. Organic carbon stored in the geosphere can remain there for millions of years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฏจักรคาร์บอนวัฏจักรคาร์บอนเป็นรอบ biogeochemical คาร์บอนที่มีการแลกเปลี่ยนในหมู่ thebiosphere, pedosphere, geosphere อุทกและบรรยากาศของโลก
พร้อมกับวัฏจักรไนโตรเจนและวัฏจักรของน้ำ, วัฏจักรคาร์บอนประกอบด้วยลำดับของเหตุการณ์ที่เป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้โลกมีความสามารถในการดำรงชีวิต; จะอธิบายการเคลื่อนไหวของคาร์บอนที่เป็นที่รีไซเคิลและนำกลับมาใช้ตลอดชีวมณฑล.
งบประมาณคาร์บอนทั่วโลกคือความสมดุลของการแลกเปลี่ยน (รายได้และขาดทุน) คาร์บอนระหว่างอ่างเก็บน้ำคาร์บอนหรือระหว่างวงหนึ่งที่เฉพาะเจาะจง (เช่นบรรยากาศ <-> ชีวมณฑล ) ของวัฏจักรคาร์บอน การตรวจสอบของงบประมาณคาร์บอนของสระว่ายน้ำหรืออ่างเก็บน้ำสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับว่าสระว่ายน้ำหรืออ่างเก็บน้ำที่มีการทำงานเป็นแหล่งที่มาหรืออ่างสำหรับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์.
วัฏจักรคาร์บอนที่ถูกค้นพบครั้งแรกโดยโจเซฟรีและแอนทอนเยร์และนิยมโดยฮัมฟรีเดวี่ความสัมพันธ์กัน
สำหรับสภาพภูมิอากาศโลกโมเลกุลคาร์บอนที่ใช้มีความสำคัญสำหรับชีวิตบนโลกเพราะมันเป็นองค์ประกอบหลักของสารชีวภาพ
คาร์บอนยังเป็นองค์ประกอบสำคัญของแร่ธาตุจำนวนมาก คาร์บอนยังมีอยู่ในรูปแบบต่างๆในชั้นบรรยากาศ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) เป็นส่วนรับผิดชอบต่อการเกิดภาวะเรือนกระจกและก๊าซมนุษย์ contributedgreenhouse ที่สำคัญที่สุด.
ในอดีตสองศตวรรษกิจกรรมของมนุษย์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังวัฏจักรคาร์บอนทั่วโลกอย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดในชั้นบรรยากาศ แม้ว่าระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีการเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติในช่วงหลายปีที่ผ่านมาพันปล่อยมนุษย์ของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่ชั้นบรรยากาศเกิน fluctuations.Changes ธรรมชาติในปริมาณของ CO2 ในชั้นบรรยากาศที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในรูปแบบสภาพอากาศและทางอ้อมที่มีอิทธิพลต่อคุณสมบัติทางเคมีในมหาสมุทร ระเบียนจากแกนน้ำแข็งได้แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าอุณหภูมิของโลกสามารถเปลี่ยนแปลงโดยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงในระดับ CO2 ในชั้นบรรยากาศระดับ CO2 ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยไม่มีผลต่ออุณหภูมิของโลก ระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในปัจจุบันในบรรยากาศเกินวัดจากที่ผ่านมา 420,000 ปีและระดับที่เพิ่มขึ้นเร็วกว่าที่เคยบันทึกไว้ทำให้มันเป็นสิ่งที่สำคัญในการทำความเข้าใจวิธีวัฏจักรคาร์บอนทำงานและสิ่งที่ผลกระทบของมันอยู่ในสภาพภูมิอากาศโลก.
ส่วนประกอบหลักทั่วโลก
วัฏจักรคาร์บอนอยู่ในขณะนี้มักจะแบ่งออกเป็นอ่างเก็บน้ำที่สำคัญของคาร์บอนเชื่อมต่อกับทางเดินของการแลกเปลี่ยน:
•บรรยากาศ•ความชีวมณฑลบก•มหาสมุทรรวมทั้งละลายคาร์บอนนินทรีย์และการใช้ชีวิตและไม่มีชีวิตสิ่งมีชีวิตทางทะเล•ตะกอนรวมทั้งเชื้อเพลิงฟอสซิลระบบน้ำจืดและไม่มีชีวิตอินทรีย์วัตถุเช่นคาร์บอนในดิน•โลกภายในคาร์บอนจากเสื้อคลุมของโลกและเปลือกโลก ร้านค้าคาร์บอนเหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์กับส่วนประกอบอื่น ๆ ผ่านกระบวนการทางธรณีวิทยาแลกเปลี่ยนคาร์บอนระหว่างอ่างเก็บน้ำที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากสารเคมีต่างๆ ทางกายภาพทางธรณีวิทยาและกระบวนการทางชีวภาพ มหาสมุทรมีสระว่ายน้ำที่ใช้งานที่ใหญ่ที่สุดของคาร์บอนที่อยู่ใกล้พื้นผิวของกระแสธรรมชาติ Earth.The คาร์บอนระหว่างบรรยากาศทะเลและตะกอนจะมีความสมดุลเป็นธรรมเพื่อให้ระดับคาร์บอนจะประมาณมั่นคงโดยไม่ต้องมีอิทธิพลต่อมนุษย์. บรรยากาศบทความหลัก: บรรยากาศ วัฏจักรคาร์บอนคาร์บอนในชั้นบรรยากาศของโลกที่มีอยู่ในสองรูปแบบหลักคือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซมีเทน ทั้งสองก๊าซเหล่านี้ดูดซับและเก็บความร้อนในชั้นบรรยากาศและมีบางส่วนที่รับผิดชอบในการเกิดภาวะเรือนกระจก ก๊าซมีเทนเกิดภาวะเรือนกระจกขนาดใหญ่ต่อปริมาตรเมื่อเทียบกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แต่มันมีอยู่ในระดับความเข้มข้นที่ต่ำกว่ามากและมีสั้นกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทำให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญมากขึ้นของทั้งสอง. ออกก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศผ่านการสังเคราะห์ จึงเข้า biospheres บนพื้นดินและมหาสมุทร ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ยังละลายโดยตรงจากบรรยากาศลงในแหล่งน้ำ (มหาสมุทร, ทะเลสาบ, ฯลฯ ) เช่นเดียวกับการละลายในการเร่งรัดเป็นเม็ดฝนตกผ่านชั้นบรรยากาศ เมื่อละลายในน้ำก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทำปฏิกิริยากับโมเลกุลของน้ำและรูปแบบกรดคาร์บอซึ่งก่อให้เกิดความเป็นกรดของมหาสมุทร มันสามารถถูกดูดซึมโดยผ่านโขดหินผุกร่อน นอกจากนี้ยังสามารถทำให้เป็นกรดพื้นผิวอื่น ๆ ที่มันสัมผัสหรือถูกล้างลงไปในมหาสมุทร. กิจกรรมของมนุษย์ที่ผ่านมาสองศตวรรษได้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นปริมาณของคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั้งโดยการปรับเปลี่ยนความสามารถของระบบนิเวศ 'เพื่อดึงคาร์บอน ก๊าซจากชั้นบรรยากาศและโดยการเปล่งโดยตรงเช่นจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลและการผลิตคอนกรีต. บกชีวมณฑลบทความหลัก: บกวัฏจักรคาร์บอนชีวภาพชีวมณฑลบกรวมถึงสารอินทรีย์คาร์บอนในทุกสิ่งมีชีวิตที่ดินที่อาศัยอยู่ทั้งสองมีชีวิตอยู่และตายเช่นกันคาร์บอนที่เก็บไว้ในดิน ประมาณ 500 กิกะตันคาร์บอนจะถูกเก็บไว้บนพื้นดินในพืชและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในขณะดินถือประมาณ 1,500 กิกะตันคาร์บอน carbon.Most ในชีวมณฑลบกเป็นอินทรีย์คาร์บอนในขณะที่ประมาณหนึ่งในสามของคาร์บอนในดินจะถูกเก็บไว้ในรูปแบบอนินทรีเช่น แคลเซียมคาร์บอน carbonate.Organic เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่บนโลก autotrophs สารสกัดจากอากาศในรูปแบบของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่แปลงมันเป็นอินทรีย์คาร์บอนในขณะที่ heterotrophs ได้รับคาร์บอนโดยการบริโภคสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ . ระบบหายใจดินแบบพกพาการวัดการไหลของ CO2 ดินเพราะการดูดซึมคาร์บอนไดออกไซด์ในชีวมณฑลบกจะขึ้นอยู่กับปัจจัยทางชีววิทยา, เป็นไปตามวงจรรายวันและตามฤดูกาล ใน CO2measurements วงจรนี้มักจะเรียกว่าเส้นโค้งระนาว [อ้างจำเป็น] มันเป็นที่แข็งแกร่งที่สุดในซีกโลกเหนือซีกโลกนี้เพราะมีผืนแผ่นดินมากกว่าซีกโลกใต้และห้องจึงมากขึ้นสำหรับระบบนิเวศในการดูดซับและปล่อยคาร์บอน. คาร์บอนใบชีวมณฑลบกในหลายวิธีและบนตาชั่งเวลาที่แตกต่าง การเผาไหม้หรือการหายใจของออกอินทรีย์คาร์บอนมันอย่างรวดเร็วสู่ชั้นบรรยากาศ นอกจากนี้ยังสามารถส่งออกในมหาสมุทรผ่านแม่น้ำหรือยังคงทรัพย์ในดินในรูปแบบของคาร์บอนเฉื่อย คาร์บอนที่เก็บไว้ในดินจะยังคงอยู่ที่นั่นถึงเป็นพัน ๆ ปีก่อนที่จะถูกล้างลงในแม่น้ำจากการกัดเซาะหรือปล่อยออกสู่บรรยากาศการหายใจดิน ระหว่างปี 1989 และ 2008 การหายใจของดินเพิ่มขึ้นประมาณ 0.1% ต่อ year.In ปี 2008 รวมทั่วโลกของ CO2 ที่ปล่อยออกมาจากดินถึงประมาณ 98000000000 ตันประมาณ 10 ครั้งคาร์บอนมากกว่ามนุษย์ตอนนี้ใส่ลงในชั้นบรรยากาศในแต่ละปี มีคำอธิบายที่เป็นไปได้น้อยสำหรับแนวโน้มนี้ แต่คำอธิบายที่มีแนวโน้มมากที่สุดคืออุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นมีการเพิ่มอัตราการสลายตัวของอินทรียวัตถุในดินซึ่งได้เพิ่มการไหลเวียนของ CO2 ที่มี ความยาวของคาร์บอน sequestering ในดินจะขึ้นอยู่กับสภาพภูมิอากาศในท้องถิ่นและทำให้การเปลี่ยนแปลงในหลักสูตรของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ จากยุคก่อนอุตสาหกรรม 2010, ชีวมณฑลบกเป็นตัวแทนของแหล่งสุทธิ CO2 บรรยากาศก่อนที่จะปี 1940 เปลี่ยนต่อมาจมสุทธิ. มหาสมุทรบทความหลัก: มหาสมุทรวัฏจักรคาร์บอนมหาสมุทรมีปริมาณมากที่สุดของการขี่จักรยานอย่างแข็งขันคาร์บอนในโลกนี้และมีสองเท่านั้นที่เปลือกโลกในจำนวนคาร์บอนที่พวกเขา store.The ชั้นพื้นผิวมหาสมุทร 'ถือจำนวนมากละลายอินทรีย์คาร์บอนที่มีการแลกเปลี่ยนอย่างรวดเร็วด้วยบรรยากาศ ความเข้มข้นชั้นลึกของคาร์บอนนินทรีย์ที่ละลายในน้ำ (DIC) ประมาณ 15% สูงกว่าพื้นผิว layer.DIC จะถูกเก็บไว้ในชั้นลึกเป็นระยะเวลานานมากคาร์บอน time.Thermohaline circulationexchanges ระหว่างทั้งสองชั้น. คาร์บอนเข้าสู่มหาสมุทรส่วนใหญ่ ผ่านการสลายตัวของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศซึ่งจะถูกแปลงเป็นคาร์บอเนต นอกจากนี้ยังสามารถเข้าสู่มหาสมุทรผ่านแม่น้ำ asdissolved อินทรีย์คาร์บอน จะถูกแปลงโดยสิ่งมีชีวิตออกเป็นอินทรีย์คาร์บอนผ่านการสังเคราะห์และสามารถนำไปแลกตลอดห่วงโซ่อาหารหรือตกตะกอนลงไปในทะเลลึกของคาร์บอนมากขึ้นชั้นเป็นที่อุดมไปด้วยเนื้อเยื่ออ่อนตายหรือในเปลือกหอยเป็นแคลเซียมคาร์บอเนต มันไหลเวียนในชั้นเป็นเวลานานของเวลาก่อนที่ทั้งสองจะถูกนำไปฝากไว้เป็นตะกอนหรือนี้ในที่สุดจะกลับไปที่ผิวน้ำผ่าน thermohaline หมุนเวียน. การดูดซึมมหาสมุทรของ CO2 เป็นหนึ่งในรูปแบบที่สำคัญที่สุดของคาร์บอน sequestering จำกัด การเพิ่มขึ้นของมนุษย์ที่เกิดจากการ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ แต่กระบวนการนี้ถูก จำกัด ด้วยปัจจัยหลายประการ เพราะอัตราการสลายตัวของ CO2 ในมหาสมุทรจะขึ้นอยู่กับสภาพดินฟ้าอากาศของหินและกระบวนการนี้จะเกิดขึ้นช้ากว่าอัตราปัจจุบันปล่อยก๊าซเรือนกระจกของมนุษย์ดูดซึม CO2 ทะเลจะลดลงในการดูดซึม future.CO2 ยังทำให้น้ำที่เป็นกรดมากขึ้นซึ่งมีผลต่อ มหาสมุทรศาสตร์ อัตราการคาดการณ์ของการเพิ่มความเป็นกรดในมหาสมุทรอาจชะลอการตกตะกอนทางชีวภาพของคาร์บอเนตแคลเซียมจึงลดกำลังการผลิตของมหาสมุทรในการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์. วัฏจักรคาร์บอนธรณีวิทยาองค์ประกอบทางธรณีวิทยาของวัฏจักรคาร์บอนดำเนินช้าเมื่อเทียบกับส่วนอื่น ๆ ของวัฏจักรคาร์บอนทั่วโลก มันเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุดของปริมาณของคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศและทำให้ของอุณหภูมิของโลก. ส่วนใหญ่ของคาร์บอนของโลกจะถูกเก็บไว้ในเปลือกโลกเฉื่อยของโลก มากของคาร์บอนที่เก็บไว้ในเสื้อคลุมของโลกที่ถูกเก็บไว้ที่นั่นเมื่อแผ่นดิน formed.Some ของมันถูกนำไปฝากไว้ในรูปแบบของคาร์บอนอินทรีย์จากชีวมณฑลที่ คาร์บอนที่เก็บไว้ใน geosphere ประมาณ 80% เป็นหินปูนและอนุพันธ์ซึ่งรูปแบบจากการตกตะกอนแคลเซียมคาร์บอเนตที่เก็บไว้ในเปลือกของสิ่งมีชีวิตทางทะเล ส่วนที่เหลืออีก 20% จะถูกเก็บเป็น kerogens ที่เกิดขึ้นผ่านการตกตะกอนและที่ฝังศพของสิ่งมีชีวิตในโลกภายใต้ความร้อนสูงและความดัน อินทรีย์คาร์บอนที่เก็บไว้ใน geosphere จะยังคงอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายล้านปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฏจักรคาร์บอน
วงจรคาร์บอนเป็นวัฏจักรชีวธรณีเคมีซึ่งคาร์บอนมีการแลกเปลี่ยนระหว่าง thebiosphere pedosphere geosphere อุทกภาค , , , , และบรรยากาศของโลก ตามวัฏจักรไนโตรเจน และ วัฏจักรของน้ํา วงจรคาร์บอนประกอบด้วยลำดับของเหตุการณ์ที่สำคัญที่จะทำให้โลกสามารถรักษาชีวิตอธิบายการเคลื่อนไหวของคาร์บอนเป็นรีไซเคิลและกลับมาใช้ใหม่ตลอดชีวมณฑล .
งบประมาณคาร์บอนของโลก คือ ความสมดุลของการแลกเปลี่ยน ( รายได้และขาดทุน ) ของคาร์บอนระหว่างคาร์บอนแหล่งหนึ่งที่เฉพาะเจาะจงหรือระหว่างห่วง ( เช่น บรรยากาศ < - > มณฑล ) ของวัฏจักรของคาร์บอนการตรวจสอบของคาร์บอนงบประมาณสระหรืออ่างเก็บน้ำสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับว่าสระหรืออ่างเก็บน้ำหรืออ่างเพื่อทำหน้าที่เป็นแหล่งคาร์บอน คาร์บอน
รอบแรกค้นพบโดยโจเซฟ พริสต์ลีย์ และ อ็องตวน ลาวัวซีเย และ popularized โดยความเกี่ยวข้องเดวี
ฮัมฟรีย์คาร์บอนบรรยากาศ
โลกจากโมเลกุลที่สำคัญสำหรับชีวิต บนโลกนี้