Lactose, the major carbohydrate of

Lactose, the major carbohydrate of milk, maintains the osmolarity of milk and is positively correlated with milk volume (Shahbazkia et al., 2010). Mechanisms and biology of lactose synthesis and regulation are the sub- ject of ongoing research (Jenkins and McGuire, 2006). The concentrations of the 2 proteins making up lactose synthase, α-lactalbumin and β1,4-galactosyltransferase, are positively correlated with milk protein, fat, and lactose concentrations, and stage of lactation (Bleck et al., 2009). The interaction of dietary starch and CP can affect lactose concentration and yield (Rius et al., 2010). Nevertheless, changes in lactose concentration caused by dietary changes are less common and occur only in extreme circumstances (Jenkins and McGuire, 2006). Studies on human milk showed no relationship between lactose concentration and maternal nutrition (Lönnerdal et al., 1976; Emmett and Rogers, 1997). Lemosquet et al. (2009) found no link between whole- body glucose rate of appearance and milk lactose yield in dairy cows after duodenal infusion of glucose. Similarly, the level of MP in the diet reportedly has no effect on milk lactose percentage (Wang et al., 2007). Stage of lactation (Walker et al., 2004) and SCC (Forsbäck et al., 2010) affected the lactose content in milk, whereas no difference in concentration of lactose was detected between Holstein, Jersey, Brown Swiss, and Ayrshire breeds (Bleck et al., 2009). Several pub- lications reported no significant difference in lactose contents between organic and conventionally produced milk (Roesch et al., 2005; Nauta et al., 2006; Bilik and Lopuszanska-Rusek, 2010); however, Kuczy ska et al. (2012) observed differences in lactose concentration between the 2 milk varieties after cows transitioned to an indoor diet. No cause for this change was suggested. Zagorska and Ciprovica (2008) reported variation in lactose concentration between systems and suggested that differences in diets were a possible cause.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แลคโตส คาร์โบไฮเดรตสำคัญของนม รักษา osmolarity ของน้ำนม และมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับปริมาณน้ำนม (Shahbazkia et al. 2010) กลไกและชีววิทยาของและสังเคราะห์แล็กโทสเป็นนสกลวิจัย (เจนกินส์และแมคไกวร์ 2006) ความเข้มข้นของโปรตีน 2 ทำขึ้นแลคโต synthase α lactalbumin และβ 1, 4-galactosyltransferase มีการความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเข้มข้นของโปรตีน ไขมัน และแลคโตสนม และขั้นตอนของการให้นมบุตร (Bleck et al. 2009) ปฏิสัมพันธ์ของการบริโภคอาหารแป้งและ CP สามารถส่งผลต่อความเข้มข้นของแลคโตส และผลผลิต (Rius et al. 2010) อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงเกิดจากการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของแล็กโทสเป็นส่วนน้อย และเกิดขึ้นเฉพาะในสถานการณ์ที่รุนแรง (เจนกินส์และแมคไกวร์ 2006) ศึกษาในนมมนุษย์พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของแลคโตสและมารดาโภชนาการ (Lönnerdal et al. 1976 เอ็มเม็ตต์และโรเจอร์ส 1997) Lemosquet et al. (2009) พบไม่เชื่อมโยงระหว่างกลูโคสทั้งร่างกายราคาผลผลิตลักษณะและนมแล็กโทสในนมวัวหลังจากแช่ duodenal ของกลูโคส ในทำนองเดียวกัน ระดับของ MP ในอาหารรายงานว่าไม่มีผลกับเปอร์เซ็นต์นมแลคโตส (Wang et al. 2007) ระยะให้นมบุตร (Walker et al. 2004) และ SCC (Forsbäck et al. 2010) กระทบเนื้อหาแล็กโทสในนม ใน ขณะที่ไม่มีความแตกต่างในความเข้มข้นของแล็กโทสพบระหว่างโฮลชไตน์ นิวเจอร์ซีย์ บราวน์สวิส Ayrshire สายพันธุ์ (Bleck et al. 2009) ไม่มีความแตกต่างในเนื้อหาแลคโตระหว่างนมอินทรีย์ และผลิตตามอัตภาพ (เรสซ์ et al. 2005 รายงานหลายผับ-lications Nauta et al. 2006 Bilik และ Lopuszanska-Rusek, 2010); อย่างไรก็ตาม Kuczy สกา et al. (2012) สังเกตความแตกต่างในความเข้มข้นของแล็กโทสระหว่างพันธุ์นม 2 หลังวัวถูกเปลี่ยนเป็นการรับประทานอาหารในร่ม สาเหตุที่ไม่ได้รับการแนะนำ Zagorska และ Ciprovica (2008) รายงานการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของแล็กโทสระหว่างระบบ และแนะนำว่า ความแตกต่างในอาหารก็ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แลคโตส, คาร์โบไฮเดรตที่สำคัญของนมรักษา osmolarity ของนมและมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับปริมาณนม (Shahbazkia et al., 2010) กลไกและชีววิทยาของการสังเคราะห์แลคโตสและกฎระเบียบที่เป็นวัตถุตัวแบบของการวิจัยอย่างต่อเนื่อง (เจนกินส์และแมคไกวร์, 2006) ความเข้มข้นของโปรตีน 2 ทำขึ้นเทสแลคโตส, α-lactalbumin และβ1,4-galactosyltransferase มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับโปรตีนนมไขมันและความเข้มข้นของแลคโตสและขั้นตอนของการให้นมบุตร (Bleck et al., 2009) ปฏิสัมพันธ์ของอาหารจำพวกแป้งและ CP จะมีผลต่อความเข้มข้นของแลคโตสและผลผลิต (Rius et al., 2010) อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของแลคโตสที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงอาหารอยู่ร่วมกันน้อยลงและเกิดขึ้นเฉพาะในสถานการณ์รุนแรง (เจนกินส์และแมคไกวร์, 2006) การศึกษาเกี่ยวกับนมของมนุษย์พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของแลคโตสและโภชนาการของมารดา (Lönnerdal et al, 1976;. เอ็มเม็ตและโรเจอร์ส, 1997) Lemosquet et al, (2009) พบการเชื่อมโยงระหว่างอัตราน้ำตาลในร่างกาย whole- ของลักษณะและผลผลิตน้ำนมแลคโตสในโคนมหลังจากแช่ในลำไส้เล็กส่วนต้นของน้ำตาลกลูโคสไม่มี ในทำนองเดียวกันระดับของ MP ในอาหารที่มีรายงานว่ามีผลกระทบต่ออัตราร้อยละนมแลคโตส (Wang et al., 2007) ขั้นตอนของการให้นมบุตร (วอล์คเกอร์, et al., 2004) และ SCC (Forsbäck et al., 2010) ได้รับผลกระทบเนื้อหาแลคโตสในนมในขณะที่ไม่มีความแตกต่างในความเข้มข้นของแลคโตสได้รับการตรวจพบระหว่างโฮลย์บราวน์สวิสและสายพันธุ์ไอร์ (Bleck et al., 2009) lications สาธารณะที่หลายรายงานไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาแลคโตสระหว่างนมอินทรีย์และผลิตตามอัตภาพ (Roesch et al, 2005;. Nauta et al, 2006;. bilik และ Lopuszanska-Rusek อยู่ 2010); แต่ Kuczy สกา, et al (2012) ตั้งข้อสังเกตความแตกต่างในความเข้มข้นของแลคโตสระหว่าง 2 สายพันธุ์นมหลังจากวัวเปลี่ยนไปอาหารในร่ม ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ได้รับการแนะนำ Zagorska และ Ciprovica (2008) รายงานการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของแลคโตสระหว่างระบบและบอกว่าความแตกต่างในอาหารเป็นสาเหตุที่เป็นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แลคโตส เป็นหลักของนม รักษาำนมและมีความสัมพันธ์กับปริมาณน้ำนม ( shahbazkia et al . , 2010 ) กลไกและชีววิทยาของแลคโตส การสังเคราะห์และการควบคุมเป็น sub - ject วิจัยอย่างต่อเนื่อง ( เจนกินส์และแมคไกวร์ , 2006 ) ความเข้มข้นของโปรตีนที่ทำให้ขึ้นแล็กโตสเทส 2 , 1,4-galactosyltransferase บีตาแอลฟาแลคตัลบูมิน และ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับนม โปรตีน ไขมัน และ แลคโตส ความเข้มข้น และระยะการให้นม ( bleck et al . , 2009 ) ปฏิสัมพันธ์ของแป้งอาหารและ CP สามารถส่งผลกระทบต่อแล็กโตสความเข้มข้นและผลผลิต ( rius et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงในอาหารมีปริมาณแลคโตสน้อยกว่าทั่วไป และเกิดขึ้นเฉพาะในสถานการณ์รุนแรง ( เจนกินส์และแมคไกวร์ , 2006 ) การศึกษาในนมของมนุษย์พบว่า ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของแลคโตสและโภชนาการ ( LO ̈ nnerdal et al . , 1976 ; เอ็มเม็ต และ โรเจอร์ , 1997 ) lemosquet et al . ( 2009 ) พบว่าไม่มีการเชื่อมโยงระหว่างทั้งร่างกายและนมแลคโตส กลูโคสคะแนนของลักษณะผลผลิตในโคนมหลังฉีดลำไส้ของกลูโคส ส่วนระดับของ MP ในอาหารรายงานว่าไม่มีผลต่อนมแล็กโตสเปอร์เซ็นต์ ( Wang et al . , 2007 ) ระยะการให้นม ( วอล์คเกอร์ et al . , 2004 ) และ SCC ( forsba ̈ CK et al . , 2010 ) ได้รับผลกระทบปริมาณแลคโตสในนม ส่วนความแตกต่างในความเข้มข้นของแลคโตสที่ตรวจพบระหว่างศึกษา , Jersey , บราวน์สวิสและไอร์พันธุ์ ( bleck et al . , 2009 ) หลายผับ - ทําความ ไม่มีความแตกต่างในการรายงานเนื้อหาระหว่างอินทรีย์และโดยทั่วไปที่ผลิตนม ( roesch et al . , 2005 ; เนาตา et al . , 2006 ; ห้องพัก และ lopuszanska rusek 2010 ) ; อย่างไรก็ตาม , kuczy สกา et al . ( 2012 ) สังเกตความแตกต่างในภาวะความเข้มข้นระหว่าง 2 หลังวัวพันธุ์นมเปลี่ยนเป็นอาหารในร่ม ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนี้ คือ แนะนำ และ zagorska ciprovica ( 2008 ) รายงานการเปลี่ยนแปลงในภาวะความเข้มข้นระหว่างระบบ และเห็นว่าความแตกต่างในอาหารมีสาเหตุที่เป็นไปได้