RESULTSStudy selectionA total of 21

RESULTS
Study selection
A total of 21,190 original-research articles
were retrieved by the searches (the titles
of which were examined by two independent
reviewers). Manuscripts that did not
reference either depression or diabetes in
the title (or specifically referred to type 1
diabetes) were excluded at this phase, and
titles that referred to “development,”
“risk/incidence,” or “comorbidity/cooccurrence”
and similar terms were selected
for additional review (n _ 1,168).
From this set, 42 articles were retrieved
for full abstraction. Of these, 24 articles
did not meet selection criteria and were
excluded (see Supplemental Fig. 1 and
supplemental search results in the online
appendix available at http://dx.doi.org/
10.2337/dc08-0985). Ten studies were
excluded for failing to remove prevalent
cases of depression/diabetes at baseline.
One was excluded for using a measure of
“burnout” rather than depression. Ten reports
were excluded because they did not
provide enough data to generate a risk
estimate. Two studies used the same sample
(13,14), and only the most recent
publication (Arroyo et al. [14]) was retained.
Two studies used samples selected
for the presence of specific diabetes or depression
risk factors (antipsychotic medications
[15] and coronary heart failure
[16]), respectively). We determined that
these samples would introduce bias and
heterogeneity into the pooled estimate
and therefore excluded them. However,
we conducted sensitivity analyses to assess
the effect of this decision. The remaining
18 articles (two of which
examined both depression predicting diabetes
and diabetes predicting depression)
were retained for analysis and are
described in Tables 1 and 2.
Depression predicting type 2
diabetes
The results from 13 studies of depression
predicting incident diabetes, representing
6,916 cases of diabetes, are consistent
(Fig. 1A). Even in those instances in
which the association was not statistically
significant, the trend for depression to increase
risk of subsequent diabetes was
present. Assessment of heterogeneity indicated
that the random effects model was
appropriate (Cochrane Q statistic [13
d.f.]: 37.63, P _ 0.001), generating a
pooled relative risk (RR) of 1.60 (95% CI
1.37–1.88).
Measurement of depression and diabetes
status varied across the reports.
Most used nondiagnostic measures of
depressive symptoms and distress (i.e.,
Centers for Epidemiologic Studies for
Depression Scale, General Health Questionnaire).
Several studies supplemented
self-report measures of diabetes with
physiologic measures (i.e., fasting plasma
glucose). The consistency of this relationship
across different means of depression
and diabetes assessment indicates that the
finding is unlikely to be a spurious result
of measurement error.
Type 2 diabetes predicting
depression
Only seven studies investigated the association
between type 2 diabetes and risk
of depression (Table 2), representing
6,414 incident cases (Fig. 1B). There was
no evidence of heterogeneity (Q statistic
[6 d.f.]: 9.17, P _ 0.16); however, we
present the random effects estimates to be
consistent with the above analyses (the
fixed-effects estimates did not differ substantially
or change the interpretation of
the findings; data not shown). There is
only modest evidence to support the hypothesis
that type 2 diabetes is a “depressogenic”
condition that increases risk
developing depression (RR 1.15, 95% CI
1.02–1.30). Moderating influences
We conducted a series of random effects
subgroup analyses to explore whether the
relation for depression predicting diabetes
varied across demographic groups.
The RR from studies that reported a mean
(or median) age of _50 years (17–19) or
that provided age-stratified results (20)
was 1.96 (P _ 0.001), while the RR derived
from studies with mean/median age
_50 years (14,21–25) or that provide
age-stratified results was more modest
(RR 1.50, P_0.001) (two studies [26,27]
did not provide mean/median age). The
RR for women (derived only from six
studies that excluded men [14,19] or
provided sex-stratified estimates
[20,23,25,27]) was 1.26 (95% CI 0.95–
1.67). The RR for men (derived from six
studies that excluded women (21,26) or
provided sex-stratified estimates) was
1.57 (1.24 –1.99). The RR for studies that
included primarily (_95%) whites
(14,21,27,28) was 1.65 (P _ 0.004). The
RR for studies that included at least 10%
African Americans (17–19,22,24) was
similar (RR 1.79, P_0.001) (four studies
that either did not report racial/ethnic
composition [20,23,25] or included only
Asians [26] were excluded).
Sensitivity analysis
We conducted a series of sensitivity analyses
to assess the robustness of our findings.
First, we assessed the influence of
selecting the demographic-adjusted estimate
for the main analyses by pooling estimates
from the most- and least-adjusted
models across the studies. For studies of
depression predicting diabetes, the leastadjusted
RR was 1.61 (95% CI 1.38 –
1.88), and the most-adjusted (all 13 of
which adjusted for adiposity) RR was 1.40
(1.21–1.61). For diabetes-predicting depression,
the least-adjusted pooled RR
was 1.20 (1.06 –1.36) and the mostadjusted
(only two of which adjusted for
adiposity) RR was 1.09 (1.01–1.18). Second,
we assessed the impact of excluding
the Miller et al. (15) and Havranek et al.
(16) studies (excluded because of sample
selection criteria, described above). For
depression predicting diabetes, inclusion
of the antipsychotic medication use sample
(15) slightly attenuated the pooled estimate
(RR 1.54, P _ 0.001). For
diabetes-predicting depression, inclusion
of the heart failure sample (16) did not
alter the pooled estimate (RR 1.17, P _
0.012).Weconducted analyses excluding
studies that did not adjust for age (21,29),
which slightly attenuated both sets of results
(data not shown). For depression
predicting diabetes, studies that used
physiologic testing or clinical records to
supplement diabetes measurement reported
slightly smaller effects (RR 1.58)
than those that relied only on self-report
(RR 1.63), although both were statistically
significant (P _ 0.001). Similarly,
for diabetes-predicting depression, studies
with clinical measures reported
smaller effects (RR 1.11) than self-report
only (RR 1.16), but these results were no
longer statistically significant (P _ 0.26).
Finally, because both depression and diabetes
can have extended prodromal periods,
we excluded four samples that had
short (_5 years) follow-up periods
(14,19,29,30). After excluding these
studies, diabetes was no longer a significant
predictor of depression (RR 1.09,
95% CI 0.96 –1.25), but depression remained
predictive of incident diabetes
(1.64, 1.34 –2.00).
Assessment of publication bias
We found suggestive but not statistically
significant evidence of publication bias
for studies of depression predicting diabetes
(Begg’s corrected rank coefficient
1.40, P _ 0.161, and Egger’s test, P _
0.089) (Fig. 2) consistent with a previous
meta-analysis (8). Using the fill and trim
approach (12), which imputes estimates
from hypothetical negative unpublished
reports, the publication-bias corrected
risk estimate remained statistically significant
(RR 1.42, 95% CI 1.20 –1.67).
There was no evidence, either from visual
inspection of the funnel plot or the Begg’s
coefficient (0.30, P_0.76) of publication
bias regarding studies of diabetespredicting
depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์เลือกศึกษาจำนวนบทความวิจัยฉบับ 21,190ถูกเรียกใช้ โดยการค้นหา (ชื่อเรื่องซึ่งถูกตรวจสอบ โดยอิสระ 2ผู้ตรวจทาน) ต้นฉบับที่ไม่อ้างอิงภาวะซึมเศร้าหรือโรคเบาหวานในชื่อเรื่อง (หรือเฉพาะอ้างอิงให้พิมพ์ 1โรคเบาหวาน) ถูกแยกออกไปในขั้นตอนนี้ และชื่อที่เรียกว่า "พัฒนา"ความเสี่ยง/อุบัติการณ์" หรือ"comorbidity/cooccurrence"และเลือกเงื่อนไขที่คล้ายกันเพิ่มเติมทบทวน (n _ 1,168)จากชุดนี้ บทความ 42 ถูกเรียกสำหรับ abstraction เต็ม บทความนี้ 24ไม่ตรงกับเกณฑ์การเลือก และถูกไม่รวม (ดูเพิ่มเติม Fig. 1 และผลการค้นหาเพิ่มเติมในออนไลน์ภาคผนวก http://dx.doi.org/10.2337/dc08-0985) มีการศึกษา 10แยกสำหรับการเอาออกแพร่หลายกรณีของภาวะซึมเศร้า/โรคเบาหวานที่พื้นฐานหนึ่งถูกแยกออกสำหรับการใช้การวัด"ถูกกระทำอย่างรุนแรง" มากกว่าภาวะซึมเศร้า รายงาน 10ถูกคัดออกเนื่องจากพวกเขาไม่มีข้อมูลเพียงพอในการสร้างความเสี่ยงการประเมิน สองการศึกษาใช้ตัวอย่างเดียวกัน(13,14), และเท่านั้นล่าสุดประกาศ (อาร์โรโย่ et al. [14]) ถูกรักษาไว้ตัวอย่างที่เลือกใช้การศึกษาสองสำหรับสถานะเฉพาะโรคเบาหวานหรือภาวะซึมเศร้าปัจจัยเสี่ยง (antipsychotic ยา[15] และหัวใจหัวใจล้มเหลว[16]), ตามลำดับ) เรากำหนดที่ตัวอย่างเหล่านี้จะแนะนำอคติ และheterogeneity เป็นการประเมินรวมและดังนั้น ถูกแยกออกไป อย่างไรก็ตามเราดำเนินการวิเคราะห์ความไวในการประเมินผลของการตัดสินใจนี้ เหลือบทความ 18 (สองแห่งตรวจสอบภาวะซึมเศร้าทั้งสองคาดการณ์โรคเบาหวานและคาดการณ์ภาวะซึมเศร้าโรคเบาหวาน)ถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์และมีอธิบายไว้ในตาราง 1 และ 2คาดการณ์ภาวะซึมเศร้าชนิด 2โรคเบาหวานผลจากการศึกษา 13 โรคซึมเศร้าคาดการณ์ปัญหาโรคเบาหวาน การแสดงกรณีของโรคเบาหวาน 6,916 เดียวกัน(Fig. 1A) แม้แต่ในกรณีดังกล่าวในความสัมพันธ์ไม่ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ แนวโน้มสำหรับภาวะซึมเศร้าเพิ่มขึ้นความเสี่ยงของโรคเบาหวานตามมาได้ปัจจุบัน ประเมินของ heterogeneity ระบุแบบสุ่มลักษณะพิเศษได้เหมาะสม (สถิติขั้น Q [13d.f.]: 37.63, P _ 0.001), สร้างความรวมความเสี่ยงสัมพัทธ์ (RR) ของ (95% CI 1.601.37-1.88)ประเมินภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานสถานะที่แตกต่างกันในรายงานส่วนใหญ่ใช้วัด nondiagnosticอาการ depressive และทุกข์ (เช่นศูนย์ศึกษา Epidemiologic สำหรับภาวะซึมเศร้าระดับ แบบสอบถามสุขภาพทั่วไป)เสริมศึกษาหลายรายงานประเมินของโรคเบาหวานด้วยตนเองมาตรการ physiologic (เช่น ถือศีลอดพลาสม่าน้ำตาลกลูโคส) ความสอดคล้องของความสัมพันธ์นี้ในวิธีการแตกต่างของภาวะซึมเศร้าและประเมินโรคเบาหวานหมายถึงการค้นหาไม่น่าจะเป็นผลปลอมข้อผิดพลาดในการวัดพิมพ์การคาดการณ์โรคเบาหวาน 2ภาวะซึมเศร้าศึกษาเฉพาะ 7 ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเบาหวานชนิดที่ 2 และความเสี่ยงโรคซึมเศร้า (ตาราง 2), ตัวแทน6,414 เหตุการณ์กรณี (Fig. 1B) มีไม่มีหลักฐานของ heterogeneity (สถิติ Q[6 d.f.]: 9.17, P _ 0.16); อย่างไรก็ตาม เรานำเสนอประเมินผลสุ่มให้สอดคล้องกับข้างบนวิเคราะห์(ประเมินผลคงไม่ต่างมากหรือเปลี่ยนแปลงการตีความพบ ข้อมูลไม่แสดง) มีเพียงเจียมเนื้อเจียมตัวหลักฐานสนับสนุนทฤษฏีว่าโรคเบาหวานชนิดที่ 2 "depressogenic"เงื่อนไขที่เพิ่มความเสี่ยงพัฒนาภาวะซึมเศร้า (RR 1.15, 95% CI1.02 – 1.30) มีอิทธิพลต่อการดูแลเราดำเนินการชุดของลักษณะพิเศษแบบสุ่มวิเคราะห์กลุ่มย่อยเพื่อสำรวจว่าการความสัมพันธ์สำหรับคาดการณ์โรคเบาหวานโรคซึมเศร้าแตกต่างกันระหว่างกลุ่มประชากรRR จากการศึกษาที่รายงานหมายถึงการ(หรือค่ามัธยฐาน) อายุปี _50 (17 – 19) หรือที่ stratified อายุผล (20)มี 1.96 (P _ 0.001), ในขณะที่ RR มาจากการศึกษาอายุเฉลี่ย/ค่ามัธยฐานปี _50 (14,21 – 25) หรือให้ผล stratified อายุไม่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น(RR 1.50, P_0.001) (สองศึกษา [26,27]ไม่มีอายุเฉลี่ย/ค่ามัธยฐาน) ที่RR สำหรับผู้หญิง (มาจากหกเท่านั้นการศึกษาที่แยกคน [14,19] หรือให้ประเมินเพศ stratified[20,23,25,27]) เป็น 1.26 (95% CI 0.95 –1.67) RR สำหรับผู้ชาย (มาจากหกการศึกษาที่แยกสตรี (21.26) หรือให้ประเมินเพศ stratified) ได้1.57 (1.24 –1.99) RR สำหรับศึกษาที่รวมเป็นหลัก (_95%) ขาว(14,21,27,28) ถูก 1.65 (P _ 0.004) ที่RR ศึกษาที่รวม 10%มีชาวอเมริกันแอฟริกัน (17 – 19,22,24)คล้าย (RR 1.79, P_0.001) (ศึกษา 4ทั้งที่ไม่ได้เชื้อชาติ/ชาติพันธุ์องค์ประกอบ [20,23,25] หรือรวมเท่านั้นเอเชีย [26] ได้แยก)การวิเคราะห์ความไวเราดำเนินการชุดของการวิเคราะห์ความไวการประเมินเสถียรภาพของผลการวิจัยของเราครั้งแรก เราประเมินอิทธิพลของเลือกการประเมินประชากรปรับปรุงการวิเคราะห์หลักการโดยร่วมกันประเมินจากการที่สุด และน้อยที่สุดปรับปรุงแบบจำลองในการศึกษา การศึกษาของโรคซึมเศร้าโรคเบาหวาน leastadjusted การคาดการณ์RR คือ 1.61 (95% CI 1.38 –1.88), และส่วนใหญ่ปรับปรุง (ทั้งหมด 13 ของการปรับปรุงสำหรับ adiposity) RR 1.40(1.21-1.61) สำหรับคาดการณ์โรคเบาหวานโรคซึมเศร้าปรับปรุงน้อย RR รวม1.20 (1.06 –1.36) และ mostadjusted(เฉพาะสองที่ปรับปรุงสำหรับRR adiposity) ถูก 1.09 (1.01-1.18) วินาทีเราประเมินผลกระทบของการรวมal. เอ็ดมิลเลอร์ (15) และ Havranek et al(16) (ไม่รวมเนื่องจากตัวอย่างศึกษาเกณฑ์การเลือก ข้าง) สำหรับโรคซึมเศร้าโรคเบาหวาน รวมการคาดการณ์ของตัวอย่างใช้ยา antipsychotic(15) ไฟฟ้าเคร...การประเมินรวมเล็กน้อย(RR 1.54, P _ 0.001) สำหรับคาดการณ์โรคเบาหวานโรคซึมเศร้า รวมหัวใจล้มเหลว (16) ตัวอย่างไม่เปลี่ยนแปลงการประเมินรวม (RR ความ 1.17, P _0.012) Weconducted วิเคราะห์รวมการศึกษาที่ไม่ได้ปรับอายุ (21,29),ที่เล็กน้อยไฟฟ้าเคร...ทั้งสองชุดของผลลัพธ์(ข้อมูลไม่แสดง) สำหรับภาวะซึมเศร้าคาดการณ์โรคเบาหวาน ศึกษาที่ใช้ทดสอบ physiologic หรือระเบียนทางคลินิกอาหารเสริมเบาหวานประเมินรายงานผลเล็ก (RR 1.58)กว่าที่อาศัยเฉพาะในรายงานด้วยตนเอง(RR 1.63), ถึงแม้ว่าทั้งสองได้ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ (P _ 0.001) ในทำนองเดียวกันสำหรับคาดการณ์โรคเบาหวานโรคซึมเศร้า การศึกษามีรายงานการประเมินทางคลินิกผลเล็ก (RR 1.11) มากกว่ารายงานตนเองเท่า (RR 1.16), แต่ผลลัพธ์เหล่านี้ได้ไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติต่อไป (P _ 0.26)ในที่สุด เนื่องจากภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานสามารถขยายระยะเวลา prodromalเราไม่รวมตัวอย่างที่ 4 ที่มีระยะเวลาติดตามผลระยะสั้น (ปี _5)(14,19,29,30) หลังจากการยกเว้นเหล่านี้ศึกษา โรคเบาหวานไม่ถูกสำคัญผู้ทายผลของภาวะซึมเศร้า (RR 1.0995% CI 0.96 –1.25), แต่ยังคงซึมเศร้าคาดการณ์ของปัญหาโรคเบาหวาน(1.64, 1.34 –2.00)การประเมินผลของความโน้มเอียงในการตีพิมพ์เราพบถึง แต่ทางสถิติไม่หลักฐานสำคัญของความโน้มเอียงในการตีพิมพ์ศึกษาคาดการณ์โรคเบาหวานโรคซึมเศร้า(เป็น Begg แก้ไขอันดับสัมประสิทธิ์1.40, P _ 0.161 และการทดสอบของ Egger, P _0.089) (fig. 2) สอดคล้องกับก่อนหน้านี้meta-analysis (8) ใช้เติมและตัดแต่งวิธีการ (12), ที่ imputes ประเมินจากสมมุติลบยกเลิกประกาศรายงาน สิ่งพิมพ์อคติแก้ไขประเมินความเสี่ยงยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(RR 1.42, 95% CI 1.20 –1.67)มีหลักฐานไม่มี จากภาพตรวจสอบแผนกรวยหรือ Beggสัมประสิทธิ์ (0.30, P_0.76) ของประกาศความโน้มเอียงเกี่ยวกับการศึกษาของ diabetespredictingภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาการเลือกทั้งหมด21,190 บทความต้นฉบับวิจัยถูกเรียกโดยการค้นหา(ชื่อที่ได้รับการตรวจสอบโดยสองอิสระแสดงความคิดเห็น) ต้นฉบับที่ไม่ได้อ้างอิงทั้งภาวะซึมเศร้าหรือโรคเบาหวานในชื่อ(หรือเฉพาะเรียกว่าพิมพ์ 1 โรคเบาหวาน) ได้รับการยกเว้นในช่วงนี้และชื่อที่เรียกว่า"การพัฒนา" "ความเสี่ยง / อุบัติการณ์" หรือ "โรคร่วม / cooccurrence" และที่คล้ายกัน เงื่อนไขการได้รับการคัดเลือกเพื่อการตรวจสอบเพิ่มเติม(n _ 1168). จากชุดนี้ 42 บทความถูกดึงสำหรับนามธรรมเต็มรูปแบบ ของเหล่านี้ 24 บทความไม่เป็นไปตามเกณฑ์การคัดเลือกและได้รับการยกเว้น(ดูรูปเพิ่มเติม. 1 และผลการค้นหาเพิ่มเติมในออนไลน์ภาคผนวกที่มีอยู่ในhttp://dx.doi.org/ 10.2337 / dc08-0985) สิบการศึกษาที่ได้รับการยกเว้นสำหรับความล้มเหลวในการลบแพร่หลายกรณีของภาวะซึมเศร้า/ ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ baseline. หนึ่งได้รับการยกเว้นการใช้มาตรการของ"เหนื่อยหน่าย" มากกว่าภาวะซึมเศร้า สิบรายงานได้รับการยกเว้นเพราะพวกเขาไม่ได้ให้ข้อมูลมากพอที่จะสร้างความเสี่ยงประมาณการ การศึกษาสองใช้ตัวอย่างเดียวกัน(13,14) และเฉพาะล่าสุดที่ตีพิมพ์(อาร์โรโย et al. [14]) ไว้. การศึกษาสองตัวอย่างที่เลือกใช้การปรากฏตัวของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่เฉพาะเจาะจงหรือภาวะซึมเศร้าปัจจัยเสี่ยง(ยารักษาโรคจิต[15 ] และหลอดเลือดหัวใจล้มเหลว[16]) ตามลำดับ) เราพิจารณาแล้วว่าตัวอย่างเหล่านี้จะนำอคติและความแตกต่างเข้ามาในประมาณการสำรองและดังนั้นจึงได้รับการยกเว้นพวกเขา อย่างไรก็ตามเราดำเนินการวิเคราะห์ความไวในการประเมินผลกระทบของการตัดสินใจนี้ ส่วนที่เหลืออีกบทความ 18 (สองซึ่งการตรวจสอบทั้งในภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานและโรคเบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้า) ถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์และมีการอธิบายไว้ในตารางที่ 1 และ 2 อาการซึมเศร้าทำนายชนิดที่ 2 โรคเบาหวานผลจากการศึกษา 13 ของภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคิดเป็น6,916 กรณี ของโรคเบาหวานมีความสอดคล้องกัน(รูป. 1A) แม้ในกรณีที่ผู้ที่อยู่ในที่สมาคมไม่ได้ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญสำหรับภาวะซึมเศร้ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มความเสี่ยงของโรคเบาหวานที่ตามมาก็คือปัจจุบัน การประเมินความแตกต่างชี้ให้เห็นว่ารูปแบบการสุ่มเป็นผลกระทบที่เหมาะสม(สถิติ Cochrane Q [13 DF]: 37.63, P _ 0.001) การสร้างความเสี่ยงpooled (RR) 1.60 (95% CI. 1.37-1.88) การวัดภาวะซึมเศร้าและ โรคเบาหวานสถานะที่แตกต่างกันทั่วรายงาน. มาตรการ nondiagnostic ที่ใช้ส่วนใหญ่มีอาการซึมเศร้าและความทุกข์(เช่นศูนย์ระบาดวิทยาการศึกษาสำหรับอาการซึมเศร้า Scale, แบบสอบถามสุขภาพทั่วไป). การศึกษาหลายเสริมมาตรการตนเองรายงานของโรคเบาหวานที่มีมาตรการทางสรีรวิทยา(เช่นการอดอาหารพลาสม่ากลูโคส) ความสอดคล้องของความสัมพันธ์นี้ทั่วทั้งวิธีการที่แตกต่างกันของภาวะซึมเศร้าและการประเมินโรคเบาหวานแสดงให้เห็นว่าการค้นพบที่ไม่น่าจะเป็นผลมาปลอมของข้อผิดพลาดการวัด. ประเภทที่ 2 โรคเบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้าเพียงเจ็ดการศึกษาตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างเบาหวานชนิดที่2 และความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า(ตารางที่ 2 ) คิดเป็น6,414 กรณีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (รูป. 1B) มีหลักฐานของการไม่มีความแตกต่าง (Q สถิติ [6 DF]: 9.17, 0.16 P _); แต่เรานำเสนอประมาณการผลกระทบแบบสุ่มที่จะสอดคล้องกับการวิเคราะห์ข้างต้น(คนผลกระทบคงประมาณการไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหรือเปลี่ยนความหมายของการค้นพบนั้นไม่ได้แสดงข้อมูล) มีหลักฐานที่เจียมเนื้อเจียมตัวเพื่อสนับสนุนสมมติฐานที่ว่าเบาหวานชนิดที่2 เป็น "depressogenic" เงื่อนไขที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการพัฒนาภาวะซึมเศร้า (RR 1.15, 95% CI 1.02-1.30) กลั่นกรองที่มีอิทธิพลต่อเราดำเนินการชุดของผลการสุ่มกลุ่มย่อยวิเคราะห์เพื่อสำรวจว่ามีความสัมพันธ์สำหรับภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานที่แตกต่างกันทั่วกลุ่มประชากร. RR จากการศึกษารายงานว่าค่าเฉลี่ย(หรือเฉลี่ย) อายุ _50 ปี (17-19) หรืออายุโดยมีเงื่อนไขว่าผลการ -stratified (20) เป็น 1.96 (P _ 0.001) ขณะที่ RR ที่ได้มาจากการศึกษามีค่าเฉลี่ย/ อายุเฉลี่ย_50 ปี (14,21-25) หรือที่ให้ผลอายุแซดเป็นเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น(RR 1.50, P_0 001) (การศึกษาทั้งสอง [26,27] ไม่ได้ให้ค่าเฉลี่ย / อายุเฉลี่ย) RR สำหรับผู้หญิง (มาจากหกการศึกษาที่ได้รับการยกเว้นผู้ชาย[14,19] หรือให้ประมาณการเพศแซด[20,23,25,27]) เป็น 1.26 (95% CI 0.95- 1.67) RR สำหรับผู้ชาย (มาจากหกการศึกษาที่ได้รับการยกเว้นผู้หญิง(21,26) หรือให้ประมาณการเพศแซด) เป็น1.57 (1.24 -1.99) RR สำหรับการศึกษาที่รวมเป็นหลัก(_95%) สีขาว(14,21,27,28) เป็น 1.65 (P _ 0.004) RR สำหรับการศึกษาที่รวมอย่างน้อย 10% ของชาวอเมริกันแอฟริกัน (17-19,22,24) เป็นที่คล้ายกัน(RR 1.79, P_0.001) (สี่การศึกษาที่อาจไม่ได้รายงานทางเชื้อชาติ/ องค์ประกอบ [20,23,25] หรือรวมเฉพาะชาวเอเชีย[26] ได้รับการยกเว้น). การวิเคราะห์ความไวของเราดำเนินการวิเคราะห์ชุดของความไวในการประเมินความทนทานของการค้นพบของเรา. ครั้งแรกที่เราประเมินอิทธิพลของการเลือกการประเมินกลุ่มผู้เข้าชมที่ปรับสำหรับการวิเคราะห์หลักโดยรวมกำไรประมาณการจากmost- น้อยและปรับรูปแบบการศึกษาทั่ว สำหรับการศึกษาของภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานที่ leastadjusted RR เป็น 1.61 (95% CI 1.38 - 1.88) และปรับมากที่สุด (ทั้งหมด 13 ซึ่งปรับอ้วน) RR เป็น 1.40 (1.21-1.61) สำหรับภาวะซึมเศร้าโรคเบาหวานพยากรณ์RR pooled น้อยปรับเป็น1.20 (1.06 -1.36) และ mostadjusted (เฉพาะสองซึ่งปรับอ้วน) RR เป็น 1.09 (1.01-1.18) ประการที่สองเราประเมินผลกระทบของการไม่รวมมิลเลอร์และอัล (15) และ Havranek et al. (16) การศึกษา (ไม่รวมเพราะตัวอย่างเกณฑ์การคัดเลือกตามที่อธิบายไว้ข้างต้น) สำหรับภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานรวมของกลุ่มตัวอย่างการใช้ยารักษาโรคจิต(15) ลดลงเล็กน้อยประมาณ pooled (RR 1.54, P _ 0.001) สำหรับภาวะซึมเศร้าโรคเบาหวานทำนายรวมของกลุ่มตัวอย่างภาวะหัวใจล้มเหลว(16) ไม่ได้เปลี่ยนแปลงประมาณการสำรอง(RR 1.17, P _ 0.012) .Weconducted วิเคราะห์ไม่รวมการศึกษาที่ไม่ได้ปรับอายุ(21,29) ซึ่งลดลงเล็กน้อยทั้งสอง ชุดผล(ไม่ได้แสดงข้อมูล) สำหรับภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานการศึกษาที่ใช้ในการทดสอบทางสรีรวิทยาหรือระเบียนทางคลินิกเพื่อเสริมการวัดโรคเบาหวานรายงานผลกระทบที่มีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย(RR 1.58) กว่าผู้ที่อาศัยเฉพาะในรายงานตนเอง(RR 1.63) แม้ว่าทั้งสองทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ(P _ 0.001) ในทำนองเดียวกันสำหรับภาวะซึมเศร้าโรคเบาหวานทำนายการศึกษามาตรการทางคลินิกรายงานผลกระทบที่มีขนาดเล็ก(RR 1.11) มากกว่ารายงานตนเองเท่านั้น(RR 1.16) แต่ผลลัพธ์เหล่านี้ไม่มีอีกต่อไปอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(P _ 0.26). ในที่สุดเพราะทั้งภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานสามารถขยายระยะเวลาได้ prodromal, เราได้รับการยกเว้นสี่ตัวอย่างที่มีระยะสั้น (_5 ปี) ระยะเวลาการติดตาม (14,19,29,30) หลังจากที่ไม่รวมเหล่านี้การศึกษาโรคเบาหวานก็ไม่ได้มีนัยสำคัญบ่งชี้ของภาวะซึมเศร้า(RR 1.09, 95% CI 0.96 -1.25) แต่ยังคงอยู่ในภาวะซึมเศร้าการคาดการณ์ของโรคเบาหวานที่เกิดขึ้น(1.64, 1.34 -2.00). การประเมินผลของการมีอคติสิ่งพิมพ์เราพบ แต่ไม่ชี้นำ สถิติหลักฐานที่สำคัญของการมีอคติสิ่งพิมพ์เพื่อการศึกษาของภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวาน(ค่าสัมประสิทธิ์อันดับแก้ไขเบ็กก์1.40, P _ 0.161 และทดสอบ Egger ของ P _ 0.089) (รูป. 2) สอดคล้องกับก่อนหน้านี้การวิเคราะห์อภิมา(8) ใช้เติมและตัดวิธีการ (12) ซึ่ง imputes ประมาณการจากการที่ไม่ได้เผยแพร่สมมุติเชิงลบรายงานการแก้ไขสิ่งพิมพ์อคติประมาณการความเสี่ยงยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(RR 1.42, 95% CI 1.20 -1.67). ไม่มีหลักฐานเป็นภาพทั้งจากการตรวจสอบพล็อตของช่องทางหรือเบ็กก์ของค่าสัมประสิทธิ์ (0.30 P_0.76) ของสิ่งพิมพ์อคติเกี่ยวกับการศึกษาของdiabetespredicting ภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาการเลือก

รวมบทความวิจัย 21190
เดิมถูกดึงโดยการค้นหา ( ชื่อ
ซึ่งถูกตรวจสอบโดยผู้ตรวจสอบอิสระ 2
) ต้นฉบับที่ไม่ได้อ้างอิง depression หรือโรคเบาหวานเหมือนกัน

ชื่อ ( หรือเรียกว่าโรคเบาหวานชนิดที่ 1 โดยเฉพาะ
) ได้รับการยกเว้นในขั้นตอนนี้และ
ชื่อที่เรียกว่า " การพัฒนา "
" ความเสี่ยง / อุบัติการณ์" หรือ " กฤษณา "
/ cooccurrence และเงื่อนไขที่คล้ายกันที่
เพื่อทบทวนเพิ่มเติม ( N _ 1168 ) .
จากบทความชุดนี้ 42 ถูกดึง
สำหรับนามธรรมเต็ม ของเหล่านี้ 24 บทความ
ไม่เป็นไปตามเกณฑ์การคัดเลือกและถูกรวม ( ดูรูปที่ 1

ผลการค้นหาเพิ่มเติมและเพิ่มเติมในออนไลน์
ภาคผนวกได้ที่ http : / / DX ดอย . org /
10.2337 / dc08-0985 ) 10 การศึกษา
ยกเว้นสำหรับความล้มเหลวที่จะลบแพร่หลาย
กรณีของภาวะซึมเศร้า / โรคเบาหวานที่ 0 .
หนึ่งถูกแยกออกเพื่อใช้วัด
" ความท้อแท้ " มากกว่าภาวะซึมเศร้า 10 รายงาน

ได้รับการยกเว้นเพราะไม่ได้ให้ข้อมูลเพียงพอที่จะสร้างความเสี่ยง
ประมาณ สองการศึกษาใช้ตัวอย่างเดียวกัน ( 13,14

) , และล่าสุดที่สุดสิ่งพิมพ์ ( อาร์โรโย et al . [ 14 ] )
เก็บไว้สองการศึกษาใช้ตัวอย่าง
สําหรับการแสดงของโรคเบาหวานที่เฉพาะเจาะจงหรือปัจจัยความเสี่ยงภาวะซึมเศร้า ( ยาต้านโรคจิตยา

[ 15 ] และความล้มเหลว
หลอดเลือดหัวใจ [ 16 ] ) ตามลำดับ ) เราตั้งใจว่า
ตัวอย่างเหล่านี้จะแนะนำอคติและความหลากหลายในด้านค่า

จึงแยกออกพวกเขา อย่างไรก็ตาม เราดำเนินการวิเคราะห์ความไวในการประเมิน

ผลของการตัดสินใจนี้ที่เหลือ
18 บทความ ( สองซึ่ง
ตรวจสอบทั้ง depression โรคเบาหวานและโรคเบาหวานทำนายทำนาย

depression ) ถูกเก็บไว้ในการวิเคราะห์และอธิบายไว้ใน ตารางที่ 1 และ 2
.
depression โรคเบาหวานประเภท 2

ทำนายผลจากศึกษา 13 หดหู่ใจ
ทำนายเหตุการณ์แทน
6916 กรณีโรคเบาหวาน , เบาหวาน , สอดคล้องกัน
( รูปที่ 1A ) แม้ในอินสแตนซ์เหล่านั้นใน
ซึ่งสมาคมอย่างมีนัยสำคัญ
อย่างมีนัยสำคัญ แนวโน้มสำหรับภาวะซึมเศร้าจะเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน

ของขวัญ การประเมินที่สามารถแสดงผลแบบสุ่ม

เหมาะสม ( Cochrane Q สถิติ [ 13 ] :
d.f. 37.63 , p _ 0.001 ) สร้าง
pooled ความเสี่ยงสัมพัทธ์ ( RR ) 1.60 ( 95% CI
1.37 ) 1.88 )

การวัดภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานสถานะที่แตกต่างกันผ่าน รายงาน ใช้มาตรการ nondiagnostic

ส่วนใหญ่ของอาการซึมเศร้าและทุกข์ ( เช่น ศูนย์การศึกษาทางระบาดวิทยา

สำหรับอาการซึมเศร้าระดับทั่วไปสุขภาพแบบสอบถาม )

รายงานการศึกษาหลายมาตรการเสริมมาตรการทางสรีรวิทยาของโรคเบาหวานด้วย
( )
ระดับน้ำตาล ) ความสอดคล้องของความสัมพันธ์นี้

ข้ามวิธีการแตกต่างกันของภาวะซึมเศร้าและการประเมินโรคเบาหวานพบว่า
หาไม่น่าจะมีความคลาดเคลื่อนของผลจริง
.
โรคเบาหวานชนิดที่ 2 ทำนายภาวะซึมเศร้า

7 การศึกษาศึกษาสมาคม

ระหว่างโรคเบาหวานประเภท 2 และความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า ( ตารางที่ 2 ) แทน
6414 กรณีเหตุการณ์ ( รูปที่ 1A ) มีหลักฐานที่สามารถ (
Q
[ 6 ] : สถิติ d.f. 9.17 จุด _ 0.16 ) ; แต่เรา
แสดงผลแบบสุ่มประเมินต้องสอดคล้องกับการวิเคราะห์ข้างต้น (

แก้ไขผลการประเมินไม่แตกต่างกันอย่างมาก

หรือเปลี่ยนความหมายของข้อมูล ข้อมูลไม่แสดง ) มีเพียงเจียมเนื้อเจียมตัว
หลักฐานสนับสนุนสมมติฐาน
ว่าเบาหวานชนิดที่ 2 คือ " depressogenic "

ภาพที่เพิ่มความเสี่ยงเกิดภาวะซึมเศร้า ( RR 1.15 , 95% CI
1.02 ( 1.30 )การควบคุมอิทธิพล
เราจัดชุดสุ่มผล

กลุ่มย่อยวิเคราะห์เพื่อดูว่า ความสัมพันธ์สำหรับภาวะซึมเศร้าในกลุ่มประชากรที่แตกต่างกันในโรคเบาหวาน
.
RR จากการศึกษาที่รายงาน หมายถึง
( หรือมัธยฐาน ) อายุ _50 ปี ( 17 – 19 ) หรือ
ที่ให้ผลอายุชั้น ( 20 )
คือ 1.96 ( P _ 0.001 ) ส่วน RR ได้มา
จากการศึกษาค่าเฉลี่ย / อายุมัธยฐาน
_50 ปี ( 1421 – 25 ) หรือ ที่ให้อายุ และผลลัพธ์คือเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น

( RR 1.50 , p_0.001 ) ( สองการศึกษา [ 26,27 ]
ไม่ได้ให้หมายถึง / อายุมัธยฐาน )
RR สำหรับผู้หญิง ( ที่ได้มาจากการศึกษาที่ไม่รวมหก
[ ]
14,19 ผู้ชายหรือเพศ แบ่งให้ประมาณการ
[ 20,23,25,27 ] ) คือ 1.26 ( 95% CI เท่ากับ 1.67 (
) RR สำหรับผู้ชาย ( ที่ได้มาจากการศึกษาผู้หญิง ( ไม่รวมหก

21,26 ) หรือให้เพศแบ่งประมาณการ ) คือ
1.57 ( 1.24 ) 1.99 ) RR สำหรับการศึกษาที่
รวมเป็นหลัก ( _95 % ) ผิวขาว
( 14,21,27,28 ) คือ 1.65 ( P _ 0.004 )
RR เพื่อการศึกษารวมอย่างน้อย 10 %
แอฟริกาอเมริกัน ( 17 – 19,22,24 ) คือ
คล้ายกัน ( RR 1.79 , p_0.001 ) ( การศึกษา
ที่ไม่ได้รายงานเชื้อชาติ / ชาติพันธุ์
องค์ประกอบ [ 20,23,25 ] หรือรวมเฉพาะชาวเอเชีย [ 26 ]

ยกเว้น )การวิเคราะห์ความไว
เราดำเนินการชุดของความไวของการวิเคราะห์เพื่อประเมินความแข็งแกร่งของพบ

แรกของเรา เราประเมินอิทธิพลของการปรับประมาณการประชากร

สำหรับการวิเคราะห์หลักโดยการประมาณการจากมาก - น้อย

และปรับรุ่นผ่านการศึกษา การศึกษาทำนาย
depression โรคเบาหวาน leastadjusted
RR คือ 1.61 ( 95% CI 1.38 -
1.88 )และส่วนใหญ่ได้ปรับ ( ทั้งหมด 13
ซึ่งปรับ adiposity ) RR คือ 1.40
( 1.21 ) 1.61 ) เบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้า
อย่างน้อยปรับรวม RR
คือ 1.20 ( 1.06 ( 1.36 ) และ mostadjusted
( เพียงสองซึ่งปรับ
adiposity ) RR คือ 1.09 ( 1.01 ( 1.18 ) ประการที่สอง เราประเมิน ผลกระทบของการไม่รวม

มิลเลอร์ et al . ( 15 ) และ havranek et al .
( 16 ) การศึกษา ( ยกเว้นเพราะตัวอย่าง
เกณฑ์การเลือกที่อธิบายไว้ข้างต้น ) เพื่อทำนาย
depression โรคเบาหวาน รวมของยาต้านโรคจิตยาใช้ตัวอย่าง

( 15 ) มีการรวมประมาณการ
( RR 154 , P _ 0.001 ) สำหรับ
เบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้า , รวม
ของโรคหัวใจล้มเหลว ตัวอย่าง ( 16 ) ไม่ได้
เปลี่ยนรวมประมาณ ( RR 1.17 , p _
0.012 ) weconducted วิเคราะห์รวม
การศึกษาที่ไม่ได้ปรับอายุ ( 2129 ) ซึ่งเป็นชุดของทั้งสองเล็กน้อย

( ข้อมูลไม่แสดงผล ) สำหรับภาวะซึมเศร้า
ทำนายเบาหวาน การศึกษาที่ใช้ในการทดสอบทางคลินิกหรือประวัติ


รายงานผลการวัดอาหารเสริมโรคเบาหวานเล็กกว่าเล็กน้อย ( RR 1.58 )
กว่าผู้ที่อาศัยเฉพาะใน 5
( RR 1.63 ) ถึงแม้ว่าทั้งสองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P =
_ ) โดย
เบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้า การศึกษามาตรการทางคลินิกรายงานผล

เล็ก ( RR 1.11 ) มากกว่า 5
( RR 1.16 ) แต่ผลลัพธ์เหล่านี้ไม่มี
ยาวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ _ 0.26 ) .
ในที่สุด เพราะทั้งสองภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานได้ มีการขยาย prodromal

เราไม่รวมระยะเวลา 4 ตัวอย่างที่มี
สั้น ( _5 ปี ) การติดตามระยะเวลา
( 14,19,29,30 ) หลังจากที่ไม่รวมเหล่านี้
การศึกษา โรคเบาหวานไม่ทำนายภาวะซึมเศร้า ( RR )

1.09 , 95% CI 0.96 – 1.25 ) แต่ซึมเศร้าอยู่

เบาหวานทำนายเหตุการณ์ ( 1.64 , 1.34 - 2.00 )

เราพบการประเมินสิ่งพิมพ์อคติหยาบคายแต่ไม่มีนัยสำคัญของสิ่งพิมพ์อคติ

หลักฐานการศึกษาของ ภาวะซึมเศร้าทำนายเบาหวาน
( เบ็กก์ก็แก้ไขอันดับค่าสัมประสิทธิ์
1.40 , p _ 0.157 ,และ เอเกอร์ทดสอบ , p _
0.089 ) ( รูปที่ 2 ) สอดคล้องกับการวิเคราะห์อภิมานก่อน
( 8 ) ใช้เติมและวิธีการตัดแต่ง
( 12 ) ซึ่ง imputes ประมาณการจากสมมุติลบพิมพ์

รายงานการแก้ไขการประเมินความเสี่ยงยังคงอคติ

อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( RR 1.42 , 95% CI 1.20 ( 1.67 ) .
ไม่มีหลักฐานทั้งจากการตรวจสอบ
ของกรวยหรือแปลงของเบ็กก์
สัมประสิทธิ์ ( 0.30 , p_0.76 ) อคติสิ่งพิมพ์เกี่ยวกับการศึกษาของ diabetespredicting


ภาวะซึมเศร้า