During my career in law enforcement

During my career in law enforcement I worked in patrol as an officer, later as a field
training officer, and finally as a patrol sergeant. Over the course of my career I also worked in
detectives, in the Gang Enforcement Section, and as a detective sergeant. One of the best things
about being a police officer is that once what you are doing becomes routine or boring, you can
change what you are doing. By the time I had been a patrol officer and field training officer for
five years and beginning to burn out on it I was able to go to detectives. This gave me a new
dimension of experience and I learned a lot during my years as a detective, particularly while I
was assigned to the Gang Enforcement Section. I did this for several years and eventually
became an acting detective sergeant in gangs.
After my time in detectives and the Gang Enforcement Section I decided to return to the
patrol division as a patrol sergeant. Of all of the assignments I had as a police officer being a
patrol sergeant was easily my favorite. In law enforcement sergeants are the middle men in
between the patrol officers (aka "The Troops") and the lieutenants and above (aka "The Brass").
Unlike many careers where being the middle man is a bad thing ("Being stuck in the middle"), in
law enforcement I found the opposite to be true. As a patrol sergeant you don't get stuck with
the routine paper calls that the patrol officers do, but you can still handle calls that are
interesting, require a supervisor, or are more complicated. While being a sergeant does bring
around a lot of paperwork, it is still less than the ranks above you often have to handle.
My retirement from law enforcement came sooner than I would have liked because of a
number of injuries sustained in the line of duty. The primary of these injuries required having
my spine fused at the L5-S1. This injury alone was enough to end my law enforcement career. I
miss my time in law enforcement nearly every day. But, I try to look at it as getting to do a
whole career of doing something that I loved. My father worked at the same place for 30 years
and hated every day of it. I got to spend a slightly shortened career doing something I loved.
Since my retirement I have run a private investigations company that I built from the
ground up. I'm now going to school for a bachelor's degree in psychology and will move on to a
master's degree afterwards. I am planning to go into counseling for police officers and military
veterans. Both police and military are fields that are likely to cause the need for counseling, but
each of those careers are often closed to outsiders. As a veteran of both the military and law
enforcement I believe that I have the insight to be helpful to both groups, and share a common
ground with them that may make it easier for them to open up to me.
I will close out this autobiography with the most important thing in my life, my family. I
am married to my best friend, Amanda. We knew each other and were just close friends for the
first five or six years but we became a couple nine years ago and have been married for eight
years. Neither of us can have children, but we have a large family of dogs and cats that are our
"kids." All of our animals are rescues, some of which we have bottle fed from birth when the
animal's mother died during birth. It makes us a happy, close knit pack of two people, three
dogs, and two cats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอาชีพของฉันในกฎหมาย ฉันทำงานในการลาดตระเวนเป็นพนักงาน หลังเป็นเขตเจ้าหน้าที่ฝึกอบรม และสุดท้ายเป็นการลาดตระเวนจ่า ตลอดอาชีพของฉัน ฉันยังทำงานในนักสืบ ใน ส่วนบังคับแก๊ง และ เป็นจ่านักสืบ หนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจคือว่าเมื่อคุณกำลังทำอะไรเป็น ประจำ หรือน่าเบื่อ คุณสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่คุณทำ โดยเวลาฉันได้รับเจ้าหน้าที่สายตรวจและเจ้าหน้าที่ฝึกอบรมฟิลด์สำหรับห้าปีและเริ่มต้นการเขียนนั้นผมได้ไปที่นักสืบ นี้ทำให้ผมใหม่มิติของประสบการณ์ และคอร์สในระหว่างปีของฉันเป็นนักสืบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่ฉันกำหนดบังคับใช้ส่วนแก๊ง ฉันทำอย่างนี้หลายปี และในที่สุดกลายเป็นจ่านักสืบทำหน้าที่ในแก๊ง หลังจากเวลาของฉันในนักสืบและส่วนบังคับแก๊ง ผมตัดสินใจกลับไปกองลาดตระเวนเป็นจ่าลาดตระเวน ของการกำหนดทั้งหมด ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังการ สิบตำรวจเอกเป็นชื่นชอบ กฎหมายบังคับใช้ sergeants เป็นคนกลางในระหว่างเจ้าหน้าที่ลาดตระเวน (aka "ทหาร") และ lieutenants การ และ ข้าง (aka "ตัวเหลือง")ซึ่งแตกต่างจากหลายอาชีพที่เป็นคนกลางเป็นสิ่งที่ดี ("การติดอยู่ในกลาง"), ในบังคับใช้กฎหมายพบตรงกันข้ามจะเป็นจริง เป็นจ่าตำรวจคุณไม่ได้ติดอยู่กับเรียกกระดาษประจำที่ทำหน้าที่ลาดตระเวน แต่คุณยังคงสามารถจัดการสาย ที่มีน่าสนใจ หรือต้อง การผู้บังคับบัญชา มีความซับซ้อนมากขึ้น ขณะ จ่านำรอบเอกสารจำนวนมาก ได้กว่าอันดับข้างต้นที่คุณมักจะมีการจัดการ ฉันเกษียณอายุจากการบังคับใช้กฎหมายมาเร็วกว่าทันทีเพราะเป็นจำนวนบาดเจ็บในการปฏิบัติหน้าที่ หลักของการบาดเจ็บเหล่านี้ต้องมีกระดูกสันหลังของฉันหลอมรวมที่ L5-S1 บาดเจ็บนี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะจบอาชีพของฉันบังคับใช้กฎหมาย ผมพลาดเวลาของฉันในกฎหมายเกือบทุกวัน แต่ ฉันพยายามมองมันเป็นการเดินทางไปทำการอาชีพทั้งการทำสิ่งที่ชอบ พ่อทำงานที่เดียวกัน 30 ปีและเกลียดมันทุกวัน ผมใช้งานย่อเล็กน้อยทำสิ่งที่ชอบ ตั้งแต่เกษียณอายุของฉัน ฉันได้ทำงานบริษัทสืบสวนส่วนตัวที่ผมสร้างขึ้นจากการพื้นดินขึ้น ผมตอนนี้กำลังจะเรียนเป็นปริญญาตรีทางจิตวิทยา และจะย้ายไปปริญญาโทหลังจากนั้น วางแผนไปสู่การให้คำปรึกษา สำหรับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และทหารทหารผ่านศึก ตำรวจและทหารเป็นเขตข้อมูลที่มักจะทำให้เกิดความต้องการให้คำปรึกษา แต่แต่ละอาชีพเหล่านั้นมักจะปิดความลับ เป็นทหารผ่านศึกของทั้งทหารและกฎหมายผมเชื่อว่า มีความเข้าใจจะเป็นประโยชน์ต่อทั้งกลุ่ม และร่วมกับการบังคับใช้พื้นดินกับพวกเขาที่อาจทำให้มันง่ายสำหรับพวกเขาจะเปิดขึ้นกับฉัน ฉันจะปิดอัตชีวประวัตินี้ด้วยสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ครอบครัวของฉัน ผมฉันแต่งงานกับเพื่อนที่ดีที่สุด อแมนด้า เรารู้กัน และมีเพื่อนสนิทเพียงสำหรับการ ก่อนห้า หรือหกปีแต่เรากลายเป็นคู่เก้าปี และแต่งงานแปดปี ใช่เราสามารถมีลูก แต่เรามีครอบครัวขนาดใหญ่ของสุนัขและแมวที่เป็นของเรา"เด็ก" สัตว์ของเราทั้งหมดช่วย บางส่วนของเรามีขวดที่เลี้ยงจากเกิดเมื่อการแม่ของสัตว์เสียชีวิตระหว่างคลอด มันทำให้เรามีความสุข ปิดถักชุดของคนสองคน สามสุนัข และแมวสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอาชีพของฉันในการบังคับใช้กฎหมาย ผมทำงานเป็นเจ้าหน้าที่สายตรวจ ต่อมาเป็นฟิลด์เจ้าหน้าที่ฝึกอบรม และสุดท้ายเป็นสายตรวจจ่า กว่าหลักสูตรของอาชีพของฉันฉันยังทำงานในแก๊งนักสืบ ในการบังคับใช้มาตรา และเป็นนักสืบจ่า หนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการเป็นตำรวจคือว่าเมื่อคุณทำอะไรเป็นรูทีน หรือน่าเบื่อ คุณสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่คุณกำลังทำ โดยเวลาที่ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนและสาขาเจ้าหน้าที่ฝึกอบรมสำหรับห้าปีและเริ่มเขียนไปนั้นผมสามารถไปที่นักสืบ นี้ให้ฉันใหม่มิติของประสบการณ์และฉันได้เรียนรู้มากในช่วงปีที่ฉันเป็นนักสืบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่ฉันได้รับมอบหมายให้แก๊งการบังคับใช้มาตรา ผมทำแบบนี้มาหลายปี และในที่สุดกลายเป็นรักษาการจ่านักสืบในแก๊งหลังจากเวลาของฉันในนักสืบและแก๊งค์การบังคับใช้มาตราฉันตัดสินใจที่จะกลับไปลาดตระเวนลาดตระเวนกองเป็นจ่า ทั้งหมดของงานผมเป็นตำรวจเป็นหมวดลาดตระเวน มันง่ายที่จะโปรดของฉัน ในการจ่าบังคับใช้กฎหมายกลาง ผู้ชายระหว่างเจ้าหน้าที่สายตรวจ ( aka " ทหาร " ) และตัวแทนขึ้นไป ( aka " ทองเหลือง " )ซึ่งแตกต่างจากหลายอาชีพ ที่เป็นคนกลางเป็นสิ่งไม่ดี ( " ติดอยู่ในกลาง " ) ในการบังคับใช้กฎหมายฉันพบตรงข้ามเป็นจริง เป็นสายตรวจจ่าแกไม่ติดด้วยกระดาษตามปกติ เรียกว่า เจ้าหน้าที่สายตรวจ แต่คุณยังสามารถจัดการกับสายที่เป็นน่าสนใจ ต้องเป็นผู้ควบคุม หรือมีความซับซ้อนมากขึ้น ในขณะที่ไม่นำเป็นจ่ารอบมากของเอกสาร มันยังคงน้อยกว่าอันดับข้างต้นที่คุณมักจะต้องจัดการเกษียณจากการบังคับใช้กฎหมายมาเร็วกว่าที่ข้าจะต้องชอบ เพราะเป็นจำนวนของการบาดเจ็บในหน้าที่ หลักของการบาดเจ็บเหล่านี้ต้องมีกระดูกสันหลังของฉันผสมที่ l5-s1 . นี้บาดเจ็บคนเดียว พอจบอาชีพกฎหมายของฉัน ฉันคิดถึงเวลาของฉันในกฎหมายเกือบทุกวัน แต่ฉันพยายามที่จะมองมันเป็นรับทำอาชีพทั้งหมดของการทำอะไรที่ฉันรัก พ่อของฉันทำงานในสถานที่เดียวกันเป็นเวลา 30 ปีและเกลียดทุก ๆวันเลย ฉันมีที่จะใช้จ่ายเล็กน้อยสั้นอาชีพทำสิ่งที่ผมรักเนื่องจากการเกษียณอายุของฉันฉันได้ทำการสอบสวน บริษัท เอกชนที่ฉันสร้างขึ้นจากพื้นดินขึ้น ตอนนี้ผมกำลังเรียนปริญญาตรีในด้านจิตวิทยา และจะย้ายไปเป็นปริญญาโท หลังจากนั้น ฉันวางแผนที่จะไปปรึกษากับตำรวจและทหารทหารผ่านศึก ทั้งตำรวจและทหาร เป็นเขตที่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดต้องการปรึกษา แต่แต่ละอาชีพเหล่านั้นมักจะปิดให้คนนอก เป็นประสบการณ์ของทั้งทหารและกฎหมายบังคับฉันเชื่อว่าฉันมีความเข้าใจที่จะเป็นประโยชน์กับทั้งสองกลุ่ม และแลกเปลี่ยนร่วมกันดินกับพวกเขา ที่อาจทำให้มันง่ายสำหรับพวกเขาที่จะเปิดขึ้นสำหรับฉันผมจะปิดออกอัตชีวประวัตินี้กับสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ครอบครัวของฉัน ฉันฉันแต่งงานกับเพื่อนสนิท อแมนด้า เรารู้จักกัน และเป็นเพื่อนสนิทของสำหรับ5 หรือ 6 ปี แต่เราเป็นคู่เก้าปีแล้ว แต่งงานมาแปดปี เราก็สามารถมีลูกได้ แต่เรามีครอบครัวขนาดใหญ่ของสุนัขและแมวที่เป็นของเรา" เด็ก " ของสัตว์ของเราจะช่วยเหลือ ซึ่งเราได้ขวดเลี้ยงตั้งแต่แรกเกิด เมื่อแม่สัตว์ตายระหว่างคลอด มันทำให้เรามีความสุข ปิดถักแพ็คของทั้งสองคน สามสุนัข และแมว 2 ตัว