Over half of the mangroves in Indon

Over half of the mangroves in Indonesia have been degraded or converted for aquaculture. We assessed the consequences of management decisions by studying the effects of different management regimes on mangrove ecosystem services in Java, Indonesia. A novel typology of management regimes distinguishes five main categories: natural, low intensity use, high intensity use, mangroves converted for aquaculture and abandoned aquaculture. Eleven specific management regimes were distinguished, based on legal status, management activities and aquaculture indicators. We assessed and verified matching ecological characteristics per regime. We identified key ecosystem properties underpinning service provision and ‘state’ and ‘performance’ indicators for seven ecosystem services: food, raw materials, coastal protection, carbon sequestration, water purification, nursery and nature-based recreation. Service provision was estimated and scored for each regime by relating their ecological characteristics with ecosystem service indicators. Natural mangroves scored highest for most services, except for food. High food production in aquaculture occurs at the expense of other services. Transitions between management regimes were illustrated to show consequences of management decisions. This study shows the merits of quantifying multifunctionality of management regimes in mangrove systems. Our findings contributed to a common vision among Javanese decision makers to include mangrove ecosystem services in their sustainable coastal management plan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กว่าครึ่งหนึ่งของป่าชายเลนในอินโดนีเซียได้เสื่อมโทรม หรือแปลงสำหรับเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เราสามารถประเมินผลกระทบของการตัดสินใจบริหารจัดการ โดยศึกษาผลกระทบของระบอบการปกครองการบริหารที่แตกต่างกันในระบบนิเวศป่าชายเลนใน Java อินโดนีเซีย จำแนกเป็นนวนิยายของระบอบการปกครองการจัดการแยกประเภทหลักที่ห้า: ความเข้มต่ำ โดยธรรมชาติ ความเข้มแสงสูงใช้ ป่าชายเลนแปลงสำหรับเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และสัตว์ที่ถูกทอดทิ้ง สิบเอ็ดจัดการเฉพาะระบอบการปกครองแตกต่าง อิงสถานะทางกฎหมาย การจัดการกิจกรรม และตัวชี้วัดในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เราประเมิน และตรวจสอบตรงกับลักษณะทางนิเวศวิทยาต่อระบอบการปกครอง เราระบุคุณสมบัติระบบนิเวศสำคัญกว่าบริการสำรอง และ 'สถานะ' และ 'ประสิทธิภาพ' ตัวชี้วัดสำหรับบริการระบบนิเวศเจ็ด: อาหาร วัตถุดิบ ป้องกันชายฝั่งทะเล อายัดคาร์บอน ทำน้ำให้บริสุทธิ์ เนอสเซอรี่ และพักผ่อนหย่อนใจตามธรรมชาติ บริการประเมิน และคะแนนสำหรับแต่ละระบอบการปกครอง โดยลักษณะของระบบนิเวศกับระบบนิเวศบริการตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้อง ธรรมชาติป่าชายเลนทำประตูสูงที่สุดสำหรับส่วนใหญ่ บริการยกเว้นอาหาร การผลิตอาหารสูงในสัตว์น้ำเกิดขึ้นค่าใช้จ่ายของบริการอื่น ๆ ภาพระหว่างการบริหารระบอบการปกครองถูกแสดงในการแสดงผลของการตัดสินใจการจัดการ การศึกษานี้แสดงข้อดีของเชิงปริมาณ multifunctionality ของระบอบการปกครองการบริหารจัดการในระบบป่าชายเลน ผลการวิจัยของเราใหทั่วไปวิสัยทัศน์ระหว่างชวาตัดสินการรวมบริการของระบบนิเวศป่าชายเลนในแผนของพวกเขาการจัดการชายฝั่งอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าครึ่งหนึ่งของป่าโกงกางในอินโดนีเซียที่ได้รับการเสื่อมโทรมหรือแปลงเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เราประเมินผลของการตัดสินใจการบริหารจัดการโดยการศึกษาผลกระทบของระบอบการปกครองที่แตกต่างกันในการจัดการบริการของระบบนิเวศป่าชายเลนในชวาประเทศอินโดนีเซีย แนวคิดที่นวนิยายของระบอบการจัดการที่แตกต่างห้าประเภทหลัก: ธรรมชาติใช้ความเข้มต่ำให้ใช้ความเข้มสูงโกงกางแปลงสำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและถูกทอดทิ้ง Eleven ระบอบการจัดการเฉพาะโดดเด่นขึ้นอยู่กับสถานะทางกฎหมาย, กิจกรรมการจัดการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและตัวชี้วัด เราประเมินและตรวจสอบที่ตรงกับลักษณะของระบบนิเวศต่อระบอบการปกครอง พักผ่อนหย่อนใจอาหารวัตถุดิบการป้องกันชายฝั่งทะเล, กักเก็บคาร์บอนทำน้ำให้บริสุทธิ์, สถานรับเลี้ยงเด็กและธรรมชาติตาม: เราระบุคุณสมบัติของระบบนิเวศที่สำคัญหนุนให้บริการและ 'รัฐ' และ 'ประสิทธิภาพ' ชี้วัดเจ็ดบริการของระบบนิเวศ การให้บริการเป็นที่คาดกันและให้คะแนนสำหรับแต่ละระบอบการปกครองโดยเกี่ยวข้องกับลักษณะทางนิเวศวิทยาของพวกเขากับตัวชี้วัดการให้บริการของระบบนิเวศ ป่าชายเลนธรรมชาติคะแนนสูงสุดสำหรับการใช้บริการมากที่สุดยกเว้นอาหาร การผลิตอาหารสูงในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่เกิดขึ้นในค่าใช้จ่ายของบริการอื่น ๆ การเปลี่ยนระหว่างระบอบการปกครองของฝ่ายบริหารอย่างมีภาพประกอบเพื่อแสดงผลของการตัดสินใจการจัดการ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของปริมาณ multifunctionality ของระบอบการจัดการในระบบป่าชายเลน ค้นพบของเรามีส่วนทำให้วิสัยทัศน์ร่วมกันในหมู่ผู้มีอำนาจตัดสินใจชวาจะรวมถึงการบริการของระบบนิเวศป่าชายเลนในการวางแผนการจัดการของพวกเขาอย่างยั่งยืนชายฝั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กว่าครึ่งหนึ่งของป่าชายเลนในอินโดนีเซียได้เสื่อมโทรมลงหรือแปลงสำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เราประเมิน ผลของการตัดสินใจในการบริหารจัดการ โดยศึกษาผลของระบบการจัดการที่แตกต่างกันในระบบนิเวศป่าชายเลน การบริการใน Java , อินโดนีเซีย รูปแบบใหม่ของระบบการจัดการแตกต่างห้าประเภทหลัก : ธรรมชาติ ใช้ความเข้มต่ำ ใช้ความเข้มสูง , ป่าชายเลนแปลงสำหรับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและทิ้งการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 11 การจัดการระบบได้เฉพาะแตกต่างตามสถานะทางกฎหมาย กิจกรรมและตัวชี้วัดการการจัดการ เราประเมินและตรวจสอบ ตรงกับลักษณะทางนิเวศวิทยาต่อระบอบการปกครอง เราระบุคีย์คุณสมบัติของระบบนิเวศการ การให้บริการ และ " รัฐ " และ " การปฏิบัติ " ตัวบ่งชี้ 7 บริการ : อาหาร , วัตถุดิบ , การป้องกันชายฝั่ง การกักเก็บคาร์บอน , น้ำบริสุทธิ์ , เนอสเซอรี่และธรรมชาตินันทนาการตาม การให้บริการคิดเป็นคะแนนสำหรับแต่ละระบบการปกครองโดยมีความสัมพันธ์ของลักษณะทางนิเวศวิทยาที่มีตัวชี้วัดที่ให้บริการระบบ ป่าชายเลนธรรมชาติ คะแนนสูงสุดสำหรับการบริการส่วนใหญ่ ยกเว้นอาหาร การผลิตอาหารสูงในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เกิดขึ้นที่ค่าใช้จ่ายของบริการอื่น ๆ การเปลี่ยนระหว่างระบบการจัดการเป็นภาพประกอบ เพื่อแสดงผลของการตัดสินใจของผู้บริหาร การศึกษานี้แสดงประโยชน์ของค่า multifunctionality ของระบบการจัดการในระบบป่าชายเลน การค้นพบของเราสนับสนุนการทั่วไปวิสัยทัศน์ของชวาการตัดสินใจรวมถึงบริการของระบบนิเวศป่าชายเลนในการวางแผนการจัดการชายฝั่งอย่างยั่งยืนของพวกเขา