The objective of the present resear

The objective of the present research was to test the activity of calcium chloride and
lemongrass oil, alone or in combination, against Rhizopus stolonifer on peaches. The inhibitory
effect was evaluated both in vitro and in vivo. Results showed that in vitro pathogen growth
decreased as treatment’s concentration increased, reaching a complete inhibition at 1.5 ml/l and
20 g/l for lemongrass and calcium chloride, respectively. However, taking into account
phytotoxicity phenomena, lower concentrations were tested in vivo. A 70% reduction of both rot
incidence and severity was achieved using lemongrass oil at 1.5 ml/l; whereas, in presence of CaCl2
, the disease reduction was much lower, reaching a maximum at 1.5 g/l of
30 and 59% for incidence and severity, respectively. The combination of the two treatments gave the
best
performance against rot, and the control effect proved to be synergic as far as disease severity
concerns. The observation using scanning electron microscopy (SEM) confirmed the ultra-structure
modification in R. stolonifer after treatment. New strategies are needed to reach the critical goal
of controlling Rhizopus rot of peaches with no fungicide residues on fruit. In this context, the
integration of calcium chloride with
lemongrass essential oil might be promising, although further trials are needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการวิจัยอยู่คือการ ทดสอบการทำงานของแคลเซียมคลอไรด์ และ น้ำมันตะไคร้ เพียงอย่างเดียว หรือรวม กัน กับบท stolonifer บนลูกพีช การยับยั้ง รับการประเมินผลทั้งในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลอง ผลการศึกษาพบการเติบโตของเชื้อโรคในหลอดทดลอง ลดเป็นของรักษาความเข้มข้นเพิ่มขึ้น ถึงการยับยั้งแบบสมบูรณ์ที่ 1.5 ml/l และ 20 g/l สำหรับตะไคร้และแคลเซียมคลอไรด์ ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม การเข้าบัญชี ปรากฏการณ์ phytotoxicity ความเข้มข้นต่ำรับการทดสอบในสัตว์ทดลอง เน่าทั้งลด 70% อุบัติการณ์และความรุนแรงสำเร็จใช้น้ำมันตะไคร้ที่ 1.5 ml/l ในขณะที่ ใน CaCl2 การลดโรคคือต่ำ ถึงสูงสุดที่ 1.5 g/l ของ30 ถึง 59% สำหรับอุบัติการณ์และความรุนแรง ตามลำดับ การรวมกันของสองการรักษาให้การ ที่ดีที่สุดพิสูจน์ประสิทธิภาพเทียบกับเน่า และควบคุมผลให้ synergic เท่าความรุนแรงของโรค ข้อกังวลเกี่ยวกับการ การสังเกตโดยใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน (SEM) confirmed แกนโครงสร้างพิเศษ modification ในอาร์ stolonifer หลังการรักษา กลยุทธ์ใหม่จำเป็นต้องเข้าถึงเป้าหมายสำคัญ การควบคุมบทเน่าลูกพีชกับไม่ตกค้างยาฆ่าแมลงในผลไม้ ในบริบทนี้ การ รวมของแคลเซียมคลอไรด์ด้วยน้ำมันหอมระเหยกลิ่นตะไคร้อาจจะแนวโน้ม แม้ว่าการทดลองจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อทดสอบการทำงานของแคลเซียมคลอไรด์และ
น้ำมันตะไคร้เดียวหรือร่วมกับ Rhizopus stolonifer บนลูกพีช ยับยั้ง
ผลการประเมินทั้งในหลอดทดลองและในร่างกาย ผลการศึกษาพบว่าในการเจริญเติบโตของเชื้อโรคหลอดทดลอง
ลดลงตามความเข้มข้นของการรักษาเพิ่มขึ้นถึงยับยั้งสมบูรณ์ที่ 1.5 มล. / ลิตรและ
20 กรัม / ลิตรสำหรับตะไคร้และแคลเซียมคลอไรด์ตามลำดับ แต่คำนึงถึง
ปรากฏการณ์พิษความเข้มข้นต่ำได้รับการทดสอบในร่างกาย ลด 70% ของทั้งเน่า
อุบัติการณ์และความรุนแรงก็ประสบความสำเร็จใช้น้ำมันตะไคร้ที่ 1.5 มล. / l; ขณะที่ในการปรากฏตัวของ CaCl2
ลดโรคลดลงมากถึงสูงสุดที่ 1.5 g / l ของ
วันที่ 30 และ 59% สำหรับอัตราการเกิดและความรุนแรงตามลำดับ การรวมกันของทั้งสองรักษาให้
ดีที่สุด
ประสิทธิภาพต่อต้านเน่าและผลการควบคุมพิสูจน์แล้วว่าเป็น synergic เท่าที่เป็นโรคความรุนแรง
ความกังวล การสังเกตโดยใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน (SEM) Con Fi rmed พิเศษโครงสร้าง
ไอออนบวก Modi Fi ในอาร์ stolonifer หลังการรักษา กลยุทธ์ใหม่ที่มีความจำเป็นที่จะไปถึงเป้าหมายที่สำคัญ
ของการควบคุมโรคโคนเน่า Rhizopus ของลูกพีชที่ไม่มีสารตกค้างยาฆ่าเชื้อราในผลไม้ ในบริบทนี้
การรวมกลุ่มของแคลเซียมคลอไรด์ที่มี
น้ำมันหอมระเหยตะไคร้อาจจะมีแนวโน้มแม้ว่าการทดลองต่อไปที่มีความจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการวิจัยคือเพื่อทดสอบความว่องไวของแคลเซียม คลอไรด์ และน้ำมันตะไคร้ , คนเดียวหรือในการรวมกันกับเชื้อรา stolonifer ในลูกพีช ยับยั้งผลประเมินทั้งในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลอง . ผลการทดลองพบว่า การเจริญเติบโตของเชื้อในหลอดทดลองลดลงเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของการรักษาถึงการยับยั้งที่สมบูรณ์และ 1.5 มิลลิลิตร / ลิตร20 กรัม / ลิตร ตะไคร้ และแคลเซียม คลอไรด์ ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม , การเข้าบัญชีทดสอบความเป็นพิษปรากฏการณ์ ลดความเข้มข้นในสิ่งมีชีวิต ลด 70% ทั้งเน่าอุบัติการณ์และความรุนแรงเท่ากับใช้น้ำมันตะไคร้ที่ 1.5 มิลลิลิตร / ลิตร ขณะที่ ในการผลิต, โรคลดลงต่ำกว่ามากถึงสูงสุดที่ 1.5 กรัม / ลิตรของ30 และ 59 % สำหรับอุบัติการณ์และความรุนแรง ตามลำดับ การรวมกันของทั้งสอง การรักษาให้ที่ดีที่สุดการทำงานกับเน่า และการควบคุมผลพิสูจน์เป็น ซึ่งทำงานร่วมกันเท่าที่ความรุนแรงของโรคข้อสงสัย การใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด ( SEM ) คอน จึง rmed โครงสร้างอัลตร้าสมัครงาน จึงบวกในอาร์ stolonifer หลังจากการรักษา กลยุทธ์ใหม่ที่จำเป็นในการเข้าถึงเป้าหมายสำคัญการควบคุมเชื้อราเน่าของลูกพีช ที่ไม่มีสารเคมีตกค้างในผลไม้ ในบริบทนี้รวมของแคลเซียม คลอไรด์ด้วยตะไคร้อาจจะมีแนวโน้ม แม้ว่าการทดลองเพิ่มเติมที่จำเป็น