May. The weather was good, the flow

May. The weather was good, the flowers in the garden were slowly blooming. Jo Minjoon was seated on a bench with earphones in his ear and a book on his hands. It seemed like a piece of art, but the book in his hands wasn’t a literature book but a cooking book.

Kaya looked at him and frowned as if she didn’t like something. She approached him and opened her mouth. A rough voice was heard.

“What are you listening to?”

Kaya took off the earphone in Jo Minjoon’s ear, brought it to hers, then frowned.

“Classic?”
“Precisely speaking it’s Mendelssohn Violin Concerto in E Minor……. What’s with that expression?”
“How much more boring do you have to be to be satisfied?”
“…….What about classical music? If you aren’t going to listen to it, give it back.”

Jo Minjoon frowned and tried to pull the earphone. Kaya put her hand on her ear and prevented it from being taken back.

“Who says I’m not going to listen to it? It’s better than listening to the wind blowing.”

Kaya talked like that and sat at the arm of the bench, and then looked at the page Jo Minjoon was looking at. She frowned.

“Why are there so many difficult words?”
“It’s your country’s words.”
“Those are extraterrestrial words masked with English.”

Jo Minjoon shrugged his shoulders. Kaya talking like that wasn’t unreasonable. There were many words used that were derived from French or Spanish, and even Jo Minjoon had to search in the dictionary to find the words he didn’t know.

Because Kaya was leaning towards him to look at the book, her breath tickled his neck. Jo Minjoon slightly looked at Kaya and asked.

“Are you bored?”
“I have nothing to do, but I’m not bored.”
“What’s with having nothing to do, but not being bored?”

Kaya just looked at Jo Minjoon. Jo Minjoon’s image was filled in her big, round eyes below her black and dark eyeline. He wasn’t planning to keep looking at her eyes as if it was a mirror, so he adverted his sight. Why was it? That the moment he looked at her face, he felt embarrassed. Jo Minjoon opened his mouth.

“What about doing some exercise like Chloe?”
“Even you don’t exercise much. Didn’t I tell you? Men need to have muscle to be considered men.”
“There’s no need for me to become your ideal man.”
“……..That’s true.”

Kaya scratched her lips as if she wanted to say something, and then scratched her head. Jo Minjoon looked at her with uncomfortable eyes. Her disheveled hair was caught in his eyes.

“Did you wash your hair?”
“I did, last night.”
“Even if you did, you have to wash your hair again when you wake up.”
“My scalp is dry, so there’s no need to wash it that much. What, why? Don’t look at me like that. This is not being dirty, but you being overly clean.”
“……..We will need a judge. Chloe!”

Jo Minjoon was frowning and waved his hands at Chloe that was passing by just in time. Chloe that was wearing a tight dark blue sports clothes approached them. She wiped the sweat out on her forehead and put a confused expression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤษภาคม อากาศดี ดอกไม้ในสวนกำลังบานช้า Jo Minjoon คือนั่งบนม้านั่งกับหูฟังในหูของเขาและในมือของเขา มันดูเหมือนผลงานศิลปะ แต่หนังสือในมือของเขาไม่ได้หนังสือวรรณคดีแต่หนังสือทำอาหารคาย่ามองไปที่เขา และ frowned เป็นถ้าเธอไม่ชอบบางสิ่งบางอย่าง เธอเดินมาหาท่าน และเปิดปากของเธอ เราได้ยินเสียงหยาบ"อะไรบ้างคุณฟัง"Kaya เอาออกหูฟังในหูโจ Minjoon นำมาให้เธอ แล้ว frownedคลาสสิกหรือไม่"พูดได้อย่างแม่นยำเป็นเมนเดลโซห์นไวโอลินคอนแชร์โตใน E เล็กน้อย... คืออะไรกับนิพจน์ที่"น่าเบื่อมากขึ้นเท่าใดคุณมีจะพอใจ""... สิ่งเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิก ถ้าคุณไม่ได้ไปฟัง ให้มันกลับมา"Jo Minjoon frowned และพยายามดึงหูฟัง Kaya สวมมือของเธอที่หูของเธอ และป้องกันไม่ให้ถูกนำกลับ"ใครบอกว่า ฉันจะไม่ฟังหรือไม่ ได้ดีกว่าฟังลมพัด"Kaya พูดเช่นนั้น และนั่งอยู่ที่แขนของม้านั่ง และก็ มองที่หน้ากำลังมอง Jo Minjoon เธอ frownedทำไมมีคำยากมาก""มันเป็นคำพูดของประเทศ""ผู้เป็นต่างดาวคำมาสก์กับภาษาอังกฤษ"Jo Minjoon ยักไหล่ไหล่ของเขา คาย่าพูดเช่นนั้นไม่ได้ไม่มีเหตุผล มีคำจำนวนมากใช้ได้มาจากฝรั่งเศสหรือสเปน และแม้กระทั่ง Jo Minjoon ต้องค้นหาในพจนานุกรมเพื่อหาคำที่ไม่ทราบเนื่องจากคาย่าถูกพิงต่อเขาดูหนังสือ ลมหายใจของเธอโดนจับคอของเขา Jo Minjoon เล็กน้อยมองดูที่ Kaya และถาม"คุณกำลังเบื่อหรือไม่""ไม่มีอะไรจะทำ แต่ฉันไม่เบื่อ"คืออะไรกับการมีอะไรที่ต้องทำ แต่ไม่เบื่อ"Kaya เพียงมองที่ Jo Minjoon ภาพ Jo Minjoon เติมในเธอใหญ่ รอบตาล่าง eyeline ของเธอสีดำ และสีเข้ม เขาไม่ได้วางแผนเพื่อให้มองที่ดวงตาของเธอว่ามันเป็นกระจก ดังนั้นเขา adverted ของเขา ทำไมถึงเป็นอย่างไร ว่า ขณะนี้เขามองใบหน้าของเธอ เขารู้สึกอาย Jo Minjoon เปิดปากของเขา"สิ่งที่เกี่ยวกับทำกายชอบ Chloe""แม้คุณไม่ออกกำลังกายมากขึ้น บอกคุณไม่ได้ ผู้ชายจำเป็นต้องมีกล้ามเนื้อจะเป็นผู้ชาย""ไม่จำเป็นสำหรับผมที่จะกลายเป็น คนดีของคุณ"“…….. ที่เป็นจริง"Kaya ขูดริมฝีปากของเธอว่าเธออยากจะบอกอะไร และรอยขีดข่วนแล้ว หัวของเธอ Jo Minjoon มองดูที่เธอรู้สึกไม่สบายตา ผมกระเซิงของเธอถูกจับตา"วิธีคุณสระผม""ค่ะ คืนสุดท้าย""แม้ว่าคุณ คุณมีการสระผมของคุณอีกครั้งเมื่อคุณปลุกขึ้น""หนังศีรษะของฉันจึงแห้ง ไม่จำเป็นต้องล้างมันมากว่า อะไร ทำไม อย่าดูฉันเช่นนั้น นี้เป็นไม่มี แต่คุณกำลังมากเกินไป"“…….. เราจะต้องเป็นผู้พิพากษา Chloe "Jo Minjoon เป็น frowning และโบกพระหัตถ์ที่โคลอี้ที่กำลังเดินผ่านเพียงในเวลา Chloe ที่สวมเป็นเสื้อกีฬาสีฟ้าเข้มแน่นเข้าหาพวกเขา เธอเช็ดเหงื่อที่ออกบนหน้าผากของเธอ และใส่นิพจน์ที่สับสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาจ. สภาพอากาศได้ดี, ดอกไม้ในสวนที่ถูกช้าบาน โจ Minjoon นั่งอยู่บนม้านั่งกับหูฟังในหูของเขาและหนังสือเกี่ยวกับมือของเขา มันดูเหมือนว่างานศิลปะชิ้น แต่หนังสือในมือของเขาไม่ได้เป็นหนังสือวรรณกรรม แต่หนังสือทำอาหาร

Kaya มองไปที่เขาและขมวดคิ้วราวกับว่าเธอไม่ชอบบางสิ่งบางอย่าง เธอเดินเข้ามาใกล้เขาและอ้าปาก เสียงที่หยาบกร้านก็ได้ยินเสียง

"สิ่งที่คุณฟัง?"

Kaya เอาออกหูฟังในหูโจ Minjoon ที่นำมาให้เธอขมวดคิ้วแล้ว

"คลาสสิก?"
"พูดอย่างแม่นยำก็ Mendelssohn ไวโอลินคอนแชร์โต้ในอีเล็ก ...... อะไรมีการแสดงออกที่? "
" เท่าไหร่ไม่น่าเบื่อมากขึ้นคุณจะต้องมีความพึงพอใจ? "
" ...... งั้นเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิก? ถ้าคุณจะไม่ได้ไปฟังมันให้มันกลับมา. "

โจ Minjoon ขมวดคิ้วและพยายามที่จะดึงหูฟัง Kaya ใส่มือของเธอในหูของเธอและป้องกันไม่ให้มันจากการถูกนำกลับไป

"ใครบอกว่าฉันไม่ได้ไปฟังมันได้หรือไม่ จะดีกว่าการฟังลมพัด. "

ยะพูดคุยเช่นนั้นและนั่งอยู่ที่แขนของม้านั่งแล้วมองไปที่หน้าโจ Minjoon ถูกมองที่ เธอขมวดคิ้ว

"ทำไมจึงมีคำยากมากมาย?"
"มันเป็นคำพูดของประเทศของคุณ."
"เหล่านี้คือคำพูดข้างนอกสวมหน้ากากด้วยภาษาอังกฤษ."

โจ Minjoon ยักไหล่ของเขา Kaya พูดเช่นนั้นก็ไม่ได้ไม่มีเหตุผล มีหลายคำที่ใช้ที่ได้มาจากฝรั่งเศสหรือสเปน, และแม้กระทั่งโจ Minjoon ก็จะต้องค้นหาในพจนานุกรมที่จะหาคำพูดที่เขาไม่เคยรู้

เพราะ Kaya พิงต่อเขาจะมองไปที่หนังสือเล่มนี้ลมหายใจของเธอ tickled คอของเขา โจ Minjoon เล็กน้อยมองที่ Kaya และถาม

"คุณเบื่อ?"
"ฉันไม่มีอะไรจะทำ แต่ฉันไม่เบื่อ."
"มีอะไรกับการมีอะไรที่ต้องทำ แต่ไม่เบื่อ?"

ยะเพียงแค่มองไปที่โจ Minjoon ภาพโจ Minjoon ถูกเติมเต็มในขนาดใหญ่ดวงตากลมโตของเธอด้านล่างขอบตาสีดำและสีเข้มของเธอ เขาก็ไม่ได้วางแผนที่จะให้มองที่ดวงตาของเธอราวกับว่ามันเป็นกระจกเพื่อให้เขา adverted สายพระเนตรของพระองค์ ทำไมมันได้หรือไม่ ว่าช่วงเวลาที่เขามองไปที่ใบหน้าของเธอเขารู้สึกอาย โจ Minjoon เปิดปากของเขา

"สิ่งที่เกี่ยวกับการออกกำลังกายบางอย่างเช่นโคลอี้?"
"แม้คุณไม่ได้ออกกำลังกายมาก ไม่ได้ผมบอกคุณ? ผู้ชายต้องมีกล้ามเนื้อจะเป็นคนพิจารณา. "
" ไม่มีความจำเป็นสำหรับผมที่จะกลายเป็นชายในอุดมคติของคุณ. "
" ...... ..That ของจริง. "

Kaya รอยขีดข่วนริมฝีปากของเธอราวกับว่าเธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแล้วมีรอยขีดข่วนหัวของเธอ . โจ Minjoon มองเธอด้วยสายตาอึดอัด ผมกระเซิงของเธอถูกจับได้ในสายตาของเขา

"คุณสระผมของคุณ"
"ฉันไม่คืนที่ผ่านมา."
"ถึงแม้ว่าคุณไม่คุณจะต้องล้างเส้นผมของคุณอีกครั้งเมื่อคุณตื่นขึ้นมา."
"หนังศีรษะของฉันจะแห้งจึงมีความจำเป็นที่จะล้างมันมากว่า . อะไรทำไม? อย่ามองฉันอย่างนั้น นี้ไม่ได้เป็นสกปรก แต่คุณเป็นที่สะอาดมากเกินไป. "
" ...... ..We จะต้องเป็นผู้พิพากษา โคลอี้! "

โจ Minjoon ถูกมุ่ยและโบกมือของเขาที่ Chloe ที่ผ่านเพียงในเวลา Chloe ที่สวมเสื้อผ้าสีเข้มแน่นกีฬาสีฟ้าเข้าหาพวกเขา เธอปาดเหงื่อออกบนหน้าผากของเธอและใส่แสดงออกสับสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจ อากาศดีๆ ดอกไม้ในสวนก็ค่อยๆบาน โจ มินจุนนั่งอยู่บนม้านั่งกับหูฟังในหูของเขาและหนังสือในมือของเขา มันเหมือนเป็นงานศิลปะ แต่หนังสือในมือของเขาไม่ใช่วรรณกรรม หนังสือ แต่หนังสือทำอาหารจึงมองไปที่เขาและขมวดคิ้ว เธอไม่ชอบอะไร เธอมาหาเขา และเปิดปาก เสียงหยาบ คือ ได้ยิน" คุณฟังเพลงอะไร "ดังนั้นถอดหูฟังในหูของโจ มินจอง , นำมันมาให้เธอ แล้วขมวดคิ้วเข้าหากัน ." คลาสสิก ? "" แน่นอนการพูดมันเมนเดลโซนไวโอลินคอนแชร์โต ในบันไดเสียง อี ไมเนอร์ . . . . . . . หมายความว่าไง "" วิธีการที่น่าเบื่อมากขึ้นคุณจะต้องพอใจ "" . . . . . . . สิ่งที่เกี่ยวกับดนตรีคลาสสิค ถ้าคุณไม่ฟังมัน ให้มันกลับไปโจ มินจุนขมวดคิ้วและพยายามจะดึงหูฟัง ดังนั้นใส่มือของเธอในหูของเธอ และป้องกันไม่ให้มันถูกนำกลับมา" ใครบอกว่าฉันจะไม่ฟังมัน ดีกว่าฟังลมเป่า "ดังนั้นพูดแบบนั้น แล้วนั่งที่แขนของม้านั่งแล้วมองหน้าโจ มินจุนกำลังมอง . เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน ." ทำไมถึงมีคำยากมากมาย "" มันเป็นคำพูดของประเทศ”" นั้นเป็นคำหลอกลวงจากภาษาอังกฤษ " .โจ มินจุนยักไหล่บ่า ดังนั้นพูดแบบนี้ไม่ได้นะ มีหลายคำที่ใช้นั้นมาจากภาษาฝรั่งเศสหรือภาษาสเปน และ โจ มินวู ต้องค้นหาในพจนานุกรมเพื่อหาคำที่เขาไม่รู้เพราะย่ากำลังเอนเอียงไปให้เขาดูที่หนังสือ ลมหายใจของเธอ จี้คอ โจ มินวูเล็กน้อยมองคายะ แล้วถาม" คุณเบื่อ ? "" ฉันไม่มีอะไร แต่ฉันก็ไม่เบื่อ " ." อะไร มีอะไร แต่ไม่เบื่อ ? "ดังนั้นเพียงแค่มองโจ มินจุน โจ มินจองภาพเต็มในเธอใหญ่ ดวงตากลมด้านล่างของเธอสีดำมืด eyeline . เขาไม่ได้วางแผนที่จะมองที่ตาของเธอราวกับว่ามันเป็นกระจก เขา adverted สายตาของเขา ทำไมเหรอ ? วินาทีที่เขาเห็นหน้าของเธอ เขารู้สึกอับอาย โจ มินวู เปิดปาก" แล้วเรื่องออกกำลังกาย เช่น โคลอี้ "" แม้คุณไม่ออกกำลังกายมาก ผมไม่ได้บอกคุณเหรอ ? ผู้ชายต้องมีกล้ามเนื้อเป็นผู้ชาย ." ไม่ต้องรอให้ผมเป็นผู้ชายในอุดมคติของคุณ" . . . . . มันก็จริง "ดังนั้นรอยริมฝีปากเธอราวกับต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แล้วเกาหัว โจ มินจองมองเธอด้วยสายตาอึดอัด . ผมกระเซิงของเธอถูกจับในสายตาของเขา" นี่คุณสระผมของคุณ "" ผมทำเมื่อคืน ." ถ้าคุณทำ , คุณต้องล้างเส้นผมของคุณอีกครั้ง เมื่อเธอตื่น ." หนังศีรษะของฉันแห้ง ไม่ต้องล้างมันเท่าไหร่ อะไร ทำไม ? อย่ามองฉันแบบนั้น มันไม่สกปรก แต่คุณสุดเหวี่ยงสะอาด”" . . . . . พวกเราจะต้องเป็นผู้ตัดสิน โคลอี้ "โจ มินจุนก็มุ่ย และแกว่งมือของเขาที่โคลอี้ที่ผ่านมาพอดี โคลอี้ที่ใส่คับ น้ำเงินเข้ม เสื้อผ้ากีฬาเข้าหาพวกเขา เธอเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอ และทำให้สับสน การแสดงออก