The problems at RP Turner are almos

The problems at RP Turner are almost inevitable if logistics is divided into separate functions.
Each part will move in a different direction, and there is duplicated effort and wasted
resources. Imagine a wholesaler who has one fleet of vehicles run by materials management to
bring materials in from suppliers, and a separate fleet run by distribution to deliver the same
goods out to customers. This might work, but you can picture the duplicated effort and waste
in managing two separate vehicle fleets. Another organisation might have three stocks – raw
materials, work in progress and finished goods – each run by different departments and using
different standards and systems.
A fragmented supply chain also makes it difficult to co-ordinate the flow of information
through different systems. Suppose a production department knows that it is running short of a
material and needs a new delivery. This information should pass seamlessly to purchasing. If,
however, it has to pass from one system to another there is a greater chance of error, uncertainty,
delay and inefficiency – resulting in late delivery, emergency orders, expediting and shortages.
To put it briefly, fragmenting logistics into different parts has the disadvantages of:
● giving different, often conflicting, objectives within an organisation
● duplicating effort and reducing productivity
● giving worse communications and information flows between the parts
● reducing co-ordination between the parts – leading to lower efficiency, higher costs and
worse customer service
● increasing uncertainty and delays along the supply chain
● making planning more difficult
● introducing unnecessary buffers between the parts, such as stocks of work in progress,
additional transport and administrative procedures
● obscuring important information, such as the total cost of logistics
● giving logistics a low status within an organisatio

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาที่ RP อร์เนอร์มีเกือบแน่นอนถ้าจิสติกส์จะแบ่งออกเป็นฟังก์ชั่นที่แยกต่างหาก.
แต่ละส่วนจะย้ายไปในทิศทางที่แตกต่างกันและมีความพยายามที่ซ้ำกันและเสีย
ทรัพยากร ลองนึกภาพผู้ค้าส่งที่มีหนึ่งยานพาหนะที่ดำเนินการโดยการจัดการวัสดุที่จะ
นำวัสดุจากซัพพลายเออร์และเรือเดินสมุทรที่แยกต่างหากดำเนินการโดยการกระจายการส่งมอบเดียวกัน
สินค้าที่ออกให้กับลูกค้า นี้อาจจะทำงาน แต่คุณสามารถถ่ายภาพความพยายามซ้ำและของเสีย
ในการจัดการรถยนต์ที่สองแยก องค์กรอื่นอาจจะมีสามหุ้น - ดิบ
วัสดุการทำงานในความคืบหน้าและสินค้าสำเร็จรูป - แต่ละดำเนินการโดยหน่วยงานที่แตกต่างกันและการใช้
. มาตรฐานที่แตกต่างกันและระบบ
ห่วงโซ่อุปทานการแยกส่วนนอกจากนี้ยังทำให้มันยากที่จะประสานการไหลของข้อมูล
ผ่านระบบที่แตกต่างกัน สมมติว่าภาคการผลิตรู้ว่ามีการทำงานสั้น ๆ ของ
วัสดุและความต้องการการจัดส่งใหม่ ข้อมูลเหล่านี้ควรจะผ่านได้อย่างลงตัวกับการซื้อ หาก
แต่ก็มีการส่งผ่านจากระบบหนึ่งไปยังอีกที่มีโอกาสมากขึ้นของข้อผิดพลาด, ความไม่แน่นอน
ความล่าช้าและขาดประสิทธิภาพ -. ผลในการส่งมอบล่าช้าคำสั่งฉุกเฉินเร่งและขาดแคลน
จะนำมันสั้นแหลกจิสติกส์เป็นส่วนที่แตกต่างกันมี ข้อเสียของ:
●ให้แตกต่างกันมักจะขัดแย้งวัตถุประสงค์ภายในองค์กร
●การทำซ้ำความพยายามและการลดการผลิต
●ให้การสื่อสารแย่ลงและกระแสข้อมูลระหว่างส่วน
●ลดการประสานงานระหว่างส่วน - นำไปสู่ประสิทธิภาพที่ต่ำกว่าค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นและ
ลูกค้าที่เลวร้ายยิ่ง บริการ
●ความไม่แน่นอนที่เพิ่มขึ้นและความล่าช้าพร้อมห่วงโซ่อุปทาน
●การวางแผนที่ยากขึ้น
●แนะนำบัฟเฟอร์ที่ไม่จำเป็นระหว่างส่วนเช่นหุ้นของการทำงานในความคืบหน้า
การขนส่งเพิ่มเติมและขั้นตอนการบริหาร
●ปิดบังข้อมูลที่สำคัญเช่นค่าใช้จ่ายทั้งหมดของโลจิสติก
●ให้ โลจิสติกสถานะต่ำภายใน organisatio

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่เกือบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ถ้า RP เทอร์เนอร์โลจิสติกส์จะแบ่งออกเป็นหน้าที่แยก .
แต่ละส่วนจะย้ายไปในทิศทางที่แตกต่างกัน และมีความพยายาม และเสียทรัพยากรๆ
. จินตนาการเป็นผู้ค้าส่งที่มีหนึ่งกองยานพาหนะวิ่งโดยการจัดการวัสดุ

เอาวัสดุจากซัพพลายเออร์ และเรือวิ่งแยกโดยการส่งเดียวกัน
สินค้าออกมาให้กับลูกค้านี้อาจทำงานได้ แต่คุณสามารถภาพที่ซ้ำและความพยายามในการจัดการขยะ
2 แยกยานพาหนะการขนส่ง . องค์กรอื่นอาจจะมีสามหุ้น–ดิบ
วัสดุ , ทำงานในความคืบหน้าและสินค้าสำเร็จรูปและแต่ละดำเนินการโดยหน่วยงานที่แตกต่างกันและใช้มาตรฐานที่แตกต่างกันและระบบ
.
ห่วงโซ่อุปทานกระจัดกระจายสามารถทำให้มันยากที่จะประสานการไหลของข้อมูล
ผ่านระบบที่แตกต่างกัน สมมติว่าฝ่ายผลิตก็รู้ว่ามันเป็นนักวิ่งระยะสั้นของ
วัสดุและต้องส่งใหม่ ข้อมูลนี้จะผ่านไปอย่างราบรื่นในการจัดซื้อ ถ้า
แต่มันต้องผ่านจากระบบหนึ่งไปยังอีกที่มีโอกาสมากขึ้นของข้อผิดพลาด , ความไม่แน่นอน , การไม่มีประสิทธิภาพ และส่งผลให้
( ส่งสายคำสั่งฉุกเฉิน เร่งและการขาดแคลน .
ใส่มันสั้น fragmenting โลจิสติกส์ในส่วนต่าง ๆ ที่มีข้อเสีย :
●ให้ที่แตกต่างกันมักขัดแย้งกัน วัตถุประสงค์ภายในองค์กร
●โรเนียวและความพยายามลด●ผลผลิต
ให้แย่ลงและการสื่อสารข้อมูลที่ไหลระหว่างส่วน
●ลดการประสานงานระหว่างส่วน–นำลดประสิทธิภาพ ค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นและบริการ
แย่ ลูกค้า
●เพิ่มความไม่แน่นอนและความล่าช้าตามห่วงโซ่อุปทาน
●ทำให้การวางแผนยาก
เพิ่มเติม●แนะนำบัฟเฟอร์ระหว่างชิ้นส่วนที่ไม่จำเป็น เช่น หุ้นของทำงานในความคืบหน้าและขั้นตอนการบริหารงานขนส่งเพิ่มเติม

●ปิดบังข้อมูลที่สำคัญ เช่น ต้นทุนรวมของโลจิสติกส์
●ให้โลจิสติกส์ต่ำ organisatio สถานะภายใน