Environment DevelopmentBarash (2012

Environment Development
Barash (2012: 6) proposed, “Buddhism and Ecology both refuse to separate the
human and natural worlds–and demand that we act accordingly”. In addition, he referred to
the same main principles of the interconnected and interdependent nature of things in ecology
or dependent co-arising or pratītyasamutpāda in Sanskrit; paticcasamuppāda in Pali in
Buddhism. In addition Buddha’s teaching for all followers was to be sensitive to suffering
and not to harm others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัฒนาสภาพแวดล้อมBarash (2012:6) การนำเสนอ "พระพุทธศาสนาและระบบนิเวศทั้งสองปฏิเสธที่จะแยกการ โลกมนุษย์ และธรรมชาติ – และความต้องการที่เราดำเนินการตาม " นอกจากนี้ เขาเรียกว่า หลักเดียวกันของธรรมชาติเชื่อมต่อกัน และกันพึ่งพากันของสิ่งต่าง ๆ ในระบบนิเวศ หรือขึ้นกับอันเกิดร่วมหรือปฏิจสมุปบาทในภาษาสันสกฤต paticcasamuppāda ในบาลีใน พระพุทธศาสนา นอกจากนี้ การเรียนการสอนของพระพุทธเจ้าสำหรับผู้ติดตามทั้งหมดได้รับรู้ทุกข์ และไม่ ให้เป็นอันตรายต่อผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาสภาพแวดล้อม
Barash (2012: 6) เสนอ "พุทธศาสนาและนิเวศวิทยาทั้งปฏิเสธที่จะแยก
มนุษย์และธรรมชาติของโลกและความต้องการที่เราดำเนินการตาม" นอกจากนี้เขาเรียกว่า
หลักการสำคัญเดียวกันของธรรมชาติที่เชื่อมต่อกันและพึ่งพากันของสิ่งที่อยู่ในระบบนิเวศ
หรือขึ้นอยู่กับผู้ร่วมที่เกิดขึ้นหรือปฏิจจสมุปบาทในภาษาสันสกฤต; paticcasamuppādaในภาษาบาลีใน
พระพุทธศาสนา นอกจากการเรียนการสอนของพระพุทธเจ้าสำหรับผู้ติดตามทั้งหมดก็จะมีความไวต่อความทุกข์ทรมาน
และไม่เป็นอันตรายต่อคนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาสิ่งแวดล้อมแบเริช ( 2012 : 6 ) การเสนอ " พระพุทธศาสนากับนิเวศวิทยาทั้งปฏิเสธที่จะแยกมนุษย์และโลกและธรรมชาติและความต้องการที่เราทำตามนั้น " นอกจากนี้ เขาเรียกว่าหลักหลักการเดียวกันของเชื่อมโยงกันของสิ่งต่าง ๆในระบบนิเวศและธรรมชาติหรือขึ้นอยู่กับ CO ที่เกิดหรือปฏิจสมุปบาท ในภาษาสันสกฤต บาลีใน ; paticcasamupp อุบาสก ดาพุทธศาสนา นอกจากนี้พระธรรมสำหรับผู้ติดตามจะไวต่อความทุกข์และไม่ไปทำร้ายคนอื่น