The value-added tax (VAT) is a rela

The value-added tax (VAT) is a relatively new tax. It was designed by two people, independently, in the early 20th century. To Wilhelm Von Siemens, a German businessman, the VAT was a way to resolve the cascading problems that arose in implementing gross turnover taxes and sales taxes. To Thomas S. Adams, an American, the VAT was a better version of the corporate income tax.In practice, governments have implemented the VAT largely as an improved sales tax. European countries, for example, have largely used the VAT to reduce or eliminate other sales taxes. The countries continue to maintain separate corporate income taxes.Many European countries enacted a VAT in the 1960s and 1970s. Other countries followed in the 1980s and thereafter. Sijbren Cnossen, a leading VAT expert from Maastricht University in the Netherlands, called its spread “the most important event in the evolution of tax structure in the last half of the 20th century” (1998, 399).US policymakers have found it tempting to consider the VAT, but no one seems to be able to muster the courage to call it by its real name. The “destination-based cash flow” tax that House Speaker Paul Ryan and Ways and Means Committee Chair Kevin Brady proposed in the 2016 Republican “blueprint” is just a VAT with a wage deduction. VATs are embedded in Ryan’s “business consumption tax,” libertarian Kentucky Senator Rand Paul’s “Fair and Flat Tax,” 2012 Republican presidential candidate Herman Cain’s “9-9-9” proposal, and Republican Senator Ted Cruz’s “Business Flat Tax.” VATs have also been proposed (and renamed) in Senate Finance Committee Democrat Ben Cardin’s “progressive consumption tax” and the Bipartisan Policy Center’s 2010 Domenici-Rivlin commission report, which called it a “deficit reduction sales tax.”Although these leading policymakers proposed to use the resulting revenues differently, they all viewed the VAT favorably for three reasons: it raises lots of money, it creates few negative economic incentives, and it’s administratively feasible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT) คือภาษีที่ค่อนข้างใหม่ มันถูกออกแบบโดยคนสองคนเป็นอิสระในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 กับ Wilhelm ฟอนซีเมนส์เป็นนักธุรกิจเยอรมัน, ภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาซ้อนปัญหาที่เกิดขึ้นในการดำเนินการภาษีมูลค่าการซื้อขายรวมและภาษีการขาย โทมัสเอสอดัมส์ชาวอเมริกันภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นรุ่นที่ดีกว่าของภาษีเงินได้นิติบุคคล

ในทางปฏิบัติรัฐบาลได้ดำเนินการภาษีมูลค่าเพิ่มส่วนใหญ่เป็นภาษีการขายที่ดีขึ้น ประเทศในยุโรปเช่นได้ส่วนใหญ่ใช้ภาษีมูลค่าเพิ่มเพื่อลดหรือขจัดภาษีขายอื่น ๆ ประเทศที่ยังคงรักษาแยกต่างหากภาษีเงินได้

หลายประเทศในยุโรปตราภาษีมูลค่าเพิ่มในปี 1960 และ 1970 ประเทศอื่น ๆ ที่ใช้ในปี 1980 และหลังจากนั้น Sijbren Cnossen ผู้เชี่ยวชาญภาษีมูลค่าเพิ่มชั้นนำจากมหาวิทยาลัย Maastricht ในเนเธอร์แลนด์เรียกว่าการแพร่กระจาย“เหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในการวิวัฒนาการของโครงสร้างภาษีในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20” (1998, 399)

ผู้กำหนดนโยบายของสหรัฐได้พบมันดึงดูดให้พิจารณาภาษีมูลค่าเพิ่ม แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสามารถที่จะรวบรวมความกล้าหาญที่จะเรียกมันว่าโดยใช้ชื่อที่แท้จริงของมัน “การปลายทางตามกระแสเงินสด” ภาษีที่เก้าอี้ประธานสภาพอลไรอันและวิธีกรรมการเควินเบรดี้นำเสนอใน 2016 รีพับลิกัน“พิมพ์เขียว” เป็นเพียงภาษีมูลค่าเพิ่มกับการหักเงินค่าจ้างที่ ถังฝังอยู่ในไรอัน“ภาษีการบริโภคธุรกิจ” เสรีนิยมเคนตั๊กกี้วุฒิสมาชิกแรนด์พอล“ยุติธรรมและภาษีแบน” 2012 พรรครีพับลิสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเฮอร์แมนอดัม“9-9-9” ข้อเสนอและรีพับลิกันวุฒิสมาชิกเท็ดครูซ“ภาษีธุรกิจแบน.” VATS นอกจากนี้ยังได้รับการเสนอ (และเปลี่ยนชื่อ) ใน“ภาษีการบริโภคก้าวหน้า” คณะกรรมการการเงินวุฒิสภาประชาธิปัตย์เบน Cardin และศูนย์นโยบายพรรค 2010 Domenici-Rivlin รายงานคณะกรรมการซึ่งเรียกมันว่า“การขาดดุลลดภาษีการขาย.”

แม้ว่าเหล่าผู้กำหนดนโยบายที่นำเสนอให้ใช้รายได้ที่เกิดขึ้นแตกต่างกันพวกเขาทั้งหมดดูภาษีมูลค่าเพิ่มในเกณฑ์ดีสำหรับเหตุผลที่สาม: มันจะเพิ่มเงินจำนวนมากจะสร้างไม่กี่สิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจในเชิงลบและมันก็เป็นไปได้การดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT) เป็นภาษีที่ค่อนข้างใหม่ มันถูกออกแบบโดยสองคนอิสระในช่วงต้นศตวรรษที่20 ไปวิควอนซีเมนส์, นักธุรกิจชาวเยอรมัน, VAT เป็นวิธีการแก้ไขปัญหาการเรียงซ้อนที่เกิดขึ้นในการดำเนินการภาษีการหมุนเวียนรวมและภาษีขาย ไปยังโธมัสเอสอดัมส์, อเมริกา, VAT เป็นรุ่นที่ดีกว่าของภาษีเงินได้นิติบุคคล

ในทางปฏิบัติรัฐบาลได้ดำเนินการ VAT ส่วนใหญ่เป็นภาษีขายที่ดีขึ้น ตัวอย่างเช่นประเทศในยุโรปส่วนใหญ่ใช้ VAT เพื่อลดหรือกำจัดภาษีขายอื่นๆ ประเทศยังคงรักษาภาษีเงินได้นิติบุคคลแยกต่างหาก

ประเทศในยุโรปหลายประเทศประกาศ VAT ในปี1960และปี1970 ประเทศอื่นๆตามในปี1980และหลังจากนั้น Sijbren Cnossen ผู้เชี่ยวชาญด้าน VAT ชั้นนำจากมหาวิทยาลัยมาสทริชท์ในประเทศเนเธอร์แลนด์เรียกว่าสเปรด "เหตุการณ์สำคัญที่สุดในวิวัฒนาการของโครงสร้างภาษีในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20" (๑๙๙๘, ๓๙๙)

ผู้ผลิตนโยบายสหรัฐได้พบว่ามันดึงดูดให้พิจารณา VAT, แต่ไม่มีใครดูเหมือนจะสามารถรวบรวมความกล้าหาญที่จะเรียกมันโดยชื่อจริง. ภาษี "กระแสเงินสดตามปลายทาง" ซึ่งเป็นลำโพงที่บ้านพอลไรอันและวิธีการและหมายถึงคณะกรรมการที่เควิน Brady ได้รับการเสนอใน๒๐๑๖ของพรรค "พิมพ์เขียว" เป็นเพียง VAT ที่มีการหักค่าจ้าง มีการฝังตัวอยู่ใน "ภาษีการบริโภคทางธุรกิจ" ของไรอัน "ภาษีที่เป็นธรรมและแบน" ที่ไม่ได้รับการชำระเงิน "๒๐๑๒ผู้สมัครเป็นประธานาธิบดีของ Herman คาอิน" "9-9-9", และสาธารณรัฐของเรา นอกจากนี้ยังได้รับการเสนอ (และเปลี่ยนชื่อ) ในคณะกรรมการการเงินของวุฒิสภาพรรคประชาธิปัตย์ Ben Cardin "ภาษีการบริโภคก้าวหน้า" และรายงานค่าคอมมิชชั่น Domenici-Rivlin ๒๐๑๐ของศูนย์นโยบายของ Bipartisan ซึ่งเรียกว่า "ภาษีขายลดลง"

แม้ว่าผู้สร้างนโยบายชั้นนำเหล่านี้เสนอที่จะใช้รายได้ที่เกิดขึ้นแตกต่างกัน, พวกเขาทั้งหมดดู VAT เป็นไปตามเหตุผลสามประการ: มันจะทำให้เงินจำนวนมาก, มันจะสร้างสิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจเชิงลบน้อย, และมันเป็นไปได้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นภาษีที่ค่อนข้างใหม่ มันถูกออกแบบโดยคนสองคนที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ สำหรับนักธุรกิจเยอรมันวิลเลียมฟอนซีเมนส์ภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นวิธีหนึ่งที่จะแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในห่วงโซ่ของภาษีการไหลเวียนทั้งหมดและภาษีการขาย ภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นรุ่นที่ดีของภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับโทมัสอดัมส์ชาวอเมริกัน
ในความเป็นจริงรัฐบาลใช้ภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นหลักเพื่อเพิ่มภาษีการขาย ตัวอย่างเช่นประเทศในยุโรปส่วนใหญ่ใช้ภาษีมูลค่าเพิ่มเพื่อลดหรือยกเลิกภาษีการขายอื่นๆ ประเทศเหล่านี้ยังคงรักษาภาษีเงินได้นิติบุคคลแยกต่างหาก
หลายประเทศในยุโรปประกาศใช้ภาษีมูลค่าเพิ่มในยุค 60s และ 70s คนอื่นออกภาษีมูลค่าเพิ่มในยุค 80s และต่อมา การแพร่กระจายของภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบวิวัฒนาการของโครงสร้างภาษีกล่าวว่าซินเจเบิร์น sinosen ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษีมูลค่าเพิ่มที่มหาวิทยาลัยแมสทริชในเนเธอร์แลนด์
นโยบายของสหรัฐอเมริกาพบว่ามันน่าสนใจที่จะคิดเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่มแต่ไม่มีใครดูเหมือนจะสามารถรวบรวมความกล้าที่จะเรียกมันว่าชื่อแรก บ้านลำโพงพอลไรอันและประธานคณะกรรมการการระดมทุนเควินเบรดี้ใน 2016 รีพับลิกันพิมพ์เขียวภาษีกระแสเงินสดตามปลายทางเป็นเพียงภาษีมูลค่าเพิ่มหักค่าจ้าง ภาษีมูลค่าเพิ่มรวมอยู่ในไรอันพาณิชย์ภาษีการบริโภควุฒิสมาชิกแรนด์พอลเสรีนิยมในรัฐเคนตั๊กกี้ยุติธรรมและแบนภาษีและข้อเสนอ 9-9-9 ของผู้สมัครประธานาธิบดีพรรครีพับลิกันเฮอร์แมนเคนใน 2012 ปี รีพับลิกันวุฒิสมาชิกเท็ดครูซธุรกิจภาษีหน่วยธุรกิจแท็กซ์ยังได้เสนอชื่อใหม่ของพรรคประชาธิปไตยในวุฒิสภาคณะกรรมการการเงินเบนคาร์ดินศูนย์บริการภาษีการบริโภคก้าวหน้าและศูนย์บริการทางการเงินของทั้งสองฝ่ายรายงาน
แม้ว่านโยบายหลักเหล่านี้เสนอให้ใช้รายได้ที่เกิดขึ้นในวิธีที่แตกต่างกันพวกเขาทั้งหมดมีแง่ดีเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับสามเหตุผลที่ภาษีมูลค่าเพิ่มเพิ่มเงินเพียงเล็กน้อยเพื่อกระตุ้