 The first command is ip domain-lo

 The first command is ip domain-lookup, which is turned on by default. It needs to be entered
only if you previously turned it off (with the no ip domain-lookup command). The command
can be used without the hyphen as well (ip domain lookup).
 The second command is ip name-server. This sets the IP address of the DNS server. You can
enter the IP addresses of up to six servers.
 The last command is ip domain-name. Although this command is optional, it really should be
set. It appends the domain name to the hostname you type in. Since DNS uses a FQDN
system, you must have a full DNS name, in the form domain.com.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำสั่งแรกคือโดเมนค้นหา IP, ที่เปิดอยู่ตามค่าเริ่มต้น จะต้องมีการป้อนเฉพาะในกรณีที่ก่อนหน้านี้คุณเปิดออก (ด้วยคำสั่ง ip ที่ไม่มีโดเมนค้นหา)
คำสั่งที่สามารถใช้งานได้โดยไม่ต้องยัติภังค์เช่นกัน (การค้นหาโดเมน IP). คำสั่งที่สองเป็นชื่อเซิร์ฟเวอร์ไอพี ชุดนี้ที่อยู่ IP ของเซิร์ฟเวอร์ DNS ที่ คุณสามารถป้อนที่อยู่ IP ของได้ถึงหกเซิร์ฟเวอร์. คำสั่งสุดท้ายเป็นชื่อโดเมนไอพี แม้ว่าคำสั่งนี้จะเป็นตัวเลือกจริงๆมันควรจะตั้ง มันผนวกชื่อโดเมนชื่อโฮสต์ที่คุณพิมพ์. ตั้งแต่ DNS ใช้ FQDN ระบบคุณจะต้องมีชื่อ DNS เต็มรูปแบบในรูปแบบ domain.com

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำสั่งแรกคือ IP โดเมนการค้นหา , ซึ่งจะถูกเปิดโดยค่าเริ่มต้น มันต้องถูกป้อน
ถ้าก่อนหน้านี้คุณปิด ( ไม่มี IP โดเมนการค้นหาคำสั่ง ) คำสั่ง
สามารถใช้โดยยัติภังค์เช่นกัน ( IP โดเมนการค้นหา )
คำสั่งที่สองคือ IP ชื่อเซิร์ฟเวอร์ ชุดนี้ที่อยู่ IP ของ DNS เซิร์ฟเวอร์ คุณสามารถป้อนที่อยู่ IP ของ

ถึงหกเซิร์ฟเวอร์คำสั่งสุดท้ายคือ IP ชื่อโดเมน แม้ว่าจะเป็นตัวเลือก จริงๆมันควรจะ
ชุด มันต่อท้ายชื่อโดเมนไปยังโฮสต์ที่คุณพิมพ์ลงไป ตั้งแต่ DNS ใช้ระบบ fqdn
, คุณต้องมีชื่อ DNS เต็มรูปแบบ ในรูปแบบ โดเมน . com .