A sovereign of the sky…” Meng Hao f

A sovereign of the sky…” Meng Hao felt as if he were filled with good fortune. He closed his eyes, and as the golden sun summoned by the talisman approached, the Demonic Core which rested in his Core lake began to shudder. Then, a massive force of spiritual power burst out, filling Meng Hao’s body and causing him to snap his hands out in front of him.

All of the various swords laying around, which he had previously lost control off, suddenly began to shake, then lifted into the air and sped toward Meng Hao. At the same time, the rest of the flying swords in his bag of holding flew out, along with the rest of the various magical items he possessed. They began to merge together, glowing with an intense brightness. All of this was happening, not because of Meng Hao’s spiritual energy, but because of the Demonic Core’s!

For some reason, the Demonic Core had suddenly been stirred into action, and its eruption had utilized some sort of underworldly power to control the nearly one hundred flying swords and magical items. In the blink of an eye, they had merged together to form… an ancient Flying Rain-Dragon!

Its form was somewhat indistinct, perhaps indistinguishable to the onlookers. Even Wang Tengfei wasn’t aware of it, now that he had lost his Blood connection to the Legacy. Only Meng Hao could sense it.

The two wooden swords were the Flying Rain-Dragon’s fangs. It let out a roar filled with the power of heaven and earth then charged toward the talisman. As soon as they met, a thunderous explosion rang out which shook the entirety of the Reliance Sect. The surrounding Outer Sect disciples retreated backward, nearly deafened. Some of the disciples with low-level Cultivation bases were nearly knocked senseless.

Both the talisman and the Flying Rain-Dragon contained power far beyond the sixth level of Qi condensation. When they smashed into each other, even someone of the seventh level would be shaken. Only someone of the eighth level might possibly be able to withstand the power.

As the reverberations from the explosion rang out, the golden sun faded rapidly, and the Flying Rain-Dragon began to fall apart. Layer by layer, one sword, ten swords, one hundred swords… they slowly fell, along with the other magical items which had merged together to form the dragon. They fell and transformed to ash, which drifted away in the wind.

The talisman slowly faded away, and the magical items forming the Flying Rain-Dragon disappeared… but not the two wooden swords. Instead, they shot forward toward pale-faced Wang Tengfei.

Wang Tengfei watched as the swords approached, stabbing toward his chest. Just as they were about to plunge into his heart, a light, sighing voice could be heard descending from the East Mountain.

“Very well, there’s nothing left to do.” Along with the sigh came a gentle force which appeared next to Wang Tengfei, blocking the wooden swords. Wang Tengfei was lifted up and pulled back, off of the platform and down onto the square. He coughed up blood, his eyes blank and confused. He couldn’t believe it… he had lost.

He Luohua had appeared on the platform. Grand Elder Ouyang immediately saluted him with clasped fists. “Greetings, Sect Leader.”

A buzz arose among the surrounding Outer Sect disciples. Each and every one greeted the Sect Leader and saluted respectfully.

Meng Hao looked pale. His spiritual energy was completely dried up. If the Flying Rain-Dragon’s Demonic Core had not exercised its power, he would not have been able to continue. His bags of holding were now completely empty of any magical items. As far as he was concerned, this battle had been a bitter one indeed.

Although he wasn’t quite willing to let Wang Tengfei continue to live, with the Sect Leader here, he had no choice. He would not be able to kill Wang Tengfei this day.

Without a word, he descended onto the platform, his stubborn personality forcing his body to remain upright. He took a few steps forward, then reached down to pick up the Wang Tengfei’s talisman, which had drifted to the ground, and placed it into his robe. Then he lifted his head and looked at He Luohua.

“In this match, Meng Hao is the winner,” said He Luohua, looking at Meng Hao with a slight smile. “From this day forth, he is the third member of the Reliance Inner Sect.” His words rang out over the silent square. The minds of the onlookers were still reeling, the details of the battle replaying in their heads.

Wang Tengfei looked confused, and when he heard He Luohua’s words, he let out a bitter laugh. He looked around at the crowd, who already seemed to have forgotten him, and his heart filled with regret. He laughed again, then coughed up some blood, and collapsed into unconsciousness.

As he collapsed, Meng Hao bit down hard on his own tongue. He saluted He Luohua, then sat down cross-legged and began to meditate.

Grand Elder Ouyang looked at him, his eyes filled with admiration. He slapped his own bag of holding and produced a medicinal pill, which

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อฟ้า..." เฮา เมงรู้สึกว่าเขาเต็มไป ด้วยโชคลาภ เขาปิดตาของเขา และเป็นดวงอาทิตย์ทองแท็กซี่สแมนทาบทาม หลักปีศาจซึ่งวางในทะเลสาบหลักของเขาเริ่มที่จะ shudder แล้ว กองทัพขนาดใหญ่ของพลังงานทางจิตวิญญาณต่อเนื่อง บรรจุร่างกายเมงเฮา และทำให้เขาจับมือของเขาออกหน้าเขาดาบต่าง ๆ ที่วางรอบ ซึ่งก่อนหน้านี้เขาได้สูญเสียการควบคุมปิด ก็เริ่มสั่น แล้วยกขึ้นไปในอากาศ และรวดเร็วต่อเฮาเมง ในเวลาเดียวกัน ส่วนเหลือของดาบบินในถือถุงของเขาบิน ส่วนที่เหลือของรายการของขลังต่าง ๆ ที่เขาครอบครอง พวกเขาเริ่มผสานเข้าด้วยกัน เรืองแสงสว่างเข้มข้น ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ไม่เนื่อง จากพลังงานทางจิตวิญญาณเมงเฮา แต่เนื่อง จาก หลักของปีศาจสาเหตุ หลักปีศาจได้ทันทีรับกวนไปสู่การปฏิบัติ และการปะทุมีใช้บางจัดเรียงของ underworldly อำนาจในการควบคุมเกือบหนึ่งร้อยบินดาบและเวทมนตร์รายการ ในพริบตา พวกเขาได้ถูกผสานกันฟอร์ม...โบราณบินฝนมังกรรูปแบบที่ถูกใช้บ้าง บางทีคล้ายกับการเม Wang Tengfei ยังไม่ตระหนักถึงมัน หลังจากที่เขาได้สูญเสียมรดกของเขาเชื่อมต่อเลือด เฉพาะเมงเฮาสามารถรู้สึกได้The two wooden swords were the Flying Rain-Dragon’s fangs. It let out a roar filled with the power of heaven and earth then charged toward the talisman. As soon as they met, a thunderous explosion rang out which shook the entirety of the Reliance Sect. The surrounding Outer Sect disciples retreated backward, nearly deafened. Some of the disciples with low-level Cultivation bases were nearly knocked senseless.Both the talisman and the Flying Rain-Dragon contained power far beyond the sixth level of Qi condensation. When they smashed into each other, even someone of the seventh level would be shaken. Only someone of the eighth level might possibly be able to withstand the power.As the reverberations from the explosion rang out, the golden sun faded rapidly, and the Flying Rain-Dragon began to fall apart. Layer by layer, one sword, ten swords, one hundred swords… they slowly fell, along with the other magical items which had merged together to form the dragon. They fell and transformed to ash, which drifted away in the wind.The talisman slowly faded away, and the magical items forming the Flying Rain-Dragon disappeared… but not the two wooden swords. Instead, they shot forward toward pale-faced Wang Tengfei.Wang Tengfei watched as the swords approached, stabbing toward his chest. Just as they were about to plunge into his heart, a light, sighing voice could be heard descending from the East Mountain.“Very well, there’s nothing left to do.” Along with the sigh came a gentle force which appeared next to Wang Tengfei, blocking the wooden swords. Wang Tengfei was lifted up and pulled back, off of the platform and down onto the square. He coughed up blood, his eyes blank and confused. He couldn’t believe it… he had lost.He Luohua had appeared on the platform. Grand Elder Ouyang immediately saluted him with clasped fists. “Greetings, Sect Leader.”A buzz arose among the surrounding Outer Sect disciples. Each and every one greeted the Sect Leader and saluted respectfully.Meng Hao looked pale. His spiritual energy was completely dried up. If the Flying Rain-Dragon’s Demonic Core had not exercised its power, he would not have been able to continue. His bags of holding were now completely empty of any magical items. As far as he was concerned, this battle had been a bitter one indeed.Although he wasn’t quite willing to let Wang Tengfei continue to live, with the Sect Leader here, he had no choice. He would not be able to kill Wang Tengfei this day.Without a word, he descended onto the platform, his stubborn personality forcing his body to remain upright. He took a few steps forward, then reached down to pick up the Wang Tengfei’s talisman, which had drifted to the ground, and placed it into his robe. Then he lifted his head and looked at He Luohua.“In this match, Meng Hao is the winner,” said He Luohua, looking at Meng Hao with a slight smile. “From this day forth, he is the third member of the Reliance Inner Sect.” His words rang out over the silent square. The minds of the onlookers were still reeling, the details of the battle replaying in their heads.Wang Tengfei looked confused, and when he heard He Luohua’s words, he let out a bitter laugh. He looked around at the crowd, who already seemed to have forgotten him, and his heart filled with regret. He laughed again, then coughed up some blood, and collapsed into unconsciousness.As he collapsed, Meng Hao bit down hard on his own tongue. He saluted He Luohua, then sat down cross-legged and began to meditate.Grand Elder Ouyang looked at him, his eyes filled with admiration. He slapped his own bag of holding and produced a medicinal pill, which

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อธิปไตยของท้องฟ้า ... "เม้งเฮารู้สึกราวกับว่าเขากำลังเต็มไปด้วยความโชคดี เขาปิดตาของเขาและเป็นดวงอาทิตย์สีทองเรียกยันต์เข้าหาปีศาจแกนซึ่งวางอยู่ในทะเลสาบหลักของเขาเริ่มสั่น จากนั้นกองกำลังขนาดใหญ่ของพลังทางจิตวิญญาณระเบิดออกมาเติมเต็มร่างกายเม้ง Hao และทำให้เขาจะตะครุบมือของเขาออกมาในด้านหน้าของเขา. ทั้งหมดของดาบต่างๆวางรอบซึ่งเขาได้หายไปก่อนหน้านี้การควบคุมออกก็เริ่มที่จะเขย่าแล้ว ยกไปในอากาศและเร่งไปสู่เม้งเฮา ในขณะเดียวกันส่วนที่เหลือของดาบบินในกระเป๋าของเขาในการถือครองบินออกพร้อมกับส่วนที่เหลือของรายการมหัศจรรย์ต่างๆที่เขาครอบครอง พวกเขาเริ่มที่จะผสานกันเรืองแสงที่มีความสว่างที่รุนแรง ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เพราะพลังทางจิตวิญญาณเม้งเฮา แต่เพราะปีศาจของ Core! ด้วยเหตุผลบางอย่างปีศาจแกนได้รับการจู่ ๆ ก็ขยับไปสู่การปฏิบัติและการระเบิดของมันได้ใช้การจัดเรียงของอำนาจ underworldly บางส่วนในการควบคุมเกือบหนึ่ง ร้อยดาบบินและรายการที่มีมนต์ขลัง ในพริบตาพวกเขาได้รวมกันในรูปแบบ ... โบราณบินฝน-Dragon! รูปแบบค่อนข้างไม่ชัดอาจจะแยกไม่ออกในการเข้าชมการแสดง แม้วัง Tengfei ไม่ได้ตระหนักถึงมันตอนนี้ว่าเขาได้สูญเสียการเชื่อมเลือดของเขาเพื่อมรดก เพียงเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความมัน. ทั้งสองดาบไม้เขี้ยวบินฝน-Dragon มันให้ออกแผดเสียงที่เต็มไปด้วยพลังของฟ้าและแผ่นดินแล้วเรียกเก็บเงินไปยังยันต์ เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาได้พบระเบิดสนั่นดังออกมาซึ่งส่ายทั้งหมดของ Reliance นิกาย รอบนอกสาวกนิกายถอยย้อนกลับ deafened เกือบ บางส่วนของเหล่าสาวกที่มีฐานการเพาะปลูกในระดับต่ำเกือบหมดสติเคาะ. ทั้งยันต์และบินฝน-Dragon ที่มีอำนาจมากเกินกว่าระดับที่หกของฉีควบแน่น เมื่อพวกเขาถูกทุบลงในแต่ละอื่น ๆ แม้คนระดับที่เจ็ดจะได้รับการเขย่า ใครบางคนเท่านั้นระดับแปดอาจจะสามารถทนต่ออำนาจ. ในฐานะที่เป็นเสียงก้องกังวานจากการระเบิดดังออกมาจากดวงอาทิตย์สีทองจางหายไปอย่างรวดเร็วและบินฝน-Dragon เริ่มกระจุย ชั้นโดยชั้นหนึ่งดาบสิบดาบหนึ่งร้อยดาบ ... พวกเขาลดลงอย่างช้า ๆ พร้อมกับรายการมหัศจรรย์อื่น ๆ ซึ่งรวมกันเป็นรูปมังกร พวกเขาลดลงและเปลี่ยนให้เป็นเถ้าซึ่งลอยห่างออกไปในลม. ยันต์ช้าจางหายไปและรายการที่มีมนต์ขลังรูป Flying ฝนมังกรหายไป ... แต่ไม่ได้เป็นสองดาบไม้ แต่พวกเขายิงไปข้างหน้าไปยังหน้าซีดเผือดวัง Tengfei. วัง Tengfei ดูเป็นดาบเข้าหาแทงหน้าอกของเขาที่มีต่อ ขณะที่พวกเขากำลังจะกระโดดลงไปในหัวใจของเขาแสงถอนหายใจเสียงอาจจะได้ยินลงมาจากภูเขาตะวันออก. "ดีมากมีอะไรเหลือที่จะทำ." พร้อมกับถอนหายใจมาเป็นแรงผลักดันที่อ่อนโยนซึ่งปรากฏถัดจากวัง Tengfei ปิดกั้นดาบไม้ วัง Tengfei ถูกยกขึ้นและดึงกลับออกจากแพลตฟอร์มและลงบนตาราง เขาไอเป็นเลือดตาของเขาว่างเปล่าและสับสน เขาไม่อยากจะเชื่อเลย ... เขาได้สูญเสีย. เขา Luohua ได้ปรากฏตัวบนเวที แกรนด์พี่โอวหยางทันทีเคารพเขาด้วยกำปั้นประสาน "สวัสดีนิกายผู้นำ." ฉวัดเฉวียนเกิดขึ้นในหมู่สาวกรอบนอกนิกาย ทุกคนได้รับการต้อนรับผู้นำนิกายและเคารพกราบ. เม้งเฮามองซีด พลังทางจิตวิญญาณของเขาถูกทำให้แห้งสมบูรณ์ขึ้น ถ้าบินฝน-Dragon ปีศาจแกนไม่ได้ใช้อำนาจของเขาจะไม่ได้รับสามารถที่จะดำเนินการต่อไป กระเป๋าของเขาถือครองอยู่ในขณะนี้อย่างสมบูรณ์ว่างของรายการมหัศจรรย์ใด ๆ เท่าที่เขาเป็นกังวลสงครามครั้งนี้ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งแน่นอนขม. แม้ว่าเขาจะไม่ได้ค่อนข้างยินดีที่จะให้วัง Tengfei ยังคงมีชีวิตอยู่กับผู้นำนิกายที่นี่เขาไม่มีทางเลือก เขาจะไม่สามารถที่จะฆ่าวัง Tengfei ในวันนี้. โดยไม่ต้องคำเขาสืบเชื้อสายมาบนแพลตฟอร์มบุคลิกภาพปากแข็งของเขาบังคับให้ร่างกายของเขาจะยังคงอยู่ตรง เขาเอาไม่กี่ขั้นตอนไปข้างหน้าแล้วเอื้อมมือลงไปรับยันต์วัง Tengfei ซึ่งลอยไปที่พื้นดินและวางมันลงไปในเสื้อคลุมของเขา จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่เขา Luohua. "ในการแข่งขันครั้งนี้เม้งเฮาเป็นผู้ชนะ" เขา Luohua กล่าวว่ากำลังมองหาที่เม้งเฮาด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "จากวันมานี้เขาเป็นสมาชิกคนที่สามของการพึ่งภายในนิกาย." คำพูดของเขาดังออกมาในช่วงตารางเงียบ จิตใจของผู้เข้าชมได้รับยังคงหมุนติ้วรายละเอียดของการต่อสู้การเล่นในหัวของพวกเขา. วัง Tengfei ดูสับสนและเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเขา Luohua เขาให้ออกหัวเราะขม เขามองไปรอบ ๆ ที่ฝูงชนที่ดูเหมือนอยู่แล้วจะลืมเขาและหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ เขาหัวเราะอีกครั้งแล้วไอเป็นเลือดบางส่วนและทรุดลงหมดสติ. ในขณะที่เขาทรุดเม้งเฮาบิตลงอย่างหนักบนลิ้นของเขาเอง เขาเคารพเขา Luohua แล้วทรุดตัวลงนั่งไขว่ห้างและเริ่มที่จะนั่งสมาธิ. แกรนด์พี่โอวหยางมองไปที่เขาตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม เขาตบกระเป๋าของตัวเองของโฮลดิ้งและผลิตยาสมุนไพรซึ่ง