The medieval and renaissance coat (

The medieval and renaissance coat (generally spelled cote by costume historians) is a midlength, sleeved men's outer garment, fitted to the waist and buttoned up the front, with a full skirt in its essentials, not unlike the modern coat.[3]

By the eighteenth century, overcoats had begun to supplant capes and cloaks as outer wear, and by the mid-twentieth century the terms jacket and coat became confused for recent styles; the difference in use is still maintained for older garments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสื้อยุคกลาง และเรอเนสซองซ์ (โดยทั่วไปสะกดโกตดิ โดยนักประวัติศาสตร์เครื่องแต่งกาย) เป็น midlength แขนของผู้ชายนอกเสื้อผ้า พอดีกับเอว และ buttoned ขึ้นหน้า กับกระโปรงเต็มในสิ่งนั้น ไม่แตกต่างจากเสื้อทันสมัย [3]โดยศตวรรษ eighteenth, overcoats เริ่ม supplant cloaks และ capes เป็นเครื่องแต่งกายภายนอก และ โดยศตวรรษ twentieth กลาง เงื่อนไขเสื้อและเสื้อกลายเป็นสับสนในลักษณะล่าสุด ยังคงมีรักษาความแตกต่างในการใช้สำหรับเสื้อผ้าเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อยุคกลางและยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (สะกดทั่วไป Cote ประวัติศาสตร์เครื่องแต่งกาย) เป็น midlength การตัดเย็บเสื้อผ้าด้านนอกชายแขนของพอดีกับเอวและกระดุมขึ้นด้านหน้ากับกระโปรงเต็มรูปแบบในสาระสำคัญของมันไม่แตกต่างจากเสื้อที่ทันสมัย. [3] โดย ศตวรรษที่สิบแปด, เสื้อคลุมก็เริ่มที่จะแย่งเสื้อคลุมและเสื้อคลุมสวมใส่เป็นด้านนอกและช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบแจ็คเก็ตเสื้อข้อกำหนดและกลายเป็นความสับสนสำหรับรูปแบบที่ผ่านมา; ความแตกต่างในการใช้งานจะยังคงรักษาสำหรับเสื้อผ้าเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สภาพแวดล้อมทางกายภาพยัง
เพราะความเหนื่อยล้าในพยาบาล เมื่อพยาบาลมีข้อมูลมากมายแล้ว


ในงานที่ต้องใช้สมาธิ หรือต้องทำงานในสภาพแวดล้อมที่ไม่เกี่ยวข้องกับเกิน

เสียงนี้ ครั้งจิต
พลังงาน พยาบาลสามารถมองเห็นวิธีการจัดระเบียบวัสดุและอุปกรณ์หรือ

ปรับผังของสิ่งแวดล้อม

เพื่อลดภาระของร่างกายทำงาน จำเป็นต้องพูด ,
Tomorrow I'll wake up early.