Day of the Dead (Spanish: Día de Mu

Day of the Dead (Spanish: Día de Muertos) is a Mexican holiday celebrated throughout Mexico, in particular the Central and South regions, and by people of Mexican ancestry living in other places, especially the United States. It is acknowledged internationally in many other cultures. The multi-day holiday focuses on gatherings of family and friends to pray for and remember friends and family members who have died, and help support their spiritual journey. In 2008 the tradition was inscribed in the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity by UNESCO.[1]

The holiday is sometimes called Día de los Muertos[2][3] in Anglophone countries, a back-translation of its original name, Día de Muertos. It is particularly celebrated in Mexico where the day is a public holiday. Prior to Spanish colonization in the 16th century, the celebration took place at the beginning of summer. Gradually it was associated with October 31, November 1 and November 2 to coincide with the Western Christian triduum of Allhallowtide: All Saints' Eve, All Saints' Day, and All Souls' Day.[4][5] Traditions connected with the holiday include building private altars called ofrendas, honoring the deceased using sugar skulls, marigolds, and the favorite foods and beverages of the departed, and visiting graves with these as gifts. Visitors also leave possessions of the deceased at the graves.

Scholars trace the origins of the modern Mexican holiday to indigenous observances dating back hundreds of years and to an Aztec festival dedicated to the goddess Mictecacihuatl. The holiday has spread throughout the world, being absorbed within other deep traditions for honoring the dead. It has become a national symbol and as such is taught (for educational purposes) in the nation's schools. Many families celebrate a traditional "All Saints' Day" associated with the Catholic Church.

Originally, the Day of the Dead as such was not celebrated in northern Mexico, where it was unknown until the 20th century because its indigenous people had different traditions. The people and the church rejected it as a day related to syncretizing pagan elements with Catholic Christianity. They held the traditional 'All Saints' Day' in the same way as other Christians in the world. There was limited Mesoamerican influence in this region, and relatively few indigenous inhabitants from the regions of Southern Mexico, where the holiday was celebrated. In the early 21st century in northern Mexico, Día de Muertos is observed because the Mexican government made it a national holiday based on educational policies from the 1960s; it has introduced this holiday as a unifying national tradition based on indigenous traditions.[6][7][8]

The Mexican Day of the Dead celebration is similar to other culture's observances of a time to honor the dead. The Spanish tradition included festivals and parades, as well as gatherings of families at cemeteries to pray for their deceased loved ones at the end of the day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแห่งความตาย (สเปน: Día de Muertos) เป็นการเฉลิมฉลองวันหยุดเม็กซิโกทั่วเม็กซิโก ในเฉพาะภาคกลางและใต้ภูมิภาค และคนมีเชื้อสายเม็กซิกันที่อาศัยอยู่ในสถานอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสหรัฐอเมริกา เป็นการยอมรับในระดับสากลในวัฒนธรรมอื่น ๆ วันหยุดหลายวันเน้นการสังสรรค์ของครอบครัว และเพื่อนที่ จะขอจดจำเพื่อนและสมาชิกในครอบครัวผู้เสียชีวิต และช่วยสนับสนุนการเดินทางทางจิตวิญญาณ ใน 2008 ประเพณีถูกจารึกไว้ในรายการตัวแทนของมรดกทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ โดยยูเนสโก [1]วันหยุดบางครั้งเรียกว่า Día de los Muertos [2] [3] ในประเทศ Anglophone การแปลด้านหลังของชื่อเดิม Día de Muertos โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการเฉลิมฉลองในเม็กซิโกที่วันเป็นวันหยุดราชการ ก่อนที่จะล่าอาณานิคมสเปนในศตวรรษที่ 16 เฉลิมฉลองเอาสถานที่เริ่มต้นของฤดูร้อน ค่อย ๆ ก็เกี่ยวข้องกับ 31 ตุลาคม 1 พฤศจิกายนและวันที่ 2 พฤศจิกายนตรงกับ triduum คริสเตียนตะวันตกของ Allhallowtide: หมดยุคเก่า วันวิสุทธิชนทั้งหมด และวันชีวิตทั้งหมด [4] [5] การเชื่อมต่อกับวันหยุดประเพณีได้แก่การสร้างแท่นบูชาส่วนตัวที่เรียกว่า ofrendas สามารถพบเห็นผู้ตายใช้กะโหลกน้ำตาล marigolds และอาหารโปรด และเครื่องดื่มของภารกิจโหด และการเยี่ยมสุสานเหล่านี้เป็นของขวัญ ผู้เข้าชมฝากทรัพย์สินของผู้ตายที่หลุมฝังศพนักวิชาการติดตามต้นกำเนิดของวันหยุดเม็กซิโกสมัยโปลิเนเซี่ยนพื้นเมืองย้อนหลังหลายร้อยปี และเทศกาล Aztec เพื่อเทพธิดา Mictecacihuatl วันหยุดมีแพร่กระจายทั่วโลก การดูดซึมภายในอื่น ๆ ประเพณีลึกสำหรับสามารถพบเห็นคนตาย มันได้กลายเป็น สัญลักษณ์ประจำชาติ และเป็นที่สอน (สำหรับศึกษา) ในโรงเรียนของประเทศ หลายครอบครัวเฉลิมฉลองแบบดั้งเดิม "หมดยุค 'วัน" เกี่ยวข้องกับโบสถ์คาทอลิกเดิม วันแห่งความตายเช่นถูกไม่เฉลิมฉลองในเม็กซิโกตอนเหนือ ที่มันก็ไม่รู้จักจนกระทั่งศตวรรษที่ 20 เนื่องจากคนท้องถิ่นมีประเพณีแตกต่าง คริสตจักรและผู้คนปฏิเสธเป็นวันที่เกี่ยวข้องกับ syncretizing องค์ประกอบของศาสนากับศาสนาคริสต์คาทอลิก พวกเขาจัดขึ้นแบบ 'ทั้งหมดยุค 'วัน' เหมือนกันเป็นคริสเตียนอื่น ๆ ในโลก มีจำกัดในอเมริกากลางอิทธิพลในภูมิภาคนี้ และคนเพียงไม่กี่พื้นเมืองจากภูมิภาคของภาคใต้เม็กซิโก ที่มีการเฉลิมฉลองวันหยุด ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ในเม็กซิโกตอนเหนือ Día de Muertos จะตรวจสอบเนื่องจากรัฐบาลเม็กซิโกเป็นวันหยุดแห่งชาติตามการศึกษานโยบายจากปี 1960 ได้มีการแนะนำวันหยุดนี้เป็นประเพณีประจำชาติรวมตามวัฒนธรรมท้องถิ่น [6] [7] [8]วันเม็กซิกันของตายจะคล้ายกับโปลิเนเซี่ยนวัฒนธรรมอื่น ๆ เวลาจะให้เกียรติคนตาย ประเพณีภาษาสเปนรวมเทศกาล และขบวนพาเหรด เป็นงานสังสรรค์ของครอบครัวที่สุสานการอธิษฐานให้รักของพวกเขาถึงแก่กรรมในตอนท้ายของวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันแห่งความตาย (สเปน: Día de Muertos) เป็นวันหยุดเม็กซิกันโด่งดังไปทั่วเม็กซิโกโดยเฉพาะในภาคกลางและภาคใต้ของภูมิภาคและโดยคนเชื้อสายเม็กซิกันที่อาศัยอยู่ในสถานที่อื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสหรัฐอเมริกา เป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติในวัฒนธรรมอื่น ๆ อีกมากมาย วันหยุดหลายวันในการชุมนุมเน้นของครอบครัวและเพื่อนที่จะอธิษฐานและจำเพื่อนและสมาชิกในครอบครัวที่มีผู้เสียชีวิตและช่วยสนับสนุนการเดินทางทางจิตวิญญาณของพวกเขา ในปี 2008 ประเพณีที่ถูกจารึกไว้ในรายการตัวแทนของมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติโดยยูเนสโก. [1] วันหยุดบางครั้งเรียกว่าDíaเดอลอ Muertos [2] [3] ในประเทศที่โฟนกลับแปลชื่อเดิม , Día de Muertos มันมีการเฉลิมฉลองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเม็กซิโกวันที่เป็นวันหยุดราชการ ก่อนที่จะมีการล่าอาณานิคมของสเปนในศตวรรษที่ 16, การเฉลิมฉลองที่เกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของฤดูร้อน ค่อยๆมีความสัมพันธ์กับวันที่ 31 ตุลาคม 1 พฤศจิกายนและเดือนพฤศจิกายน 2 ตรงกับเวสเทิร์คริสเตียน triduum ของ Allhallowtide:. อีฟนักบุญเซนต์สทุกวันและทุกวันวิญญาณ '[4] [5] ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับวันหยุด รวมถึงการสร้างแท่นบูชาส่วนตัวที่เรียกว่า ofrendas เคารพผู้ตายโดยใช้กะโหลกน้ำตาลดอกดาวเรืองและอาหารที่ชื่นชอบและเครื่องดื่มของออกและเยี่ยมชมหลุมฝังศพเหล่านี้เป็นของขวัญ ผู้เข้าชมยังปล่อยให้ทรัพย์สินของผู้ตายที่หลุมฝังศพ. นักวิชาการร่องรอยของวันหยุดเม็กซิกันที่ทันสมัยเพื่อวัตรพื้นเมืองย้อนหลังไปหลายร้อยปีและเทศกาลแอซเท็กที่ทุ่มเทให้กับเทพธิดา Mictecacihuatl วันหยุดที่มีการแพร่กระจายไปทั่วโลกถูกดูดซึมลึกภายในประเพณีอื่น ๆ สำหรับการเคารพความตาย มันได้กลายเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติและเป็นเช่นนี้การเรียนการสอน (เพื่อการศึกษา) ในโรงเรียนของประเทศ หลายครอบครัวเฉลิมฉลองประเพณี "เซนต์สทุกวัน" ที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักรคาทอลิก. ต้นวันแห่งความตายดังกล่าวไม่ได้มีการเฉลิมฉลองในภาคเหนือของเม็กซิโกที่มันเป็นที่รู้จักจนกระทั่งศตวรรษที่ 20 เพราะคนพื้นเมืองมีที่แตกต่างกันประเพณี คนที่คริสตจักรและปฏิเสธมันเป็นวันที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบ syncretizing ศาสนากับศาสนาคริสต์คาทอลิก พวกเขาจัดขึ้นแบบดั้งเดิม 'เซนต์สทุกวันในลักษณะเดียวกับที่คริสตชนอื่น ๆ ในโลก มีถูก จำกัด Mesoamerican อิทธิพลในภูมิภาคนี้และชาวพื้นเมืองที่ค่อนข้างน้อยจากภูมิภาคของภาคใต้ของเม็กซิโกที่วันหยุดที่กำลังโด่งดัง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ในภาคเหนือของเม็กซิโกDía de Muertos เป็นที่สังเกตเพราะรัฐบาลเม็กซิกันทำให้มันเป็นวันหยุดประจำชาติขึ้นอยู่กับนโยบายการศึกษาจากปี 1960; จะได้นำมาใช้วันหยุดนี้เป็นประเพณีของชาติรวมกันขึ้นอยู่กับประเพณีพื้นเมือง. [6] [7] [8] วันเม็กซิกันของการเฉลิมฉลองตายคล้ายกับวัตรวัฒนธรรมอื่น ๆ ของเวลาที่จะให้เกียรติคนตาย ประเพณีสเปนรวมถึงเทศกาลและขบวนพาเหรดเช่นเดียวกับการชุมนุมของครอบครัวที่สุสานที่จะอธิษฐานสำหรับคนที่รักเสียชีวิตของพวกเขาในตอนท้ายของวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันแห่งความตาย ( สเปน : D í de ตาย ) เป็นเม็กซิกันวันหยุดเฉลิมฉลองทั่วเม็กซิโก โดยเฉพาะภาคกลางและทางใต้ และคนเชื้อสายเม็กซิกันที่อาศัยอยู่ในสถานที่อื่น ๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกา . มันเป็นที่ยอมรับในระดับสากลในวัฒนธรรมอื่น ๆ อีกมากมาย หลายมุ่งเน้นการวันหยุดของครอบครัวและเพื่อน ๆที่จะอธิษฐานและจำไว้ว่าเพื่อนและสมาชิกในครอบครัวของผู้ที่เสียชีวิต และช่วยสนับสนุนการเดินทางทางจิตวิญญาณของพวกเขา ณประเพณีถูกบันทึกไว้ในรายการตัวแทนของมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษย์ [ 1 ] โดยยูเนสโกวันหยุดบางครั้งเรียกว่า D í de los Muertos [ 2 ] [ 3 ] ในประเทศโฟน , แปลกลับไปชื่อเดิม D í de ตาย . มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกระเดื่องในเม็กซิโกที่เป็นวันหยุดสาธารณะ ก่อนการล่าอาณานิคมสเปนในศตวรรษที่ 16 , การเฉลิมฉลองเกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของฤดูร้อน ค่อย ๆมันเกี่ยวข้องกับ 31 ตุลาคม 1 พฤศจิกายน และวันที่ 2 ไปบรรจบกับตะวันตก คริสเตียน triduum ของ allhallowtide : All Saints ' อีฟ วันออลเซนต์และวิญญาณ ' ทั้งวัน [ 4 ] [ 5 ] ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับวันหยุด รวมถึงอาคารส่วนแท่นบูชาที่เรียกว่า ofrendas เคารพผู้ตายใช้กะโหลกน้ำตาล ดาวเรืองและชื่นชอบอาหารและเครื่องดื่มของความตาย และเยี่ยมชมหลุมฝังศพเหล่านี้เป็นของขวัญ ผู้เข้าชมยังทิ้งทรัพย์สมบัติของผู้ตายในหลุมฝังศพนักวิชาการที่ติดตามต้นกำเนิดของวันหยุดเม็กซิกันสมัยใหม่วัตรพื้นเมืองย้อนหลังกลับไปหลายร้อยปี และเป็นเทศกาลที่ทุ่มเทให้กับเทพธิดา Aztec mictecacihuatl . วันหยุดได้แพร่กระจายไปทั่วโลก ถูกดูดซึมลึกภายในประเพณีอื่น ๆสำหรับผู้ที่ตายแล้ว มันได้กลายเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติและเป็นเช่นจะสอน ( เพื่อการศึกษา ) ในโรงเรียนของประเทศ หลายครอบครัวฉลองประเพณี " วันออลเซนต์ " ที่เกี่ยวข้องกับโบสถ์คาทอลิก .แต่เดิม วันของคนตาย เช่น เป็นกระเดื่องในภาคเหนือของเม็กซิโก ซึ่งก็ไม่ทราบ จนกระทั่งศตวรรษที่ 20 เพราะของคนพื้นเมือง มีประเพณีที่แตกต่างกัน ประชาชนและโบสถ์ปฏิเสธมันเป็นวันที่เกี่ยวข้องกับ syncretizing พุกามองค์ประกอบกับศาสนาคริสต์คาทอลิก พวกเขาจัดขึ้นแบบดั้งเดิม ' นักบุญ ' วันในแบบเดียวกับคริสเตียนอื่น ๆในโลก มีอิทธิพล Mesoamerican จำกัดในภูมิภาคนี้ และชาวพื้นเมืองค่อนข้างน้อยจากภูมิภาคทางตอนใต้ของเม็กซิโก ซึ่งมีการเฉลิมฉลองวันหยุด . ในช่วงศตวรรษที่ 21 ในภาคเหนือของเม็กซิโก , D í de ตายเป็นที่สังเกต เพราะรัฐบาลเม็กซิกันได้วันหยุดแห่งชาติ ตามนโยบายด้านการศึกษาจากทศวรรษที่ 1960 ได้แนะนำวันหยุดนี้เป็นการรวมชาติ ประเพณีตามประเพณีพื้นเมือง . [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]วันของการเฉลิมฉลองเม็กซิกันตายใกล้เคียงกับวัฒนธรรมอื่น ๆ ข้อวัตรของเวลาให้เกียรติคนตาย ประเพณีภาษาสเปนรวมเทศกาลและสวนสนาม เช่นเดียวกับการชุมนุมครอบครัวที่สุสาน เพื่อขอพรให้คนที่รักเสียชีวิต ณ สิ้นวัน