Insomnia and depression are highly

Insomnia and depression are highly comorbid conditions that show a complex, bidirectional relationship. This study examined whether cognitive–behavioral therapy for insomnia (CBT-I) delivered by a therapist compared with self-help CBT-I (written materials only) reduces insomnia and depression severity in individuals with comorbid insomnia and depression. A total of 41 participants (18–64 years; 25 females) with comorbid depression and insomnia, treated with antidepressants for at least 6 weeks, were randomized to receive 4 sessions of either CBT-I or self-help CBT-I over 8 weeks. Insomnia (Insomnia Severity Index [ISI]) and depression (Beck Depression Inventory-II [BDI-II]) were assessed at baseline, following each session, and at 3-month follow-up. Secondary outcomes were sleep quality and duration (actigraphy and diaries), anxiety, fatigue, and daytime sleepiness. Compared with self-help CBT-I, BDI-II scores in the CBT-I group dropped by 11.93 (95% confidence interval [CI] [6.60, 17.27], p < .001) more points, and ISI scores dropped by 6.59 (95% CI [3.04, 10.15], p = .001) more points across treatment. At 3-month follow-up, 61.1% of CBT-I participants were in clinical remission from their insomnia and depression, compared with 5.6% of the self-help group. Conclusions: CBT-I administered by a therapist produced significant reductions in both insomnia and depression severity posttreatment and at follow-up, compared with a control condition in which participants received only written CBT-I material. Targeting insomnia through CBT-I is efficacious for treating comorbid insomnia and depression, and should be considered an important adjunct therapy for patients with depression whose symptoms have not remitted through antidepressant treatment. (PsycINFO Database Record (c) 2015 APA, all rights reserved)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอนไม่หลับและซึมเศร้าได้สูง comorbid เงื่อนไขที่ซับซ้อน ความสัมพันธ์แบบสองทิศทาง ศึกษานี้ตรวจสอบว่าบำบัดรับรู้ – พฤติกรรมการนอนไม่หลับ (ชุมชน-ฉัน) โดยเปรียบเทียบกับชุมชนเฮ้ลพ์บำบัดโรค-ฉัน (เขียนวัสดุเท่านั้น) ช่วยลดความรุนแรงนอนไม่หลับและซึมเศร้าในบุคคลที่มี comorbid นอนไม่หลับและซึมเศร้า จำนวน 41 คน (18-64 ปี หญิง 25) มี comorbid ภาวะซึมเศร้าและนอนไม่หลับ รับน้อย 6 สัปดาห์ antidepressants ได้ randomized รับรอบ 4 ของชุมชนใด-ฉันหรือเฮ้ลพ์ชุมชน-ฉันกว่า 8 สัปดาห์ นอนไม่หลับ (นอนไม่หลับรุนแรงดัชนี [ISI]) และภาวะซึมเศร้า (เบ็คซึมเศร้าคง-II [BDI-II]) ได้ประเมิน พื้นฐาน การต่อแต่ละเซสชัน และ ที่ติดตามผล 3 เดือน ผลรองนอนคุณภาพและระยะเวลา (actigraphy และไดอารีส์), วิตกกังวล ความอ่อนเพลีย และ sleepiness เวลากลางวัน เปรียบเทียบกับชุมชนเฮ้ลพ์-I, BDI II คะแนนในชุมชน-ฉันกลุ่มหลุด ด้วย 11.93 (95% ช่วงความเชื่อมั่น [CI] [6.60, 17.27] p < .001) เพิ่มเติมจุด และลดลง โดย 6.59 คะแนน ISI (95% CI [3.04, 10.15] p =.001) คะแนนเพิ่มเติมในการรักษา ในการติดตามผล 3 เดือน 61.1% ของชุมชน-ฉันปลดทางคลินิกจากการนอนไม่หลับและซึมเศร้า เมื่อเทียบกับ 5.6% ของกลุ่มเฮ้ลพ์อยู่ร่วม บทสรุป: ชุมชน-ฉันดูแล โดยลดที่สำคัญผลิตนักบำบัดในโรคซึมเศร้าและนอนไม่หลับรุนแรง posttreatment และการติดตาม ผล การเปรียบเทียบกับเงื่อนไขควบคุมที่ผู้เรียนรับเพียงเขียนชุมชน-ฉันวัสดุ นอนไม่หลับผ่านชุมชนกำหนดเป้าหมาย-ฉันเป็นบ็อชสำหรับรักษาภาวะซึมเศร้าและนอนไม่หลับ comorbid และควรพิจารณารักษาเกียรติคุณสำคัญสำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าที่มีอาการไม่มีชำระผ่าน antidepressant รักษา (ระเบียนฐานข้อมูล PsycINFO (c) 2015 อาป้า สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอนไม่หลับและภาวะซึมเศร้าเป็นเงื่อนไข comorbid สูงที่ซับซ้อนที่แสดงความสัมพันธ์แบบสองทิศทาง การศึกษาครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นการตรวจสอบการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมนอนไม่หลับ (CBT-I) ส่งโดยนักบำบัดโรคเมื่อเทียบกับการช่วยเหลือตนเอง CBT-I (วัสดุที่เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น) ช่วยลดอาการนอนไม่หลับและความรุนแรงภาวะซึมเศร้าในผู้ที่มีอาการนอนไม่หลับ comorbid และภาวะซึมเศร้า รวม 41 คน (18-64 ปีหญิง 25 คน) มีภาวะซึมเศร้า comorbid และนอนไม่หลับ, การรักษาด้วยยาต้านซึมเศร้าเป็นเวลาอย่างน้อย 6 สัปดาห์ถูกสุ่มให้ได้รับจำนวน 4 ครั้งทั้ง CBT-I หรือช่วยเหลือตนเอง CBT-I กว่า 8 สัปดาห์ที่ผ่านมา . นอนไม่หลับ (Insomnia ดัชนีความรุนแรง [เอส]) และภาวะซึมเศร้า (เบ็คอาการซึมเศร้าสินค้าคงคลัง-II [BDI-II]) มีการประเมินที่ baseline ตามเซสชั่นในแต่ละครั้งและที่ 3 เดือนติดตาม ผลลัพธ์รองมีคุณภาพการนอนหลับและระยะเวลา (actigraphy และบันทึกประจำวัน) ความวิตกกังวลเมื่อยล้าและง่วงนอนตอนกลางวัน เมื่อเทียบกับการช่วยตัวเอง CBT-I-II BDI คะแนนในกลุ่ม CBT-I ลดลง 11.93 (95% confidence interval [CI] [6.60, 17.27], p <0.001) จุดมากขึ้นและคะแนนเอสลดลง 6.59 (95% CI [3.04, 10.15], p = 0.001) จุดมากขึ้นทั่วรักษา 3 เดือนติดตาม 61.1% ของผู้เข้าร่วม CBT-I อยู่ในการบรรเทาอาการทางคลินิกของพวกเขาจากการนอนไม่หลับและภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับ 5.6% ของกลุ่มช่วยเหลือตนเอง สรุป: CBT-I บริหารงานโดยนักบำบัดการผลิตลดลงอย่างมากทั้งในการนอนไม่หลับซึมเศร้าและความรุนแรง posttreatment และติดตามเมื่อเทียบกับสภาพการควบคุมที่ผู้เข้าร่วมได้รับการเขียนเพียง CBT-I วัสดุ นอนไม่หลับกำหนดเป้​​าหมายผ่าน CBT-I คือประสิทธิภาพในการรักษาโรคนอนไม่หลับ comorbid และภาวะซึมเศร้าและควรได้รับการพิจารณายาเสริมที่สำคัญสำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าที่มีอาการยังไม่ได้ส่งผ่านการรักษายากล่อมประสาท (PsycINFO บันทึกฐานข้อมูล (c) 2015 APA, สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอนไม่หลับและอาการซึมเศร้าสูง มีเงื่อนไขซับซ้อน comorbid ที่แสดงความสัมพันธ์แบบสองทิศทาง . การศึกษาพฤติกรรมการรับรู้และตรวจสอบว่าอาการนอนไม่หลับ ( CBT-I ) ส่งโดยจิตแพทย์เมื่อเทียบกับทาง CBT-I ( เขียนวัสดุเท่านั้น ) ช่วยลดอาการนอนไม่หลับ และความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าในผู้ที่มีอาการนอนไม่หลับ comorbid และภาวะซึมเศร้า ทั้งหมด 41 คน ( 18 - ปี 64เพศหญิง 25 comorbid กับภาวะซึมเศร้าและนอนไม่หลับรักษาด้วยยาต้านซึมเศร้าอย่างน้อย 6 สัปดาห์ คนถูกสุ่มให้รับทั้ง 4 ครั้ง หรือช่วยเหลือตนเอง CBT-I CBT-I กว่า 8 สัปดาห์ นอนไม่หลับ ( ไม่หลับดัชนีความรุนแรง [ เอส ] ) และภาวะซึมเศร้า ( Beck Depression สินค้าคงคลัง 2 [ bdi-ii ] ) มีการประเมินที่ baseline ต่อไปนี้แต่ละครั้ง และเดือนที่ 3 ติดตามผลลัพธ์ทุติยภูมิได้คุณภาพการนอนหลับและระยะเวลา ( แอคติกราฟฟีและสมุดบันทึก ) , ความเมื่อยล้า ความกังวล และง่วงนอนในเวลากลางวัน เมื่อเทียบกับการ bdi-ii CBT-I คะแนนในกลุ่ม CBT-I ลดลงได้ดี ( 95% ช่วงความเชื่อมั่น [ CI ] [ 6.60 17.27 ] , p < . 001 ) คะแนน และคะแนน ISI ลดลง 6.59 ( 95% CI [ 3.04 , - ] , p = . 001 ) จุดมากขึ้นในการรักษา เดือนที่ 3 ติดตาม 611 % ของผู้เข้าร่วมในการทดลองทางคลินิก CBT-I จากการนอนไม่หลับและภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับ 5.6% ของกลุ่มช่วยเหลือตนเอง สรุป : CBT-I ปกครองโดยจิตแพทย์ผลิตอย่างมีนัยสำคัญลดลงในทั้งนอนไม่หลับ และอาการซึมเศร้ารุนแรงรักษาและติดตามผล เปรียบเทียบกับการควบคุมสภาพที่ผู้เขียนได้รับ CBT-I วัสดุเป้าหมายใหม่สำหรับการรักษาโรคนอนไม่หลับผ่าน CBT-I comorbid นอนไม่หลับ และอาการซึมเศร้า และควรถือว่าเป็นสำคัญเสริมเพื่อการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการซึมเศร้า ซึ่งอาการยังไม่ได้ส่งผ่านข้อมูลการรักษา ( psycinfo บันทึกฐานข้อมูล ( C ) 2015 อาภาทั้งหมดสงวนสิทธิ์ )