Old English (450 - 1100 AD): During

Old English (450 - 1100 AD): During the 5th Century AD three Germanic tribes (Saxons, Angles, and Jutes) came to the British Isles from various parts of northwest Germany as well as Denmark. These tribes were warlike and pushed out most of the original, Celtic-speaking inhabitants from England into Scotland, Wales, and Cornwall. One group migrated to the Brittany Coast of France where their descendants still speak the Celtic Language of Breton today.

Through the years, the Saxons, Angles and Jutes mixed their different Germanic dialects. This group of dialects forms what linguists refer to as Old English or Anglo-Saxon. The word "English" was in Old English "Englisc", and that comes from the name of the Angles. The Angles were named from Engle, their land of origin.

Before the Saxons the language spoken in what is now England was a mixture of Latin and various Celtic languages which were spoken before the Romans came to Britain (54-5BC). The Romans brought Latin to Britain, which was part of the Roman Empire for over 400 years. Many of the words passed on from this era are those coined by Roman merchants and soldiers. These include win(wine), candel (candle), belt (belt), weall (wall). ("Language Timeline", The British Library Board)

The influence of Celtic upon Old English was slight. In fact, very few Celtic words have lived on in the English language. But many of place and river names have Celtic origins: Kent, York, Dover,Cumberland, Thames, Avon, Trent, Severn.

The arrival of St. Augustine in 597 and the introduction of Christianity into Saxon England brought more Latin words into the English language. They were mostly concerned with the naming of Church dignitaries, ceremonies, etc. Some, such as church, bishop, baptism, monk,eucharist and presbyter came indirectly through Latin from the Greek.

Around 878 AD Danes and Norsemen, also called Vikings, invaded the country and English got many Norse words into the language, particularly in the north of England. The Vikings, being Scandinavian, spoke a language (Old Norse) which, in origin at least, was just as Germanic as Old English.

Words derived from Norse include: sky, egg, cake,skin, leg, window (wind eye), husband, fellow, skill,anger, flat, odd, ugly, get, give, take, raise, call, die,they, their, them. ("The Origin and History of the English Language", Kryss Katsiavriades)

Several written works have survived from the Old English period. The most famous is a heroic epic poem called "Beowulf". It is the oldest known English poem and it is notable for its length - 3,183 lines. Experts say "Beowulf" was written in Britain more than one thousand years ago. The name of the person who wrote it is unknown.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษเก่า (450-1100 AD): ระหว่างตระกูล 5 ศตวรรษโฆษณาสาม เผ่า (ชาวแซกซัน มุม และชาวจูต) มาอังกฤษจากส่วนต่าง ๆ ของตะวันตกเฉียงเหนือเยอรมนีเดนมาร์ก ชนเผ่าเหล่านี้ถูก warlike และแบบผลักออกส่วนใหญ่ของประชากรพูด Celtic ที่เดิม จากอังกฤษสกอตแลนด์ เวลส์ และคอร์นวอลล์ กลุ่มหนึ่งย้ายไปตตานีชายฝั่งของฝรั่งเศสซึ่งลูกหลานของพวกเขายังคงพูดภาษาเซลติกของเบรตอนวันนี้ปี ชาวแซกซัน มุม และชาวจูตผสมสำเนียงตระกูลของตนแตกต่างกัน กลุ่มของสำเนียงนี้ใช้อะไรนักภาษาศาสตร์หมายถึงเก่าอังกฤษหรือแองโกล-แซ็กซอน คำว่า "ภาษาอังกฤษ" ในเก่าภาษาอังกฤษ "ภาษาอังกฤษ" และที่มาจากชื่อของมุมมอง มุมมีชื่อจาก Engle แผ่นดินถิ่นกำเนิดก่อนชาวแซกซัน ภาษาในอังกฤษถูกผสมละตินและภาษาเซลติกต่าง ๆ ที่ได้พูดก่อนที่ชาวโรมันมาถึงสหราชอาณาจักร (54-5BC) ชาวโรมันนำละตินอังกฤษ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันกว่า 400 ปี หลายคำที่ตกทอดจากยุคนี้เป็นเหล่า coined โรมันพ่อค้าและทหาร รวมถึง win(wine), candel (เทียน), เข็มขัด (เข็มขัด) weall (ผนัง) ("ภาษาเส้นเวลา" คณะกรรมการห้องสมุดบริติช)อิทธิพลของเซลติกเมื่ออังกฤษเก่าเล็กน้อยได้ ในความเป็นจริง เคลติกคำน้อยมากมีอยู่ในภาษาอังกฤษ แต่ชื่อสถานที่และแม่น้ำมีต้นกำเนิดเซลติก: Kent ยอร์ค โดเวอร์ คัมเบอร์แลนด์ Thames เอวอน นเทรนท์ เซเวิร์นมาบุญออกัสติเซนต์ใน 597 และแนะนำของศาสนาคริสต์ในอังกฤษแซกนำคำติเพิ่มเติมเป็นภาษาอังกฤษ พวกส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการตั้งชื่อของคริสตจักรสาแหรก พิธี ฯลฯ บาง โบสถ์ บาทหลวง รับบัพติศมา พระ ศีลมหาสนิท และ presbyter มาทางอ้อมผ่านภาษาละตินกรีกที่ประมาณ 878 โฆษณาเดนส์และนอร์สเม็น เรียกว่า ไวกิ้งรุกรานประเทศ และภาษาอังกฤษได้หลายคำนอร์สเป็นภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือของอังกฤษ ไวกิ้ง สแกนดิเนเวียน การพูดภาษา (ภาษานอร์สโบราณ) ซึ่ง ในกำเนิดน้อย เพียงเป็น ตระกูลที่เป็นภาษาอังกฤษเก่าคำที่มาจากนอร์สรวม: ฟ้า ไข่ เค้ก ผิว ขา หน้าต่าง (ลมตา), สามี เพื่อน ทักษะ ความโกรธ แบน แปลก ๆ น่า เกลียด รับ ให้ ใช้ เพิ่ม โทร ตาย พวกเขา พวก เขา พวกเขา ("มาและประวัติของภาษาอังกฤษ", Kryss Katsiavriades)งานเขียนหลายได้รอดชีวิตจากระยะภาษาอังกฤษเก่า มีชื่อเสียงมากที่สุดเป็นบทกวีมหากาพย์งานกล้าเรียกว่า "เบวูล์ฟ" มันเป็นกลอนภาษาอังกฤษชื่อดังเก่าแก่ที่สุด และเป็นบรรยากาศความยาว - บรรทัด 3,183 ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า "เบวูล์ฟ" ถูกเขียนขึ้นในสหราชอาณาจักรกว่าหนึ่งหมื่นปีที่ผ่านมา ชื่อคนเขียนก็ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอังกฤษ (450 - 1100 AD): ในช่วงศตวรรษที่ 5 สามชนเผ่าดั้งเดิม (แอกซอนมุมและ Jutes) มาถึงเกาะอังกฤษจากส่วนต่างๆของทางตะวันตกเฉียงเหนือของเยอรมนีเช่นเดียวกับเดนมาร์ก ชนเผ่าเหล่านี้เป็นสงครามและผลักดันออกมากที่สุดของเดิมที่พูดภาษาชาวเซลติกจากประเทศอังกฤษเข้ามาในสกอตแลนด์เวลส์และคอร์นวอลล์ กลุ่มหนึ่งอพยพไปบริตตานีชายฝั่งของฝรั่งเศสที่ลูกหลานของพวกที่ยังคงพูดภาษาเซลติกของเบรอตงในวันนี้. ผ่านปีที่แอกซอนและมุม Jutes ผสมภาษาดั้งเดิมของพวกเขาที่แตกต่างกัน กลุ่มของภาษานี้เป็นสิ่งที่นักภาษาศาสตร์เรียกว่าภาษาอังกฤษหรือแซกซอน คำว่า "ภาษาอังกฤษ" ที่อยู่ในอังกฤษ "Englisc" และที่มาจากชื่อของมุมที่ มุมรับการตั้งชื่อจาก Engle ที่ดินของตน. ก่อนที่แอกซอนภาษาที่พูดในตอนนี้อังกฤษเป็นส่วนผสมของภาษาละตินและภาษาเซลติกต่างๆที่พูดก่อนที่ชาวโรมันมาถึงสหราชอาณาจักร (54-5BC) ชาวโรมันนำละตินอังกฤษซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันมานานกว่า 400 ปี หลายคำที่ส่งผ่านจากยุคนี้เป็นผู้ประกาศเกียรติคุณจากร้านค้าและทหารโรมัน เหล่านี้รวมถึงชนะ (ไวน์) candel (เทียน), เข็มขัด (เข็มขัด) weall (ผนัง) ("ภาษาไทม์ไลน์" คณะกรรมการหอสมุดแห่งชาติอังกฤษ) อิทธิพลของเซลติกเมื่อภาษาอังกฤษเป็นเล็กน้อย ในความเป็นจริงน้อยมากคำเซลติกได้อาศัยอยู่ในภาษาอังกฤษ แต่ส่วนมากของชื่อสถานที่และแม่น้ำที่มีต้นกำเนิดเซลติก:. เคนท์ York, โดเวอร์คัมเบอร์แลนด์เทมส์, เอวอน, เทรนต์เวิร์นการมาถึงของเซนต์ออกัสติใน597 และการแนะนำของศาสนาคริสต์เข้าแซ็กซอนอังกฤษนำคำภาษาลาตินมากยิ่งขึ้นในภาษาอังกฤษ ภาษา พวกเขาส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการตั้งชื่อของบุคคลสำคัญคริสตจักร, พิธีกร ฯลฯ บางอย่างเช่นคริสตจักรบิชอปบัพติศมาพระภิกษุสงฆ์และพระศีลมหาสนิทมาโดยอ้อมผ่านละตินจากภาษากรีก. รอบ 878 AD เดนมาร์กและคอกล้อมที่เรียกว่าไวกิ้งบุก ประเทศและภาษาอังกฤษมีคำนอร์สจำนวนมากเป็นภาษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ ไวกิ้งเป็นสแกนดิเนเวีพูดภาษา (เก่านอร์ส) ซึ่งในการให้กำเนิดอย่างน้อยเป็นเพียงเป็นภาษาเยอรมันเป็นภาษาอังกฤษ. คำที่มาจากนอร์สรวมถึง: ท้องฟ้าไข่เค้ก, ผิวหนังขาหน้าต่าง (ตาลม) สามีของเพื่อนทักษะความโกรธแบนแปลกน่าเกลียดได้รับให้ใช้ยกโทรตายพวกเขา, พวกเขาพวกเขา ("ที่มาและประวัติศาสตร์ของภาษาอังกฤษ" Kryss Katsiavriades) งานเขียนหลายคนจะมีชีวิตรอดจากช่วงอังกฤษ ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือบทกวีมหากาพย์วีรบุรุษที่เรียกว่า "วูล์ฟ" มันเป็นบทกวีภาษาอังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันและมันก็เป็นเรื่องน่าทึ่งสำหรับความยาวของมัน - 3,183 เส้น ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า "วูล์ฟ" เขียนในสหราชอาณาจักรมากกว่าหนึ่งพันปีที่ผ่านมา ชื่อของคนที่เขียนมันไม่เป็นที่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษ ( 450 - ค.ศ. 1100 ) : อะไรในช่วงศตวรรษที่โฆษณาสามเผ่าดั้งเดิม ( ชาวแซกซัน มุม และ ปอกระเจา ) มาถึงเกาะอังกฤษ จากส่วนต่าง ๆของภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเยอรมนี รวมทั้งเดนมาร์ก ชนเผ่าเหล่านี้สงครามและผลักออกส่วนใหญ่ของเดิมเป็นชาวเซลติก พูด อังกฤษ สกอตแลนด์ เวลส์ และ คอร์นเวลกลุ่มหนึ่งอพยพไปยัง Brittany ชายฝั่งของฝรั่งเศส ที่ลูกหลานของพวกเขายังคงพูดภาษาเซลติคของเบรตันวันนี้

ผ่านปี ปาร์ก แจบอม มุม และชนจูตผสมภาษาถิ่นที่แตกต่างกันของพวกเขาดั้งเดิม . กลุ่มภาษาของนักภาษาศาสตร์แบบฟอร์มสิ่งที่อ้างถึงเป็นภาษาอังกฤษหรือแองโกลแซ็กซอน คำว่า " อังกฤษ " ในภาษาอังกฤษ " englisc " ซึ่งมาจากชื่อของมุมมุมตั้งชื่อจากอีเกิ้ล ที่ดิน ที่เดิม

ก่อนชนแซ็กซอนภาษาพูดในสิ่งที่ตอนนี้อังกฤษเป็นส่วนผสมของภาษาละตินและภาษาเซลติกต่าง ๆซึ่งถูกพูดก่อนที่ชาวโรมันมาอังกฤษ ( 54-5bc ) โรมพาละตินอังกฤษซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันมานานกว่า 400 ปีหลายคำที่ตกทอดจากยุคนั้นสร้างโดยพ่อค้าและทหารโรมัน เหล่านี้รวมถึงอะไรชนะ ( ไวน์ ) ,    รายการ ( เทียน ) เข็มขัด ( เข็มขัด ) ,     weall ( กำแพง ) ( " ภาษาระยะเวลา " อังกฤษคณะกรรมการห้องสมุด )

อิทธิพลของ เซลติก เมื่ออังกฤษเก่าเล็กน้อย ในความเป็นจริงน้อยมากที่ เซลติก คำที่ได้อาศัยอยู่ในภาษาอังกฤษ แต่หลายสถานที่และชื่อแม่น้ำมีต้นกำเนิดเซลติก : รึเปล่า เคนท์อะไรนิวยอร์กรึเปล่า Dover , Cumberland ,    เทมส์ , เอวอนเทรนท์ รึเปล่าคุณเซฟเฟิร์น

การมาถึงของนักบุญออกัสตินในและเบื้องต้นของศาสนาคริสต์เป็นชาวอังกฤษอังกฤษพาละตินเพิ่มเติมคำภาษาอังกฤษ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการตั้งชื่อสถานที่ โบสถ์ พิธีกร ฯลฯ เช่น โบสถ์อะไรรึเปล่า บิชอพ ,    ศีลมหาสนิทบัพติศมา , พระ และพระอะไรมาเหรอทางอ้อมผ่านละตินจากกรีก .

รอบแล้วโฆษณาและเดนมาร์กชาวนอร์สที่เรียกว่าไวกิ้งบุกประเทศและภาษาอังกฤษมีคำนอร์สหลายภาษา โดยเฉพาะในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ ไวกิ้ง , สแกนดิเนเวีย , พูดภาษา ( เก่านอร์ส ) ซึ่งในประเทศอย่างน้อยก็เป็นภาษาเยอรมันเป็นภาษาอังกฤษ

คำที่มาจากนอร์ส ได้แก่ ไหมฟ้า ทำไมไข่ , เค้ก ,     ผิวขา , หน้าต่าง ( ลมตา ) ทำไมสามีรึเปล่าเพื่อน ทำไมทักษะ ,ความโกรธ อะไรแบน อะไรแปลก อะไรน่าเกลียด อะไรได้ อะไรให้ ทำไมใช้อะไรเพิ่มรึเปล่า โทร อะไรตาย พวกเขา ทำไมพวกเขา ทำไมพวกเขา ( " ประวัติของภาษาอังกฤษ " kryss katsiavriades )

หลายงานเขียนที่รอดชีวิตมาได้จากเดิมภาษาอังกฤษช่วง ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือบทกวีมหากาพย์วีรบุรุษเรียกว่ารึเปล่า " เจิ้งเหอ " มันเป็นกลอนเก่าแก่ที่สุดที่รู้จักภาษาอังกฤษและเป็นเด่น - 3183 ความยาวของเส้นผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่ามั้ย " เจิ้งเหอ " อะไรถูกเขียนในอังกฤษมากกว่าหนึ่งพันปี ชื่อของผู้เขียน มันไม่รู้จัก