The result , the lead-lag correlati

The result , the lead-lag correlation between PC1 and the Nino3.4 of DJF

shows correlation coefficients are negative (Fig. 5b). The negative correlation between
the PC1 and Nino3.4 indicates the increasing (decreasing) of rainfall over Thailand
6 related to cool (warm) phase of ENSO.

From these analyses, they show that the forcing of SST anomalous in the Pacific
Ocean affects rainfall variability over the Indochina. The ENSO does not play a greater role
on rainfall variability comparing to the SA in the North Pacific Ocean. These agree with the
relationship between rainfall in the Southeast Asia and ENSO that shows the large variation
of rainfall over the Borneo (Juneng and Tangang, 2005). Nevertheless, the influence of ENSO
on rainfall variability over the Indochina in this study was shown by the data analysis.
Another perspective given by the modeling is important to give more understanding.
Moreover, the Pacific Decadal Oscillation would be of interest for study further due to it
related to the SST in the North Pacific. There are the plenty of understandings required for
more understanding of climate variability over the Indochina such as the mechanism of SST
forcing affects the rainfall variability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผล ความสัมพันธ์ของลูกค้าเป้าหมายความล่าช้าระหว่าง PC1 Nino3.4 DJFแสดงค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์มีค่าลบ (Fig. 5b) ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างPC1 และ Nino3.4 บ่งชี้เพิ่มขึ้น (ลดลง) ของปริมาณน้ำฝนมากกว่าไทย 6 เกี่ยวข้องกับระยะเย็น (ร้อน) ของ ENSOจากการวิเคราะห์เหล่านี้ พวกเขาแสดงที่การบังคับของ SST anomalous ในแปซิฟิคมหาสมุทรมีผลกระทบต่อปริมาณน้ำฝนสำหรับความผันผวนผ่านอินโดจีน ENSO ไม่มีบทบาทมากขึ้นในปริมาณน้ำฝนสำหรับความผันผวนเทียบกับ SA ในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ เหล่านี้เห็นด้วยกับการความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และ ENSO ที่แสดงการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ปริมาณน้ำฝนมากกว่าบอร์เนียว (Juneng และ Tangang, 2005) อย่างไรก็ตาม อิทธิพลของ ENSOในปริมาณน้ำฝน ความแปรผันผ่านอินโดจีนในการศึกษานี้ถูกแสดง โดยการวิเคราะห์ข้อมูลมุมมองอื่นที่กำหนด โดยสร้างโมเดลที่มีความสำคัญเพื่อให้เข้าใจมากขึ้นนอกจากนี้ มีสั่น Decadal แปซิฟิกจะน่าสนใจสำหรับศึกษาเพิ่มเติมเนื่องจากที่เกี่ยวข้องกับ SST ในแปซิฟิกเหนือ มีมากมายของจำเป็นสำหรับการเปลี่ยนความเข้าใจความเข้าใจเพิ่มเติมสำหรับความผันผวนของสภาพภูมิอากาศเหนืออินโดจีนเช่นกลไกของ SSTบังคับให้มีผลกระทบต่อความแปรผันของปริมาณน้ำฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล, ความสัมพันธ์ที่นำไปสู่ความล่าช้าระหว่าง PC1 และ Nino3.4 ของ DJF แสดงค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เป็นลบ (รูป. 5b) ความสัมพันธ์ทางลบระหว่างPC1 และ Nino3.4 บ่งชี้ที่เพิ่มขึ้น (ลดลง) ของปริมาณน้ำฝนที่ปกคลุมประเทศไทย6 ที่เกี่ยวข้องกับเย็น (อบอุ่น) ขั้นตอนของ ENSO. จากการวิเคราะห์เหล่านี้พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการบังคับของ SST ผิดปกติในมหาสมุทรแปซิฟิกโอเชียนมีผลกระทบต่อความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝน กว่าอินโดจีน ENSO ไม่ได้มีบทบาทที่มากขึ้นเกี่ยวกับความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนเมื่อเทียบกับ SA ในภาคเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก เหล่านี้เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และ ENSO ที่แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ของปริมาณน้ำฝนในช่วงบอร์เนียว (Juneng และ Tangang, 2005) อย่างไรก็ตามอิทธิพลของ ENSO แปรปรวนปริมาณน้ำฝนในช่วงอินโดจีนในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นโดยการวิเคราะห์ข้อมูล. อีกมุมมองที่ได้รับจากการสร้างแบบจำลองที่มีความสำคัญที่จะให้ความเข้าใจมากขึ้น. นอกจากนี้ Pacific Decadal Oscillation จะเป็นที่น่าสนใจสำหรับการศึกษาต่อเนื่องจาก มันเกี่ยวข้องกับ SST ในแปซิฟิกเหนือ มีมากมายของความเข้าใจที่จำเป็นสำหรับการมีความเข้าใจมากขึ้นของสภาพอากาศแปรปรวนในช่วงอินโดจีนเช่นกลไกของ SST บังคับให้มีผลกระทบต่อความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของตะกั่วร่างกายความสัมพันธ์ระหว่าง PC และ nino3.4 ของ DJF

แสดงสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่เป็นลบ ( มะเดื่อ 5B ) ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง PC nino3.4
และแสดงการเพิ่ม ( ลด ) ปริมาณน้ำฝนทั่วประเทศ
6 เกี่ยวข้องกับเย็น ( อุ่น ) ระยะของปรากฏการณ์ .

จากการวิเคราะห์เหล่านี้ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าบังคับของ SST ผิดปกติในมหาสมุทรแปซิฟิก
มหาสมุทรมีผลต่อความผันแปรปริมาณน้ำฝนเหนืออินโดจีน ปรากฏการณ์ที่ไม่ได้เล่นบทบาทมากขึ้นในการเปรียบเทียบกับปริมาณฝน ในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ เหล่านี้เห็นด้วยกับ
ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และปรากฏการณ์ที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่
ของปริมาณน้ำฝน ( แห่งเกาะบอร์เนียว และ tangang , 2005 ) อย่างไรก็ตาม อิทธิพลของปรากฏการณ์
ความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนในอินโดจีนในการศึกษานี้แสดงโดยการวิเคราะห์ข้อมูล .
อีกมุมมองที่ได้รับจากการเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้เข้าใจมากขึ้น
นอกจากนี้ ความผันผวน decadal แปซิฟิกจะเป็นประโยชน์สำหรับการศึกษาเพิ่มเติมเนื่องจากมัน
เกี่ยวข้องกับ SST ในแปซิฟิกเหนือ . มีความอุดมสมบูรณ์ของข้อมูลที่จำเป็นสำหรับ
เพิ่มเติมเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศทั่วอินโดจีน เช่น กลไกของ SST
บังคับมีผลต่อปริมาณน้ำฝน ความแปรปรวน