During the 4-h transport, un-ionize

During the 4-h transport, un-ionized ammonia nitrogen
(NH3-N) and CO2 increased from 0.22 ug.l-1 and 18 mg.l-1 to
19.43 ug.l-1 and 136 mg.l-1, respectively, while pH dropped
from 7.4 to 5.9. Water temperature increased from 26.3 to 29.5
oC after 4 h of transport in all the experimental units. No mortality
was observed during the whole experimental period.
After transport, plasma cortisol levels of fish from 0.0 and
1.0 g.l-1 treatments were higher than inicial condition (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างการขนส่ง 4-h ไนโตรเจนแอมโมเนีย un-ionized(NH3-N) และ CO2 จาก 0.22 ug.l-1 และ 18 mg.l-119.43 ug.l 1 และ mg.l 136-1 ตามลำดับ ในขณะที่ค่า pH ที่ลดลงจาก 7.4 การ 5.9 อุณหภูมิของน้ำเพิ่มขึ้นจาก 26.3 เป็น 29.5oC หลังจาก 4 ชม.การขนส่งในทุกหน่วยทดลอง ไม่ตายพบว่า ในช่วงระยะเวลาทดลองทั้งหมดหลังจากระดับ cortisol พลาสม่าของปลาจาก 0.0 ขนส่ง และทรีทเมนท์ g.l 1 1.0 ได้สูงกว่าเงื่อนไข inicial (P < 0.01และ P < 0.05 ตามลำดับ), กลับมาสู่สภาพเริ่มต้น 24หลังจากนั้น h (1 รูป) รูปแบบคล้ายได้รับการตรวจสำหรับน้ำตาลในเลือดแต่ปลาจาก 0.0, 1.0 และ 3.0 แยกบำบัดจำเป็นมากขึ้นมากกว่า 24 ชั่วโมงเพื่อกลับสู่สภาวะเริ่มต้น ปลาขนส่ง6.0 g.l-1 ไม่ได้แสดงเปลี่ยนแปลงเลือดน้ำตาลกลูโคสหลังจากขนส่งเมื่อเปรียบเทียบกับเงื่อนไขเบื้องต้น (รูป 2) การไกลโคเจนที่ตับเปลี่ยนแปลงตรงกันข้ามกับน้ำตาลกลูโคส ในปลาไม่สัมผัสกับเกลือเจนที่ตับลดลงหลังจากขนส่ง (P = 0.037)ปลาจาก 0.0 1.0 g.l 1 ทรีทเมนท์ และพบต่ำ (P < 0.01)ระดับไกลโคเจนมากกว่าผู้สัมผัสกับ 6.0 แยกเกลือที่ขนส่ง หลังจาก 24 ชั่วโมง เงื่อนไขเริ่มต้นถูกสร้างขึ้นใหม่ในปลาทั้งหมด (รูปที่ 3)มีไม่แตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาในพารามิเตอร์ที่แสดงในตารางที่ 1 ดังนั้นค่าเฉลี่ยทรีทเมนท์สี่ ในแต่ละครั้งสุ่ม ถูกแสดงไว้สำหรับเปรียบเทียบระหว่างการสุ่มตัวอย่างครั้ง ไม่มีความแตกต่างกันถูกตั้งข้อสังเกตในพลาสมาโปรตีน ไขมันในตับ เลือด และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระหว่างการขนส่ง 4-H ยกเลิกการแตกตัวเป็นไอออนแอมโมเนียไนโตรเจน
(NH3-N) และ CO2 เพิ่มขึ้นจาก 0.22 ug.l-1 และ 18 mg.l-1 กับ
19.43 ug.l-1 และ 136 mg.l-1 ตามลำดับ ในขณะที่ค่า pH ลดลง
7.4-5.9 อุณหภูมิของน้ำเพิ่มขึ้น 26.3-29.5
องศาเซลเซียสหลังจาก 4 ชั่วโมงของการขนส่งในทุกหน่วยการทดลอง ไม่มีการตาย
พบว่าในช่วงระยะเวลาการทดลองทั้งหมด.
หลังจากการขนส่งระดับพลาสมา cortisol ของปลาจาก 0.0 และ
1.0 GL-1 การรักษาสูงกว่าสภาพ inicial (P <0.01
และ P <0.05 ตามลำดับ) กลับไปเริ่มต้นสภาพ 24
ชั่วโมง ต่อมา (รูปที่ 1) รูปแบบที่คล้ายกันคือการตรวจสอบระดับน้ำตาลในเลือด
แต่ปลาจาก 0.0, 1.0 และ 3.0 กรัมรักษา / L จำเป็นมากขึ้น
กว่า 24 ชั่วโมงเพื่อกลับสู่สภาวะเริ่มต้น เพียงส่งปลา
กับ 6.0 GL-1 ไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลงในระดับน้ำตาลในเลือดหลัง
การขนส่งเมื่อเปรียบเทียบกับสภาพครั้งแรก (รูปที่ 2)
ไกลโคเจนในตับเปลี่ยนแปรผกผันกับกลูโคส ในปลาไม่ได้
สัมผัสกับไกลโคเจนเกลือตับลดลงหลังจากการขนส่ง (p = 0.037).
ปลาจาก 0.0 และ 1.0 GL-1 รักษาแสดงให้เห็นว่าลดลง (p <0.01)
ระดับไกลโคเจนกว่าผู้ที่สัมผัสกับ 6.0 g / l ของเกลือในตอนท้ายของ
การขนส่ง . หลังจาก 24 ชั่วโมงสภาพเริ่มต้นได้รับการจัดตั้งขึ้นใหม่
ในปลาทุกชนิด (รูปที่ 3).
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการรักษาใน
พารามิเตอร์ที่นำเสนอในตารางที่ 1 ดังนั้นค่าเฉลี่ย
ในสี่ของการรักษาในเวลาการสุ่มตัวอย่างในแต่ละถูกระบุว่าเป็น
เปรียบเทียบระหว่างการสุ่มตัวอย่างครั้ง ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ถูกตั้งข้อสังเกตในพลาสมาโปรตีนไขมันตับและฮีโมโกล