AbstractOrangutans have a long peri

Abstract
Orangutans have a long period of immaturity and the longest inter-birth interval (IBI) of all mammals, which can explained by their solitary life style, preventing the mother from rearing two offspring simultaneously (solitary life hypothesis). We collected data on mother-offspring dyads living in a primary lowland forest in Danum Valley, East Borneo in an effort to examine the developmental and behavioral patterns of the subspecies Pongo pygmaeus morio. We analyzed developmental changes in mother-offspring distance, contact, and activity budgets in orangutans ranging from 1 to 7 years of age. The results indicated decreased resting and playing with increasing age, whereas feeding, traveling and social play all increased significantly. Mothers' feeding and traveling time were good predictors of their offspring's feeding and traveling activities. Mother-offspring contact lasted longer in resting contexts; contact during traveling was almost non-existent after 4 years of age. Comparisons with previously published data on the Sumatran species Pongo abelli revealed no fundamental differences in these behavioral measures. However, a shorter association time with the mother after behavioral independence is documented for this East Bornean population in comparison to Sumatran populations. These results are best explained by the solitary life hypothesis, in agreement with previous studies. We suggest that environmental constraints in Bornean forests, as well as a lower population density, should be considered when interpreting the differences between Sumatran and Bornean orangutans in both the period of association with mother and the IBI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อลิงอุรังอุตังมีระยะเวลานานของร้านและช่วงระหว่างเกิดยาวที่สุด (IBI) ทั้งหมดเลี้ยงลูกด้วยนม ซึ่งสามารถอธิบาย โดยวิถีชีวิตโดดเดี่ยว ป้องกันไม่ให้แม่เลี้ยงลูกหลานทั้งสองพร้อมกัน (สมมติฐานชีวิตโดดเดี่ยว) เราได้รวบรวมข้อมูลบน dyads แม่ลูกหลานที่อาศัยอยู่ในป่าลุ่มหลักในหุบเขา Danum บอร์เนียวตะวันออกเพื่อตรวจสอบรูปแบบการพัฒนาการ และพฤติกรรมของชนิดย่อย morio pygmaeus อุรังอุตัง เราวิเคราะห์พัฒนาการการเปลี่ยนแปลงในงบประมาณระยะทาง ติดต่อ และกิจกรรมในลิงอุรังอุตังตั้งแต่ 1 จนถึงอายุ 7 ปีลูกหลานแม่ ผลการแสดงลดลงพักผ่อน และเล่นกับ อายุที่เพิ่มขึ้นในขณะที่ให้อาหาร การเดินทางและสังคมเล่นทั้งหมดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ คุณแม่ให้อาหาร และเวลาเดินทางถูกพยากรณ์ที่ดีของลูกหลานของพวกเขาให้อาหาร และกิจกรรมท่องเที่ยว ติดต่อแม่ลูกหลานนานในบริบท การพักผ่อน ติดต่อระหว่างเดินทางถูกสควอชหลังอายุ 4 ปี เปรียบเทียบกับข้อมูลที่เผยแพร่ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับพันธุ์สุมาตราอุรังอุตัง abelli เปิดเผยไม่มีความแตกต่างพื้นฐานในมาตรการเหล่านี้พฤติกรรม อย่างไรก็ตาม ลดความสัมพันธ์ของเวลากับแม่หลังจากพฤติกรรมเป็นอิสระเป็นเอกสารสำหรับประชากรนี้สหกรณ์ตะวันออกเปรียบเทียบกับประชากรสุมาตรา ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการอธิบายที่ดีที่สุด โดยสมมติฐานชีวิตโดดเดี่ยว เคราะห์ เราขอแนะนำว่า ควรพิจารณาข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อมในป่าสหกรณ์ เป็นความหนาแน่นประชากรต่ำ เมื่อการตีความแตกต่างระหว่างลิงอุรังอุตังสุมาตราและสหกรณ์ทั้งระยะเวลาสมาคมกับแม่และ IBI

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
Orangutans มีระยะเวลานานของยังไม่บรรลุนิติภาวะและยาวที่สุดในระหว่างช่วงเวลาการเกิด (IBI) เลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหมดซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยรูปแบบชีวิตของพวกเขาโดดเดี่ยวป้องกันแม่จากการอบรมเลี้ยงดูลูกทั้งสองพร้อมกัน (สมมติฐานชีวิตโดดเดี่ยว) เราเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับ dyads แม่ลูกหลานที่อาศัยอยู่ในป่าที่ราบต่ำหลักในการ Danum หุบเขาตะวันออกของเกาะบอร์เนียวในความพยายามที่จะตรวจสอบรูปแบบการพัฒนาการและพฤติกรรมของจำพวก Pongo pygmaeus Morio เราวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงในการพัฒนาแม่ลูกหลานระยะทางติดต่อและงบประมาณในกิจกรรมอุรังอุตังตั้งแต่ 1 ถึง 7 ปี ผลการวิจัยพบลดลงพักผ่อนและเล่นกับอายุที่เพิ่มขึ้นในขณะที่การให้อาหารการเดินทางและการเล่นทางสังคมทั้งหมดที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ การให้อาหารและการเดินทางเวลาแม่ทำนายที่ดีของลูกหลานของพวกเขาให้อาหารและการเดินทางกิจกรรม ติดต่อแม่ลูกหลานนานในการพักผ่อนบริบท; การติดต่อระหว่างการเดินทางก็เกือบจะไม่ได้มีอยู่หลังจาก 4 ปีของอายุ เปรียบเทียบกับข้อมูลที่เผยแพร่ก่อนหน้านี้ในสุมาตราชนิด Pongo abelli เผยไม่มีความแตกต่างพื้นฐานในมาตรการพฤติกรรมเหล่านี้ แต่เป็นเวลาที่สั้นกว่าการเชื่อมโยงกับแม่หลังจากเป็นอิสระพฤติกรรมเป็นเอกสารสำหรับการนี้ประชากรตะวันออกบอร์เนียวในการเปรียบเทียบกับประชากรสุมาตรา ผลลัพธ์เหล่านี้มีการอธิบายที่ดีที่สุดโดยสมมติฐานชีวิตโดดเดี่ยวในข้อตกลงกับการศึกษาก่อนหน้า เราขอแนะนำให้ จำกัด ด้านสิ่งแวดล้อมในป่าบอร์เนียวเช่นเดียวกับความหนาแน่นของประชากรต่ำกว่าควรพิจารณาเมื่อการตีความแตกต่างระหว่างสุมาตราและอุรังอุตังบอร์เนียวทั้งในช่วงเวลาของการคบหาสมาคมกับแม่และ IBI ที่