December 14, 2012 — It should come

December 14, 2012 — It should come as no surprise that the health care systems of the United States and India differ in many ways, but what may be surprising is the amount they have in common.

This fact—and what each country can learn from the other as it pursues improvements in health care—was the subject of a talk at Harvard School of Public Health (HSPH) on Wednesday, December 2, 2012, featuring Ashish Jha, associate professor of health policy at HSPH and a practicing physician, and K. Sujatha Rao. Rao is a former secretary of health and human welfare in India (2009-2010) and director-general of the National AIDS Control Organization (2006-2009). After finishing her official career with the Indian Administrative Service two years ago, Rao spent three months at HSPH in spring 2012 as a senior leadership fellow in the Division of Policy Translation and Leadership.

“It’s striking to me how similar these two countries’ health care systems are—the two largest democracies in the world—and how different their health care systems are,” Jha told the audience in Kresge 110. “They both have a mix of private and public, in terms of the delivery side as well as the payment side. And they’re both at inflection points, where there are important policy decisions being made about what the next 5 to 10 years will look like for the health care system.” The Indian government is about to make a major investment in health care, he said. And, in the United States, the passage of the Affordable Care Act represents a major investment on the part of the federal government.

One big difference? India spends about $40 per person annually on health care; the United States spends $8,500. The entire GDP of India is $1.6 trillion; U.S. health care spending alone is $2.6 trillion. “What is very interesting is that India spends so little, but there are hospitals there that are comparable in terms of outcomes,” noted Rao.

Similarities: decentralization, influence of private sector

India has a decentralized public health care system, run largely by its 28 states and seven territories. The central government’s only constitutional mandate is to oversee medical education and collect infectious diseases statistics, Rao said. Health care quality and access in rural areas lag far behind that of cities. To boost health care throughout the nation, the central government—with its tax-collecting powers and therefore greater financial resources—provides support for the states while nudging them to make improvements. Rao said there is ongoing debate in India about how much power the central government should have in overseeing health care and how much the states should have.

After Rao’s description of the Indian health care system, Jha asked the audience, “Does this sound like the United States?” Rao and Jha went on to note some of the other similarities between the two systems. In both countries, special interest groups—high-paid doctors, hospitals, insurance companies, drug companies—lobby politicians for health care policies that will be advantageous to them. One audience member commented, “People with more money have more voice. It’s always the same.”

Rao observed that the corporate sector in India is expanding to gain market depth in the health care area through mergers, acquisitions, or franchising. If unregulated, she said, these corporate moves could undermine the benefits provided by smaller operations—like nursing homes, family-run physician practices, or nonprofit hospitals—which are typically run simply and inexpensively.

Differences: public health, social solidarity

One of the biggest differences between the United States and India is in the public health arena. “There’s not enough spent on safe water, sanitation, and nutrition,” Rao said of her country. “Only 25% of the population has access to sanitation. At a human level, this is a real problem.”

Part of the problem, she thinks, is that India lacks “social solidarity”—a sense that people should take care of other people—and this has resulted in a health system rife with inequities. Rao wondered aloud whether it makes sense for India to take lessons from the United States, given its own struggles to fashion an effective health care system. But she concluded, “I feel you have a lot to teach us—both for your mistakes and for the things you do right.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

14 ธันวาคม 2012 – ควรมาเป็นแปลกใจที่ระบบสุขภาพของสหรัฐอเมริกาและอินเดียแตกต่างมากมาย ได้อะไรอาจจะน่าแปลกใจคือ จำนวนเงินที่ได้ร่วมข้อเท็จจริงนี้ — และที่แต่ละประเทศสามารถเรียนรู้กันเป็นมัน pursues ปรับปรุงในการดูแลสุขภาพซึ่งเป็นเรื่องของการพูดคุยที่ฮาร์วาร์ดโรงเรียนสาธารณสุข (HSPH) ในวันพุธ 2 ธันวาคม 2012 แห่งโคลฟ Jha ศาสตราจารย์นโยบายสุขภาพที่ HSPH และแพทย์ฝึกซ้อม และคุณ Sujatha ราว เราเป็นอดีตเลขาธิการของสุขภาพและสวัสดิการคนในอินเดีย (2009-2010) และอธิบดีของชาติช่วยควบคุมองค์กร (2006-2009) หลังจากสิ้นสุดอาชีพของเธออย่างเป็นทางการ ด้วยบริการดูแลของอินเดียเมื่อสองปีที่ผ่านมา เราใช้เวลาสามเดือนที่ HSPH ในฤดูใบไม้ผลิ 2012 เป็นเพื่อนผู้นำอาวุโสในส่วนนโยบายแปลและเป็นผู้นำ"มันจะโดดเด่นผมคล้ายคลึงระบบสุขภาพของประเทศเหล่านี้สองจะ — เหมือน ๆ ที่ใหญ่ที่สุดที่สองในโลก — และแตกต่างของระบบการดูแลสุขภาพ, " Jha บอกผู้ชม Kresge 110 "พวกเขาทั้งสองได้ผสมส่วนตัว และ สาธารณะ ในด้านจัดส่งรวมทั้งด้านการชำระเงิน และพวกเขากำลังทั้งสองจุด การผันคำมีความสำคัญนโยบายการตัดสินใจที่จะทำเกี่ยวกับอะไร 5-10 ปีถัดไปจะเหมือนระบบสุขภาพ " รัฐบาลอินเดียได้ทำการลงทุนที่สำคัญในการดูแลสุขภาพ เขากล่าวว่า ก ในสหรัฐอเมริกา กาลบัญญัติดูแลราคาไม่แพงแทนการลงทุนที่สำคัญในส่วนของรัฐบาลความแตกต่างใหญ่หนึ่ง อินเดียใช้ $40 ต่อคนต่อปีในการดูแลสุขภาพ สหรัฐอเมริกาใช้ $8,500 จีดีพีของอินเดียทั้งหมดคือ $1.6 ล้านล้าน ดูแลสุขภาพของสหรัฐอเมริกาใช้จ่ายเพียงอย่างเดียวคือ $2.6 ล้านล้าน "สิ่งที่น่าสนใจมากคือ ที่อินเดียใช้น้อยมาก แต่มีโรงพยาบาลมีที่เปรียบในผล ไว้ราวความเหมือน: กระจายอำนาจการแพร่กระจาย อิทธิพลของภาคเอกชนอินเดียมีแบบกระจายศูนย์สาธารณสุขดูแลระบบ โดยของอเมริกา 28 และ 7 ดินแดนใหญ่ ข้อบังคับเฉพาะรัฐธรรมนูญของรัฐบาลกลางจะดูแลการศึกษา และรวบรวมสถิติโรค เรากล่าว คุณภาพสุขภาพและเข้าถึงในชนบทช้าไกลเมือง เพื่อเพิ่มสุขภาพทั่วประเทศ รัฐบาลกลางซึ่ง มีอำนาจเก็บภาษีและทรัพยากรทางการเงินมาก — ให้การสนับสนุนรัฐในขณะที่มันพริ้วอยู่ให้ปรับปรุง เรากล่าวว่า มีการอภิปรายอย่างต่อเนื่องในอินเดียเกี่ยวกับพลังงานจำนวนรัฐบาลกลางควรมีในการดูแลสุขภาพและจำนวนที่ต้องการให้รัฐมีหลังจากคำอธิบายของเราระบบสุขภาพอินเดีย Jha ถามผู้ชม "ไม่เสียงนี้เช่นสหรัฐอเมริกาหรือไม่" ราวและ Jha ได้หมายเหตุบางส่วนของอื่น ๆ ความเหมือนระหว่างสองระบบนั้น ประเทศ กลุ่มความสนใจพิเศษเช่นแพทย์จ่ายสูง โรงพยาบาล บริษัทประกัน บริษัทยา — ล็อบบี้นักการเมืองสำหรับนโยบายสุขภาพที่จะได้ประโยชน์ไป สมาชิกผู้หนึ่งแสดงความคิดเห็น "คนที่ มีเงินได้เพิ่มเติมเสียง มันจะเสมอเหมือนกัน"Rao observed that the corporate sector in India is expanding to gain market depth in the health care area through mergers, acquisitions, or franchising. If unregulated, she said, these corporate moves could undermine the benefits provided by smaller operations—like nursing homes, family-run physician practices, or nonprofit hospitals—which are typically run simply and inexpensively.Differences: public health, social solidarityOne of the biggest differences between the United States and India is in the public health arena. “There’s not enough spent on safe water, sanitation, and nutrition,” Rao said of her country. “Only 25% of the population has access to sanitation. At a human level, this is a real problem.”Part of the problem, she thinks, is that India lacks “social solidarity”—a sense that people should take care of other people—and this has resulted in a health system rife with inequities. Rao wondered aloud whether it makes sense for India to take lessons from the United States, given its own struggles to fashion an effective health care system. But she concluded, “I feel you have a lot to teach us—both for your mistakes and for the things you do right.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

14 ธันวาคม 2012 - มันจะมาเป็นแปลกใจว่าระบบการดูแลสุขภาพของสหรัฐอเมริกาและอินเดียที่แตกต่างกันในหลาย ๆ ด้าน แต่สิ่งที่อาจจะเป็นที่น่าแปลกใจคือจำนวนเงินที่พวกเขามีเหมือนกัน. นี้ความเป็นจริงและสิ่งที่แต่ละประเทศสามารถเรียนรู้จาก อื่น ๆ เท่าที่จะแสวงหาการปรับปรุงในด้านสุขภาพการดูแลเป็นเรื่องของการพูดคุยที่โรงเรียนฮาร์วาร์สาธารณสุข (HSPH) ในวันที่พุธธันวาคม 2, 2012 เนื้อเรื่อง Ashish Jha, ศาสตราจารย์ของนโยบายสุขภาพที่ HSPH และแพทย์ฝึกหัดและ เค Sujatha ราว ราวเป็นอดีตเลขาธิการของสุขภาพและสวัสดิการของมนุษย์ในอินเดีย (2009-2010) และผู้อำนวยการทั่วไปขององค์การควบคุมโรคเอดส์แห่งชาติ (2006-2009) หลังจากเสร็จสิ้นการอาชีพอย่างเป็นทางการของเธอกับอินเดียจัดการบริการสองปีที่ผ่านมาราวใช้เวลาสามเดือนที่ HSPH ในฤดูใบไม้ผลิปี 2012 เป็นผู้นำระดับสูงเพื่อนในกองนโยบายการแปลและการเป็นผู้นำ. "มันโดดเด่นให้ฉันวิธีที่คล้ายกันทั้งสองประเทศในการดูแลสุขภาพ เป็นระบบที่สองระบอบประชาธิปไตยที่ใหญ่ที่สุดในโลกและวิธีการที่แตกต่างกันระบบการดูแลสุขภาพของพวกเขาเป็น "Jha บอกผู้ชมในเครส 110" พวกเขาทั้งสองมีส่วนผสมของภาครัฐและเอกชนในแง่ของด้านการจัดส่งเช่นเดียวกับ ด้านการชำระเงิน และพวกเขากำลังทั้งที่จุดโรคติดเชื้อที่มีการตัดสินใจในนโยบายที่สำคัญการทำเกี่ยวกับสิ่งที่อีก 5 ถึง 10 ปีจะมีลักษณะเช่นสำหรับระบบการดูแลสุขภาพ. "รัฐบาลอินเดียเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะทำให้การลงทุนที่สำคัญในการดูแลสุขภาพเขา กล่าว. และในสหรัฐอเมริกาทางเดินของพระราชบัญญัติการดูแลราคาไม่แพงหมายถึงการลงทุนที่สำคัญในส่วนของรัฐบาล. the หนึ่งความแตกต่างใหญ่? อินเดียใช้เวลาประมาณ $ 40 ต่อคนต่อปีในการดูแลสุขภาพ สหรัฐอเมริกาใช้เวลา $ 8,500 จีดีพีทั้งหมดของอินเดียเป็น $ 1600000000000; การใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพสหรัฐเพียงอย่างเดียวคือ $ 2600000000000 "สิ่งที่น่าสนใจมากคือการที่อินเดียใช้จ่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ก็มีโรงพยาบาลที่มีที่มีเปรียบในแง่ของผล" กล่าวราว. คล้ายคลึงกัน: การกระจายอำนาจอิทธิพลของภาคเอกชนอินเดียได้ประชาชนกระจายอำนาจระบบการดูแลสุขภาพเรียกใช้โดยส่วนใหญ่ของ28 รัฐและดินแดนที่เจ็ด อาณัติรัฐธรรมนูญเพียงรัฐบาลกลางคือการดูแลการศึกษาทางการแพทย์และเก็บสถิติโรคติดเชื้อกล่าวว่าราว คุณภาพการดูแลสุขภาพและการเข้าถึงในพื้นที่ชนบทห่างไกลล่าช้าหลังของเมือง เพื่อเพิ่มการดูแลสุขภาพทั่วประเทศกลางรัฐบาลที่มีอำนาจภาษีการเก็บรวบรวมและดังนั้นทางการเงินมากขึ้นทรัพยากรให้การสนับสนุนสำหรับรัฐในขณะที่พวกเขาดันเพื่อให้การปรับปรุง ราวกล่าวว่ามีการอภิปรายอย่างต่อเนื่องในประเทศอินเดียเกี่ยวกับเท่าใดอำนาจรัฐบาลกลางควรจะมีในการกำกับดูแลการดูแลสุขภาพและวิธีการที่รัฐควรจะมี. หลังจากคำอธิบายราวของระบบการดูแลสุขภาพอินเดีย Jha ถามนักเรียนว่า "เสียงเช่นนี้ สหรัฐอเมริกา? "และราว Jha ไปในการที่จะทราบบางส่วนของความคล้ายคลึงกันอื่น ๆ ระหว่างสองระบบ ทั้งในประเทศกลุ่มสูงจ่ายดอกเบี้ยพิเศษแพทย์โรงพยาบาล บริษัท ประกันภัยนักการเมืองยาเสพติด บริษัท ล็อบบี้นโยบายการดูแลสุขภาพที่จะเป็นประโยชน์กับพวกเขา สมาชิกผู้ชมคนหนึ่งให้ความเห็นว่า "คนที่มีเงินมากขึ้นมีความเสียงมากขึ้น มันเสมอเดียวกัน. "ราวสังเกตเห็นว่าภาคธุรกิจในอินเดียมีการขยายตัวที่จะได้รับความลึกของตลาดในพื้นที่การดูแลสุขภาพผ่านการควบรวมกิจการหรือแฟรนไชส์ หากอลหม่านเธอกล่าวว่าการเคลื่อนไหวขององค์กรเหล่านี้อาจส่งผลเสียผลประโยชน์ที่ได้รับจากการดำเนินงานเช่นสถานพยาบาลขนาดเล็กครอบครัวการปฏิบัติของแพทย์หรือไม่แสวงหากำไรที่โรงพยาบาลซึ่งมักจะเรียกใช้ง่ายและราคาไม่แพง. ความแตกต่าง: สุขภาพของประชาชนเป็นปึกแผ่นทางสังคมของหนึ่งความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างสหรัฐอเมริกาและอินเดียในเวทีสุขภาพของประชาชน "มีไม่มากพอที่ใช้ในน้ำสะอาดสุขาภิบาลและโภชนาการ" ราวกล่าวว่าประเทศของเธอ "เพียง 25% ของประชากรที่มีการเข้าถึงการสุขาภิบาล ในระดับของมนุษย์นี้เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นจริง. "ส่วนหนึ่งของปัญหาที่เธอคิดว่าเป็นที่อินเดียขาด" ความเป็นปึกแผ่นทางสังคม "ความรู้สึกที่ผู้คนควรดูแลคนอื่น ๆ และนี้มีผล -a ในระบบสุขภาพที่อุดมไปด้วย inequities ราวสงสัยดังไม่ว่าจะทำให้ความรู้สึกของอินเดียที่จะเรียนจากประเทศสหรัฐอเมริกาที่ได้รับการต่อสู้ของตัวเองเพื่อแฟชั่นระบบการดูแลสุขภาพที่มีประสิทธิภาพ แต่เธอสรุปว่า "ผมรู้สึกว่าคุณมีจำนวนมากที่จะสอนเราทั้งสำหรับความผิดพลาดของคุณและสิ่งที่คุณทำถูกต้อง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

14 ธันวาคม 2554 - มันควรจะมาเป็นแปลกใจว่าระบบการดูแลสุขภาพของสหรัฐอเมริกาและอินเดีย มีหลายวิธี แต่สิ่งที่อาจจะน่าแปลกใจคือจำนวนเงินที่พวกเขามีเหมือนกัน

ความจริงนี้และสิ่งที่แต่ละประเทศสามารถเรียนรู้จากคนอื่นมัน pursues การปรับปรุงในเรื่องของการดูแลสุขภาพ คือ คุยกันที่ Harvard School of Public Health ( hsph ) ในวันพุธที่ 2 มีนาคม 2012รองศาสตราจารย์ผู้ที่มีชิช , นโยบายสาธารณสุขที่ hsph และแพทย์ฝึกหัด และ K . sujatha Rao เราเป็นอดีตเลขานุการของสุขภาพและสวัสดิการของมนุษย์ในอินเดีย ( 2009-2010 ) และอธิบดีแห่งชาติองค์การควบคุมโรคเอดส์ ( 2006-2009 ) หลังจากจบอาชีพอย่างเป็นทางการของเธอกับบริการบริหารอินเดียเมื่อสองปีก่อนเราใช้เวลาสามเดือนใน hsph ในฤดูใบไม้ผลิ 2012 ในฐานะผู้นำอาวุโสในส่วนของการแปลนโยบายและความเป็นผู้นำ .

" มันสะดุดตาฉันคล้ายระบบการดูแลสุขภาพ สองประเทศนี้เป็นประชาธิปไตยที่ใหญ่ที่สุดสองในโลกและวิธีการที่แตกต่างกันของระบบการดูแลสุขภาพเป็น " ผู้บอกผู้ชมในเครส 110 . " พวกเขาทั้งสองมีการผสมผสานของเอกชนและสาธารณะในแง่ของด้านการจัดส่ง รวมทั้งเงินด้าน และพวกเขาทั้งคู่ที่คะแนนโหวดที่มีการตัดสินใจนโยบายที่สำคัญการทำเรื่องอะไรต่อไป 5 ถึง 10 ปี จะเหมือนระบบการดูแลสุขภาพ . " รัฐบาลอินเดียจะทำให้การลงทุนที่สำคัญในการดูแลสุขภาพ , เขากล่าวว่า . และในสหรัฐอเมริกาเส้นทางของการดูแลราคาไม่แพงทำแสดงถึงการลงทุนที่สำคัญในส่วนของรัฐบาล

ความแตกต่างใหญ่หนึ่ง อินเดียใช้เวลาประมาณ $ 40 ต่อท่าน ต่อปีในด้านการดูแลสุขภาพ ; สหรัฐอเมริกาใช้จ่าย $ 8 , 500 GDP ทั้งหมดของอินเดียคือ $ 1.6 ล้านล้าน สหรัฐอเมริกาในการดูแลสุขภาพใช้คนเดียวคือ $ 2.6 ล้าน " สิ่งที่น่าสนใจคือ อินเดียใช้น้อยมากแต่ก็มีโรงพยาบาลไม่มีที่เปรียบในแง่ของผล " กล่าวราว

ความคล้ายคลึงกัน : การกระจายอำนาจ , อิทธิพลของเอกชน

อินเดียได้กระจายสาธารณสุขดูแลระบบ เรียกใช้ โดยส่วนใหญ่ของ 28 รัฐ และ 7 ดินแดน รัฐบาลส่วนกลางเพียงอาณัติรัฐธรรมนูญคือการดูแลทางการแพทย์การศึกษาและเก็บรวบรวมสถิติ โรคติดเชื้อรา กล่าวการดูแลสุขภาพที่มีคุณภาพและการเข้าถึงชนบทล้าหลังไกลหลังของเมือง เพื่อเพิ่มการดูแลสุขภาพตลอดชาติ รัฐบาลส่วนกลางที่มีอำนาจมากขึ้นและการเก็บภาษีและทรัพยากรทางการเงินที่ให้การสนับสนุนสหรัฐฯ ในขณะที่ เขยิบตัวพวกเขาเพื่อให้การปรับปรุงเรากล่าวว่ามีการอภิปรายอย่างต่อเนื่องในอินเดียเกี่ยวกับเท่าใดอำนาจรัฐส่วนกลางควรมีในการดูแลสุขภาพและเท่าใดรัฐควร

หลังจากของราวรายละเอียดของระบบการดูแลสุขภาพของอินเดีย ผู้ถามผู้ชมว่า " นี้ไม่เสียงเช่นสหรัฐอเมริกา " เรา และผู้เข้าไปในบันทึกบางส่วนของความคล้ายคลึงกันอื่น ๆระหว่างสองระบบ ในทั้งสองประเทศกลุ่มพิเศษดอกเบี้ยสูงจ่ายแพทย์ โรงพยาบาล บริษัทประกัน บริษัทยานักการเมืองล็อบบี้เพื่อสุขภาพนโยบายที่จะเป็นประโยชน์กับพวกเขา หนึ่งในสมาชิกของผู้ชมให้ความเห็นว่า " คนที่มีเงินมีเสียงมากขึ้น มันก็เหมือนกันนั่นแหละ "

เราพบว่าบริษัทในภาคอินเดีย ขยายเข้าตลาดเชิงลึกในการดูแลสุขภาพ พื้นที่ผ่านการควบรวมกิจการ ,ซื้อ หรือ ระบบแฟรนไชส์ ถ้าเป็นระเบียบ เธอกล่าวว่า การเคลื่อนไหวขององค์กรเหล่านี้อาจส่งผลประโยชน์โดยการดำเนินงานที่มีขนาดเล็กเช่นพยาบาลบ้าน , วิ่งครอบครัวแพทย์หรือโรงพยาบาลที่ไม่แสวงหากำไรการปฏิบัติซึ่งโดยปกติจะวิ่งได้ง่ายและราคาไม่แพง

ความแตกต่าง : สาธารณสุข ,

ความเป็นปึกแผ่นทางสังคมหนึ่งในความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างสหรัฐอเมริกาและอินเดียในเวทีสาธารณสุข " มันไม่เพียงพอที่ใช้ในน้ำ ปลอดภัย สุขาภิบาล และโภชนาการ " เราพูดในประเทศของเธอ " เพียง 25% ของประชากรมีการเข้าถึงสุขอนามัย ในระดับของมนุษย์ ปัญหานี้เป็นปัญหาจริงๆ "

เป็นส่วนหนึ่งของปัญหา เธอจะคิดยังไงคือว่า อินเดียไม่มี " ความเป็นปึกแผ่นทางสังคม " ความรู้สึกที่คนควรจะดูแลคนอื่น ๆและนี้มีผลในระบบสุขภาพอุดมด้วยไบกอน . เราสงสัยดังว่ามันสมเหตุสมผลสำหรับอินเดียที่จะใช้บทเรียนจากสหรัฐอเมริกาได้รับการต่อสู้ของตัวเองเพื่อแฟชั่น ระบบการดูแลสุขภาพที่มีประสิทธิภาพ แต่เธอสรุป" ผมรู้สึกว่าคุณมีมากสอนเราทั้งสำหรับความผิดพลาดของคุณ และสิ่งที่คุณทำถูกแล้ว "