Video art is a type of art which re

Video art is a type of art which relies on moving pictures and comprises video and/or audio data. Video art came into existence during the late 1960s and early 1970s as new consumer video technology became available outside corporate broadcasting. Video art can take many forms: recordings that are broadcast; installations viewed in galleries or museums; works streamed online, distributed as video tapes, or DVDs; and performances which may incorporate one or more television sets, video monitors, and projections, displaying ‘live’ or recorded images and sounds;
Video art is named after the original analog video tape, which was most commonly used recording technology in the form's early years. With the advent of digital recording equipment, many artists began to explore digital technology as a new way of expression.
One of the key differences between video art and theatrical cinema is that video art does not necessarily rely on many of the conventions that define theatrical cinema. Video art may not employ the use of actors, may contain no dialogue, may have no discernible narrative or plot, or adhere to any of the other conventions that generally define motion pictures as entertainment. This distinction also delineates video art from cinema's subcategories (avant garde cinema, short films, or experimental films, etc.).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิดีโออาร์ตเป็นประเภทของศิลปะซึ่งอาศัยภาพเคลื่อนไหวและประกอบด้วยวิดีโอและ / หรือข้อมูลเสียง ศิลปะวิดีโอเข้ามาอยู่ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 และต้นปี 1970 เป็นเทคโนโลยีวิดีโอใหม่ของผู้บริโภคกลายเป็นใช้ได้กระจายเสียงนอกองค์กร ศิลปะวิดีโอได้หลายรูปแบบ: บันทึกว่ามีการออกอากาศ; การติดตั้งดูได้ในแกลเลอรี่หรือพิพิธภัณฑ์; งานสตรีมออนไลน์, กระจายเป็นเทปวิดีโอหรือดีวีดี และการแสดงซึ่งอาจรวมหนึ่งหรือมากกว่าโทรทัศน์จอวิดีโอและประมาณการแสดง 'สด' หรือภาพที่บันทึกและเสียง;
ศิลปะวิดีโอเป็นชื่อหลังจากที่เทปต้นฉบับวิดีโออนาล็อกซึ่งได้รับการใช้กันมากที่สุดเทคโนโลยีการบันทึกในช่วงต้นปีของฟอร์ม . กับการถือกำเนิดของอุปกรณ์บันทึกดิจิตอลที่ศิลปินหลายคนเริ่มที่จะสำรวจเทคโนโลยีดิจิตอลเป็นวิธีการใหม่ในการแสดงออก.
หนึ่งในความแตกต่างที่สำคัญระหว่างศิลปะวิดีโอและภาพยนตร์การแสดงละครคือศิลปะวิดีโอไม่จำเป็นต้องพึ่งพาหลายการประชุมที่กำหนดโรงภาพยนตร์การแสดงละคร . วิดีโออาร์ตอาจจะไม่ใช้การใช้นักแสดงอาจจะมีการเจรจาไม่อาจจะมีการเล่าเรื่องที่ไม่มองเห็นหรือพล็อตหรือยึดติดกับใด ๆ ของการประชุมอื่น ๆ ที่กำหนดโดยทั่วไปภาพเคลื่อนไหวเป็นความบันเทิง ความแตกต่างนี้ยังให้สัตยาบันศิลปะวิดีโอจากหมวดหมู่ย่อยของภาพยนตร์ (เปรี้ยวจี๊ดภาพยนตร์หนังสั้นหรือภาพยนตร์ทดลอง ฯลฯ )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิดีโอศิลปะเป็นประเภทของศิลปะที่ต้องอาศัยการย้ายรูปภาพและประกอบด้วยวิดีโอและ / หรือข้อมูลเสียง ศิลปะวิดีโอมาลงในการมีชีวิตอยู่ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และต้นทศวรรษเป็นผู้บริโภคเทคโนโลยีวิดีโอใหม่กลายเป็นใช้ได้ภายนอกการออกอากาศขององค์กร ศิลปะวิดีโอได้หลายรูปแบบ : บันทึกที่ออกอากาศ ; การติดตั้งดูในหอศิลป์ หรือพิพิธภัณฑ์ งานสตรีมมิ่งออนไลน์กระจายเป็นวิดีโอเทปหรือดีวีดี และการแสดง ซึ่งอาจรวมหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชุด โทรทัศน์ วีดีโอ จอภาพ และประมาณการแสดง ' สด ' หรือบันทึกภาพและเสียง ;
วิดีโอศิลปะเป็นชื่อหลังจากที่ต้นฉบับเทปวิดีโออนาล็อก ซึ่งนิยมใช้เทคโนโลยีการบันทึกในแบบฟอร์มในช่วงต้นปี กับการมาถึงของอุปกรณ์บันทึกเสียงดิจิตอลศิลปินหลายคนเริ่มสำรวจเทคโนโลยีดิจิตอลเป็นวิธีใหม่ในการแสดงออก .
หนึ่งของความแตกต่างสำคัญระหว่างวิดีโอศิลปะละครและโรงภาพยนตร์ที่วิดีโอศิลปะ ไม่จําเป็นต้องพึ่งพาหลายข้อตกลงที่กำหนดในหนังละคร . ศิลปะวิดีโออาจไม่จ้างนักแสดง อาจไม่มีบทสนทนา อาจจะไม่มีการบอก หรือโครงเรื่องหรือยึดติดกับของอื่น ๆการประชุมโดยทั่วไปกำหนดภาพเคลื่อนไหวความบันเทิง . ความแตกต่างนี้ยังอธิบายศิลปะวิดีโอจากภาพยนตร์ของหมวดหมู่ย่อย ( เปรี้ยวจี๊ดภาพยนตร์สั้น ภาพยนตร์ หรือภาพยนตร์ ฯลฯ
2 )