Going forward, the government shoul

Going forward, the government should be able to further increase expenditures in priority areas in the context of an overall growth in the level of real public expenditures. In this regard, a comparison of Myanmar with neighboring countries shows that the ratio of public expenditures to GDP has been increasing but is still below the ratios prevailing in other countries (Table 1). But, whether and by how much real public expenditure can increase will depend on the possibilities for revenue expansion (Section III). It is of vital importance for macroeconomic stability that the government maintains its commitment to keeping the budget deficit at no more than 5% of GDP.2

Table 1: General Government Expenditures
(% of GDP)

2008 2009 2010 2011 2012
Myanmar 8 9 10 10 17
Cambodia 16 20 20 20 19
Indonesia 21 18 18 18 19
Lao PDR 19 23 23 21 22
Malaysia 28 32 28 29 30
Philippines 19 20 19 18 19
Thailand 21 24 23 23 24

GDP = gross domestic product, Lao PDR = Lao People’s Democratic Republic.
Note: The large increase in general government expenditures as a percent of GDP between 2011 and 2012 in Myanmar is mainly a result of the exchange rate reform and the considerable depreciation of the kyat, which in turn significantly increased the value of government expenditures with high import content.
Sources: World Bank 2012; IMF (2012, 2013, and 2014).

Moreover, a comparison of Myanmar with other countries suggests that there is still huge potential for raising the level of expenditures in priority areas by shifting the sectoral allocation of public expenditures (Table 2). In the education sector, for example, expenditures were around 3% to
4% of total public expenditures from 2008–2009 to 2011–2012 and currently account for 10% to 12% of total public expenditures. But neighboring countries spend 15%–25% of total government spending on education. Similarly, the health sector accounts for a much smaller share of public expenditures in Myanmar than in neighboring countries. By contrast, defense expenditures account for a much larger share of government expenditures than in most neighboring countries. Accordingly, the government can look to furthering its development priorities through a reallocation of public spending away from the unproductive sectors and security, and toward the social sectors and other priorities such as agriculture.












2 See Section V for further discussions on the level of the budget deficit.


Table 2: Cross-Country Comparison of Public Expenditures by Sector, 2011
(% of total public expenditures)

Cambodia Malaysia Myanmara Philippines Thailand
Agriculture 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91
Education 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24
Health 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46
Infrastructureb 1.12c 10.41 30.96 18.64 1.82
Defense 22.70 11.14 16.64 5.23 14.42
Otherd 48.78 46.79 43.07 54.28 50.15
Total 100.00 100.00 100.00 100.00 100.00
a In FY2014, education and health expenditure of Myanmar has increased to 11.08% and 6.3% of total public expenditure, respectively (Union Government of Myanmar 2014).
b Infrastructure includes transport, communication, electricity, gas, and water.
c Cambodia data exclude electricity, gas, and water.
d Others include industry, housing committee, social security and welfare, general public service, economic services, and others. Sources: ADB (2013a and 2013b), Union Government of Myanmar (2011 and 2012).

B. Balancing Capital and Recurrent Expenditures

Public expenditures can be categorized into capital and recurrent expenditures. Capital expenditures include expenses for building roads, bridges, universities, hospitals, and clinics, etc.; whereas, recurrent expenditures include wages and salaries, maintenance and repairs, interest payments, etc. As can be seen in Figure 2, Myanmar’s ratio of recurrent expenditures to GDP has been lower than that of neighbors, suggesting that further real growth in recurrent expenditures will be both feasible and desirable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก้าวไปข้างหน้า รัฐบาลควรจะต้องเพิ่มค่าใช้จ่ายในพื้นที่สำคัญในบริบทของการเติบโตโดยรวมในระดับของรายจ่ายสาธารณะอย่างแท้จริงต่อไป ในการนี้ การเปรียบเทียบของประเทศพม่ากับประเทศเพื่อนบ้านแสดงว่า อัตราส่วนของรายจ่ายสาธารณะกับ GDP ได้เพิ่มขึ้น แต่ยังต่ำกว่าอัตราการขึ้นในประเทศอื่น ๆ (ตารางที่ 1) ได้ หรือไม่ และจำนวนรายจ่ายสาธารณะจริงสามารถเพิ่มจะขึ้นอยู่กับโอกาสขยายรายได้ (ส่วน III) เป็นหัวใจสำหรับเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาคที่รัฐบาลยังคงรักษาเสน่ห์รักษาดุลงบประมาณไม่เกิน 5% ของ GDP.2ตารางที่ 1: รายจ่ายรัฐบาลทั่วไป(%ของ GDP) 2008 2009 2010 2011 2012พม่า 8 9 10 10 17กัมพูชา 16 20 20 20 19อินโดนีเซีย 21 18 18 18 19ลาว 19 23 23 21 22มาเลเซีย 28 32 28 29 30ฟิลิปปินส์ 19 20 19 18 19ไทย 21 24 23 23 24GDP =ผลิตภัณฑ์ภายในประเทศรวม ลาว =สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวหมายเหตุ: เพิ่มขนาดใหญ่ในรัฐบาลทั่วไปค่าใช้จ่ายเป็นเปอร์เซ็นต์ของ GDP ระหว่างปี 2554 และ 2555 ในพม่าเป็นส่วนใหญ่ผลของการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและค่าเสื่อมราคามากของ kyat ซึ่งจะเพิ่มค่าของรายจ่ายรัฐบาลกับเนื้อหาที่นำเข้าสูงแหล่งที่มา: โลกธนาคาร 2012 IMF (2012, 2013 และปี 2014)นอกจากนี้ การเปรียบเทียบของประเทศพม่ากับประเทศอื่น ๆ แนะนำว่า มีศักยภาพใหญ่ยังเพิ่มระดับของค่าใช้จ่ายในพื้นที่สำคัญโดยขยับการปันส่วนรายสาขาของรายจ่ายสาธารณะ (ตาราง 2) ในภาคการศึกษา ตัวอย่าง ค่าใช้จ่ายได้ประมาณ 3%4% ของรายจ่ายสาธารณะรวมจาก 2008 – 2009 2011-2012 และขณะนี้บัญชีสำหรับ 10% ถึง 12% ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด แต่ประเทศเพื่อนบ้านใช้ 15%-25% ของค่าใช้จ่ายในการศึกษารัฐบาลรวม ในทำนองเดียวกัน ภาคสุขภาพบัญชีสำหรับมากเล็กส่วนรายจ่ายสาธารณะในพม่ากว่าในประเทศเพื่อนบ้าน โดยคมชัด ค่าใช้จ่ายในการป้องกันบัญชีสำหรับหุ้นขนาดใหญ่ของรัฐบาลรายจ่ายมากกว่าในประเทศเพื่อนบ้านมากที่สุด รัฐบาลตาม สามารถดูการ furthering สำคัญของการพัฒนาผ่านการปันส่วนการใช้จ่ายสาธารณะภาคก่อและรักษาความปลอดภัย และ ต่อภาคสังคมและสำคัญอื่น ๆ เช่นเกษตร2 V ส่วนดูการอธิบายเพิ่มเติมในระดับของการขาดดุลงบประมาณ ตารางที่ 2: เปรียบเทียบครอสคันทรีของรายจ่ายสาธารณะโดยภาค 2011(%ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด) กัมพูชามาเลเซีย Myanmara ฟิลิปปินส์ประเทศไทยเกษตร 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91ศึกษา 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24สุขภาพ 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46Infrastructureb c 1.12 10.41 30.96 18.64 1.82ป้องกัน 22.70 11.14 16.64 5.23 14.42Otherd 48.78 46.79 43.07 54.28 50.15รวม 100.00 100.00 100.00 100.00 100.00รายจ่ายใน FY2014 การศึกษา และสุขภาพของพม่าได้เพิ่มขึ้น 11.08% และ 6.3% ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด ตามลำดับ (ร่วมรัฐบาลของพม่า 2014)ขโครงสร้างพื้นฐานรวมถึงการขนส่ง สื่อสาร ไฟฟ้า แก๊ส และน้ำข้อมูลกัมพูชา c แยกไฟฟ้า แก๊ส และน้ำd ผู้อื่นรวมถึงอุตสาหกรรม คณะกรรมการหมู่บ้านจัดสรร สังคม และสวัสดิการ บริการสาธารณะทั่วไป เศรษฐกิจการบริการ และอื่น ๆ แหล่ง: ADB (2013a และ 2013b), รัฐบาลสหภาพพม่า (2011 และ 2012)เกิดดุลเงินทุนและค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำรายจ่ายสาธารณะสามารถแบ่งออกได้เงินทุนและค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำ ทุนค่าใช้จ่ายรวมค่าใช้จ่ายสำหรับการสร้างถนน สะพาน มหาวิทยาลัย โรง พยาบาล และคลินิก ฯลฯ ., ในขณะที่ เกิดซ้ำรายจ่ายรวมถึงค่าจ้าง และเงินเดือน บำรุงรักษา และซ่อมแซม ดอกเบี้ย ฯลฯ สามารถเห็นได้ในรูปที่ 2 อัตราส่วนค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำให้ GDP ของพม่าได้รับต่ำกว่าที่ของเพื่อนบ้าน การแนะนำจะมีค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำเติมจริงเติบโตเป็นไปได้ และต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก้าวไปข้างหน้ารัฐบาลควรจะสามารถที่จะเพิ่มค่าใช้จ่ายในพื้นที่มีความสำคัญในบริบทของการเจริญเติบโตโดยรวมในระดับของค่าใช้จ่ายของประชาชนที่แท้จริง ในการนี้การเปรียบเทียบพม่ากับประเทศเพื่อนบ้านแสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนของค่าใช้จ่ายสาธารณะต่อจีดีพีได้เพิ่มขึ้น แต่ยังคงต่ำกว่าอัตราส่วนที่เกิดขึ้นในประเทศอื่น ๆ (ตารางที่ 1) แต่ไม่ว่าจะด้วยวิธีการมากค่าใช้จ่ายของประชาชนที่แท้จริงสามารถเพิ่มจะขึ้นอยู่กับความเป็นไปได้สำหรับการขยายตัวของรายได้ (มาตรา III) มันมีความสำคัญที่สำคัญสำหรับเสถียรภาพเศรษฐกิจว่ารัฐบาลยังคงมุ่งมั่นที่จะรักษาการขาดดุลงบประมาณไม่เกิน 5% ของ GDP.2 ตารางที่ 1: ค่าใช้จ่ายทั่วไปรัฐบาล(% ของจีดีพี) ปี 2008 ปี 2009 ปี 2010 ปี 2011 ปี 2012 พม่า 8 9 10 10 17 กัมพูชา 16 20 20 20 19 อินโดนีเซีย 21 18 18 18 19 ลาว 19 23 23 21 22 มาเลเซีย 28 32 28 29 30 ฟิลิปปินส์ 19 20 19 18 19 ไทย 21 24 23 23 24 ของ GDP = ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว = ประชาธิปไตยประชาชนลาว . สาธารณรัฐหมายเหตุ: เพิ่มขึ้นมากในการใช้จ่ายภาครัฐทั่วไปเป็นเปอร์เซ็นต์ของ GDP ระหว่างปี 2011 และ 2012 ในพม่าส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและค่าเสื่อมราคามากของจั๊ตซึ่งในทางกลับกันอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นมูลค่าของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลที่มี . เนื้อหาการนำเข้าสูงที่มา: World Bank 2012; กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (2012, 2013 และ 2014). นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบพม่ากับประเทศอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่ายังมีศักยภาพมากสำหรับการยกระดับของค่าใช้จ่ายในพื้นที่ให้ความสำคัญโดยการขยับการจัดสรรการใช้จ่ายภาคสาธารณะของ (ตารางที่ 2) ในภาคการศึกษาเช่นค่าใช้จ่ายประมาณ 3% ถึง4% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนรวม 2008-2009 เพื่อ 2011-2012 และในปัจจุบันคิดเป็นสัดส่วน 10% ถึง 12% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนโดยรวม แต่ประเทศเพื่อนบ้านใช้จ่าย 15% -25% ของการใช้จ่ายของรัฐบาลเกี่ยวกับการศึกษา ในทำนองเดียวกันการบัญชีภาคสุขภาพสำหรับหุ้นขนาดเล็กมากของค่าใช้จ่ายของประชาชนในพม่ากว่าในประเทศเพื่อนบ้าน ในทางตรงกันข้ามการป้องกันค่าใช้จ่ายบัญชีสำหรับหุ้นขนาดใหญ่มากของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลส่วนใหญ่กว่าในประเทศเพื่อนบ้าน ดังนั้นรัฐบาลสามารถมองไปที่การต่อไปจัดลำดับความสำคัญการพัฒนาผ่านการจัดสรรการใช้จ่ายของประชาชนออกไปจากภาคที่ไม่ก่อผลและการรักษาความปลอดภัยและต่อภาคสังคมและความสำคัญอื่น ๆ เช่นการเกษตร. 2 ดูมาตรา V สำหรับการอภิปรายต่อไปในระดับของงบประมาณ . การขาดดุลตารางที่2: ข้ามประเทศเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายสาธารณะโดยภาค 2011 (% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนทั้งหมด) กัมพูชามาเลเซียฟิลิปปินส์ Myanmara เกษตรกรรม 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91 การศึกษา 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24 สุขภาพ 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46 Infrastructureb 1.12c 10.41 30.96 18.64 1.82 กลาโหม 22.70 11.14 16.64 5.23 14.42 Otherd 48.78 46.79 43.07 54.28 50.15 รวม 100.00 100.00 100.00 100.00 100.00 ใน FY2014 การศึกษาและค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพของประเทศพม่าได้เพิ่มขึ้นถึง 11.08% และ 6.3% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนรวมตามลำดับ (สหภาพรัฐบาลพม่า 2014). โครงสร้างพื้นฐานขรวมถึงการขนส่ง, การสื่อสาร, ไฟฟ้า, ก๊าซและการประปา. คข้อมูลที่กัมพูชาไม่รวมการผลิตไฟฟ้าก๊าซและการประปา. d อื่น ๆ รวมถึงอุตสาหกรรมคณะกรรมการที่อยู่อาศัย, ประกันสังคมและสวัสดิการ, บริการประชาชนทั่วไปบริการทางเศรษฐกิจและอื่น ๆ . แหล่งที่มา:. ADB (2013a และ 2013b) รัฐบาลสหภาพพม่า (ปี 2011 และ 2012) บี สมดุลทุนและค่าใช้จ่ายกำเริบค่าใช้จ่ายสาธารณะสามารถแบ่งออกเป็นทุนค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกและ ทุนค่าใช้จ่ายรวมค่าใช้จ่ายสำหรับการสร้างถนนสะพานมหาวิทยาลัยโรงพยาบาลและคลินิก ฯลฯ .; ในขณะที่ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกรวมถึงค่าจ้างและเงินเดือนการบำรุงรักษาและการซ่อมแซมการจ่ายดอกเบี้ยและอื่น ๆ ที่สามารถเห็นได้ในรูปที่ 2 อัตราส่วนของพม่าของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกต่อจีดีพีได้รับต่ำกว่าที่ของเพื่อนบ้านบอกว่าการเติบโตที่แท้จริงต่อไปในค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกจะ มีทั้งเป็นไปได้และเป็นที่น่าพอใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไปข้างหน้า รัฐบาลควรเพิ่มการใช้จ่ายในพื้นที่ที่สำคัญในบริบทของการเจริญเติบโตโดยรวมในระดับการใช้จ่ายของประชาชนที่แท้จริง ในการนี้ การเปรียบเทียบของพม่ากับประเทศเพื่อนบ้าน พบว่า สัดส่วนของรายจ่ายสาธารณะต่อ GDP เพิ่มขึ้น แต่ยังคงต่ำกว่าอัตราแลกเปลี่ยนในประเทศอื่น ๆ ( ตารางที่ 1 ) แต่ไม่ว่าเท่าใดจริงและการใช้จ่ายของประชาชนจะเพิ่มขึ้นจะขึ้นอยู่กับความเป็นไปได้สำหรับการขยายรายได้ ( มาตรา 3 ) มันเป็นสําคัญที่สุดสำหรับเศรษฐกิจมหภาคมีเสถียรภาพ รัฐบาลยังคงมุ่งมั่นที่จะทำให้การขาดดุลงบประมาณอยู่ที่ไม่เกิน 5% ของ GDP . 2

ตารางที่ 1 : ทั่วไปค่าใช้จ่ายของรัฐบาล
( % ของ GDP )

2008 2009 2010 2011 2012
พม่า 8 9 10 17
กัมพูชา 16 20 20 20 19 18 18 18 19 อินโดนีเซีย 21

ลาว 19 21 22 23 23
มาเลเซีย 28 32 28 29 30
ฟิลิปปินส์ 19 20 19 18 19 21 23 23 23 24 ประเทศไทย

GDP = ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศลาว = สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว .
หมายเหตุ :ขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในค่าใช้จ่ายของรัฐบาลทั่วไปเป็นเปอร์เซ็นต์ของ GDP ระหว่าง 2011 และ 2012 ในพม่าเป็นหลักผลของการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและค่าเสื่อมราคามากจ๊าด ซึ่งจะเพิ่มขึ้นค่าของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลมีปริมาณนำเข้าสูง
แหล่งที่มา : ธนาคารโลก 2555 กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( 2012 , 2013 , และ 2014 ) .

นอกจากนี้การเปรียบเทียบของพม่ากับประเทศอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่ายังคงมีศักยภาพมากสำหรับการเพิ่มระดับของค่าใช้จ่ายในพื้นที่สำคัญ โดยเปลี่ยนการจัดสรรรายจ่ายภาคสาธารณะ ( ตารางที่ 2 ) ในภาคการศึกษา ตัวอย่างเช่น ค่าใช้จ่ายอยู่ประมาณ 3 %

4 % ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมดจาก 2008 – 2009 ถึง 2011 – 2012 และขณะนี้บัญชีสำหรับร้อยละ 10 ถึง 12 % ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด แต่ประเทศเพื่อนบ้านใช้จ่าย 15% - 25% ของการใช้จ่ายของรัฐบาลทั้งหมดในการศึกษา ส่วนบัญชีภาคสุขภาพเป็นขนาดเล็กมากแบ่งรายจ่ายสาธารณะในพม่ามากกว่า ในประเทศเพื่อนบ้าน โดยความคมชัดค่าใช้จ่ายการป้องกันบัญชีสำหรับหุ้นขนาดใหญ่มากที่สุดในการใช้จ่ายของภาครัฐกว่าประเทศเพื่อนบ้าน ดังนั้นรัฐบาลสามารถดูเพื่อเลือกลำดับความสำคัญของการพัฒนาผ่านการจัดสรรของการใช้จ่ายสาธารณะห่างจากภาคมีผลและความมั่นคง และต่อภาคสังคม และสิทธิพิเศษอื่นๆ เช่น การเกษตร












2 ดูในส่วนของการหารือในระดับของการขาดดุลงบประมาณ


ตาราง 2 : การเปรียบเทียบข้ามประเทศรายจ่ายสาธารณะโดยภาค 2011
( % ของผลรวมรายจ่ายสาธารณะ )

myanmara กัมพูชามาเลเซียฟิลิปปินส์ไทย
การเกษตร 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91
- 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24
สุขภาพ 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46
infrastructureb 1.12c 10.41 30.96 18.64 1.82