A study involving 0.2, 2 and 8 p.p.

A study involving 0.2, 2 and 8 p.p.m. selenium and 8 or 15 p.p.m. arsenic additions to corn-soy, glucose-isolated soy and glucose-Torula yeast diets for laying type chickens was conducted to 62 weeks of age. Hens from the corn-soy diet were force molted and continued on treatment to 104 weeks of age.

Addition of 2 p.p.m. selenium to the corn-soy diet significantly (P < 0.01) increased hen-day production during a first year’s production cycle but resulted in only a slight improvement during a second year’s production under less crowded conditions. Poor production was obtained with the purified type diets. However, no significant improvement was noted with an 2 p.p.m. addition to the glucose-isolated soy diet or the glucose-Torula yeast diet.

Egg size was decreased when 8 p.p.m. selenium were added to any of the three diet types and in some cases with 2 p.p.m. No significant effects due to selenium supplementation were noted on shell thickness, Haugh units or egg fertility. Percent hatch of fertile eggs was significantly (P < 0.01) decreased when 8 p.p.m. selenium were added to any of the three diet types. Arsenic partly overcame the toxic effects to a greater extent with the yearling hens on the corn-soy diet.

Selenium supplements up to 2 p.p.m. to the purified-type diets containing 0.02 to 0.07 p.p.m. selenium resulted in tissue selenium contents of 0.5–0.9 p.p.m. These were comparable to those found in hens fed the unsupplemented corn-soy diet which contained 0.4 p.p.m. selenium. With the unsupplemented purified-type diets, tissue selenium levels were in the range of 0.06–0.4 p.p.m. Selenium deposition in eggs followed the same patterns as tissue selenium and did not increase with length of time the hens were fed the supplements. Within two weeks after supplementation was terminated, egg selenium levels were similar irrespective of previous dietary treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษา 8 หรือ 15 p.p.m. สารหนูเพิ่มกับถั่วเหลืองข้าวโพดและ 0.2, 2 และ 8 p.p.m. เกลือ แยกต่างหากน้ำตาลในถั่วเหลืองและน้ำตาลกลูโคส Torula ยีสต์อาหารอาคารชนิดไก่ได้ดำเนินการสัปดาห์อายุ 62 ไก่จากอาหารถั่วเหลืองข้าวโพดถูกบังคับ molted และอย่างต่อเนื่องในการปฏิบัติต่อสัปดาห์อายุ 104เพิ่ม 2 p.p.m. เกลือกับถั่วเหลืองข้าวโพดอาหารอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) เพิ่มผลิตไก่วันในระหว่างวงจรการผลิตในปีแรก แต่ให้เฉพาะปรับปรุงเล็กน้อยในระหว่างการผลิตในปีที่สองภายใต้น้อยสภาพแออัด ผลิตจนได้รับกับอาหารชนิดบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตาม ไม่ปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญตั้งข้อสังเกตกับเพิ่ม 2 p.p.m. อาหารถั่วเหลืองแยกต่างหากกลูโคสหรือกลูโคส-Torula ยีสต์อาหารขนาดไข่ลดลงเมื่อ 8 p.p.m. เกลือเพิ่มใด ๆ ชนิดอาหาร 3 และ ในบางกรณีด้วย 2 p.p.m ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากแห้งเสริมเกลือมีไว้บนเปลือกหนา Haugh หน่วย หรือไข่อุดมสมบูรณ์ ขณะที่เปอร์เซ็นต์ของไข่อุดมสมบูรณ์ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) ลดลงเมื่อเพิ่ม 8 p.p.m. เกลือใด ๆ ของชนิดอาหารสาม สารหนูบางส่วน overcame ผลพิษระดับสูงกับไก่ yearling ในอาหารถั่วเหลืองข้าวโพดผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเกลือ 2 p.p.m. ให้อาหารชนิดบริสุทธิ์ 0.02-0.07 p.p.m. เกลือมีผลในเนื้อหาเกลือเนื้อเยื่อของ 0.5 – 0.9 p.p.m คนเหล่านี้เทียบเท่ากับที่พบในไก่ที่เลี้ยงอาหารข้าวโพดถั่วเหลือง unsupplemented ที่อยู่ 0.4 p.p.m. เกลือ มีอาหารชนิดบริสุทธิ์ unsupplemented ระดับเกลือเนื้อเยื่ออยู่ในช่วงของ 0.06 – 0.4 p.p.m สะสมเกลือในไข่ตามรูปแบบเดียวกันเป็นเนื้อเยื่อเกลือ และไม่ได้เพิ่มความยาวของเวลาที่ไก่ได้รับอาหารเสริมที่ ภายในสองสัปดาห์ หลังจากหยุดชะงักแห้งเสริม ระดับเกลือไข่ได้เหมือนไม่รักษาอาหารก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ 0.2, 2 และซีลีเนียม 8 หน้าต่อนาทีและ 8 หรือ 15 ภาพสารหนู ppm เป็นข้าวโพดถั่วเหลืองถั่วเหลืองกลูโคสโดดเดี่ยวและกลูโคส Torula อาหารยีสต์สำหรับการวางไก่ชนิดได้ดำเนินการถึง 62 สัปดาห์ของอายุ ไก่จากอาหารข้าวโพดถั่วเหลืองได้รับแรงผลัดและต่อเนื่องในการรักษาถึง 104 สัปดาห์ของอายุ. เพิ่มขึ้นของซีลีเนียม 2 ppm เป็นอาหารข้าวโพดถั่วเหลืองอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) เพิ่มกำลังการผลิตไก่วันในช่วงวงจรการผลิตปีแรก แต่ผล เฉพาะในการปรับปรุงเล็กน้อยในระหว่างการผลิตในปีที่สองของภายใต้เงื่อนไขที่หนาแน่นน้อย การผลิตต่ำได้ด้วยอาหารชนิดบริสุทธิ์ แต่ไม่มีการปรับปรุงที่สำคัญได้รับการตั้งข้อสังเกตด้วยนอกจากนี้พีพีเอ็ม 2 ถึงอาหารถั่วเหลืองน้ำตาลกลูโคสแยกหรืออาหารยีสต์กลูโคส Torula. ขนาดไข่ลดลงเมื่อ 8 ซีลีเนียมแผ่นต่อนาทีถูกเพิ่มใด ๆ ของสามประเภทอาหารและในบางกรณีที่มี 2 ppm และไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากการเสริมซีลีเนียมถูกตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับความหนาของเปลือกหน่วย Haugh หรือความอุดมสมบูรณ์ของไข่ ร้อยละฟักไข่ที่อุดมสมบูรณ์อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) ลดลงเมื่อ 8 ซีลีเนียมแผ่นต่อนาทีถูกเพิ่มใด ๆ ของสามประเภทอาหาร สารหนูส่วนหนึ่งเอาชนะความเป็นพิษในระดับสูงกับไก่ขวบในอาหารข้าวโพดถั่วเหลือง. อาหารเสริมซีลีเนียมถึง 2 ppm เป็นอาหารบริสุทธิ์ชนิดที่มี 0.02 ถึง 0.07 ppm และซีลีเนียมมีผลในเนื้อหาซีลีเนียมเนื้อเยื่อของ 0.5-0.9 ppm การเหล่านี้ ถูกเทียบเคียงกับที่พบในไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารข้าวโพดถั่วเหลือง unsupplemented ที่มีซีลีเนียม 0.4 พีพีเอ็ม ด้วย unsupplemented อาหารบริสุทธิ์ชนิดระดับซีลีเนียมเนื้อเยื่ออยู่ในช่วง 0.06-0.4 ppm ในการสะสมซีลีเนียมในไข่ตามรูปแบบเดียวกับซีลีเนียมเนื้อเยื่อและไม่ได้เพิ่มขึ้นตามระยะเวลาที่แม่ไก่ได้รับอาหารเสริม ภายในสองสัปดาห์หลังจากที่ถูกยกเลิกการเสริมระดับซีลีเนียมไข่มีความคล้ายคลึงกันโดยไม่คำนึงถึงการรักษาอาหารที่ก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ 0.2 , 2 และ 8 ซีลีเนียม p.p.m. 8 หรือ 15 p.p.m. สารหนูเพิ่ม ถั่วเหลือง ข้าวโพด ถั่วเหลือง และ น้ำตาลกลูโคสจากอาหารไก่ไข่ไก่ทอรูลายีสต์ชนิดศึกษา 62 สัปดาห์ของอายุ แม่ไก่จากข้าวโพด ถั่วเหลือง อาหารถูกบังคับ molted และต่อเนื่องในการรักษา 104 สัปดาห์อายุ

เพิ่ม 2 p.p.m. ซีลีเนียมต่อข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 001 ) เพิ่มขึ้นเมื่อวันผลิตในระหว่างรอบการผลิตปีแรกเพียงเล็กน้อย แต่ส่งผลในการปรับปรุงในช่วงปีที่สองของการผลิตภายใต้เงื่อนไขที่หนาแน่นน้อย การผลิตที่ไม่ดีได้ด้วยและชนิดอาหาร อย่างไรก็ตาม ไม่พบการปรับปรุงที่ระบุไว้มี 2 p.p.m. นอกเหนือจากกลูโคสสกัดจากถั่วเหลืองอาหาร หรือกลูโคสยีสต์อาหารทอรูลา .

ขนาดของไข่จะลดลงเมื่อ 8 p.p.m. ซีลีเนียมเพิ่มใด ๆของทั้งสามประเภทอาหารและในบางกรณีที่มี 2 p.p.m. ไม่มีอิทธิพลเนื่องจากการเสริมซีลีเนียมมีบันทึกไว้ในความหนาของเปลือกต่างๆ หน่วย หรือความอุดมสมบูรณ์ของไข่ เปอร์เซ็นต์การฟักของไข่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.01 ) ลดลงเมื่อ 8 p.p.m. ซีลีเนียมเพิ่มใด ๆของอาหารทั้งสามชนิดสารหนูเป็นเอาชนะพิษในขอบเขตที่มากขึ้นกับไก่อายุในข้าวโพด ถั่วเหลือง อาหาร ซีลีเนียม อาหารเสริม

ถึง 2 p.p.m. เพื่อแยกประเภทอาหารที่มีซีลีเนียม 0.07 p.p.m. 0.02 ) ในเนื้อเยื่อซีลีเนียมเนื้อหา 0.5 – 0.9 p.p.m. เหล่านี้เทียบเท่ากับที่พบในไก่เลี้ยงขาวข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารที่ มี 0 p.p.m. ซีลีเนียมกับการได้รับอาหารประเภทโปรตีน ระดับซีลีเนียมในเนื้อเยื่ออยู่ในช่วง 0.1 และ 0.4 p.p.m. ซีลีเนียมสะสมในไข่ตามรูปแบบเดียวกัน เช่น ซีลีเนียม เนื้อเยื่อ และไม่ได้เพิ่มขึ้นตามความยาวของเวลาไก่เป็นอาหารอาหารเสริม ภายในสองสัปดาห์หลังจากการเสริมถูกยกเลิกระดับซีลีเนียม ไข่มีลักษณะคล้ายโดยไม่คำนึงถึงการรักษาอาหารก่อน