augment students’ view of the NOS.

augment students’ view of the NOS. Monk and Osborne (1997) provided a thorough justification for why
history and philosophy of science should be incorporated as an integral component of instruction and a model
for how history of science should be used to promote learning of and about science. They proposed a model for
how history of science should be used to promote the learning of science content as well as the nature of science
identifies six distinct phases: 1) Presentation; 2) Elicitation; 3) Historical Study; 4) Devising Tests; 5) The
Scientific View; and 6) Review and Evaluation. However, according to Khishfe and Abd-El-Khalick (2002),
two large-scale national studies produced conflicting results; therefore, they maintain that the effectiveness of
the historical approach is at best inconclusive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มมุมมองของนักเรียนของฟิลด์ชุดหมายเลข พระออสบอร์น (1997) ให้เหตุผลอย่างละเอียดสำหรับทำไมประวัติศาสตร์และปรัชญาวิทยาศาสตร์ควรถูกรวมเป็นส่วนประกอบสำคัญของคำสั่งและรูปแบบสำหรับวิธีควรใช้ประวัติศาสตร์เพื่อส่งเสริมการเรียนของ และเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ พวกเขานำเสนอแบบจำลองสำหรับว่าควรใช้ประวัติศาสตร์เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์และธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ ระบุระยะหมด 6: 1) นำเสนอ 2) elicitation 3) ศึกษาประวัติศาสตร์ 4) ทบทวนทดสอบ 5)มุมมองทางวิทยาศาสตร์ และ 6) ตรวจสอบและประเมินผลการ อย่างไรก็ตาม ตาม Khishfe และ Abd El Khalick (2002),ศึกษาแห่งชาติขนาดใหญ่สองผลิตผลขัดแย้งกัน ดังนั้น พวกเขารักษาที่ประสิทธิภาพของวิธีการทางประวัติศาสตร์เป็นที่สุด inconclusive

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่มมุมมองของนักศึกษาของ NOS พระภิกษุสงฆ์และออสบอร์ (1997) ให้เหตุผลอย่างละเอียดว่าทำไมประวัติศาสตร์และปรัชญาวิทยาศาสตร์ควรจะรวมเป็นองค์ประกอบหนึ่งของการเรียนการสอนและรูปแบบสำหรับวิธีประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ควรจะใช้ในการส่งเสริมการเรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และ พวกเขานำเสนอรูปแบบการหาวิธีการที่ประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ควรจะใช้เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์เช่นเดียวกับธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ระบุหกขั้นตอนที่แตกต่างกัน: 1) การนำเสนอ; 2) การสอบถาม; 3) ศึกษาประวัติศาสตร์; 4) การทดสอบการณ์; 5) วิทยาศาสตร์ดู; และ 6) ทบทวนและประเมินผล อย่างไรก็ตามตามที่ Khishfe และอับดุล-El-Khalick (2002), การศึกษาทั้งสองชาติขนาดใหญ่ผลิตผลลัพธ์ที่ขัดแย้งกัน; ดังนั้นพวกเขายืนยันว่าประสิทธิภาพของวิธีการทางประวัติศาสตร์ที่พิสูจน์ไม่ได้ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขยายมุมมองของนักเรียนของ NOS และพระ ออสบอร์น ( 1997 ) ให้เหตุผลอย่างละเอียดว่าทำไม
ประวัติและปรัชญาของวิทยาศาสตร์ควรถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของการสอน และองค์ประกอบรูปแบบ
ว่าประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ควรจะใช้เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ พวกเขาเสนอรูปแบบ
แล้วประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ควรจะใช้เพื่อการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ เนื้อหา เช่นเดียวกับธรรมชาติของวิทยาศาสตร์
ระบุหกขั้นตอนที่แตกต่างกันนำเสนอการเรียนรู้ : 1 ) 2 ) 3 ) ศึกษาการ ; ประวัติศาสตร์ ; 4 ) การทำแบบทดสอบ 5 )
มุมมองทางวิทยาศาสตร์ และ 6 ) ทบทวนและประเมินผล อย่างไรก็ตาม จาก khishfe และปลอดภัย khalick ( 2002 ) ,
2 การศึกษาแห่งชาติขนาดใหญ่ผลิตผลที่ขัดแย้งกัน ;ดังนั้น พวกเขารักษาที่มีประสิทธิภาพของวิธีการทางประวัติศาสตร์
ที่ดีที่สุดสรุปไม่ได้