Marius PetipaCREDITS La BayadereLe

Marius Petipa

CREDITS
La Bayadere
Le Corsaire (1998)
Le Corsaire (2013)
Don Quixote
Giselle
Jardin Anime
Paquita
Pas D'Esclave
Princess Aurora
Raymonda

Raymonda Divertissements
Raymonda(Divertissements from Act II and Act III)
Raymonda
(Grand Pas Classique)
The Sleeping Beauty
Swan Lake
BIOGRAPHY
Marius Petipa, the "father of classical ballet," was born in Marseilles, France, in 1819. He began his dance training at the age of seven with his father, Jean Petipa, the French dancer and teacher. Marius was educated at the Grand College in Brussels and also attended the conservatoire, where he studied music.
Although he disliked dancing in those early years, his progress was so great that he made his debut in 1831 in his father's production of Gardel's La Dansomanie.
In 1834 Jean Petipa became Maitre de Ballet at the theatre in Bordeaux and it was here that Marius completed his education. At the age of sixteen, he became premier danseur at the theatre in Nantes, where he also produced several short ballets.
In 1839 Marius left Nantes to tour North America with his father, and on their return visit went to Paris. The following year he made his debut at the Comedie Francaise, where he partnered Carlotte Grisi in a benefit performance. He continued his studies with A. Vestris and became a principal dancer in Bordeaux.
Petipa next went to Spain in 1845, to work at the King's Theatre. While in Madrid, he studied Spanish dance and choreographed Carmen et son Terero, La Perle de Seville, L'Aventure d'une fille de Madrid, La Fleur de Grenade, and Depart Dour la Course des Toureaux.
Petipa returned to Paris as a principal dancer, but in 1847 left for Russia. He had signed a one-year contract with the St. Petersburg Imperial Theatre, but was to remain there for the rest of his life.
As a principal dancer, Petipa often appeared with Fanny Elssler and was much acclaimed for his performances in such ballets as Paquita (which he restaged and in which made his debut), Giselle, La Peri, Armida, Catarina, Le Delire d'un peintre, Esmeralda, Le Corsaire and Faust. Considered an excellent dancer and partner, his acting, stage manners and pantomime were held up as examples for many generations of dancers.
When Giselle was revived in 1850, Petipa made some changes in the Wilis scenes, which became the Grand Pas des Wilis of 1884. In 1854, he married Maria Sourovshchikova, a student in the graduating class of the Imperial School, who later danced in many of her husband's ballets. (Petipa's second marriage was to Lubova Leonidovna, a member of the Moscow Ballet, in 1882.) In 1854 he became an instructor in the school, while continuing to dance and to restage ballets from the French repertoire.
Sources differ on the first original work he staged for the Imperial Theatre: some state it was The Star of Granada, others that it was A Marriage During Regency. But all sources concur that his first great success was The Daughter of Pharoh (staged in six weeks), which resulted in his appointment as Choreographer-in-Chief in 1862 -- a position he held for nearly fifty years.
In 1869 Petipa became Premier Ballet Master of the Imperial Theatre. The value of his accomplishments is inestimable: he produced more than sixty full-evening ballets and innumerable shorter works and he is considered to have laid the foundation for the entire school of Russian ballet. The ballet repertoire in the Soviet Union is still based mainly on his works.
Those who felt the dramatic content of ballet should be strengthened began to oppose Petipa toward the end of his career. His noble classicism and consciousness of form was considered old-fashioned, and in 1903, at age 84, Petipa was forced to retire from the Imperial Theatre as a direct result of the failure of his ballet, The Magic Mirror. His last years were filled with bitterness and disillusionment because his beloved theatre had been taken away. He died in St. Petersburg in 1910.
Marius Petipa is considered one of the greatest choreographers of all time. He researched the subject matter of the ballets he staged, making careful and detailed preparations for each production, and then worked closely with the designer and composer. Petipa elevated the Russian ballet to international fame and laid the cornerstone for 20th Century ballet. His classicism integrated the purity of the French school with Italian virtuosity.
Sources:
1. The Dance Encyclopedia, Compiled and edited by Anatole Chujoy and P. W. Manchester, Simon and Schuster, New York, 1967.
2. The Concise Oxford Dictionary of Ballet, Horst Koegler, Oxford University Press, London, 1977.
3. Complete Book of Ballets. A Guide to the Principal Ballets of the 19th Centurv, Cyril Beaumont, Putnam, London, 1937.
4. Russian Ballet Master: The Memoirs of Marius Petipa, Ed., Lillian Moore,Tr. Helen Whittaker, Adam and Charles Black, London, 1958.

Researched and compiled by Fran Michelman.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Marius Petipaเครดิต La BayadereLe Corsaire (1998)Le Corsaire (2013)ดอนกิโฆเต้จีเซลล์Anime จาร์ดีนPaquitaPas D'Esclaveเจ้าหญิงออโรร่าRaymondaRaymonda DivertissementsRaymonda (Divertissements จากพระราชบัญญัติ II และ III)Raymonda(Pas แกรนด์ Classique)ความงามนอนหลับสวอนเลคประวัติ Marius Petipa "พ่อของบัลเลต์คลาสสิก เกิดใน Marseilles ฝรั่งเศส ใน 1819 เขาเริ่มฝึกเต้นเขาอายุเจ็ดกับพ่อของเขา Jean Petipa ฝรั่งเศสนักเต้นและครู Marius ได้รับการศึกษาที่วิทยาลัยแกรนด์ในบรัสเซลส์ และยัง ร่วม conservatoire ที่เขาเรียนดนตรี แม้เขา disliked เต้นรำในปีก่อน ความคืบหน้าของเขาไม่ดีที่เขาทำตัวเขาใน 1831 ในบิดาของของ Gardel ลา Dansomanie ใน 1834 Jean Petipa เป็น บัลเล่ต์ เด Maitre ที่โรงละครในบอร์โดซ์ และมันเป็นที่นี่ว่า Marius สมบูรณ์ศึกษา อายุของ sixteen เขากลายเป็นพรีเมียร์ danseur ที่โรงละครในน็องต์ ซึ่งเขายังผลิตออสเตรเลียหลายสั้น ใน 1839 Marius ซ้ายน็องต์ไปทัวร์อเมริกา กับพ่อของเขา และเยี่ยมชมของพวกเขากลับไปปารีส ปีต่อมาเขาทำตัวของเขาที่ Comedie ฝรั่งเศสแบบต้นตำรับ ที่เขาร่วม Carlotte Grisi ประสิทธิภาพการทำงานสวัสดิการ เขายังคงศึกษาของเขากับ A. Vestris และกลายเป็น นักเต้นหลักในบอร์โดซ์ Petipa ถัดไปสเปนในค.ศ. 1845 ทำงานที่โรงละครของพระราชา ในขณะที่ในกรุงมาดริด เขาเรียนเต้นสเปน และคณะคาร์เมนร้อยเอ็ดสน Terero ลาเพรีเดอเซวิลล์ L'Aventure d'une คิวเดมาดริด ลาเฟลอเดอระเบิด และขาออกหลักสูตรลาดื้อดึงเด Toureaux Petipa กลับไปปารีส เป็นนักเต้นหลัก แต่ ใน 1847 ซ้ายในรัสเซีย เขาได้ลงนามในสัญญาหนึ่งปีกับโรงละครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กอิมพีเรียล แต่ก็ยังมีที่เหลือของชีวิตของเขา เป็นนักเต้นหลัก Petipa มักปรากฏกับ Fanny Elssler และถูกรางวัลมากสำหรับในออสเตรเลียนั้นเป็น Paquita ของเขา (ซึ่งเขา restaged และที่ทำการเปิดตัวของเขา), จีเซลล์ Peri ลา Armida ตา เลอ Delire d'un peintre, Esmeralda, Le Corsaire และ Faust ถือว่าเป็นนักเต้นที่ยอดเยี่ยมและคู่ค้า เขาทำหน้าที่ มารยาทขั้น และ pantomime ถูกจัดขึ้นเป็นตัวอย่างสำหรับรุ่นหลายของนักเต้น เมื่อจีเซลล์ถูกฟื้นฟูใน 1850, Petipa ทำเปลี่ยนแปลงบางอย่างในฉาก Wilis ซึ่งกลายเป็นแกรนด์ Pas des Wilis ของ 1884 ใน 1854 เขาแต่งงานกับมาเรีย Sourovshchikova นักเรียนในชั้นเรียน graduating โรงเรียนอิมพีเรียล ที่เต้นในออสเตรเลียของสามีของเธอในภายหลัง (แต่งงานที่สองของ Petipa ได้ไป Lubova Leonidovna เป็นสมาชิกของบัลเลต์มอสโก ใน 1882) ใน 1854 เขาเป็นผู้สอนในโรงเรียน ในขณะที่ดำเนินการต่อ การเต้นรำ และ restage ออสเตรเลียจากละครฝรั่งเศส แหล่งที่มาแตกต่างในการทำงานฉบับแรกที่เขาแบ่งระยะสำหรับละครอิมพีเรียล: บางรัฐก็ดาวของกรานาดา อื่น ๆ ก็แต่งงานระหว่างเจน A แต่แหล่งที่มาทั้งหมดเห็นด้วยว่า ความสำเร็จของเขาครั้งแรกที่ดีลูกสาวของ Pharoh (กำหนดใน 6 สัปดาห์), ซึ่งส่งผลให้เขานัดหมายเป็น Choreographer ในประธานใน 1862 - ตำแหน่งที่เขาจัดมาเกือบห้าสิบปี ในงแมง Petipa เป็น พรีบัลเล่ต์หลักของละครอิมพีเรียล ค่าของเขาสำเร็จเป็น inestimable: เขาผลิตมากกว่าหกสิบเต็มเย็นออสเตรเลียและบงการการทำงานสั้น และเขาถือว่าได้วางรากฐานสำหรับคณะบัลเลต์รัสเซียทั้งหมด ละครบัลเล่ต์ในสหภาพโซเวียตยังคงอยู่ส่วนใหญ่ในงานของเขา ผู้ที่รู้สึกว่า เนื้อหาละครของบัลเลต์ควรมีความเข้มแข็ง เริ่มต่อต้าน Petipa ไปทางส่วนท้ายของอาชีพของเขา โนเบิลคคลาและสติของฟอร์มของเขาเขาก็ไม และใน 1903 ที่อายุ 84, Petipa ถูกบังคับให้ออกจากโรงละครอิมพีเรียลเป็นผลโดยตรงของความล้มเหลวของเขาบัลเลต์ กระจกวิเศษ ปีสุดท้ายของเขาเต็มไป ด้วยรสขมและ disillusionment เนื่องจากโรงละครอันเป็นที่รักของเขาได้ถูกนำไป เขาตายในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กใน 1910 Marius Petipa กำลังเต้นมากที่สุดของเวลาทั้งหมดอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาวิจัยออสเตรเลียเขาแบ่งระยะ การเตรียมรายละเอียด และระมัดระวังสำหรับการผลิตแต่ละ และจากนั้น ทำงานอย่างใกล้ชิดกับผู้ออกแบบและผู้ประพันธ์เรื่อง Petipa ยกบัลเลต์รัสเซียเพื่อชื่อเสียงระหว่างประเทศ และวางรากฐานที่สำคัญในศตวรรษที่ 20 บัลเลต์ คคลาเขารวมความบริสุทธิ์ของโรงเรียนฝรั่งเศสกับอิตาลี virtuosityแหล่งที่มา:1.สารานุกรมเต้น Compiled และแก้ไข โดย Anatole Chujoy และแมน เชสเตอร์ P. W., Simon และ Schuster นิวยอร์ก ค.ศ. 19672.พจนานุกรม Oxford กระชับของบัลเลต์ Koegler ฉันฆ่าคน มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดกด ลอนดอน 19773. ทำหนังสือของออสเตรเลีย คู่มือการออสเตรเลียหลัก Centurv 19 โบ มอนต์ Cyril, Putnam ลอนดอน 19374. รัสเซียบัลเล่ต์หลัก: จดหมายเหตุ Marius Petipa อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต Lillian มัวร์ Tr. เฮเลน Whittaker อดัม และชาร์ลส์ ดำ ลอนดอน 1958วิจัย และรวบรวม โดย Fran Michelman

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาริ ส เปติปา

เครดิต

ลา บายาแดร์เลอ คอร์แซร์ ( 1998 )
เลอ คอร์แซร์ ( 2013 )


Jardin อะนิเมะ ดอนกีโฮเต้ จีเซล paquita

ไม่ d'esclave เจ้าหญิงออโรร่าเรย์มอนดา




divertissements เรย์มอนดาเรย์มอนดา ( divertissements จาก Act II และกฎหมาย 3 )

( แกรนด์ ปาเรย์มอนดา Classique )
ที่หลับอยู่ ความงาม
สวอนเลค
ชีวประวัติ
มาริ ส เปติปา , " บิดาของบัลเล่ต์คลาสสิค " เกิดมาร์เซลส์ ฝรั่งเศส ในปี 1819เขาเริ่มการฝึกอบรมการเต้นรำของเขาที่อายุเจ็ด กับพ่อของเขา ฌอง ส เปติปา นักเต้น ที่ฝรั่งเศส และอาจารย์ มาริได้รับการศึกษาที่วิทยาลัยแกรนด์ในบรัสเซลส์และเข้าร่วมโรงเรียนดนตรีที่เขาศึกษาดนตรี
ถึงแม้ว่าเขาไม่ชอบเต้น ในช่วงปีแรก เขาก้าวหน้ามาก เขาทำครั้งแรกของเขาในปี 1831 ในการผลิตของบิดาของ gardel ลา
dansomanie .ใน 1834 ฌอง ส เปติปากลายเป็นผู้จัดการเดอบัลเล่ต์ที่โรงละครในฝรั่งเศสและมันเป็นที่นี่ที่มาริจบการศึกษาของเขา ตอนอายุสิบหกเขากลายเป็นนายกรัฐมนตรี danseur ที่โรงละครใน น็องต์ ที่เขาผลิตหลายสั้นบัลเลต์ .
ใน 1839 มาริออกจากนองต์ทัวร์ทวีปอเมริกาเหนือกับพ่อของเขา และกลับมาเยือนพวกเขาไปปารีสปีนี้เขาเปิดตัวครั้งแรกของเขาในละครตลก Francaise ซึ่งเขาเป็น carlotte grisi ในการแสดงการกุศล . เขายังคงศึกษาของเขาด้วย vestris และกลายมาเป็นนักเต้นที่มีชื่อเสียงใน Bordeaux
ส เปติปาต่อไปไปสเปนใน 1845 , การทำงานของกษัตริย์ที่โรงละคร ในขณะที่ในมาดริด เขาเรียนเต้นสเปนและยุโรป คาร์เมนและลูกชาย terero ภายใน , เดอ เซบียาการเป็น fille de Madrid , La Fleur de ระเบิดมือและออกคล้าย ลาเด ส เปติปาหลักสูตร toureaux .
กลับไปปารีสเป็นนักเต้นหลัก แต่ใน 1847 จากรัสเซีย เขาได้เซ็นสัญญา 1 ปี กับ โรงละครอิมพีเรียล เซนต์ ปีเตอร์สเบิร์ก แต่ก็ยังคงมีสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขา .
เป็นนักเต้นหลักส เปติปามักจะปรากฏกับอวัยวะเพศหญิง elssler และมากได้รับรางวัลสำหรับการแสดงของเขาในบัลเลต์ เช่น paquita ( ซึ่งเขา restaged และที่ทำครั้งแรกของเขา ) , จีเซล ลาแพรี่ armida Catarina , เลอ , , delire a peintre Esmeralda , เลอ คอร์แซร์ และ Faust . ถือว่าเป็นนักเต้นที่ยอดเยี่ยมและคู่แสดงมารยาทเวทีละครใบ้ถูกจัดขึ้นเป็นตัวอย่างสำหรับหลายรุ่นของนักเต้น
เมื่อจีเซล ได้รับการฟื้นฟูใน 1850 , ส เปติปาทำให้การเปลี่ยนแปลงบางอย่างใน wilis ฉากซึ่งเป็น แกรนด์ ปา เด wilis ของ 1884 . ในปี 1854 เขาได้แต่งงานกับ มาเรีย sourovshchikova นักเรียนที่เรียนจบชั้น ของโรงเรียนอิมพีเรียล ซึ่งต่อมาเต้นบัลเลต์ในมากมายของสามีเธอ ( การแต่งงานครั้งที่สอง ส เปติปาก็คือ lubova leonidovna , สมาชิกของบัลเลต์ มอสโกใน 1882 .) ในปี 1854 เขาเป็นอาจารย์ในโรงเรียน ในขณะที่การเต้นและ restage บัลเลต์จากละครฝรั่งเศส
แหล่งแตกต่างกับต้นฉบับแรกที่เขาจัดฉากสำหรับโรงละครอิมพีเรียล : บางรัฐมันเป็นดาวของ กรานาดา คนอื่นว่ามันคือการแต่งงานระหว่างผู้สำเร็จราชการแทน แต่เห็นด้วยว่า ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แหล่งแรกของเขาเป็นลูกสาวของฟาโร ( ฉากใน 6 สัปดาห์ )ซึ่งผลในนัดของเขาในฐานะนักออกแบบท่าเต้นในหัวหน้าใน 1862 -- ตำแหน่งที่เขาจัดขึ้นสำหรับเกือบ ๕๐ ปี ในปี 1869 เป็นพรีเมียร์ ส เปติปา
บัลเล่ต์ต้นแบบของโรงละครหลวง คุณค่าของความสำเร็จของเขาเป็นกรรมการผู้จัดการ :เขาผลิตมากกว่าหกสิบบัลเลต์เย็นเต็มและอสงไขยสั้นทำงาน และเขาถือว่าได้วางรากฐานสำหรับทั้งโรงเรียนรัสเซียบัลเล่ต์ บัลเล่ต์นักเต้นในสหภาพโซเวียตยังคงตามหลักในผลงานของเขา
ผู้ที่รู้สึกเนื้อหาละครบัลเล่ต์ควรมีความเข้มแข็ง เริ่มต่อต้าน ส เปติปาไปยังจุดสิ้นสุดของอาชีพของเขาคลาสสิคของเขามีเกียรติและสติของฟอร์มก็ถือว่าเชย และในปี 1903 , ที่อายุ 84 , ส เปติปาถูกบังคับให้ถอนตัวจากละครหลวงเป็นผลโดยตรงของความล้มเหลวของการเต้นของเขา กระจกวิเศษ ปีสุดท้ายของเขาเต็มไปด้วยความขมขื่นและความท้อแท้ เพราะละครที่รักของเขาถูกพรากไป เขาเสียชีวิตในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กใน
1910มาริ ส เปติปาถือเป็นหนึ่งในนักออกแบบท่าเต้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเวลาทั้งหมด เขาสนใจเรื่องของบัลเลต์เขาจัดฉาก ให้ระมัดระวังและรายละเอียดการเตรียมการผลิตแต่ละ และทำงานอย่างใกล้ชิดกับนักออกแบบและนักแต่งเพลง บัลเลต์รัสเซีย ส เปติปายกระดับชื่อเสียงระหว่างประเทศและการวางรากฐานสำหรับศตวรรษที่ 20 บัลเล่ต์คลาสสิคของเขาผสมผสานความบริสุทธิ์ของโรงเรียนฝรั่งเศสที่มีฝีมือชาวอิตาลี แหล่งที่มา :

1 เต้นสารานุกรม , รวบรวมและแก้ไขโดย Anatole chujoy และ P . W . แมนเชสเตอร์ , Simon and Schuster , New York , 2510 .
2 กระชับ Oxford พจนานุกรม koegler Horst , บัลเล่ต์ , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด , ลอนดอน , 2520 .
3 หนังสือเสร็จสมบูรณ์ของบัลเลต์ . คู่มือการบัลเลต์หลักของ centurv 19 ,Cyril Beaumont , พัท , ลอนดอน , 1937 .
4 รัสเซียบัลเล่ต์ต้นแบบ : ชีวประวัติของมาริ ส เปติปา เอ็ด ลิเลียนมัวร์ , TR เฮเลนวิทเทคเกอร์ อาดัม และ ชาร์ลส์ สีดำ , ลอนดอน , 1958

ค้นคว้าและเรียบเรียงโดย ฟราน michelman .