Miyuki thought.However far Tatsuya

Miyuki thought.
However far Tatsuya was from Miyuki, he was able to know her
situation. She had heard that his ‘vision’ could analyse existential
information, and things such as her whereabouts and condition were
always known to him in the form of data.
In a sense that meant she had absolutely no privacy whatsoever, but
that didn’t bother Miyuki in the least.
She didn’t have a single secret she had to keep against her brother. If
there ever was something she could not say hidden in her heart, she
would want him to know of it through his power. She thought so even
as she knew his ‘vision’ didn’t extend to the mental realm.
On the other hand, Miyuki had no way to ‘see’ her partner from a
distance.
Instead, for Miyuki who was born with Mental Interference magic, she
could ‘sense’ the ‘location’ of the ‘mind’. By releasing the Limiter on
Tatsuya and thereby freeing her own abilities, Miyuki could ‘touch’
the minds of others. She might even be able to touch the spirits
drifting in the world.
However, she couldn’t feel the ‘being’ of one far away. She couldn’t
transmit like her brother in the dimension of information, where
physical distance had no meaning.
That was the difference between sight and touch. Even if she could
touch something which ‘is there’, she couldn’t use it to find something
she couldn’t locate.
Feeling her brother in her chest, which only heightened her sense of
frustration, Miyuki thought hard.
Driven by an unexplained ominous sense of foreboding, she wished
she could rush to his side.
She didn’t know how long she had continued to feel so, as she stared
at the screen.
Awakening her was the chime ringing, announcing an unexpected
visitor.
With a start, she glanced at the clock.
Alright, let them leave, Miyuki thought. There was no fault in not
even pretending to not be at home, since it was far too late an hour to
be visiting others anyway.
She had a look at the intercom monitor. Recognising the visitor,
Miyuki immediately modified her plans. While considering what to
change into, she also calculated how long it would take.
“Please wait a moment, Sensei.”
Standing there was Yakumo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิยูกิคิดว่าไรทะสึยะไกลถูกจากมิยูกิ เขารู้ว่าเธอสถานการณ์ เธอได้ยินว่า เขา 'วิสัยทัศน์' สามารถวิเคราะห์ existentialข้อมูล และสิ่งต่าง ๆ เช่นตำแหน่งและสภาพของเธอเรียกว่าเสมอกับเขาในรูปแบบของข้อมูลในแง่ที่หมายถึง เธอมีอย่างไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย แต่ที่ไม่รำคาญมิยูกิในน้อยที่สุดเธอไม่มีความลับเดียวที่เธอมีให้กับพี่ชายของเธอ หากเคยมีสิ่งที่เธอไม่สามารถบอกว่า ซ่อนอยู่ในหัวใจของเธอ เธอจะต้องให้เขารู้ถึงอำนาจของมัน เธอคิดดังนั้นแม้เท่าที่รู้ เขา 'วิสัยทัศน์' ไม่ได้ขยายเพื่อขอบเขตจิตบนมืออื่น ๆ มิยูกิก็ต้อง 'ดู' คู่ของเธอจากการห่างจากที่พักสำหรับมิยูกิที่เกิดกับรบกวนจิตวิเศษ แทน เธอสามารถ 'รู้สึก' 'สถานที่' 'จิตใจ' ใบพร้อมลิมิตเตอร์ที่บนทะสึยะและจึงเพิ่มพื้นที่ความสามารถของตนเอง มิยูกิสามารถ 'สัมผัส'จิตใจของผู้อื่น เธออาจจะสามารถสัมผัสอานไปในโลกอย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้สึก 'กำลัง' หนึ่งห่าง เธอไม่สามารถส่งเช่นพี่ชายของเธอในมิติของข้อมูล ที่ระยะทางจริงมีความหมายไม่ที่มีความแตกต่างระหว่างสายตาและสัมผัส แม้ว่าเธออาจสัมผัสสิ่งที่ 'มี ' เธอไม่สามารถใช้เพื่อค้นหาบางสิ่งบางอย่างเธอไม่สามารถหาตำแหน่งรู้สึกพี่ชายของเธอในหน้าอกของเธอ ที่เท่า heightened ความรู้สึกของเธอแห้ว มิยูกิคิดหนักขับเคลื่อน ด้วยความรู้สึกไม่คาดหมายดคิลของดูจะ ที่เธอปรารถนาเธอสามารถวิ่งไปด้านข้างของเขาเธอไม่ทราบระยะเธอก็ยังคงรู้สึกได้ ขณะที่เธอจ้องไปที่หน้าจอตื่นเธอถูกตีระฆัง ringing ประกาศที่ไม่คาดคิดผู้เข้าชมด้วยการเริ่มต้น เธอ glanced ที่นาฬิกาครับ ให้ออก มิยูกิคิด มีข้อบกพร่องไม่ในไม่อ้างแม้จะไม่เป็นที่บ้าน ตั้งแต่สายไกลเกินไปหนึ่งชั่วโมงในการชมคนอื่นต่อไปเธอมีตาจออินเตอร์คอม ตระหนักถึงผู้เข้าชมมิยูกิปรับเปลี่ยนแผนการของเธอทันที ในขณะที่พิจารณาสิ่งเปลี่ยนไป เธอยังคำนวณว่ามันจะใช้เวลา"กรุณารอสักครู่ อาจารย์"ตั้งถูก Yakumo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิยูกิคิด. แต่ไกลทัตสึยะมิยูกิมาจากเขาก็สามารถที่จะรู้ว่าเธอสถานการณ์ เธอเคยได้ยินมาว่าวิสัยทัศน์ของเขาสามารถวิเคราะห์อัตถิภาวข้อมูลและสิ่งต่างๆเช่นที่อยู่และสภาพของเธอได้รับการรู้จักกันเสมอกับเขาในรูปแบบของข้อมูล. ในแง่ที่ว่าหมายความว่าเธอมีความเป็นส่วนตัวอย่างใด แต่ที่ไม่ได้รำคาญมิยูกิในอย่างน้อย. เธอไม่ได้มีความลับที่เธอต้องให้กับพี่ชายของเธอ ถ้ามีเคยเป็นสิ่งที่เธอไม่สามารถบอกที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเธอเธอจะต้องการให้เขารู้ว่ามันผ่านอำนาจของเขา เธอคิดว่าดังนั้นแม้ในขณะที่เธอรู้ว่าวิสัยทัศน์ 'ไม่ได้ขยายไปยังดินแดนที่จิตของเขา. บนมืออื่น ๆ , มิยูกิมีวิธีที่จะ' เห็น 'คู่หูของเธอจากทางไกล. แต่สำหรับมิยูกิที่เกิดมาพร้อมกับความมหัศจรรย์รบกวนจิต เธอสามารถ'ความรู้สึก' 'ที่ตั้ง' ของ 'ใจ' โดยการปล่อย Limiter ในทัตสึยะและจึงพ้นความสามารถของเธอเองมิยูกิสามารถ'สัมผัส' จิตใจของผู้อื่น เธอก็อาจจะสามารถที่จะสัมผัสจิตวิญญาณล่องลอยในโลก. แต่เธอไม่สามารถรู้สึก 'เป็น' หนึ่งที่อยู่ห่างไกล เธอไม่สามารถส่งเหมือนพี่ชายของเธอในมิติของข้อมูลที่ระยะทางกายภาพมีความหมายไม่. นั่นคือความแตกต่างระหว่างการมองเห็นและสัมผัส แม้ว่าเธอจะได้สัมผัสสิ่งที่ 'มี' เธอไม่สามารถใช้เพื่อหาบางสิ่งบางอย่างที่เธอไม่สามารถหา. ความรู้สึกที่พี่ชายของเธอที่หน้าอกของเธอเท่านั้นที่มีความคิดริเริ่มความรู้สึกของเธอแห้วมิยูกิคิดหนัก. ขับเคลื่อนโดยไม่ได้อธิบาย เป็นลางไม่ดีของความรู้สึกสังหรณ์เธออยากที่เธอจะวิ่งไปด้านข้างของเขา. เธอไม่รู้ว่านานแค่ไหนเธอก็ยังคงรู้สึกเช่นนั้นขณะที่เธอจ้องมองที่หน้าจอ. ตื่นเธอตีระฆังเสียงประกาศที่ไม่คาดคิดของผู้เข้าชม. ด้วยการเริ่มต้น เธอเหลือบมองไปที่นาฬิกา. เอาล่ะปล่อยให้พวกเขาออกจากมิยูกิคิดว่า มีความผิดในข้อไม่ได้แม้กระทั่งทำท่าจะไม่ได้อยู่ที่บ้านเพราะมันเป็นสายเกินไปชั่วโมงที่จะได้รับการเยี่ยมชมคนอื่นๆ ต่อไป. เธอดูที่จอมอนิเตอร์อินเตอร์คอมที่ ตระหนักถึงผู้เข้าชมมิยูกิทันทีปรับเปลี่ยนแผนการของเธอ ขณะที่การพิจารณาว่าจะเปลี่ยนเป็นเธอยังคำนวณว่าจะใช้เวลานาน. "กรุณารอสักครู่อาจารย์." ยืนมีการ Yakumo

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิยูกิคิดว่า .
แต่ไกล ทัตสึยะจากมิยูกิ เขาสามารถรู้สถานการณ์ของเธอ

เธอเคยได้ยินว่า ' วิสัยทัศน์ ' สามารถวิเคราะห์ existential
ข้อมูลและสิ่งต่างๆเช่นที่อยู่ของเธอ และสภาพถูก
เสมอรู้จักเขาในรูปแบบของข้อมูล .
ในความรู้สึกหมายถึงเธอไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย แต่ที่ไม่ตื๊อมิยูกิ

ในอย่างน้อยเธอไม่มีความลับ เธอต้องเก็บเดี่ยวกับพี่ชายของเธอ ถ้า
เคยมีบางอย่างที่เธอไม่อาจบอกที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเธอ เธออยากให้เขารู้
จากพลังของเขา เธอก็คิดอย่างนั้นแม้แต่
เป็นเธอรู้ว่าเขา ' วิสัยทัศน์ ' ไม่ได้ขยายไปทางอาณาจักร
บนมืออื่น ๆ , มิยูกิไม่มีทาง ' เห็น ' คู่หูของเธอจาก
. .
แทนมิยูกิที่เกิดกับจิต รบกวนพลัง เธอสามารถ ' รู้สึก '
' สถานที่ ' ' จิตใจ ' โดยปล่อย Limiter ใน
ทัตสึยะและจึงเพิ่มความสามารถของตัวเอง มิยูกิจะ ' สัมผัส '
จิตใจของผู้อื่น เธออาจจะสามารถสัมผัสวิญญาณล่องลอยในโลก
.
แต่เธอไม่รู้สึก ' ถูก ' ของคนไกล เธอไม่สามารถ