The first hint of the Asian currenc

The first hint of the Asian currency crisis appeared in Thailand. In the summer of 1996, it was revealed that the Bangkok Bank of Commerce had made billions of dollars in questionable loans, including lending significant sums to a convicted swindler and biscuit-maker known locally as the "Biscuit King."
Until the problems at the Bangkok bank exposed system-wide problems with Thailand's banking and bank regulatory system, Thailand was a model developing country. Thailand was a country that had averaged over 8% real GDP growth since the late 1980s and joined the rapidly growing group of countries known as the Asian Tigers. The country consistently reported a balanced budget in government spending and technocrats who ran the financial markets and economy were considered to be highly professional. The country had relatively open trade and financial markets that attracted large amounts of foreign capital in the 1990s.
In the early 1990s, foreign money poured into Thailand's economy through financial markets and direct investment. In addition, Thailand allowed offshore banking in 1993, and these banks offered high interest rates on deposit that attracted tremendous amounts of foreign savings. Loaded with foreign money, the banks loaned carelessly and loan defaults began to rise.
Combined with the cracks in the domestic banking sector, was a sharp decline in Thailand's rate of export growth. At the beginning of 1996, the Thai government forecast as usual, strong export growth for that year of 18 percent. However, by mid-1996, Thai exports were growing at a much slower rate. Thailand's major exports of footwear, garments and seafood, were facing increased competition from India, China, Vietnam and Burma. Thailand was losing out in world markets due to a combination of higher labor and production costs and the strong value of the Thai baht in foreign exchange markets.
The decrease in export growth was significant, since it also softened the demand for the Thai currency known as the baht in foreign exchange markets. As foreign savers exited in mass from the Thai financial markets and offshore banks, the value of the baht came under serious pressure. Currency speculators, judging that the baht was significantly overvalued, flooded foreign exchange markets with relatively thinly traded bahts. By increasing the supply of baht in the foreign exchange market, the baht was under pressure to devalue. Although pegged to the U.S. dollar, by July 1997, the Thai government's supply of foreign currencies reserves available to buy baht and thus support it price, were nearly exhausted. Hit with a sustained speculative attack by currency traders, the Thai government abandoned the dollar peg and the baht devalued sharply as it became a floating currency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำแรกของวิกฤตเอเชียสกุลเงินที่ปรากฏในประเทศไทย ในฤดูร้อนของปี 1996 มันถูกเปิดเผยว่า ธนาคารกรุงเทพพาณิชย์ได้ทำพันล้านดอลลาร์ในสินเชื่ออาจ รวมทั้งให้ยืมผลสำคัญ swindler ตัดสินลงโทษและรู้จักเป็นแบบ "บิสกิตกษัตริย์" เครื่องทำขนมจนกว่าปัญหาที่ ธนาคารกรุงเทพสัมผัสปัญหาระบบธนาคารและระบบกำกับดูแลธนาคารของประเทศไทย ไทยเป็นประเทศที่กำลังพัฒนาแบบจำลอง ประเทศไทยเป็นประเทศที่มี averaged กว่า 8% GDP เติบโตที่แท้จริงตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1980 และรวมกลุ่มประเทศเป็นเสือแห่งเอเชียเติบโตอย่างรวดเร็ว ประเทศรายงานงบประมาณสมดุลในการใช้จ่ายของรัฐบาลอย่างต่อเนื่อง และ technocrats ที่วิ่งตลาดการเงินและเศรษฐกิจได้ถือเป็นอาชีพ ประเทศมีการค้าค่อนข้างเปิดและตลาดการเงินที่ดึงดูดเงินทุนต่างชาติขนาดใหญ่ในปี 1990ในช่วงปี 1990, poured เงินต่างประเทศเข้าสู่เศรษฐกิจของประเทศไทยผ่านตลาดการเงินและการลงทุนโดยตรง นอกจากนี้ ไทยได้ต่างประเทศธนาคารในปี 1993 และเหล่านี้ธนาคารเสนออัตราดอกเบี้ยสูงเงินฝากที่ดึงดูดจำนวนมหาศาลต่างประเทศประหยัด โหลดเงินต่างประเทศ ธนาคารกู้ยืมลวก ๆ และเริ่มต้นสินเชื่อเริ่มเพิ่มขึ้นรวมกับรอยแตกในภาคการธนาคารภายในประเทศ ถูกลดลงความคมชัดในอัตราภาคการส่งออกของประเทศไทย ที่จุดเริ่มต้นของปี 1996 รัฐบาลไทยคาดการณ์ตามปกติ ส่งออกแข็งแกร่งเติบโตปี 18 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม โดยกลาง 1996 ส่งออกของไทยได้เติบโตในอัตราช้าลงมาก ส่งออกสำคัญของไทยของรองเท้า เสื้อผ้าและอาหารทะเล ถูกเผชิญการแข่งขันเพิ่มขึ้นจากอินเดีย จีน เวียดนาม และพม่า ไทยได้สูญเสียออกในตลาดโลกเนื่องจากแรงงานที่สูงขึ้น และต้นทุนการผลิตและค่าเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราแข็งแรงลดลงของภาคการส่งออกสำคัญ เนื่องจากยังก่อความต้องการสกุลเงินไทยเป็นเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตรา เป็นโปรแกรมต่างประเทศออกจากในมวลจากตลาดการเงินไทยและธนาคารต่างประเทศ ค่าเงินบาทมาภายใต้ความกดดันที่รุนแรง นักเก็งกำไรที่สกุลเงิน การตัดสินว่า บาทตลาดแลกเปลี่ยนเงินตรา overvalued อย่างมาก น้ำท่วมกับค่อนข้างประปรายซื้อขายบาท โดยการเพิ่มอุปทานของตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราบาท บาทที่อยู่ภายใต้แรงดัน devalue แม้ว่า pegged โดย 1997 กรกฎาคม ดอลลาร์สหรัฐ รัฐบาลไทยอุปทานของสกุลเงินต่างประเทศสำรองพร้อมใช้งานซื้อบาท และจึง สนับสนุนราคา ได้แทบเหนื่อย ตี ด้วยมาตรการ sustained โดยผู้ค้าสกุลเงิน รัฐบาลไทยยกเลิกตรึงดอลลาร์ และ devalued บาทอย่างรวดเร็ว ตามที่มันเป็นสกุลเงินลอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำใบ้แรกของวิกฤตสกุลเงินเอเชียที่ปรากฏอยู่ในประเทศไทย ในฤดูร้อนของปี 1996 มันก็ถูกเปิดเผยว่าธนาคารกรุงเทพพาณิชย์ได้ทำพันล้านดอลลาร์ในการกู้ยืมเงินที่น่าสงสัยรวมทั้งผลบวกที่สำคัญให้กู้ยืมเงินเพื่อคนโกงการตัดสินและบิสกิตชงรู้จักกันในท้องถิ่นว่า "บิสกิตกษัตริย์."
จนถึงปัญหาที่ ธนาคารกรุงเทพเปิดเผยปัญหาทั้งระบบกับธนาคารของประเทศไทยและระบบการกำกับดูแลของธนาคารแห่งประเทศไทยเป็นรูปแบบการพัฒนาประเทศ ประเทศไทยเป็นประเทศที่ได้เฉลี่ย 8% การเติบโตของ GDP ที่แท้จริงนับตั้งแต่ช่วงปลายปี 1980 และเข้าร่วมกับกลุ่มที่เติบโตอย่างรวดเร็วของประเทศที่รู้จักกันเป็นเสือเอเชีย ประเทศอย่างต่อเนื่องรายงานงบประมาณสมดุลในการใช้จ่ายของรัฐบาลและเทคโนที่วิ่งตลาดการเงินและเศรษฐกิจได้รับการพิจารณาให้เป็นมืออาชีพสูง ประเทศที่มีการค้าค่อนข้างเปิดและตลาดการเงินที่ดึงดูดจำนวนมากของเงินทุนต่างประเทศในปี 1990.
ในช่วงปี 1990 เงินต่างประเทศที่หลั่งไหลเข้ามาในเศรษฐกิจไทยผ่านตลาดการเงินและการลงทุนโดยตรง นอกจากนี้ประเทศไทยได้รับอนุญาตให้ธนาคารในต่างประเทศในปี 1993 และธนาคารเหล่านี้นำเสนออัตราดอกเบี้ยสูงในเงินฝากที่ดึงดูดจำนวนมากของการออมที่ต่างประเทศ เต็มไปด้วยเงินต่างประเทศที่ธนาคารยืมลวกและเริ่มต้นเงินกู้เริ่มขึ้น.
บวกกับรอยแตกในภาคการธนาคารในประเทศที่การลดลงอย่างรวดเร็วในอัตราของไทยส่งออกขยายตัว ในตอนต้นของปี 1996 รัฐบาลไทยคาดการณ์ตามปกติการเจริญเติบโตของการส่งออกที่แข็งแกร่งสำหรับปีที่ร้อยละ 18 อย่างไรก็ตามในช่วงกลางปี ​​1996 การส่งออกของไทยที่เพิ่มขึ้นในอัตราที่ช้ามาก ส่งออกที่สำคัญของไทยรองเท้าเสื้อผ้าและอาหารทะเลได้เผชิญกับการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นจากอินเดียจีนเวียดนามและพม่า ประเทศไทยได้รับการสูญเสียออกในตลาดโลกเนื่องจากการรวมกันของการใช้แรงงานที่สูงขึ้นและต้นทุนการผลิตและค่าที่แข็งแกร่งของค่าเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ.
ลดลงในการเจริญเติบโตการส่งออกได้อย่างมีนัยสำคัญเพราะมันยังปรับตัวลดลงความต้องการสำหรับสกุลเงินไทยรู้จักกันในนาม ค่าเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ในฐานะที่เป็นชาวต่างชาติออกจากเซฟในมวลจากตลาดการเงินไทยและธนาคารต่างประเทศค่าเงินบาทมาภายใต้ความกดดันอย่างรุนแรง นักเก็งกำไรสกุลเงินตัดสินว่าบาท overvalued อย่างมีนัยสำคัญน้ำท่วมตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศที่มีการซื้อขายค่อนข้างบางเบาบาท โดยการเพิ่มอุปทานของเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศที่ค่าเงินบาทอยู่ภายใต้ความกดดันที่จะลดค่า แม้ว่าตรึงกับดอลลาร์สหรัฐในเดือนกรกฎาคมปี 1997 อุปทานของรัฐบาลไทยของเงินสำรองเงินตราต่างประเทศสามารถซื้อบาทจึงสนับสนุนมันราคาถูกเกือบหมด ตีด้วยการโจมตีการเก็งกำไรอย่างต่อเนื่องโดยผู้ค้าเงินตรารัฐบาลไทยที่ถูกทิ้งร้างตรึงเงินดอลลาร์และเงินบาทคุณค่าอย่างมากมันก็กลายเป็นสกุลเงินที่ลอยอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำใบ้แรกของวิกฤตเอเชียสกุลเงินที่ปรากฏในประเทศไทย ในฤดูร้อนของปี 1996 พบว่า ธนาคารพาณิชย์มีพันล้านดอลลาร์ในเงินให้กู้ยืมที่น่าสงสัย รวมทั้งการให้กู้ยืมเพื่อลงโทษคนโกง และผลรวมที่สำคัญที่รู้จักกันในท้องถิ่นเป็น " ผู้ผลิตบิสกิตบิสกิต
กษัตริย์”จนกว่าปัญหาที่ธนาคารกรุงเทพ ปัญหาระบบสัมผัสกว้างกับธนาคารของไทย และระบบกำกับดูแลธนาคารไทยเป็นรูปแบบการพัฒนาประเทศ ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีการเติบโตเฉลี่ยกว่าร้อยละ 8 Real GDP ตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1980 และเข้าร่วมการเติบโตอย่างรวดเร็ว เป็นกลุ่มประเทศที่รู้จักกันเป็นเสือแห่งเอเชียประเทศอย่างต่อเนื่อง รายงานงบประมาณสมดุลในการใช้จ่ายของรัฐบาล และ technocrats ที่หนีตลาดการเงินและเศรษฐกิจเป็นมืออาชีพสูง ประเทศที่มีการค้าค่อนข้างเปิดและตลาดการเงินที่ดึงดูดจำนวนมากของเงินทุนต่างประเทศในช่วงทศวรรษที่ 1990 .
ในช่วงต้นทศวรรษ 1990เงินต่างประเทศ ลงทุนในเศรษฐกิจของประเทศไทยผ่านตลาดการเงินและการลงทุนโดยตรง นอกจากนี้ ประเทศไทยได้อนุญาตให้ธนาคาร offshore ใน 1993 และธนาคารเหล่านี้เสนออัตราดอกเบี้ยสูงเงินฝากที่ดึงดูดมหาศาล เงินออมจากต่างประเทศ เต็มไปด้วยเงินต่างประเทศ , ธนาคารและเงินกู้ยืมฉาบฉวย
เริ่มต้นเริ่มสูงขึ้นรวมกับรอยแตกในภาคการธนาคารในประเทศก็ลดลงคมชัดในอัตราการเติบโตของการส่งออกของประเทศไทย . ที่จุดเริ่มต้นของปี 1996 รัฐบาลประมาณการตามปกติ แข็งแรง การเจริญเติบโตของการส่งออกในปีที่ 18 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม โดย mid-1996 การส่งออกของไทยยังเติบโตในอัตราที่ช้ากว่ามาก ที่สำคัญของไทยส่งออกรองเท้า เสื้อผ้า และอาหารทะเลเผชิญการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นจากอินเดีย จีน เวียดนาม และพม่า ประเทศไทยสูญเสียออกในตลาดโลกเนื่องจากการรวมกันของแรงงานที่สูงขึ้น และต้นทุนการผลิตที่เข้มแข็งและค่าของเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ
ลดลงในการเจริญเติบโตการส่งออกเป็นสำคัญ เพราะมันยังทำให้ความต้องการสกุลเงินไทยเรียกว่าบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเป็นเซฟเวอร์ต่างประเทศออกจากมวลจากไทยในตลาดการเงินและธนาคารต่างประเทศ ค่าของเงินบาทมาภายใต้ความกดดันที่รุนแรง เก็งกำไรเงินตรา การตัดสินว่าบาทอย่างมีนัยสำคัญ overvalued น้ำท่วมตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศกับค่อนข้างบางเบาขายบาท โดยการเพิ่มอุปทานของเงินบาทในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ , บาทภายใต้ความดันเพื่อลดค่า .แม้ว่า pegged ดอลลาร์สหรัฐโดยกรกฎาคม 2540 รัฐบาลไทยอุปทานของเงินตราต่างประเทศสำรองพร้อมใช้งาน ซื้อ บาทจึงสนับสนุนราคา เกือบหมด ตีด้วยการโจมตีโดยผู้ค้าสกุลเงินเก็งกำไรอย่างต่อเนื่อง รัฐบาลละทิ้งหมุดดอลลาร์บาทและ devalued อย่างรวดเร็วมันเป็นลอย
สกุล