2. Site description The PCW is defin

2. Site description
The PCW is defined as the geographic area, the surface and underground waters of which flow toward the Canal and/or are spilled into it or into its tributary lakes. The PCW encompasses 2892 km2 of land that lie at 9 °N latitude in the seasonal tropics. Most of the watershed is less than 300 m above sea level, but elevation rises to 1000 m on three peaks to the southwest and east (Condit et al., 2001). Both temperature and humidity are relatively high throughout the year. Mean annual temperature is 27 8C and varies relatively little throughout the year. Mean annual precipitation is high enough to sustain tall forest throughout the region, but there is a marked dry season from December through April (Iba ´n ˜ez et al., 1999). Rainfall is higher, and the dry season shorter, on the Caribbean than on the Pacific side of the Isthmus (Condit et al., 2000). Annual rainfall varies from ca. 1600 mm/year on the Pacific coast, with a 4 month dry season from December to March, to>3000 mm/year on the Caribbean coast, with a 2–3-month dry season from January to March (Condit, 1998).
The fact that the rainy season to dry season in the seasonal tropics is a continuum calls for subjective judgment regarding division of the year into wet/dry seasons. On BCI, in the center of the isthmus, where total annual precipitation is ca. 2700 mm, rainfall is lowest in January, February, and March, begins to increase in April, plateaus in May–October, reaches the maximum in November, decreases from November to December (to about the level of the May–October plateau), declines sharply from December to January, and finally reaches the minimum in March (Croat, 1978). Based on these data, we recognized three seasons in this study: dry season, January–March; early rainy season, April–July; and late rainy season, August–December.
Most of the cities and agriculture land, mostly grassland for cattle, are located at lower elevations and on the drier Pacific side. These grasslands frequently burn during the dry season, but natural forests do not. The largest blocks of forest remain on the wetter Caribbean side of the isthmus. Most, or all, of the PCW forest is second growth and not more than 80–100 years old. Further, the forest has been subjected to major human disturbances over about the past 7000 years associated with indigenous American agricultural systems, colonization and settlement by Spaniards, and construction of the Canal (Condit et al., 2001).
The general structure of forests of the canal area is quite similar, except for small areas of mangrove, freshwater swamps, and mountain peaks. Large disturbances such as hurricanes and fires are absent; thus, individual treefalls and small windstorms are the sole natural source of canopy turnover. A closed canopy 20–40 m tall with emergent trees reaching 50 m in height and a dense understory of saplings, treelets, palms, and lianas can be found in well-drained sites (Condit et al., 2001). The majority of the watershed (90%) is classified as tropical moist forest in the Holdridge (1967) system. Small areas of wet ridges near the Atlantic are classified aswet and submontane forest, but these are not much different structurally from the moist forest (Condit, 1998).
The Missouri Botanical Garden produced a Flora of Panama that contained an estimated 2870 species of trees and shrubs, 855 of which occurred in the Panama Canal Zone, a strip 5 km wide along both sides of the canal (Condit et al., 2001). Pyke et al. (2001) reported 824 species of trees with a diameter at breast height 10 cm in 54 (1-ha) plots. Except for sites within 1–3 km of each other, no two forests are the same in terms of their dominant tree species, thus representing a regional flora with an exceptional b-diversity (Condit et al., 2001; Pyke et al., 2001). The abrupt change in species composition is why Panama is so rich in species. Many species are extremely rare, appearing in only one of 54 (1-ha) plots. However, only four species are endemic to Panama, and only one is restricted to the PCW (Condit et al., 2001). Seventy of our 100 study species occur in the 50-ha permanent plot on Barro Colorado Island (Condit et al., 1996).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. รายละเอียดเว็บไซต์ การ PCW defined เป็นพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ น้ำใต้ดิน และผิวของ flow ซึ่งไปทางคลอง หรือจะหกลงไป หรือ ในทะเลสาบของสมทบ PCW ครอบคลุม km2 2892 ของที่ดินที่อยู่ในละติจูด 9 ° N ในเขตร้อนตามฤดูกาล ส่วนใหญ่ของลุ่มน้ำมีราคาน้อยกว่า 300 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ได้ยกระดับขึ้นไป 1000 เมตรในสามยอดเขาตะวันตกเฉียงใต้และตะวันออก (Condit et al., 2001) อุณหภูมิและความชื้นได้ค่อนข้างสูงตลอดทั้งปี หมายถึง อุณหภูมิประจำปีคือ 27 8C และไปจนค่อนข้างน้อยตลอดทั้งปี ฝนรายปีเฉลี่ยจะสูงพอที่จะพยุงป่าสูงทั่วภูมิภาค แต่มีแล้งเครื่องจากเดือนธันวาคมถึงเดือนเมษายน (อิบา ´n ˜ez et al., 1999) ปริมาณน้ำฝนอยู่สูง และฤดูแล้งสั้น คาริเบียนกว่าทางด้าน Pacific ของคอคอด (Condit et al., 2000) ปริมาณน้ำฝนรายปีตั้งแต่ ca 1600 มิลลิเมตร/ปีฝั่ง Pacific กับ 4 เดือนแห้งฤดูกาลจากธันวาคมถึงมีนาคม ไป > 3000 มิลลิเมตร/ปีฝั่งแคริบเบียน กับ 2 – 3 เดือนแห้งฤดูกาลจากเดือนมกราคมถึงมีนาคม (Condit, 1998) ความจริงที่ว่าฝนจะแล้งในเขตร้อนตามฤดูกาลความต่อเนื่องเรียกการพิพากษาตามอัตวิสัยเกี่ยวกับส่วนของปีเป็นฤดูเปียก/แห้ง บน BCI คอคอด ฝนรวมรายปีอยู่ใน ca. 2700 มม. ฝนจะต่ำสุด ในเดือนมกราคม กุมภาพันธ์ มีนาคม เริ่มต้นเพิ่มขึ้นในเดือนเมษายน พฤษภาคม – เดือนตุลาคม ราบจนถึงสูงสุดในเดือนพฤศจิกายน ลดลงจากเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม (จะเกี่ยวกับระดับของเดือนพฤษภาคม – ตุลาคมที่ราบสูง), ปฏิเสธอย่างรวดเร็วจากเดือนธันวาคมถึงมกราคม และ finally ถึงราคาต่ำสุดในเดือนมีนาคม (Croat , 1978) เราใช้ข้อมูลเหล่านี้ รู้สามฤดูในการศึกษานี้: แล้ง มกราคม – มีนาคม ช่วงต้นฤดูฝน เมษายน – กรกฎาคม และปลาย ฤดูฝน เดือนสิงหาคมธันวาคมส่วนใหญ่ของเมืองและที่ดินการเกษตร กราสแลนด์เป็นส่วนใหญ่สำหรับวัว จะอยู่ ที่ elevations ล่าง และ บนด้าน Pacific แห้ง Grasslands เหล่านี้มักจะเขียนในฤดูแล้ง แต่ป่าไม่ บล็อกที่ใหญ่ที่สุดของป่าบนฝั่งแคริบเบียน wetter ของคอคอดครั้ง ส่วนใหญ่ หรือทั้งหมด ป่า PCW เป็นสองเจริญเติบโตและไม่เกิน 80 – 100 ปี เพิ่มเติม ป่าได้ถูกต้องรบกวนบุคคลสำคัญผ่านเกี่ยวกับการ 7000 ปีเกี่ยวข้องกับระบบเกษตรอเมริกันพื้นเมือง สนาม และการชำระเงิน โดยชาวสเปนเข้า และก่อสร้างคลอง (Condit et al., 2001)โครงสร้างทั่วไปของป่าบริเวณคลองคล้าย ยกเว้นพื้นที่ขนาดเล็กของป่าชายเลน หนองน้ำจืด และยอดเขาได้ ขนาดใหญ่เกิดพายุและ fires จะขาด ดังนั้น แต่ละ treefalls และ windstorms ขนาดเล็กมีฝาครอบหมุนเวียนตามธรรมชาติแหล่งเดียว ฝาครอบปิด 20 – 40 เมตรสูง มีต้นไม้โผล่ออกมาถึง 50 เมตรในความสูงและศึกษาความหนาแน่นของกล้าไม้และประสงค์ treelets ปาล์ม lianas และสามารถพบได้ในอเมริกานยก (Condit et al., 2001) ส่วนใหญ่ของลุ่มน้ำ (90%) เป็น classified เป็นป่าเขตร้อนชุ่มชื่นในระบบ Holdridge (1967) ขนาดเล็กพื้นที่สันเขาเปียกใกล้มหาสมุทรแอตแลนติกมี classified aswet และป่า submontane แต่เหล่านี้ไม่แตกต่างกันมากจากป่าชุ่มชื่น (Condit, 1998) structurallyการทาเล้นท์ผลิตเป็นพืชของปานามาที่อยู่ที่ประมาณ 2870 พันธุ์ต้นไม้และพุ่ม 855 ซึ่งเกิดขึ้นในเขตพื้นที่คลองปานามา แถบ 5 กิโลเมตรกว้างริมสองฝั่งคลอง (Condit et al., 2001) Pyke et al. (2001) รายงาน 824 พันธุ์ต้นไม้ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางที่ความสูงเต้านม 54 10 ซม. (1-ฮา) ลงจุด ยกเว้นเว็บไซต์ภายใน 1 – 3 กิโลเมตรของแต่ละอื่น ๆ ป่าสองไม่เท่ากันในชนิดแผนภูมิหลักของพวกเขา จึง แสดง flora ภูมิภาค ด้วยการยกเว้นบีความหลากหลาย (Condit et al., 2001 Pyke และ al., 2001) การเปลี่ยนแปลงอย่างทันทีทันใดในองค์ประกอบพันธุ์เป็นเหตุให้ปานามามีมากชนิด หลายชนิดจะน้อยมาก ปรากฏในหนึ่ง 54 (1-ฮา) ลงจุด อย่างไรก็ตาม พันธุ์เฉพาะสี่มียุงไปปานามา และเดียวจำกัด PCW (Condit et al., 2001) Seventy พันธุ์ศึกษา 100 ของเราเกิดขึ้นใน 50 ตัว-ฮา แผนถาวรบนเกาะโคโลราโด Barro (Condit et al., 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. รายละเอียดเว็บไซต์
PCW คือนิยามเป็นพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่พื้นผิวและน้ำใต้ดินที่ชั้นโอ๊ยไปทางคลองและ / หรือมีการหกรั่วไหลลงไปหรือเข้าไปในทะเลสาบแคว PCW ครอบคลุม 2,892 กิโลเมตร 2 ของที่ดินที่อยู่ที่ 9 องศาละติจูดในเขตร้อนตามฤดูกาล ส่วนใหญ่ของลุ่มน้ำน้อยกว่า 300 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล แต่ระดับความสูงขึ้นไปถึง 1,000 เมตรบนยอดเขาที่จะสามทิศตะวันตกเฉียงใต้และทิศตะวันออก (Condit et al., 2001) ทั้งอุณหภูมิและความชื้นค่อนข้างสูงตลอดทั้งปี อุณหภูมิเฉลี่ยรายปีเป็น 27 8C และแตกต่างกันค่อนข้างน้อยตลอดทั้งปี ค่าเฉลี่ยประจำปีการเร่งรัดอยู่ในระดับสูงพอที่จะรักษาป่าสูงทั่วทั้งภูมิภาค แต่มีการทำเครื่องหมายฤดูแล้งตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนเมษายน (Iba'n ~ez et al., 1999) ปริมาณน้ำฝนที่สูงขึ้นและฤดูแล้งที่สั้นลงในทะเลแคริบเบียนกว่าทางด้านสายค Paci ของคอคอด (Condit et al., 2000) ปริมาณน้ำฝนประจำปีแตกต่างกันจากรัฐแคลิฟอร์เนีย 1,600 มิลลิเมตร / ปีในสาย Paci ชายฝั่งคกับ 4 เดือนฤดูแล้งตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคมที่> 3,000 มิลลิเมตร / ปีในชายฝั่งทะเลแคริบเบียนที่มี 2-3 เดือนฤดูแล้งตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนมีนาคม (รายการ Condit, 1998)
ความจริงที่ว่าฤดูฝนฤดูแห้งในเขตร้อนตามฤดูกาลเป็นความต่อเนื่องเรียกร้องให้มีการตัดสินอัตนัยเกี่ยวกับส่วนของปีเข้าเปียก / ฤดูแล้ง ใน BCI ในใจกลางของคอคอดที่ประจำปีการเร่งรัดรวมแคลิฟอร์เนีย 2,700 มิลลิเมตรปริมาณน้ำฝนต่ำสุดในเดือนมกราคมกุมภาพันธ์และมีนาคมเริ่มต้นที่จะเพิ่มขึ้นในเดือนเมษายนที่ราบพฤษภาคมตุลาคมถึงสูงสุดในเดือนพฤศจิกายนลดลงจากพฤศจิกายน-ธันวาคม (จะเกี่ยวกับระดับของที่ราบสูงพฤษภาคมตุลาคม) ลดลงอย่างรวดเร็วตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนมกราคมและ Nally ไฟถึงต่ำสุดในเดือนมีนาคม (โครเอเชีย, 1978) บนพื้นฐานของข้อมูลเหล่านี้เราได้รับการยอมรับในฤดูกาลที่สามในการศึกษานี้: ฤดูแล้งเดือนมกราคมถึงมีนาคม; ในช่วงต้นฤดูฝนเดือนเมษายนถึงเดือนกรกฎาคม และปลายฤดูฝนเดือนสิงหาคมถึงธันวาคม.
ส่วนใหญ่ของเมืองและที่ดินการเกษตรซึ่งส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้าที่วัวจะอยู่ที่ระดับต่ำและแห้ง Paci fi ที่ด้านค ทุ่งหญ้าเหล่านี้มักเผาไหม้ในช่วงฤดูแล้ง แต่ป่าธรรมชาติไม่ บล็อกที่ใหญ่ที่สุดของป่ายังคงอยู่บนฝั่งทะเลแคริบเบียนจดหมายคอคอด ส่วนใหญ่หรือทั้งหมดของป่า PCW การเจริญเติบโตที่สองและไม่เกิน 80-100 ปี นอกจากนี้ป่าได้รับภายใต้การรบกวนของมนุษย์ที่สำคัญกว่าเรื่องที่ผ่านมาปี 7000 ที่เกี่ยวข้องกับระบบการเกษตรของชนพื้นเมืองอเมริกันล่าอาณานิคมและการตั้งถิ่นฐานโดยชาวสเปนและการก่อสร้างของคลอง (Condit et al., 2001).
โครงสร้างทั่วไปของป่า พื้นที่คลองคล้ายกันมากยกเว้นสำหรับพื้นที่เล็ก ๆ ของป่าชายเลนบึงน้ำจืดและยอดภูเขา รบกวนขนาดใหญ่เช่นพายุเฮอริเคนและ res ไฟขาด; จึง treefalls บุคคลและพายุขนาดเล็กที่มีแหล่งที่มาจากธรรมชาติของผลประกอบการ แต่เพียงผู้เดียวหลังคา หลังคาปิด 20-40 เมตรสูงด้วยต้นไม้โผล่ออกมาถึง 50 เมตรในระดับความสูงและความหนาแน่น understory ของต้นกล้า, treelets ฝ่ามือและเถาวัลย์สามารถพบได้ในเว็บไซต์ระบายน้ำดี (Condit et al., 2001) ส่วนใหญ่ของลุ่มน้ำ (90%) เป็นจัดประเภทเป็นป่าเขตร้อนชื้นใน Holdridge (1967) ระบบ พื้นที่เล็ก ๆ ของสันเขาเปียกอยู่ใกล้กับมหาสมุทรแอตแลนติกมีจัดประเภทเอ็ด aswet และป่าไม้ submontane แต่เหล่านี้จะไม่แตกต่างกันมากการก่อสร้างจากป่าชื้น (Condit, 1998).
มิสซูรีสวนพฤกษศาสตร์ผลิตฟลอร่าปานามาที่มีประมาณ 2,870 ชนิดของต้นไม้และ พุ่มไม้ 855 ที่เกิดขึ้นในเขตคลองปานามาแถบ 5 กิโลเมตรกว้างสองฝั่งคลอง (Condit et al., 2001) Pyke et al, (2001) รายงาน 824 ชนิดของต้นไม้ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่ความสูง 10 ซมเต้านมใน 54 (1 ฮ่า) ​​แปลง ยกเว้นเว็บไซต์ภายใน 1-3 กม. ของแต่ละอื่น ๆ ไม่มีสองป่าจะเหมือนกันในแง่ของพรรณไม้ที่โดดเด่นของพวกเขาจึงเป็นตัวแทนร่าชั้นในระดับภูมิภาคที่มีความหลากหลายทางขพิเศษ (Condit et al, 2001;.. Pyke, et al, 2001) การเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันในองค์ประกอบชนิดคือเหตุผลที่ปานามาจึงเป็นที่อุดมไปด้วยสายพันธุ์ หลายชนิดที่หายากมากปรากฏในเพียงหนึ่งใน 54 (1 ฮ่า) ​​แปลง แต่เพียงสี่สายพันธุ์ต่างถิ่นที่ปานามาและเพียงคนเดียวที่ถูก จำกัด ไป PCW (Condit et al., 2001) เจ็ดสิบของ 100 ชนิดการศึกษาของเราเกิดขึ้นในพล็อตถาวร 50 ไร่บนเกาะ Barro โคโลราโด (Condit et al., 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . เว็บไซต์รายละเอียด
pcw เป็น de จึงเน็ดเป็นพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ พื้นผิวและน้ำใต้ดิน ซึ่งflโอ๊ยสู่คลอง และ / หรือ กำลังทะลักเข้ามาใน หรือ เป็นแควทะเลสาบ การ pcw ดูตารางกิโลเมตร ครอบคลุมที่ดินอยู่ที่ละติจูด 9 องศาที่อยู่ในเขตร้อน ตามฤดูกาล ที่สุดของลุ่มน้ำน้อยกว่า 300 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลแต่ความสูงเพิ่มขึ้นถึง 1000 m 3 ยอดไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้และตะวันออก ( Condit et al . , 2001 ) อุณหภูมิและความชื้นค่อนข้างสูงตลอดทั้งปี อุณหภูมิเฉลี่ยรายปี 26 8C และ แตกต่างกันค่อนข้างน้อยตลอดทั้งปี หมายถึงปริมาณน้ำฝนรายปีสูงพอที่จะรักษาป่าไม้สูงทั่วทั้งภูมิภาคแต่มันเป็นเครื่องหมายบริการเดือนธันวาคมถึงเมษายน ( IBA ใหม่ n ˜ EZ et al . , 1999 ) ปริมาณน้ำฝนสูงขึ้น และฤดูแล้งสั้นในแคริบเบียนกว่าในแพ็คจึง C ข้างของคอคอด ( Condit et al . , 2000 ) ปริมาณน้ำฝนที่แตกต่างกันจากประมาณ 1 , 600 มม. / ปี ในแพ็คจึง C ฝั่ง กับ 4 เดือน ฤดูแล้งตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคม ที่ > 3000 มม. / ปี บนชายฝั่งแคริบเบียนกับ 2 – 3 เดือนฤดูแล้ง เดือนมกราคม - มีนาคม ( Condit , 1998 )
ความจริงที่ว่าฤดูฝนกับฤดูแล้งในเขตร้อนตามฤดูกาลเป็นต่อเนื่องเรียกการตัดสินอัตนัยเกี่ยวกับกองของปีเป็นเปียก / แห้งฤดู บน BCI ในศูนย์ของคอคอดที่ตกตะกอนปีรวมประมาณ 2 , 700 มิลลิเมตร ฝนตกน้อยที่สุดในเดือนมกราคม กุมภาพันธ์ และมีนาคมเริ่มขึ้นในเดือนเมษายนที่ราบในเดือนพฤษภาคม–ตุลาคม ถึงสูงสุดในเดือนพฤศจิกายน ลดลงจากเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม ( จะเกี่ยวกับระดับของเดือนพฤษภาคม–ตุลาคมที่ราบสูง ) ลดลงอย่างรวดเร็วจากธันวาคมถึงมกราคม และจึงแนลลี่ถึงต่ำสุดในเดือนมีนาคม ( โครเอเชีย , 1978 ) จากข้อมูลเหล่านี้ เรารู้จักสามฤดูกาลในการศึกษา : ฤดูแล้งมกราคม–มีนาคม ; ต้นฤดูฝน เมษายน - กรกฎาคมและปลายฤดูฝนเดือนสิงหาคม–ธันวาคม .
ที่สุดของเมืองและพื้นที่เกษตรกรรม ส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้าสำหรับปศุสัตว์ จะอยู่ที่ระดับล่างและบนแห้งแพ็คจึง ซีไซด์ ทุ่งหญ้าเหล่านี้มักเขียนในฤดูแล้ง แต่ป่าธรรมชาติไม่ บล็อกที่ใหญ่ที่สุดของป่าอยู่ใน Wetter แคริบเบียนด้านข้างของคอคอด ส่วนใหญ่หรือทั้งหมดของ pcw ป่าการเจริญเติบโตที่สองและไม่เกิน 80 - 100 ปี นอกจากนี้ป่าได้รับภายใต้การรบกวนของมนุษย์ที่สำคัญกว่าเรื่องที่ผ่านมา 7 , 000 ปี ที่เกี่ยวข้องกับระบบการเกษตรพื้นเมืองอเมริกันอาณานิคมและการตั้งถิ่นฐานโดยชาวสเปน และก่อสร้างคลอง ( Condit et al . , 2001 ) .
โครงสร้างทั่วไปของป่าในพื้นที่คลองจะคล้ายกันมากยกเว้นสำหรับพื้นที่ขนาดเล็กของป่าชายเลน บึงน้ำจืด และยอดภูเขา การรบกวนขนาดใหญ่เช่นพายุเฮอริเคนและจึง RES ขาด ดังนั้น treefalls บุคคลและลมพายุขนาดเล็กเป็นแหล่งธรรมชาติ แต่เพียงผู้เดียวของการหมุนเวียนของทรงพุ่ม ปิดหลังคา 20 – 40 เมตร สูงถึง 50 เมตร ซึ่งต้นไม้สูงและ understory หนาแน่นของต้นกล้า treelets , ปาล์ม , ,