Plant branching, which results from

Plant branching, which results from axillary bud burst, governs plant architectural development, shape
and visual quality. Bud burst is known to be sensitive to environmental conditions, including long-term
changes in water status or light intensity. However, little is known about the effects of temporary water
or light intensity constraints. We therefore studied the impact of temporary water restriction or light
limitation on the branching and development of rose bush axes. Rooted cuttings of Rosa hybrida ‘Radrazz’
were grown until the secondary axes had ceased to elongate, in a greenhouse for water experiment and
in growth chambers for light experiment. During the water experiment, the irrigation threshold was
maintained at −8 kPa to ensure that water was not limiting until the primary axis reached the floral
bud visible stage. Plants were then subjected to water restriction for 0, 7, 14, 21 or 35 days, with an
irrigation threshold of −26 kPa. They were then returned to the initial conditions and grown without
water constraint until the end of the experiment. During the light experiment, plants subjected to light
limitation were illuminated with low-intensity light (91 mol m−2 s−1) from cutting bud burst until the
floral bud visible stage (16 days), or to the petal color visible stage (27 days). Plants were then placed
at high light intensity (580 mol m−2 s−1). Control plants were maintained continuously in high-light
intensity conditions. We found that, during constraint, a similar number (water restriction) or fewer
(light limitation) buds burst than in control plants. When constraints were released, bud burst rapidly
increased to levels +41–54% higher than those of control plants for water-restricted plants and +34–45%
higher than those of control plants for light-limited plants. Excess bud burst occurred in the median
zone of the primary axis. Flowering shoot number was 35% and 22% higher than control levels in plants
subjected to 16 and 27 days of lightlimitation, respectively. Water limitation did notincrease the number
of flowering shoots despite the increase in bud burst it induced, due to an increase in the number of blind
shoots. Overall, our findings show, for the first time, that temporary water or light restrictions promote
the branching and development of rose bush axes. We suggest that sugar metabolism and hormonal
regulation may be involved in stimulating branching after the release of these two types of constraint.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงงานสาขา ซึ่งผลจากระเบิด axillary bud ควบคุมพืชพัฒนาสถาปัตยกรรม รูปร่างและคุณภาพ ระเบิดดอกตูมเป็นที่รู้จักกันมีความไวต่อสภาพแวดล้อม รวมทั้งระยะยาวการเปลี่ยนแปลงสถานะของน้ำหรือความเข้มแสง อย่างไรก็ตาม น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลกระทบของน้ำชั่วคราวหรือข้อจำกัดของความเข้มแสง เราจึงศึกษาผลของการจำกัดน้ำชั่วคราวหรือแสงจำกัดสาขาและพัฒนาแกนบุชกุหลาบ ราก cuttings ของ Rosa hybrida 'Radrazz'ได้เติบโตจนกระทั่งมีเพิ่มแกนรองเพื่อ elongate ในเรือนกระจกสำหรับทดลองน้ำ และในหอเจริญเติบโตสำหรับทดลองแสง ในระหว่างการทดลองน้ำ ถูกจำกัดชลประทานรักษาที่ kPa −8 เพื่อให้แน่ใจว่า น้ำไม่จำกัดจนกว่าแกนหลักถึงดอกไม้ตามองเห็นระยะ พืชที่ถูกต้องแล้วน้ำจำกัด 0, 7, 14, 21 หรือ 35 วัน มีการขีดจำกัดชลประทานของ −26 kPa พวกเขาถูกแล้วกลับไปเงื่อนไขเริ่มต้น และเติบโตขึ้นโดยไม่จำกัดน้ำจนสิ้นสุดการทดลอง ในระหว่างการทดลองแสง พืชที่ต้องการแสงจำกัดได้อร่ามแสงความเข้มต่ำ (91 โมล m−2 s−1) จากดอกตูมตัดระเบิดจนถึงการดอกไม้ดอกตูมระยะที่มองเห็นได้ (16 วัน), หรือสีกลีบดอกไม้เห็นเวที (27 วัน) พืชมีอยู่ที่สูงความเข้มแสง (580 โมล m−2 s−1) ควบคุมพืชถูกรักษาไว้อย่างต่อเนื่องในไฟสูงสภาพความเข้ม เราพบ ที่ ในระหว่างข้อจำกัด เลขที่คล้ายกัน (จำกัดน้ำ) หรือน้อยกว่าระเบิดกว่าในพืชการควบคุมอาหาร (ข้อจำกัดของแสง) เมื่อมีออกข้อจำกัด ดอกตูมออกมาอย่างรวดเร็วเพิ่มระดับ +41-54 สูงกว่าของพืชควบคุมการจำกัดน้ำพืช + 34%-45%สูงกว่าผู้ควบคุมพืชสำหรับพืชแสงจำกัด ดอกตูมเกินระเบิดเกิดขึ้นในค่ามัธยฐานโซนของแกนหลัก ดอกไม้ยิงเลข 35% และ 22% สูงกว่าระดับตัวควบคุมในโรงงานต้องไปวันที่ 27 และ 16 lightlimitation ตามลำดับ น้ำจำกัดเลข notincrease ได้ของดอกไม้ถ่ายภาพแม้มีการเพิ่มขึ้นของระเบิดดอกตูม มันเกิดจาก เนื่องจากการเพิ่มจำนวนคนตาบอดถ่ายภาพ โดยรวม ผลการวิจัยของเราแสดง ครั้งแรก ให้น้ำชั่วคราวหรือข้อจำกัดแสงส่งเสริมสาขาการพัฒนาแกนบุชกุหลาบ เราขอแนะนำให้เผาผลาญน้ำตาล และฮอร์โมนข้อบังคับอาจจะเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นสาขาหลังจากปล่อยชนิดของข้อจำกัดเหล่านี้ทั้งสองได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แยกพืชซึ่งเป็นผลมาจากตารักแร้ออกมาควบคุมการพัฒนาสถาปัตยกรรมอาคารรูปทรงและคุณภาพของภาพ
หน่อออกมาเป็นที่รู้จักกันจะมีความไวต่อสภาพแวดล้อมรวมทั้งในระยะยาวการเปลี่ยนแปลงในสถานะน้ำหรือความเข้มของแสง แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับผลกระทบของน้ำชั่วคราวหรือข้อ จำกัด ของความเข้มของแสง
ดังนั้นเราจึงมีการศึกษาผลกระทบของการ จำกัด
น้ำชั่วคราวหรือแสงข้อจำกัด ในการแยกและการพัฒนาของดอกกุหลาบแกนพุ่มไม้ ตัดรากของ Rosa hybrida 'Radrazz' ปลูกจนกระทั่งแกนรองได้หยุดยาวในเรือนกระจกสำหรับการทดสอบน้ำและในห้องทดลองสำหรับการเจริญเติบโตของแสง ระหว่างการทดสอบน้ำชลประทานเกณฑ์ที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ -8 ปาสคาลที่จะให้แน่ใจว่าน้ำที่ไม่ได้ จำกัด จนกว่าแกนหลักถึงดอกไม้ตาขั้นตอนที่มองเห็นได้ พืชถูกยัดเยียดแล้วกับการ จำกัด น้ำ 0, 7, 14, 21 หรือ 35 วันโดยมีเกณฑ์การชลประทานของปาสคาล-26 พวกเขาถูกส่งกลับมาแล้วกับสภาพเริ่มต้นและปลูกโดยไม่ต้องจำกัด น้ำจนกว่าจะสิ้นสุดการทดลอง ระหว่างการทดสอบแสงพืชภายใต้แสงข้อ จำกัด ส่องด้วยแสงความเข้มต่ำ (91 mol ม-2 s-1) จากการตัดระเบิดตูมจนตาดอกไม้ขั้นตอนที่มองเห็นได้(16 วัน) หรือสีกลีบขั้นตอนที่สามารถมองเห็นได้ ( 27 วัน) พืชถูกวางไว้แล้วที่ระดับความเข้มแสงสูง (580 ม. mol-2 s-1) พืชควบคุมอย่างต่อเนื่องได้รับการดูแลในระดับสูงแสงเงื่อนไขความรุนแรง เราพบว่าในระหว่างการ จำกัด จำนวนที่คล้ายกัน (น้ำข้อ จำกัด ) หรือน้อยกว่า(ข้อ จำกัด แสง) ระเบิดตูมกว่าในพืชควบคุม เมื่อข้อ จำกัด ได้รับการปล่อยตัวระเบิดตูมอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นไปอยู่ในระดับ41-54% + สูงกว่าพืชควบคุมสำหรับพืชน้ำที่ จำกัด และ + 34-45% สูงกว่าการควบคุมของพืชสำหรับพืชแสง จำกัด ตาเกินระเบิดที่เกิดขึ้นในเฉลี่ยโซนของแกนหลัก จำนวนดอกยิงเป็น 35% และ 22% สูงกว่าระดับการควบคุมในพืชภายใต้16 และ 27 วันนับจากวัน lightlimitation ตามลำดับ ข้อ จำกัด น้ำได้ notincrease จำนวนของหน่อดอกแม้จะมีการเพิ่มขึ้นในตาระเบิดมันเกิดจากการเพิ่มขึ้นในจำนวนของคนตาบอดที่หน่อ โดยรวม, ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าน้ำชั่วคราวหรือข้อ จำกัด แสงส่งเสริมการแยกและการพัฒนาของแกนพุ่มไม้เพิ่มขึ้น เราขอแนะนำให้การเผาผลาญน้ำตาลและฮอร์โมนการควบคุมอาจจะเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นการแยกหลังจากที่ปล่อยของทั้งสองประเภทของข้อ จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นกิ่ง ซึ่งผลลัพธ์จากรักแร้แตกหน่อออกมาควบคุมการพัฒนาสถาปัตยกรรมของพืชรูปร่าง
และคุณภาพของภาพ แตกหน่อออกมาเป็นที่รู้จักกันจะไวต่อสภาวะแวดล้อม รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงระยะยาว
ในน้ำสถานะหรือความเข้มแสง อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับผลกระทบของ
น้ำชั่วคราวหรือข้อจำกัดความเข้มแสงดังนั้นเราจึงได้ศึกษาผลกระทบของการจำกัดน้ำชั่วคราวหรือข้อจำกัดแสง
บนกิ่งและการพัฒนาของกุหลาบบุชแกน การตัดรากของโรซา hybrida ' '
radrazz ปลูกจนถึงแกนทุติยภูมิได้หยุดยาวในโรงเรือนทดลอง ในห้องน้ำและ
การเจริญเติบโตสำหรับการทดลองแสง ในน้ำโดยใช้ เกณฑ์คือ
ชลประทานยังคงที่− 8 kpa เพื่อให้แน่ใจว่าน้ำไม่จํากัดจนถึงแกนหลักถึงดอกไม้
บัด มองเห็นเวที ปลูกแล้วภายใต้น้ำจำกัด 0 , 7 , 14 , 21 หรือ 28 วัน มีเกณฑ์ของ−
ชลประทาน 26 กิโลปาสคาล . จากนั้นกลับสู่สภาพเริ่มต้นและเติบโตโดยไม่
น้ำไม่มากจนสิ้นสุดการทดลอง ในช่วงทดลองแสงพืชภายใต้แสงส่องสว่างด้วยแสง จำกัด เป็น low-intensity
( 91 mol m − 2 s − 1 ) จากการตัดแตกหน่อออกมาจนมองเห็นดอกไม้ดอกตูม
เวที ( 16 วัน ) หรือกลีบสีที่สามารถมองเห็นได้ระยะ ( 27 วัน ) พืชที่ถูกวางไว้แล้ว
ที่ความเข้มแสงสูง ( 580 mol m − 2 s − 1 ) พืชควบคุมรักษาอย่างต่อเนื่องในเงื่อนไขความเข้มแสง
สูง เราพบว่า ในการอยู่ตัวเลขที่คล้ายกัน ( น้ำจำกัด ) หรือน้อยกว่า
( จำกัดแสงตาแตกกว่าในพืชควบคุม เมื่อปัญหาได้รับการปล่อยตัว บัดออกมาอย่างรวดเร็ว
เพิ่มขึ้นระดับ 41 – 54 สูงกว่าพืชควบคุมพืชและน้ำจำกัด 34 – 45 %
สูงกว่าพืชควบคุมแสงพืชจำกัด บัดเกินระเบิดเกิดขึ้นในโซนกลาง
ของแกนหลักดอกยิงจำนวน 35% และ 22% สูงกว่าระดับควบคุมในพืช
ภายใต้ 16 และ 27 วัน lightlimitation ตามลำดับ น้ำจำกัดได้ notincrease หมายเลข
ดอกยิงแม้จะมีการเพิ่มขึ้นใน บัด ระเบิดมันเกิดเนื่องจากมีการเพิ่มจำนวนยอดบอด

โดยผลการวิจัยของเราแสดงครั้งแรก น้ำชั่วคราว หรือแสงส่งเสริม
จำกัดแตกแขนงและพัฒนากุหลาบบุชแกน เราแนะนำว่า การเผาผลาญน้ำตาลและฮอร์โมน
ระเบียบอาจเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นการหลังการปล่อยเหล่านี้สองชนิดของข้อจำกัด .