MetalSiteAlthough a number of small

MetalSite
Although a number of small steel manufacturing plants (called minimills) have opened in the past 20 years, most of the world’s steel is still produced in very large steel mills. In these steel mills, it is economical to produce steel only in large batches. Because of the high cost of reconfiguring machinery, a steel mill set up to create one type of steel (for example, rolled sheets) requires significant time and money to change over produce another type of steel (for example, bar steel). To minimize these changeover costs, steel mills produce steel products in large batches to meet estimated demand rather than actual orders. Because production quantities are designed to meet estimated demand instead of actual demand, steel mills often have overproduction of some items.
Companies such as Bethlehem Steel, with annual revenues of more than $4 billion and 14,000 employees, solved this problem in the past by sending faxes to potential buyers of their excess production. Buyers would respond with a bid on the product in which they were interested, and Bethlehem would negotiate with them to determine price and delivery terms.
In 1998, MetalSite was one of the first Metal trading Exchange to begin doing business on the Web. These exchanges offered manufacturers such as Bethlehem an efficient way to reach a larger market for their excess production. By mid-2000, there were more than 200 metal exchanges operating on the web. These exchanges were following a reintermediation strategy; that is, they were entering the supply chain of the steel industry to provide some added value that had not existed in the supply chain before. However, most industry analysts agreed that there was no need for more than one or two exchanges in the steel industry. In 2001, metal trading exchange sites began to fail.
metalSite had grown rapidly. With more than $35 million investors’ money, MetalSite was able to sign up 24,000 registered users and by mid-2001, was trading about $30 million worth of steel each month. However, its commissions of between 1 percent and 2 percent on each trade did not yield enough money to cover operating costs. The downward pressure on commission from competing exchanges was increasing rapidly. The major steel companies were discussing ways to from alliances to operate their own exchanges. After three years of operation and a desperate last-minute search for new investors, MetalSite closed in August 2001.
MetalSite had entered a business that could not support more than few companies, and it was unable to become one of the survivors. The lesson from MetalSite’s experience is that a reintermediation strategry must add significant value to the supply chain, and the company pursuing that strategy must be able to construct significant barriers that competitors must overcome to enter the business. MelatSite was unable to do either and thus failed. Many other B2B exchange sites that found themselves in similar competitive situations have also failed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MetalSiteแม้ว่าจำนวนโรงงานผลิตเหล็กขนาดเล็ก (เรียกว่า minimills) เปิดใน 20 ปี ทั้งเหล็กของโลกจะยังคงผลิตในโรงงานผลิตเหล็กขนาดใหญ่มาก ในโรงงานเหล็กเหล่านี้ มันจะประหยัดในการผลิตเหล็กในชุดใหญ่ เนื่องจากต้นทุนสูงของการตั้งค่าคอนฟิกเครื่องจักร โรงงานผลิตเหล็กที่มีตั้งค่าเพื่อสร้างชนิดของเหล็ก (เช่น รีดแผ่น) ต้องสำคัญเวลาและเงินเพื่อเปลี่ยนแปลงผลิตเหล็ก (เช่น แถบเหล็ก) ชนิดอื่น เพื่อลดต้นทุนการปรับเปลี่ยนเหล่านี้ โรงงานผลิตเหล็กผลิตผลิตภัณฑ์เหล็กในชุดใหญ่เพื่อตอบสนองความต้องการประเมินแทนใบสั่งจริง เนื่องจากปริมาณการผลิตถูกออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการประเมินแทนแผน โรงงานผลิตเหล็กมักจะมี overproduction บางรายการบริษัทเช่นเหล็ก Bethlehem มีรายได้ประจำปีมากกว่า 4 พันล้านเหรียญและพนักงาน 14000 แก้ไขปัญหานี้ในอดีต โดยส่งโทรสารไปซื้อที่มีศักยภาพของการผลิตส่วนเกิน ผู้ซื้อจะตอบสนอง ด้วยการเสนอราคาในผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาสนใจ และเบธเลเฮมจะเจรจาต่อรองกับการกำหนดราคาและจัดส่งในปี 1998, MetalSite เป็นหนึ่งในโลหะแรกซื้อขายแลกเปลี่ยนจะเริ่มต้นทำธุรกิจบนเว็บ แลกเปลี่ยนเหล่านี้นำเสนอวิธีที่มีประสิทธิภาพในการเข้าถึงตลาดที่ใหญ่สำหรับการผลิตส่วนเกินของผู้ผลิตเช่นเบธเลเฮม โดยกลาง 2000 มีแลกเปลี่ยนโลหะ 200 กว่าที่ทำงานบนเว็บ แลกเปลี่ยนเหล่านี้มีต่อกลยุทธ์ reintermediation นั่นคือ พวกเขาได้ใส่ห่วงโซ่อุปทานของอุตสาหกรรมเหล็กให้บางคุณค่าที่ไม่มีอยู่ในโซ่ก่อน อย่างไรก็ตาม นักวิเคราะห์อุตสาหกรรมส่วนใหญ่เห็นว่า มีไม่จำเป็นสำหรับการแลกเปลี่ยนมากกว่าหนึ่ง หรือสองในอุตสาหกรรมเหล็ก ในปีค.ศ. 2001 ซื้อขายแลกเปลี่ยนอเมริกาโลหะเริ่มล้มmetalSite มีการเติบโตอย่างรวดเร็ว มีมากกว่าเงินของนักลงทุน 35 ล้านดอลลาร์ MetalSite สามารถลง ค่าผู้ 24000 และกลาง 2001 การซื้อขายประมาณ $30 ล้านมูลค่าของเหล็กแต่ละเดือน อย่างไรก็ตาม ค่าคอมมิชชั่นของระหว่างร้อยละ 1 และร้อยละ 2 ในการค้าขายได้ไม่ผลผลิตเงินที่ครอบคลุมต้นทุนการดำเนินงาน ความดันลงเสริมจากแข่งขันแลกเปลี่ยนเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว บริษัทเหล็กรายใหญ่สนใจวิธีการจากพันธมิตรในการทำงานของตนเองแลกเปลี่ยน หลังจาก 3 ปีของการดำเนินงานและการค้นหาด่วนหมดหวังสำหรับนักลงทุนใหม่ MetalSite ปิดในเดือน 2001 สิงหาคมMetalSite ได้ป้อนธุรกิจที่สามารถสนับสนุนบริษัทน้อยกว่า และไม่สามารถเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิต บทเรียนจากประสบการณ์ของ MetalSite คือ reintermediation strategry ต้องเพิ่มค่าสำคัญในห่วงโซ่อุปทาน และบริษัทที่ใฝ่หากลยุทธ์ที่สามารถสร้างอุปสรรคสำคัญที่ต้องการเอาชนะคู่แข่งเพื่อป้อนธุรกิจ MelatSite ไม่สามารถทำอย่างใดอย่างหนึ่ง และจึง ล้มเหลว ไซต์แลกเปลี่ยน B2B มากที่พบตัวเองในสถานการณ์แข่งขันยังล้มเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MetalSite
แม้ว่าจำนวนของโรงงานผลิตเหล็กขนาดเล็ก (เรียก minimills) ได้เปิดในอดีต 20 ปีที่ผ่านมาส่วนใหญ่ของเหล็กในตลาดโลกที่ยังคงมีการผลิตในโรงงานเหล็กขนาดใหญ่มาก ในโรงงานเหล็กเหล่านี้ก็จะประหยัดในการผลิตเหล็กในกระบวนการขนาดใหญ่ เนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงของ reconfiguring เครื่องจักรโรงถลุงเหล็กที่ตั้งขึ้นมาเพื่อสร้างประเภทหนึ่งของเหล็ก (เช่นแผ่นรีด) ต้องใช้เวลาอย่างมีนัยสำคัญและเงินที่จะเปลี่ยนไปตามประเภทของการผลิตเหล็กอื่น (เช่นเหล็กบาร์) เพื่อลดค่าใช้จ่ายในการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้โรงงานเหล็กผลิตผลิตภัณฑ์เหล็กใน batches ขนาดใหญ่เพื่อตอบสนองความต้องการประมาณมากกว่าคำสั่งซื้อที่เกิดขึ้นจริง เนื่องจากปริมาณการผลิตที่ถูกออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการประมาณแทนที่จะเป็นความต้องการที่แท้จริงโรงงานเหล็กมากเกินไปมักจะมีรายการบางรายการที่
บริษัท ต่าง ๆ เช่นเบ ธ เลเฮเหล็กที่มีรายได้ปีละกว่า 4 พันล้านดอลลาร์และ 14,000 คนแก้ปัญหานี้ในอดีตที่ผ่านมาโดยการส่งแฟกซ์ ให้กับผู้ซื้อที่มีศักยภาพของการผลิตส่วนเกินของพวกเขา ผู้ซื้อจะตอบสนองด้วยการเสนอราคาสินค้าที่พวกเขามีความสนใจและเบ ธ เลเฮจะเจรจาต่อรองกับพวกเขาเพื่อกำหนดราคาและการส่งมอบข้อกำหนด
ในปี 1998 MetalSite เป็นหนึ่งในการแลกเปลี่ยนซื้อขายโลหะเป็นครั้งแรกที่จะเริ่มต้นการทำธุรกิจบนเว็บ การแลกเปลี่ยนเหล่านี้ให้ผู้ผลิตเช่นเบ ธ เลเฮวิธีที่มีประสิทธิภาพในการเข้าถึงตลาดขนาดใหญ่สำหรับการผลิตส่วนเกินของพวกเขา โดยกลางปี ​​2000 มีกว่า 200 แลกเปลี่ยนโลหะในการดำเนินงานบนเว็บ การแลกเปลี่ยนเหล่านี้ต่อไปนี้กลยุทธ์ reintermediation; นั่นคือพวกเขาได้เข้าสู่ห่วงโซ่อุปทานของอุตสาหกรรมเหล็กให้มีมูลค่าเพิ่มที่ไม่ได้อยู่ในห่วงโซ่อุปทานก่อน อย่างไรก็ตามนักวิเคราะห์อุตสาหกรรมส่วนใหญ่เห็นว่ามีความจำเป็นในการมากกว่าหนึ่งหรือสองการแลกเปลี่ยนในอุตสาหกรรมเหล็ก ในปี 2001 เว็บไซต์แลกเปลี่ยนซื้อขายโลหะเริ่มที่จะล้มเหลว
metalSite ได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ที่มีเงินมากกว่า $ 35,000,000 ลงทุน ', MetalSite ก็สามารถที่จะลงทะเบียน 24,000 สมาชิกและช่วงกลางปี ​​2001 ได้รับการซื้อขายเกี่ยวกับ $ 30,000,000 มูลค่าของเหล็กในแต่ละเดือน อย่างไรก็ตามค่าคอมมิชชั่นของระหว่างร้อยละ 1 และร้อยละ 2 ในแต่ละการค้าไม่ได้ผลเงินเพียงพอที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน ความดันลดลงในคณะกรรมการจากการแลกเปลี่ยนการแข่งขันได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว บริษัท เหล็กรายใหญ่ได้รับการพูดถึงวิธีการที่จะได้จากพันธมิตรในการดำเนินงานการแลกเปลี่ยนของตัวเอง หลังจากสามปีของการดำเนินงานและการค้นหานาทีสุดท้ายหมดหวังสำหรับนักลงทุนใหม่ MetalSite ปิดในสิงหาคม 2001
MetalSite ได้เข้าสู่ธุรกิจที่ไม่สามารถสนับสนุนมากกว่าเพียงไม่กี่ บริษัท และมันก็ไม่สามารถที่จะกลายเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิต บทเรียนจากประสบการณ์ MetalSite คือว่า strategry reintermediation ต้องเพิ่มมูลค่าให้กับห่วงโซ่อุปทานและ บริษัท ใฝ่หากลยุทธ์ที่จะต้องสามารถที่จะสร้างอุปสรรคสำคัญที่ต้องเอาชนะคู่แข่งที่จะเข้าสู่ธุรกิจ MelatSite ก็ไม่สามารถจะทำอย่างใดอย่างจึงล้มเหลว หลายเว็บไซต์แลกเปลี่ยน B2B อื่น ๆ ที่พบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายกันในการแข่งขันนอกจากนี้ยังมีการล้มเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

metalsite
ถึงแม้ว่าตัวเลขของการผลิตเหล็กขนาดเล็กพืช ( เรียกว่า minimills ) ได้เปิดใน 20 ปีที่ผ่านมา ส่วนใหญ่ของเหล็กโลกจะยังคงผลิตในโรงงานเหล็กขนาดใหญ่มาก ในโรงงานเหล็กเหล่านี้ มันประหยัดเพื่อผลิตเหล็กเท่านั้นในชุดใหญ่ เนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงของ reconfiguring เครื่องจักร , เหล็กโรงสีตั้งค่าเพื่อสร้างชนิดของเหล็ก ( ตัวอย่างเช่นรีดแผ่น ) ต้องใช้เวลา ( และเงินเพื่อเปลี่ยนผลิตชนิดของเหล็กอื่น ( เช่น เหล็ก ) เพื่อลดต้นทุนการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ โรงงานผลิตผลิตภัณฑ์เหล็กเหล็กในชุดใหญ่เพื่อตอบสนองความต้องการประมาณมากกว่าคำสั่งจริง เนื่องจากปริมาณการผลิตที่ถูกออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการประมาณแทนความต้องการที่แท้จริงโรงงานเหล็กมักจะมี overproduction ของบางรายการ เช่น บริษัท เฮม
เหล็กกับประจำปี รายได้กว่า 4 พันล้านดอลลาร์ และ 10 , 000 พนักงาน แก้ไขปัญหานี้ในอดีต โดยการส่งแฟกซ์ไปยังผู้ซื้อที่มีศักยภาพของการผลิตส่วนเกินของพวกเขา ผู้ซื้อจะตอบสนองกับการเสนอราคาในผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาสนใจและเมืองเบธเลเฮม จะเจรจากับพวกเขาเพื่อตรวจสอบราคาและเงื่อนไขการจัดส่ง .
ในปี 1998 metalsite เป็นหนึ่งในแรกโลหะการซื้อขายแลกเปลี่ยนเพื่อเริ่มต้นการทำธุรกิจบนเว็บ การแลกเปลี่ยนเหล่านี้ให้ผู้ผลิต เช่น ค้นหาวิธีที่มีประสิทธิภาพการเข้าถึงตลาดขนาดใหญ่สำหรับการผลิตส่วนเกินของพวกเขา โดย mid-2000 มีมากกว่า 200 โลหะแลกเปลี่ยนระบบปฏิบัติการบนเว็บการแลกเปลี่ยนเหล่านี้ต่อไปนี้ reintermediation กลยุทธ์ ; นั่นคือ พวกเขาอยู่ในห่วงโซ่อุปทานของอุตสาหกรรมเหล็กให้มีมูลค่าเพิ่มที่ไม่ได้มีอยู่ในห่วงโซ่อุปทานมาก่อน อย่างไรก็ตาม นักวิเคราะห์อุตสาหกรรมส่วนใหญ่มีความเห็นว่าไม่ต้องมากกว่าหนึ่งหรือสองการแลกเปลี่ยนในอุตสาหกรรมเหล็ก ในปี 2001 เว็บไซต์แลกเปลี่ยนซื้อขายโลหะ
เริ่มล้มเหลวmetalsite ได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ด้วยเงินมากกว่า $ 150 ล้านบาท ' metalsite สามารถลงทะเบียน 24 , 000 ผู้ใช้ที่ลงทะเบียนและ mid-2001 , การซื้อขายประมาณ $ 30 ล้านมูลค่าของเหล็กแต่ละเดือน อย่างไรก็ตาม , ค่าคอมมิชชั่นของระหว่าง 1 เปอร์เซ็นต์ 2 เปอร์เซ็นต์ในการค้าแต่ละไม่ได้ผลเงินเพียงพอที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานลงกดดันคณะกรรมการจากการแลกเปลี่ยนการแข่งขันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว บริษัทเหล็กรายใหญ่ถูกพูดถึงวิธีการจากพันธมิตรที่จะใช้แลกเปลี่ยนของตัวเอง หลังจากสามปีของการดำเนินงานและการค้นหาใกล้หมดหวังสำหรับนักลงทุนใหม่ metalsite ปิดในเดือนสิงหาคม 2001
metalsite ได้ป้อนธุรกิจที่ไม่สามารถรองรับมากกว่า บริษัท ไม่กี่และมันไม่สามารถที่จะกลายเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิต บทเรียนจากประสบการณ์ของ metalsite นั่น reintermediation strategry ต้องเพิ่มคุณค่าที่สำคัญในห่วงโซ่อุปทาน และบริษัทติดตามกลยุทธ์นั้นต้องสามารถสร้างอุปสรรคสำคัญที่คู่แข่งจะต้องเอาชนะเพื่อป้อนธุรกิจ melatsite ไม่สามารถทำให้จึงล้มเหลวหลาย ๆเว็บไซต์ B2B แลกเปลี่ยนที่พบตัวเองในสถานการณ์การแข่งขันที่คล้ายกันยังล้มเหลว