The core curriculum set by the Nati

The core curriculum set by the National Board of Secondary Education included English, mathematics, and Dzongkha. Although English was used as the language of instruction throughout the junior high and high school system, Dzongkha, and, in southern Bhutan until 1989, Nepali, were compulsory subjects. Students also studied English literature, social studies, history, geography, general science, biology, chemistry, physics, and religion. Curriculum development often has come from external forces, as was the case with historical studies. Most Bhutanese history is based on oral traditions rather than on written histories or administrative records. A project sponsored by UNESCO and the University of Londondeveloped a ten-module curriculum, which included four courses on Bhutanese history and culture and six courses onIndian and world history and political ideas. Subjects with an immediate practical application, such as elementaryagriculture, animal husbandry, and forestry, also were taught.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักสูตรหลักที่กำหนด โดยการศึกษาระดับชาติคณะของรองรวมภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ และภาษาซองคา ถึงแม้ว่ามีใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาของคำแนะนำสำหรับเด็กที่สูงและระบบมัธยม ซองคา และ ในภูฏานภาคใต้จนถึงปี 1989 เนปาล ถูกบังคับเรื่องการ นักเรียนศึกษาวรรณคดีอังกฤษ สังคมศึกษา ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ วิทยาศาสตร์ทั่วไป ชีววิทยา เคมี ฟิสิกส์ และศาสนา พัฒนาหลักสูตรมักจะได้มาจากกองกำลังภายนอก เป็นกรณีที่ มีการศึกษาประวัติศาสตร์ Bhutanese ประวัติส่วนใหญ่อยู่ ในประเพณีปาก มากกว่าเขียนประวัติหรือระเบียนที่มีจัดการ สนับสนุนโครงการ โดยองค์การยูเนสโกและมหาวิทยาลัย Londondeveloped หลักสูตรสิบ-โมดูล ซึ่งรวมหลักสูตรสี่ Bhutanese ประวัติ และวัฒนธรรม และหลักสูตรหก onIndian และประวัติศาสตร์โลก และความคิดทางการเมือง เรื่อง ด้วยทันทีปฏิบัติประยุกต์ elementaryagriculture สัตว์เลี้ยง และ ป่าไม้ ยังได้สอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักสูตรแกนกลางที่กำหนดโดยคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติรองรวมภาษาอังกฤษคณิตศาสตร์และซอง แม้ว่าภาษาอังกฤษที่ใช้เป็นภาษาของการเรียนการสอนตลอดทั้งจูเนียร์ระบบโรงเรียนมัธยมและสูงซองและในภาคใต้ของประเทศภูฏานจนถึงปี 1989 เนปาลเป็นเรื่องบังคับ นอกจากนี้นักศึกษายังเรียนวรรณคดีอังกฤษ, สังคมศึกษา, ประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์วิทยาศาสตร์ทั่วไปชีววิทยาเคมีฟิสิกส์และศาสนา การพัฒนาหลักสูตรมักจะได้มาจากกองกำลังภายนอกเช่นกรณีที่เกิดกับการศึกษาประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ภูฏานส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับประเพณีในช่องปากมากกว่าในประวัติศาสตร์เขียนหรือบันทึกการบริหาร โครงการสนับสนุนจากยูเนสโกและมหาวิทยาลัย Londondeveloped หลักสูตรสิบโมดูลซึ่งรวมถึงสี่หลักสูตรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของภูฏานและหกหลักสูตร onIndian และประวัติศาสตร์โลกและความคิดทางการเมือง วิชาที่มีการประยุกต์ใช้ในทางปฏิบัติได้ทันทีเช่น elementaryagriculture เลี้ยงสัตว์และการป่าไม้นอกจากนี้ยังได้รับการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักสูตรแกนกลางที่กำหนดโดยคณะกรรมการแห่งชาติของการศึกษาระดับมัธยมศึกษา ได้แก่ ภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ และภาษาคุชราต , . แม้ว่าภาษาอังกฤษที่ใช้เป็นภาษาในการสอนทั้ง ม.ต้น และ ม.ปลาย ภาษาคุชราต ระบบ และ ทางตอนใต้ของภูฏานจนกว่า 1989 , เนปาล , มีคนบังคับ นักเรียนศึกษาวรรณคดี ภาษาอังกฤษ สังคมศึกษา ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ วิทยาศาสตร์ทั่วไปชีววิทยา , เคมี , ฟิสิกส์ และ ศาสนา การพัฒนาหลักสูตรมักจะได้มาจากแรงภายนอก เช่น กรณีที่เกิดขึ้นกับการศึกษาประวัติศาสตร์ ส่วนใหญ่ชาวภูฏานประวัติศาสตร์ตามประเพณีในช่องปากมากกว่าที่เขียนประวัติหรือประวัติงาน โครงการที่สนับสนุนโดยยูเนสโกและมหาวิทยาลัย londondeveloped หลักสูตรโมดูล 10ซึ่งรวม 4 หลักสูตรในภูฏานประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม และหลักสูตรหก onindian และประวัติศาสตร์ โลกและความคิดทางการเมือง วิชาที่ใช้ประโยชน์ได้ทันที เช่น elementaryagriculture การเลี้ยงสัตว์ และป่าไม้ยังถูกสอน