The co-morbidity of chronic skin co

The co-morbidity of chronic skin conditions and mental health disorders has long been recognized, and in recent years specialty psychodermatology and neurodermatology groups have emerged. Acne vulgaris is a common dermatological disorder frequently associated with depression, anxiety and other psychological sequelae. The mental health impairment scores among acne patients are higher vs. a number of other chronic, nonpsychiatric medical conditions, including epilepsy and diabetes [1-7]. Along with the psychological fallout, there have also been indications that acne patients are at a higher risk for gastrointestinal distress. For example, one study involving over 13,000 adolescents showed that those with acne were more likely to experience gastrointestinal symptoms such as constipation, halitosis, and gastric reflux. In particular, abdominal bloating was 37% more likely to be associated with acne and other seborrheic diseases [8]. The growing awareness that the functional integrity and microbial residents of the intestinal tract may play a mediating role in both skin inflammation and emotional
behavior has shed further light on yet another dimension to the relationship between dermatology and mental health. The notion that intestinal microflora, inflammatory skin conditions such as acne, and psychological symptoms such as depression, are all physiologically intertwined is not a new one. Nor is the notion that so-called beneficial bacteria can mediate both skin inflammation and mental health a novel one - what has changed is an accumulation of evidence which provide some early hints at physiological pathways and potential therapeutic avenues in acne vulgaris. Here we review the 70-year-old gut-brain-skin unifying theory, first postulated by dermatologists John H. Stokes and Donald M. Pillsbury in 1930 [9], and provide a historical perspective to the contemporary investigations and clinical implications of the gut-brain-skin connection in acne.
The Brain-Gut-Skin Theory Drawing on several lines of experimental evidence and clinical anecdotes, Stokes and Pillsbury provided a ‘theoretical and practical consideration of a gastrointestinal mechanism’ for ways in which the skin is influenced by emotional and nervous states. These authors connected emotional states - depression, worry and anxiety - to altered gastrointestinal tract function, changes that cause alterations to the microbial flora, which they theorized, in turn promotes local and systemic inflammation. They provided, as they wrote, ‘an important linkage of

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่วมการเจ็บป่วยของสภาพผิวเรื้อรังและความผิดปกติของสุขภาพจิตได้รับการยอมรับเป็นเวลานานและในปีที่ผ่านมากลุ่ม psychodermatology พิเศษและ neurodermatology จะโผล่ออกมา สิวเป็นโรคผิวหนังที่พบบ่อยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าวิตกกังวลและผลทางจิตวิทยาอื่น ๆ คะแนนจากการด้อยค่าสุขภาพจิตในผู้ป่วยสิวที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับจำนวนอื่น ๆ ของเรื้อรังเงื่อนไขทางการแพทย์ nonpsychiatric รวมทั้งโรคลมชักและโรคเบาหวาน [1-7] พร้อมกับผลกระทบทางด้านจิตใจมีข้อบ่งชี้ได้ว่าผู้ป่วยสิวที่มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับความทุกข์ทางเดินอาหาร ตัวอย่างเช่นหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการศึกษากว่า 13,000 วัยรุ่นแสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีสิวมีแนวโน้มที่จะพบอาการระบบทางเดินอาหารเช่นท้องผูกกลิ่นปากและกระเพาะอาหารไหลย้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งท้องอืดท้อง 37% มีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับการเกิดสิวและโรคอื่น ๆ seborrheic [8] การรับรู้มากขึ้นว่าความสมบูรณ์ของการทำงานและผู้อยู่อาศัยของจุลินทรีย์ในระบบทางเดินลำไส้อาจมีบทบาทไกล่เกลี่ยทั้งการอักเสบของผิวหนังและอารมณ์พฤติกรรมได้หลั่งน้ำตาแสงเพิ่มเติมเกี่ยวกับยังมิติอื่นเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างโรคผิวหนังและสุขภาพจิต
ความคิดที่ว่าจุลินทรีย์ในลำไส้, สภาพผิวอักเสบเช่นสิวและอาการทางจิตเช่นภาวะซึมเศร้าทั้งหมดพันทางสรีรวิทยาไม่ได้เป็นหนึ่งใหม่ ไม่เป็นความคิดที่ว่าสิ่งที่เรียกว่าแบคทีเรียที่มีประโยชน์สามารถไกล่เกลี่ยทั้งการอักเสบของผิวหนังและสุขภาพจิตนวนิยายหนึ่ง - สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงคือการสะสมของหลักฐานที่ให้คำแนะนำบางต้นที่วิถีทางสรีรวิทยาและลู่ทางในการรักษาที่มีศักยภาพในสิว ที่นี่เราทบทวน 70 ปีลำไส้สมองผิวทฤษฎีรวม, การตั้งสมมติฐานเป็นครั้งแรกโดยจอห์นเอชแพทย์ผิวหนังคส์และโดนัลด์เอ็ม Pillsbury ในปี 1930 [9] และให้มุมมองทางประวัติศาสตร์ร่วมสมัยเพื่อการตรวจสอบและผลทางคลินิกของ การเชื่อมต่อทางเดินอาหารสมองผิวสิว.
สมอง-Gut-ผิวทฤษฎีการวาดภาพหลายต่อหลายสายของหลักฐานการทดลองและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยทางคลินิกคส์และ Pillsbury ให้ 'การพิจารณาในทางทฤษฎีและการปฏิบัติของกลไกทางเดินอาหารสำหรับวิธีการที่ผิวได้รับอิทธิพล โดยรัฐทางอารมณ์และประสาท ผู้เขียนเหล่านี้เชื่อมต่ออารมณ์ฯ - ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลกังวล - เพื่อเปลี่ยนแปลงการทำงานของระบบทางเดินอาหาร, การเปลี่ยนแปลงที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปยังจุลินทรีย์ซึ่งพวกเขาเป็นมหาเศรษฐีในการเปิดส่งเสริมการอักเสบท้องถิ่นและระบบ ให้พวกเขาขณะที่พวกเขาเขียนว่า 'เกิดการเชื่อมโยงที่สำคัญของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่วมการสภาพผิวเรื้อรังและความผิดปกติทางจิตที่ได้รับการยอมรับ และปีล่าสุดพิเศษ psychodermatology และกลุ่ม neurodermatology เกิดขึ้นได้ สิวเป็นโรคผิวหนังที่พบบ่อย คือ ทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าและทางหัวใจทางจิตวิทยาอื่น ๆ ผลคะแนนสุขภาพจิตของผู้ป่วยสิวขึ้น กับจำนวนของเงื่อนไขทางการแพทย์อื่น ๆเรื้อรัง nonpsychiatric รวมทั้งโรคลมชักและโรคเบาหวาน [ 1-7 ] พร้อมกับผลกระทบทางจิตวิทยา นอกจากนี้ยังมีข้อบ่งชี้ว่าผู้ป่วยสิวมีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับระบบทางเดินอาหาร ทุกข์ ตัวอย่างเช่น การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับกว่า 13000 วัยรุ่น พบว่า ผู้ที่มีปัญหาสิวมีแนวโน้มที่จะประสบอาการทางเดินอาหาร เช่น ท้องผูก กลิ่นปาก และกระเพาะอาหารไหลย้อน โดยเฉพาะในท้อง ท้องอืด คือ 37% มีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับสิวและโรคปกติอื่น ๆ [ 8 ]การรับรู้ที่สมบูรณ์การทำงานและจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่ในลำไส้ส่วนที่อาจจะเล่นเป็นบทบาทการส่งผ่านทั้งผิวอักเสบและพฤติกรรมอารมณ์
ได้หลั่งไฟเพิ่มเติมในอีกมิติอื่น ความสัมพันธ์ระหว่าง ผิวพรรณ และสุขภาพ ความคิดที่ลำไส้ จุลินทรีย์ , เงื่อนไขการอักเสบผิว เช่น สิวและอาการทางจิต เช่น ซึมเศร้า เป็นพันเราไม่ใหม่ หรือความคิดที่เป็นประโยชน์แบคทีเรียที่เรียกว่าสามารถไกล่เกลี่ยทั้งผิวอักเสบและสุขภาพจิตเล่มหนึ่ง สิ่งที่เปลี่ยนไปคือการสะสมของหลักฐานที่ให้คำแนะนำก่อนในทางสรีรวิทยา และศักยภาพ ลู่ทางในการรักษาสิว .ที่นี่เราตรวจสอบอายุ 70 ปีผิวลำไส้สมองรวมทฤษฎีแรก คิดค้นโดยแพทย์ผิวหนัง จอห์น เอช สโตคส์และโดนัลด์เมตร พิลส์เบอรี่ในปี 1930 [ 9 ] และให้มุมมองทางประวัติศาสตร์ร่วมสมัย การสืบสวนและผลกระทบทางคลินิกของไส้ในการเชื่อมต่อสมองผิวสิว .
สมองดีผิวทฤษฎีเขียนหลายบรรทัดของการทดลองและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่คลินิกอาหารจานให้ ' เชิงทฤษฎีและปฏิบัติในการพิจารณาของกลไกของวิธีการที่ผิวจะได้รับอิทธิพลจากอารมณ์ และประสาทรัฐ ผู้เขียนเหล่านี้เชื่อมต่อทางอารมณ์สหรัฐอเมริกา - ซึมเศร้า กังวลและความวิตกกังวล - เปลี่ยนแปลงระบบทางเดินอาหารฟังก์ชั่นการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพืชที่พวกเขา theorized จุลินทรีย์ ,ในการเปิดส่งเสริมการอักเสบภายใน และระบบ พวกเขาให้พวกเขาเขียน ' มีการเชื่อมโยงที่สำคัญของ