Montenegro Montenegro is part of th

Montenegro
Montenegro is part of the country of Yugoslavia. Yugoslavia is made up of two areas called republics, which are somewhat like states in the United States. These two republics are Montenegro and Serbia Serbia lies east and northeast of Montenegro. The Adriatic(ay dree AT ilik) Sea is to the west. The Adriatic is part of the Mediterranean Sea. The country of Bosnia-Herzegovina(BAHZ nee un hurt suh go VEE nuh) lies to the northeast, and the nation of Albania lies to the south. The capital and largest city of Montenegro is Podgorica(pod GOR it sul).

Land. Mountains and thick forests cover most of Montenegro. The area has cold, snowy winters. Summers are warm in the valleys but cool in the mountains. The coast has mild weather.

People. Over half of Montenegro's people are Montenegrins, who are closely related to the people of Serbia. Like the people of Serbia, who are called Serbs, the people of Montenegro Serbo-Croatian(SUHR Y shulu). other groups in Montenegro include Albanians, Serbs, and Muslim Slavs. Most Montenegrins belong to the Serbian Orthodox Church. Muslim Slavs follow the religion of Islam.

Resources and products. Montenegro has large sources of coal and certain metals. Factories make aluminum cement, iron, steel, and paper. The most important crops are corn, olives, potatoes, tobacco, and wheat. Farmers also grow such crops as cherries, figs, grapes, peaches, pears, and plums, and raise cattle, hogs, and sheep.
Montenegro earns much of its money from tourists Visitors spend money in hotels, restaurants, and other places. Many people come to Montenegro's coast to enjoy the warm weather and beautiful beaches. People who fish hike, hunt, and ski visit the mountains.

History. Romans ruled the area that is now Montenegro about 2,000 years ago. A people known as the Slavs settled there in the 600's. Montenegro became part of Serbia in the late 1100's The Ottoman Empire, based in what is now Turkey, gained control of the area in the late 1300's. In 1516, Serbian church leaders began to rule part of Montenegro. By the late 1700's their rule stretched across the entire country. In 1852 Montenegro's ruler named himself a prince. In 1878, a group of European leaders agreed that Montenegro was an independent country and gave it new lands that doubled its size. Prince Nicholas, who had taken the throne in 1860, remained Montenegro's ruler. Nicholas named himself king in 1910 In the early 1900's, many Serbs and other Slavic peoples wanted to join together as a country. In 1918, townspeople made the king give up his throne and his power. Montenegro then became part of the new Kingdom of the Serbs, Croats(KROH ahts), and Slovenes(SLOH veenz). In 1929, this kingdom was renamed Yugoslavia. In 1946, Montenegro became one of the six republics, or states, of Yugoslavia. Yugoslavia broke up into several independent nations in 1991 and 1992. In April 1992, Serbia and Montenegro formed a new Yugoslavia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มอนเตเนโกร มอนเตเนโกรเป็นส่วนหนึ่งของประเทศยูโกสลาเวีย ยูโกสลาเวียขึ้นของสองพื้นที่ที่เรียกว่าสาธารณรัฐ ซึ่งเป็นเหมือนในสหรัฐอเมริกา เหล่านี้สองสาธารณรัฐมอนเตเนโกร และเซอร์เบียเซอร์เบียอยู่ทิศตะวันออก และตะวันออกเฉียงเหนือของมอนเตเนโกร Adriatic(ay dree AT ilik) ทะเลคือทางตะวันตก ทะเลเอเดรียติกเป็นส่วนหนึ่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ประเทศบอสเนีย-Herzegovina(BAHZ nee un hurt suh go VEE nuh) ที่อยู่ทางภาคอีสาน และประเทศของแอลเบเนียอยู่ทางใต้ พอดกอรีตซาเป็นหลวง และที่ใหญ่ที่สุดเมืองของมอนเตเนโกร (ปอดก.มัน sul)ที่ดิน ภูเขาและป่าครอบคลุมส่วนใหญ่ของมอนเตเนโกร พื้นที่มีฤดูหนาวที่หนาวเย็น หิมะ ในช่วงฤดูร้อนอบอุ่นในหุบเขาแต่เย็นในภูเขา ชายฝั่งมีสภาพอากาศที่รุนแรง คน กว่าครึ่งหนึ่งของผู้คนของมอนเตเนโกรเป็น Montenegrins ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับชาวเซอร์เบีย เช่นคนของประเทศเซอร์เบีย ที่เรียกว่าชาวเซิร์บ ชาวมอนเตเนโกร Serbo-Croatian(SUHR Y shulu) กลุ่มอื่น ๆ ในมอนเตเนโกร ด้วยอัลเบเนีย ชาวเซิร์บ Slavs มุสลิม Montenegrins ส่วนใหญ่เป็นของที่โบสถ์ออร์โธดอกซ์เซอร์เบีย Slavs มุสลิมปฏิบัติตามศาสนาอิสลาม ทรัพยากรและผลิตภัณฑ์ มอนเตเนโกรมีแหล่งใหญ่ของถ่านหินและโลหะบางชนิด โรงงานทำปูนซีเมนต์อลูมิเนียม เหล็ก เหล็ก และกระดาษ พืชสำคัญที่สุดคือ ข้าวโพด มะกอก มันฝรั่ง ยาสูบ และข้าวสาลี เกษตรกรยังปลูกพืชผลดังกล่าว เป็นเชอร์รี่ มะเดื่อ องุ่น ลูกพีช ลูกแพร์ พลัม และเลี้ยงวัว หมู และแกะมอนเตเนโกรได้รับมากของเงินมาจากนักท่องเที่ยวนักท่องเที่ยวใช้จ่ายเงินในโรงแรม ร้านอาหาร และสถานอื่น ๆ หลายคนมาถึงชายฝั่งของมอนเตเนโกรอากาศอบอุ่นและชายหาดสวยงาม คนที่ตกปลาเดินป่า ล่าสัตว์ และสกีไปภูเขา ประวัติศาสตร์ โรมันปกครองตอนนี้คือมอนเตเนโกรประมาณ 2000 ปีมาแล้ว คนที่เรียกว่า Slavs ชำระมีใน 600's มอนเตเนโกรกลายเป็น ส่วนหนึ่งของเซอร์เบียใน 1100's เวลาจักรวรรดิออตโตมัน ขึ้นในตุรกี ได้ควบคุมพื้นที่ในยมปลาย ใน 1516 เซอร์เบียผู้นำคริสตจักรเริ่มที่จะเป็นส่วนหนึ่งของกฎของมอนเตเนโกร โดยโคลงกลอนสาย ยืดกฎของพวกเขาทั่วทั้งประเทศ ในปี 1852 ไม้บรรทัดของมอนเตเนโกรชื่อตัวเองกับเจ้าชาย ในปี 1878 กลุ่มผู้นำยุโรปยอมรับว่า มอนเตเนโกรเป็นประเทศอิสระ และมอบดินแดนใหม่ที่เพิ่มขนาดของมัน เจ้าชายนิโคลัส ที่ได้รับราชบัลลังก์ใน 1860 ยังคง ไม้บรรทัดของมอนเตเนโกร นิโคลัสชื่อตัวเองกษัตริย์ใน 1910 ในจัดอันดับ หลายชาวเซิร์บ และอื่น ๆ กลุ่มชนสลาฟที่ต้องการร่วมกันเป็นประเทศ ในปีค.ศ. 1918 ชาวทำพระให้ขึ้นบัลลังก์ของพระองค์และอำนาจของเขา มอนเตเนโกรนั้นได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรใหม่ของชาวเซิร์บ Croats(KROH ahts) และชาวสโลวีน (SLOH veenz) ใน 1929 อาณาจักรนี้ถูกเปลี่ยนชื่อยูโกสลาเวีย ในปี 1946 มอนเตเนโกรเป็นหนึ่งในสาธารณรัฐที่หก หรืออเมริกา ยูโกสลาเวีย ยูโกสลาเวียบุกเข้าไปในหลายประเทศที่เป็นอิสระในปี 1991 และ 1992 ใน 2535 เมษายน เซอร์เบียและมอนเตเนโกรเกิดยูโกสลาเวียแบบใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มอนเตเนโก
มอนเตเนโกเป็นส่วนหนึ่งของประเทศยูโกสลาเวีย ยูโกสลาเวียถูกสร้างขึ้นจากสองพื้นที่ที่เรียกว่าสาธารณรัฐซึ่งเป็นเหมือนรัฐที่อยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา สองคนนี้เป็นสาธารณรัฐมอนเตเนโกและเซอร์เบียเซอร์เบียอยู่ทางตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือของมอนเตเนโก เวนิส (Ay สาม AT ilik) ทะเลไปทางทิศตะวันตก เวนิสเป็นส่วนหนึ่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ประเทศของ Bosnia-Herzegovina (BAHZ nee ยกเลิกพ้มเจ็บไป Nuh VEE) ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือและประเทศแอลเบเนียอยู่ทางทิศใต้ เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมอนเตเนโก Podgorica (ฝัก GOR มัน Sul)

ที่ดิน. ภูเขาและป่าไม้หนาครอบคลุมมากที่สุดของมอนเตเนโก พื้นที่ที่มีอากาศหนาวเย็นในฤดูหนาวมีหิมะตก ในช่วงฤดูร้อนมีความอบอุ่นในหุบเขา แต่เย็นในภูเขา ชายฝั่งมีอากาศอบอุ่น

คน. กว่าครึ่งหนึ่งของคนมอนเตเนโกเป็น Montenegrins ที่มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับคนของเซอร์เบีย เช่นคนเซอร์เบียที่จะเรียกว่าเซอร์เบียคนของมอนเตเนโกภาษาเซอร์เบียและโครเอเชีย (Suhr Y shulu) เดอะ กลุ่มอื่น ๆ ในมอนเตเนโกรวมถึงอัลเบเนีย, เซอร์เบียและมุสลิม Slavs Montenegrins ส่วนใหญ่อยู่ในเซอร์เบียคริสตจักรออร์โธดอก Slavs มุสลิมปฏิบัติตามศาสนาของศาสนาอิสลาม

ทรัพยากรและผลิตภัณฑ์ มอนเตเนโกมีแหล่งใหญ่ของถ่านหินและโลหะบางชนิด โรงงานอลูมิเนียมทำให้ซีเมนต์, เหล็ก, เหล็กและกระดาษ พืชที่สำคัญที่สุดคือข้าวโพด, มะกอก, มันฝรั่ง, ยาสูบและข้าวสาลี เกษตรกรปลูกพืชเช่นเชอร์รี่, มะเดื่อ, องุ่น, ลูกพีชลูกแพร์และพลัมและยกวัวหมูและแกะ
มอนเตเนโกได้รับเงินมากจากนักท่องเที่ยวที่เข้ามาคนใช้จ่ายเงินในโรงแรม, ร้านอาหารและสถานที่อื่น ๆ หลายคนมาถึงชายฝั่งของมอนเตเนโกจะเพลิดเพลินไปกับสภาพอากาศที่อบอุ่นและหาดทรายที่สวยงาม คนที่ธุดงค์ปลาล่าและสกีเยี่ยมชมภูเขา

ประวัติศาสตร์ ชาวโรมันปกครองพื้นที่ว่าขณะนี้เป็นมอนเตเนโกประมาณ 2,000 ปีที่ผ่านมา ชนชาติที่รู้จักในฐานะ Slavs ตั้งรกรากที่นั่นใน 600 มอนเตเนโกกลายเป็นส่วนหนึ่งของเซอร์เบียในช่วงปลายยุค 1100 ของจักรวรรดิออตโตซึ่งตั้งอยู่ในตอนนี้คืออะไรตุรกีได้รับการควบคุมของพื้นที่ในช่วงปลายยุค 1300 ใน 1516 ผู้นำคริสตจักรเซอร์เบียเริ่มที่จะครองส่วนหนึ่งของมอนเตเนโก ในช่วงปลาย 1700 กฎของพวกเขาขยายทั่วทั้งประเทศ ในปี 1852 ผู้ปกครองมอนเตเนโกชื่อตัวเองเป็นเจ้าชาย ในปี 1878 กลุ่มผู้นำยุโรปเห็นพ้องกันว่ามอนเตเนโกเป็นประเทศเอกราชและให้มันดินแดนใหม่ที่เป็นสองเท่าขนาดของมัน เจ้าชายนิโคลัสที่ได้รับราชบัลลังก์ในปี 1860 ยังคงเป็นผู้ปกครองของมอนเตเนโก นิโคลัสที่มีชื่อตัวเองเป็นกษัตริย์ในปี 1910 ในช่วงต้นปี 1900 หลายเซอร์เบียและชนชาติสลาฟอื่น ๆ ที่อยากจะร่วมกันเป็นประเทศที่ ในปี 1918 ชาวเมืองทำกษัตริย์ให้ขึ้นบัลลังก์และอำนาจของเขา มอนเตเนโกแล้วก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรใหม่ของเซอร์เบีย, Croats (เคราะห์ AHTS) และ Slovenes (SLOH veenz) ในปี 1929, ราชอาณาจักรนี้ได้เปลี่ยนชื่อเป็นยูโกสลาเวีย ในปี 1946, มอนเตเนโกกลายเป็นหนึ่งในหกของสาธารณรัฐหรือรัฐยูโกสลาเวีย ยูโกสลาเวียยากจนขึ้นเป็นประเทศอิสระหลายในปี 1991 และปี 1992 ในเดือนเมษายนปี 1992 เซอร์เบียและมอนเตเนโกรูปแบบที่มียูโกสลาเวียใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มอนเตเนโกรมอนเตเนโกรเป็นประเทศยูโกสลาเวีย . ยูโกสลาเวียถูกสร้างขึ้นจากสองส่วนเรียกว่าสาธารณรัฐซึ่งจะค่อนข้างเหมือนรัฐในประเทศสหรัฐอเมริกา สองสาธารณรัฐเซอร์เบียและมอนเตเนโกกำลังอยู่ทางตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือของมอนเตเนโกร เวนิส ( เอ dree ที่ ilik ) ทะเลไปทางทิศตะวันตก เวนิสเป็นส่วนหนึ่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ประเทศบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา ( bahz นีและทำร้ายซูไปวีนา ) อยู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและประเทศของแอลเบเนียตั้งอยู่ทางทิศใต้ เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมอนเตเนโกรมีพอดกอรีตซา ( พอดกอร์มันซุล )ที่ดิน ภูเขาและป่าหนาครอบคลุมส่วนใหญ่ของมอนเตเนโกร พื้นที่มีความเย็นในฤดูหนาวที่หิมะตกหนัก ฤดูร้อนอันอบอุ่น ในหุบเขา แต่เย็นในภูเขา ชายฝั่งมีภูมิอากาศที่ไม่รุนแรงคน กว่าครึ่งหนึ่งของมอนเตเนโกรเป็นคนมอนเตเนโกร ซึ่งมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับประชาชนของเซอร์เบีย เหมือนชาวเซอร์เบีย ที่เรียกท่าน คนมอนเตเนโกร serbo โครเอเชีย ( ซูร์ Y shulu ) กลุ่มอื่น ๆ ในไทย รวมถึง albanians Serbs , และมุสลิม , สลาฟ . มอนเตเนโกรที่สุดอยู่ในคริสตจักรออร์ทอดอกซ์ชาวเซอร์เบียน สลาฟมุสลิมตามศาสนาของศาสนาอิสลามผลิตภัณฑ์ทรัพยากรและ มอนเตเนโกรมีแหล่งใหญ่ของถ่านหินและบางโลหะ โรงงานปูนซีเมนต์ให้อลูมิเนียม , เหล็ก , เหล็ก , กระดาษ พืชที่สําคัญที่สุดคือข้าวโพด มะกอก มันฝรั่ง ยาสูบ และข้าวสาลี เกษตรกรยังปลูกพืช เช่น มะเดื่อ องุ่น , เชอร์รี่ , ลูกพีช , ลูกแพร์ , ลูกพลัม , และเลี้ยงวัว หมู และแกะมอนเตเนโกรได้รับเงินมากจากผู้เข้าชม นักท่องเที่ยวใช้จ่ายเงินในโรงแรมร้านอาหารและสถานที่อื่น ๆ หลายคนมามอนเตเนโกรชายฝั่งกับอากาศที่อบอุ่นและหาดทรายที่สวยงาม ผู้ที่บริโภคปลาล่าและสกีเข้าชมภูเขาประวัติศาสตร์ โรมันปกครองในพื้นที่ว่า ขณะนี้มอนเตเนโกรประมาณ 2000 ปีที่ผ่านมา มีคนรู้จักเป็นสลาฟตั้งรกรากที่นั่นใน 600 . มอนเตเนโกรได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของเซอร์เบียในช่วง 1100 ของจักรวรรดิออตโตมัน ยึดในสิ่งที่ตอนนี้ตุรกีได้รับการควบคุมของพื้นที่ ในช่วง 1 เดือน ใน เซอร์เบีย คริสตจักรผู้นำเริ่มการปกครองส่วนหนึ่งของมอนเตเนโกร โดยปลายปี 1700 ของกฎขยายทั่วทั้งประเทศ ในไม้บรรทัด 1852 มอนเตเนโกรตั้งชื่อตัวเองเป็นเจ้าชาย ในปี 1878 กลุ่มผู้นำยุโรปตกลงกันว่ามอนเตเนโกรเป็นประเทศอิสระและให้แผ่นดินใหม่ที่เพิ่มขนาดของ เจ้าชายนิโคลัส ที่ได้ขึ้นครองบัลลังค์ในปี 1860 ยังคงไม้บรรทัด มอนเตเนโกร . นิโคลัส ตั้งชื่อตัวเองเป็นกษัตริย์ในค.ศ. 1910 ในช่วงต้น 1900 ของ หลายท่าน และชนชาติสลาฟอื่นๆอยากเข้าร่วมกันทั้งประเทศ ใน 1918 ชาวเมืองให้พระราชาสละบัลลังก์และอำนาจของเขา มอนเตเนโกรแล้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรใหม่ของ Serbs ชาวโครแอต ( โคร , ahts ) และสโลวีน ( sloh veenz ) 1929 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย . ใน 1946 , มอนเตเนโกเป็นหนึ่งในหกสาธารณรัฐของยูโกสลาเวีย , รัฐ , หรือ . ยูโกสลาเวียแตกออกเป็นหลายประเทศอิสระในปี 1991 และ 1992 ในเดือนเมษายน ปี 1992 , เซอร์เบียและมอนเตเนโกรรูปแบบที่ยูโกสลาเวียใหม่