JEL Classification: M14, Q52, L251.

JEL Classification: M14, Q52, L25
1. Introduction
The corporate Social Responsibility (CSR) concept is not new but has been
debated constantly since 1970s between corporations, society, and the government.
Dalina Dumitrescu, Liliana Simionescu
___________________________________________________________________
Many academicians’ and business leaders regarded the rapid movement of CSR with
preoccupation.
Milton Friedman is the most famous critic of CSR concept in his famous
article Capitalism and Freedom. The Friedman’s article on CSR published in New
York Times Magazine on September 13, 1970, is by far the most controversial and
extensively cited reference related to the matter in the last 30 years. Friedman and his
followers believe that the only socially responsibility a company has is to increase its
profits, to maximize shareholders wealth. Moreover, the author underlines that
companies are basically groups of people and that the responsibilities have only
people. The money spent on philanthropic causes or other CSR activities should be the
shareholder decision and not the companies’ stakeholders or managers. As argued by
Friedman, CSR activities decrease company wealth leading ultimately at disadvantage.
According to Friedman, corporations purpose are clear, namely: “There is one
and only one social responsibility of business—to use its resources and engage in
activities designed to increase profits so long as it stays within the rules of the game,
which is to say, engages in open and free competition without deception or fraud”. As
a result, Friedman’s statement is frequently associated with shareholder theory
(Friedman, 1970).
As opposing to Friedman view is Edward Freeman (1984). In Freeman’s book
Strategic Management: A Stakeholder Approach was popularized the stakeholder idea
from where the stakeholder theory was born. Based on stakeholder theory, managers
need to provide welfare to all those that have a “stake” in (are affect or affected by)
with the company. According to Freeman, stakeholders are the shareholders,
employees, customers, suppliers, and the communities in which the companies operate
—a collection of “big five” in Freeman terms (Barry, 2000). Therefore, the company
purpose, according to this view, regards the interests of its different stakeholders, to
meet their requirements and to serve them. Moreover, Barry (2000) refers to
companies’ mangers as morally obliged to find an appropriate balance between the
interests of the big five and those of directing the company's activities.
Companies interrelate with the environmental where they operate having
mutual benefits. The interactions between companies and societies involve a certain
degree of complexity. Companies create jobs, wealth, and innovation in the economy
where they operate. Thus, enable the prosperity in a society. Corporations pay taxes
based on their profits, make donations, and support from their resources other
nonprofit activities reflected in the wealth and well-being of the society as a whole.
Businesses are the society engines powering prosperity for the future (McWilliams and
Siegel, 2001) but in order to exist they need profits and this is achieved by the
companies’ stakeholders.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจำแนกประเภท JEL: M14, Q52, L25
1 บทนำองค์กรความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) เป็นแนวคิดที่ไม่ใหม่ แต่ได้รับการถกเถียงกันอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี1970 ระหว่างองค์กรสังคมและรัฐบาล. Dalina Dumitrescu, Liliana Simionescu ___________________________________________________________________ นักวิชาการหลายคนและผู้นำทางธุรกิจที่ได้รับการยกย่องการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของความรับผิดชอบต่อสังคมที่มีความลุ่มหลง. มิลตัน ฟรีดแมนเป็นนักวิจารณ์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของแนวคิดความรับผิดชอบต่อสังคมในการมีชื่อเสียงของเขาบทความทุนนิยมและเสรีภาพ บทความของฟรีดแมนในความรับผิดชอบต่อสังคมใหม่ที่ตีพิมพ์ในนิตยสารไทม์วันที่ 13 กันยายน 1970 คือไกลโดยที่ขัดแย้งกันมากที่สุดและการอ้างอิงอ้างอย่างกว้างขวางที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ในช่วง30 ปีที่ผ่านมา ฟรีดแมนของเขาและผู้ติดตามที่เชื่อว่าความรับผิดชอบต่อสังคมเพียง บริษัท มีคือการเพิ่มของผลกำไรที่จะเพิ่มความมั่งคั่งของผู้ถือหุ้น นอกจากนี้ผู้เขียนขีดเส้นใต้ว่าบริษัท มีพื้นกลุ่มของผู้คนและความรับผิดชอบที่มีเพียงคน เงินที่ใช้เกี่ยวกับสาเหตุการกุศลหรือกิจกรรมเพื่อสังคมอื่น ๆ ที่ควรจะเป็นการตัดสินใจของผู้ถือหุ้นและผู้มีส่วนได้เสียไม่ได้ของบริษัท หรือผู้บริหาร ในฐานะที่เป็นที่ถกเถียงกันอยู่โดย. ฟรีดแมนกิจกรรมเพื่อสังคมลดชั้นนำความมั่งคั่งของ บริษัท ในท้ายที่สุดที่เสียเปรียบตามฟรีดแมนวัตถุประสงค์บริษัท มีความชัดเจนกล่าวคือ: "มีอยู่คนหนึ่งและมีเพียงหนึ่งความรับผิดชอบต่อสังคมของธุรกิจที่จะใช้ทรัพยากรที่มีอยู่และมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มผลกำไรตราบใดที่มันอยู่ในกฎของเกมซึ่งก็คือการพูดว่ามีส่วนร่วมในการแข่งขันที่เปิดกว้างและฟรีโดยไม่ต้องหลอกลวงหรือการฉ้อโกง " เป็นผลให้คำสั่งของฟรีดแมนมักเกี่ยวข้องกับทฤษฎีของผู้ถือหุ้น(ฟรีดแมน, 1970). ในฐานะที่เป็นฝ่ายตรงข้ามไปที่มุมมองฟรีดแมนเป็นเอ็ดเวิร์ดฟรีแมน (1984) ในหนังสือของฟรีแมนบริหารเชิงกลยุทธ์: เป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียวิธีการเป็นที่นิยมความคิดของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจากการที่ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียเกิด ตามทฤษฎีของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียผู้จัดการต้องให้สวัสดิการให้กับทุกคนที่มี "เดิมพัน" ใน (จะส่งผลกระทบหรือผลกระทบจาก) กับ บริษัท ตามที่ฟรีแมนผู้มีส่วนได้เสียเป็นผู้ถือหุ้นพนักงานลูกค้าคู่ค้าและชุมชนที่ บริษัท ดำเนินการเก็บรวบรวม-a "บิ๊กห้า" ในแง่ฟรีแมน (แบร์รี่, 2000) ดังนั้น บริษัท ฯ จึงมีจุดประสงค์ตามมุมมองนี้นับถือผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันในการที่จะตอบสนองความต้องการของพวกเขาและให้บริการได้ นอกจากนี้แบร์รี่ (2000) หมายถึงmangers บริษัท เป็นศีลธรรมจำเป็นที่จะหาสมดุลระหว่างผลประโยชน์ของใหญ่ห้าและผู้กำกับของกิจกรรมของบริษัท ฯ . บริษัท ข้องกับสิ่งแวดล้อมที่พวกเขาดำเนินการมีผลประโยชน์ร่วมกัน ปฏิสัมพันธ์ระหว่าง บริษัท และสังคมที่เกี่ยวข้องกับบางระดับของความซับซ้อน บริษัท สร้างงาน, ความมั่งคั่งและนวัตกรรมในระบบเศรษฐกิจที่พวกเขาทำงาน ดังนั้นจึงช่วยให้เจริญรุ่งเรืองในสังคม บริษัท จ่ายภาษีจากกำไรของพวกเขาให้การบริจาคและการสนับสนุนจากทรัพยากรของพวกเขาอื่นๆกิจกรรมที่ไม่แสวงหากำไรสะท้อนให้เห็นในความมั่งคั่งและความเป็นอยู่ที่ดีของสังคมโดยรวม. ธุรกิจมีเครื่องมือสังคมเปิดเครื่องความเจริญรุ่งเรืองในอนาคต (McWilliams และซีเกล2001 ) แต่ในการที่จะมีชีวิตอยู่ที่พวกเขาต้องการผลกำไรและนี้คือความสำเร็จโดยผู้มีส่วนได้เสียของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.A hero comes from imagination.