When I first chanting Namobuddhaya,

When I first chanting Namobuddhaya, I feel tired. Some time, my mouth is mumbling with the sutra however, my mind has already been wandering all out and finally falls asleep. Sometimes, I even uttered out words from my dream. During chanting, the various wandering thoughts aroused, it is all about what I have been attached thorough the day. Chanting is like a mirror, reflecting of my inner thoughts which I may not even realized sometimes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉัน Namobuddhaya ในการสวดมนต์ครั้งแรก ฉันรู้สึกเบื่อ เวลา ปากของฉัน mumbling กับสุตราอย่างไรก็ตาม จิตใจของฉันมีแล้วการหลงออกทั้งหมด แล้วสุดท้าย อยู่ในโหมดสลีป บางครั้ง ฉันจะพูดออกคำจากความฝัน ระหว่างสวดมนต์ ความคิดต่าง ๆ เจอ aroused ทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่ผมได้แนบอย่างวันนั้น สวดมนต์เป็นเช่นกระจก สะท้อนให้เห็นถึงความคิดภายในของฉันที่ฉันอาจไม่ได้รับรู้บางครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่ผมสวดมนต์ Namobuddhaya ผมรู้สึกเหนื่อย บางครั้งปากของฉันจะพึมพำกับพระสูตร แต่ใจของฉันได้รับแล้วเดินออกทั้งหมดและในที่สุดก็ผล็อยหลับไป บางครั้งฉันก็พูดออกมาคำจากความฝันของฉัน ในระหว่างการสวดมนต์หลงคิดต่างๆกระตุ้นก็คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดที่แนบมาในวันนี้ สวดมนต์เป็นเหมือนกระจกสะท้อนให้เห็นถึงความคิดภายในของฉันที่ฉันอาจไม่ได้ตระหนักถึงแม้บางครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อแรกที่ผมสวด namobuddhaya ฉันรู้สึกเหนื่อย บางครั้ง ปากพึมพำกับพระสูตร แต่จิตใจของฉันแล้วเดินออกไป และก็หลับไป บางครั้ง ฉันก็พูดคำออกมาจากความฝันของฉัน ในระหว่างการสวด การต่าง ๆ มากระตุ้นความคิด , มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้รับที่แนบมากับตลอดวัน . . . เป็นเหมือนกระจกเงาสะท้อนให้เห็นถึงความคิดภายในของฉัน ซึ่งฉันอาจไม่ได้ตระหนักว่าบางครั้ง