But Lei Yu endured all these insult

But Lei Yu endured all these insults and ridicule, he continued to exercise on his own. In Lei Yu’s heart, even if he did not have the family brand, he could still become powerful. Once he was strong enough, the family would accept him once again.

Day after day of exercising, Lei Yu used up quite a fortune to hire well-known martial artists for guidance. Day after day of blood and sweat, he kept on doing his daily exercise. Lei Yu managed to forge a strong body and mind.

Eight years went by, Lei Yu had only seen his father a few times, but it was only a glimpse of his back or his shadow.

In that eight years, Lei Yu endured daily insults of being called “bastard”, “trash”, “waste of food”, but he continued to tolerate it, in attempts to show everyone and prove to himself.

As Lei Yu was reading a book inside his room, Uncle Liu stood by the doorway and said “Little Yu, you should really just leave this place, the master, he…”

“My father? What about him?” Lei Yu asked with a sudden bad feeling.

Gritting his teeth, Uncle Liu said “the master has decided to make you leave this family, he said the family shouldn’t be raising useless people, so…”

Lei Yu swallowed hard, completely speechless. Looking at Lei Yu’s face, Uncle Bo sighed, shook his head helplessly and left.

“Why? Why? Has father not seen the efforts I’ve put in these past few years? Why does he insist that I am useless? Is it really necessary to have the family brand in order to be part of the Lei family? Why?” Lei Yu forcefully shook his head, he refused to believe such a thing would happen to him today, but unfortunately this was an undeniable fact.

“Bastard! Why aren’t you leaving? What are you still here for?!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ยูไลทนดูหมิ่นและเยาะเย้ยเหล่านี้ เขายังคงออกกำลังกายด้วยตัวเขาเอง ในหัวใจเล่ยหยู แม้ว่าเขาไม่มีครอบครัวแบรนด์ เขาอาจยังคงกลายเป็นมีประสิทธิภาพ เมื่อเขาแข็งแรงพอ ครอบครัวจะยอมรับเขาอีกครั้งทุก ๆ วันของการออกกำลังกาย ยูไลใช้ค่าค่อนข้างโชคจ้างศิลปินรู้จักต่อสู้สำหรับคำแนะนำ วันหลังจากวันของเลือดและเหงื่อ เขาเก็บไว้ในการทำกายของเขา ยูไลจัดการปลอมร่างกายแข็งแรงและจิตใจแปดปีผ่านไป ยูไลเท่าเห็นพ่อของเขากี่ครั้ง แต่มันเป็นเหลือบของหลังหรือเงาของเขาเท่านั้นในปีที่แปด ยูไลทนดูหมิ่นวันการเรียก "ลูกครึ่ง" "ถังขยะ" "ขยะอาหาร" แต่เขายังคงทนมัน ในความพยายามที่จะแสดงให้ทุกคน และพิสูจน์ตัวเองยูไลคืออ่านหนังสือภายในห้องของเขา ลุงหลิวได้ประตู และกล่าวว่า "ยูน้อย คุณควรจริง ๆ เพียงแค่ปล่อยให้สถานที่แห่งนี้ ปริญญาโท,...""พ่อของฉัน สิ่งที่เกี่ยวกับเขา" ยูไลถาม ด้วยความรู้สึกไม่ดีอย่างฉับพลันGritting ฟันของเขา ลุงหลิวกล่าวว่า "หลักตัดสินใจที่ทำให้คุณออกจากครอบครัวนี้ เขากล่าวว่า ครอบครัวควรจะระดมคนไร้ประโยชน์ ดังนั้น. ... "ยูไลกลืนกินยาก พูดอย่างสมบูรณ์ มองที่ใบหน้าเล่ยหยู บ่อลุงถอนหายใจ ส่ายศีรษะซม และด้านซ้าย"ทำไม ทำไม พ่อยังไม่เห็นความพยายามที่ผมได้ใส่ในปีนี้ที่ผ่านมา เหตุที่เขาไม่ยืนยันว่า ฉันไม่มีประโยชน์ จริง ๆ จำเป็นต้องมีแบรนด์สำหรับครอบครัวเพื่อที่จะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวไล ทำไม" ยูไลประส่ายศีรษะของเขา เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่า สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นกับเขาวันนี้ แต่น่าเสียดายนี่เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้"ลูกครึ่ง ทำไมคุณไม่ออก มีอะไรคุณยังคงที่นี่!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ Lei Yu ทนด่าเหล่านี้ทั้งหมดและเยาะเย้ยเขายังคงที่จะออกกำลังกายด้วยตัวเขาเอง ในใจกลาง Lei อยู่ดีแม้ว่าเขาไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัวเขาก็ยังกลายเป็นมีประสิทธิภาพ เมื่อเขาก็แข็งแรงพอที่ครอบครัวจะยอมรับในตัวเขาอีกครั้ง.

วันหลังจากวันที่มีการออกกำลังกาย, การใช้ Lei Yu ขึ้นค่อนข้างโชคลาภในการจ้างที่รู้จักกันดีศิลปินศิลปะสำหรับคำแนะนำ วันหลังจากวันของเลือดและเหงื่อที่เขาเก็บไว้ในการทำการออกกำลังกายประจำวันของเขา Lei Yu จัดการเพื่อปลอมร่างกายแข็งแรงและจิตใจ.

แปดปีไปโดย Lei Yu ได้เห็นเพียงพ่อของเขาไม่กี่ครั้ง แต่มันก็เป็นเพียงเหลือบของหลังหรือเงาของเขาของเขา.

ในที่แปดปี Lei Yu ทนด่าทุกวัน ที่จะถูกเรียกว่า "ไอ้", "ถังขยะ", "เสียของอาหาร" แต่เขายังคงที่จะทนมันในความพยายามที่จะแสดงให้ทุกคนและพิสูจน์กับตัวเอง.

ในฐานะที่เป็น Lei Yu ได้อ่านหนังสือในห้องของเขาลุงหลิวยืนโดย ประตูและพูดว่า "ลิตเติ้ล Yu คุณควรจริงๆเพียงแค่ปล่อยให้สถานที่แห่งนี้ต้นแบบเขา ... "

"พ่อของฉัน? สิ่งที่เกี่ยวกับเขา? "Lei Yu ถามด้วยความรู้สึกที่ไม่ดีอย่างฉับพลัน.

Gritting ฟันของเขาลุงหลิวกล่าวว่า" ต้นแบบได้ตัดสินใจที่จะทำให้คุณออกจากครอบครัวนี้เขากล่าวว่าครอบครัวไม่ควรที่จะระดมคนไร้ประโยชน์ดังนั้น ... "

Lei Yu กลืนกินหนักอึ้งอย่างสมบูรณ์ มองหน้า Lei ยูลุงบ่อถอนหายใจส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และทิ้ง.

"ทำไม? ทำไม? พ่อไม่ได้เห็นความพยายามของฉันได้ใส่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเหล่านี้หรือไม่ ทำไมเขาไม่ยืนยันว่าผมไม่มีประโยชน์? มันเป็นสิ่งที่จำเป็นจริงๆที่จะมีแบรนด์ของครอบครัวเพื่อที่จะได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว Lei? ทำไม? "Lei Yu อย่างแข็งขันส่ายหัวเขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าสิ่งนั้นจะเกิดขึ้นกับเขาในวันนี้ แต่โชคร้ายนี้เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้.

" ไอ้! ทำไมคุณไม่ออก? สิ่งที่คุณยังคงอยู่ที่นี่สำหรับ ?! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่เล่ยหยูนด่าเหล่านี้ทั้งหมดและเยาะเย้ยเขายังคงที่จะออกกำลังกายด้วยตัวเอง ในหัวใจของเล่ยหยู แม้เขาจะไม่ได้มีแบรนด์ของครอบครัว เขาก็กลายเป็นที่มีประสิทธิภาพ ถ้าเขาแข็งแรงพอ ครอบครัวจะยอมรับเขาอีกครั้งวันหลังจากวันที่ออกกําลังกาย เล่ยหยู่ ขึ้นค่อนข้างโชคดีรถเช่าศิลปะศิลปินที่รู้จักกันดีสำหรับคำแนะนำ วันต่อวันของเลือดและเหงื่อ เขาออกกำลังกายประจำวันของเขา เล่ย ยู จัดการเพื่อสร้างร่างกายที่แข็งแรงและจิตใจแปดปีผ่านไป เล่ย ยู ได้เห็นแค่พ่อของเขาเพียงไม่กี่ครั้ง แต่มันก็เป็นเพียงเหลือบของหลังเขา หรือ เงาของเขาในแปดปี เล่ย ยูต้องด่าทุกวัน จะถูกเรียกว่า " บ้า " , " ขยะ " , " อาหารขยะ " แต่เขายังคงทน ในความพยายามที่จะแสดงให้ทุกคนเห็น และพิสูจน์กับตัวเองเป็นเล่ย ยู กำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องของเขา ลุงหลิวยืนอยู่ข้างประตูและกล่าวว่า " เล็ก ๆน้อย ๆยู คุณควรจะไปจากที่นี่ นายก็ . . . . . . . "" พ่อฉันเหรอ แล้วเขาล่ะ ? " เล่ย ยูถามด้วยกระทันหันรู้สึกไม่ดีแฮะขบฟันของเขา ลุงหลิวกล่าวว่า " ท่านได้ตัดสินใจที่จะทำให้คุณทิ้งครอบครัว เขาบอกว่า ครอบครัวไม่ควรเลี้ยงคนไร้ประโยชน์ ดังนั้น . . . . . . . "เล่ย ยู กลืนลำบาก เลยพูดไม่ออก มองหน้าของเล่ย ยู อาโบถอนหายใจส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และจากไป" ทำไม ? ทำไม ? พ่อไม่เคยเห็นความพยายามที่ฉันได้ใส่ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา ทำไมเขายืนกรานว่าฉันไร้ประโยชน์ ? มันจำเป็นด้วยหรือที่ต้องมีแบรนด์ในครอบครัวเพื่อที่จะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเล่ย ? ทำไม ? " เล่ยหยูบังคับส่ายหัว เขาไม่เชื่อว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเขาในวันนี้ แต่นี้คือความเป็นจริงที่ปฏิเสธไม่ได้" ไอ้สารเลว ! ทำไมคุณยังไม่ไปอีก ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ ? ! "