The North American annual wild sunf

The North American annual wild sunflowers (Helianthus spp.) are emerging as a model system for adaptation and speciation genomics research . Given their well characterized evolutionary and ecological history and more recently, their genomes, sunflowers are ideal for testing predictions about the roles of gene flow, the timing of divergence, and the role of gene expression divergence in the maintenance of a plant species’ unique genome. The present study focuses on three closely related species: Helianthus annuus, H. debilis and H. petiolaris, which have diverged from one another less than two million years ago . Helianthus annuus is widespread throughout much of the central and western United States. In southern Texas, morphologically distinct populations of H. annuus are described by Heiser as an endemic subspecies (H. annuus texanus), yet these are fully interfertile with other populations of H. annuus. Populations of H. annuus, including those of ssp. texanus, are karyotypically divergent from H. debilis and H. petiolaris and have strong post-zygotic barriers that reduce, but do not eliminate, gene flowbetween them [18,19,20]. The three species also appear to have different ecological requirements, with H. annuus found mostly on moist, clay-based soils, whereas H. debilis and H. petiolaris are restricted to drier, sandy soils

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอเมริกาเหนือประจำปีป่าทานตะวัน (Helianthus โอ) เกิดขึ้นใหม่เป็นระบบรูปแบบการปรับตัวและการเกิดสปีชีส์ใหม่ genomics วิจัย ให้ประวัติวิวัฒนาการ และระบบนิเวศของ characterized ดี และเมื่อเร็ว ๆ นี้ genomes ของพวกเขา ทานตะวันเหมาะสำหรับทดสอบการคาดคะเนเกี่ยวกับบทบาทของยีนลำดับ ช่วงเวลาของการ divergence และบทบาทของยีนนิพจน์ divergence ในการบำรุงรักษาของชนิดพืชเฉพาะกลุ่ม การศึกษาปัจจุบันเน้นสามสปีชีส์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด: Helianthus annuus, H. debilis และ H. petiolaris ซึ่งมี diverged กันน้อยกว่า 2 ล้านปีที่ผ่านมา Helianthus annuus มีแพร่หลายทั่วภาคกลาง และตะวันตกสหรัฐอเมริกามาก ในเท็กซัสตอนใต้ ประชากร morphologically หมดของ H. annuus อธิบาย โดย Heiser เป็นชนิดย่อยที่ยุง (H. annuus texanus), ยังมีเต็ม interfertile อื่น ๆ ประชากร H. annuus ประชากรของ H. annuus รวมทั้ง ssp. texanus มีขันติธรรม karyotypically H. debilis และ H. petiolaris และอุปสรรค zygotic หลังแข็งที่ลด แต่ไม่ กำจัด ยีน flowbetween พวกเขา [18,19,20] พันธุ์สามยังจะ มีความต้องการระบบนิเวศแตกต่างกัน H. annuus พบส่วนใหญ่ในชุ่มชื่น ใช้ดินดินเนื้อปูน ในขณะที่ H. debilis และ H. petiolaris เป็นดินเนื้อปูนแห้ง ทรายจำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อเมริกาเหนือทานตะวันป่าประจำปี (Helianthus spp.) ที่เกิดขึ้นใหม่เป็นระบบรูปแบบการปรับตัวและการ speciation วิจัยจีโนม ได้รับการวิวัฒนาการโดดเด่นของพวกเขาเป็นอย่างดีและประวัติศาสตร์ของระบบนิเวศและอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้จีโนมของพวกเขาทานตะวันเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการคาดการณ์การทดสอบเกี่ยวกับบทบาทของการไหลของยีนระยะเวลาของความแตกต่างและบทบาทของความแตกต่างการแสดงออกของยีนในการบำรุงรักษาพันธุ์พืช 'จีโนมที่ไม่ซ้ำกัน . การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่สามชนิดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด: ทานตะวัน, เอชเอชและ debilis petiolaris ซึ่งต้องแยกออกจากคนอื่นน้อยกว่าสองล้านปีมาแล้ว ทานตะวันเป็นที่แพร่หลายไปทั่วมากของภาคกลางและตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ทางตอนใต้ของเท็กซัสมีประชากรที่แตกต่างของสัณฐานวิทยาของเอช annuus อธิบายไว้โดย Heiser เป็นถิ่นย่อย (เอช annuus texanus) แต่เหล่านี้เป็นอย่าง interfertile ที่มีประชากรอื่น ๆ ของเอช annuus ประชากรของเอช annuus รวมทั้งพวกเอสเอส texanus เป็น karyotypically แตกต่างจากเอชเอชและ debilis petiolaris และมีอุปสรรคในการโพสต์ Zygotic ที่แข็งแกร่งที่ลด แต่ไม่กำจัดยีน flowbetween พวกเขา [18,19,20] สามชนิดนอกจากนี้ยังปรากฏว่ามีความต้องการที่แตกต่างกันในระบบนิเวศที่มีเอช annuus พบส่วนใหญ่ในที่ชื้นดินเหนียวที่ใช้ในขณะที่เอชเอชและ debilis petiolaris ถูก จำกัด ให้แห้งดินทราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อเมริกาเหนือ ประจําปีป่าดอกทานตะวันต่อ spp . ) จะเกิดใหม่เป็นแบบระบบการปรับตัวและชนิดในการวิจัย ให้ของลักษณะวิวัฒนาการประวัติศาสตร์และนิเวศวิทยาและมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ , จีโนม , ดอกทานตะวันเหมาะสำหรับการทดสอบการคาดการณ์เกี่ยวกับบทบาทของยีนโฟลว์ , ระยะเวลาของ divergenceและบทบาทของความแตกต่างในการแสดงออกของยีนรักษาพืชชนิดเฉพาะจีโนม . การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นที่สามที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดชนิด : Annuus H และ H . , เดือนทั้ง petiolaris ซึ่งได้แยกออกจากกันไม่ถึงสองล้านปีมาแล้ว Annuus เป็นที่แพร่หลายทั่วมากของภาคกลางและตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ในภาคใต้ของเท็กซัสแตกต่างจากประชากรของ H . annuus อธิบายได้จากลิฟท์เป็นสายพันธุ์เฉพาะถิ่น ( H . annuus texanus ) ยัง เหล่านี้จะเต็ม interfertile กับประชากรอื่น ๆ . annuus . ประชากรของ H . annuus , รวมทั้ง ssp . texanus , karyotypically อเนกจาก H และ H . เดือนทั้ง petiolaris และมีแรงโพสต์เป็นต้นอุปสรรคที่ลดได้ แต่อย่า กําจัดยีน flowbetween พวกเขา [ 18,19,20 ] สามชนิดนอกจากนี้ยังปรากฏมีความต้องการทางนิเวศวิทยาที่แตกต่างกันกับ annuus พบส่วนใหญ่ในที่ชุ่มชื้น ดินจากดิน ส่วน H และ H . petiolaris เดือนทั้งจะต้องแห้ง ดินทราย