ผลการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงชนิดคำ หน้าที่ และความหมายพบ 4 ลักษณะ ได้แก่ 1) เป็นคำนาม และคำคุณศัพท์ที่มีหน้าที่บ่งชี้ความไม่ชี้เฉพาะที่มีความหมาย “มีและไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่ไม่มีความชี้เฉพาะ” โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง 2) จากคำคุณศัพท์ และคำนามที่ทำหน้าที่บ่งชี้ความไม่ชี้เฉพาะที่มีความหมาย “มีหรือไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่ไม่มีความชี้เฉพาะ เป็นบ่งชี้การถาม ที่มีความหมาย “ไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่มีความชี้เฉพาะ 3) จากคำคุณศัพท์ และคำนามที่ทำหน้าที่บ่งชี้ความไม่ชี้เฉพาะที่มีความหมาย “มีหรือไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่ไม่มีความชี้เฉพาะ เป็นบ่งชี้การถาม ที่มีความหมาย “ไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่มีความชี้เฉพาะ และเป็นคำบ่งชี้สัมพันธสาร ที่มีความหมายแสดงเหตุและผล และความขัดแย้ง และ 4) จากคำคุณศัพท์ และคำนามที่ทำหน้าที่บ่งชี้ความไม่ชี้เฉพาะที่มีความหมาย “มีหรือไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่ไม่มีความชี้เฉพาะ เป็นบ่งชี้การถาม ที่มีความหมาย “ไม่มีความเฉพาะเจาะจง แต่มีความชี้เฉพาะ และเป็นคำวิเศษณ์ที่ทำหน้าที่บ่งชี้สัมพันธสาร ที่มีความหมายแสดงเหตุและผล และความขัดแย้ง และเป็นคำอนุภาค ที่ทำหน้าที่บ่งชี้ชุดสำคัญของประโยค และเป็นคำที่มีหน้าที่แสดงการทักทาย