Beckett, Peternelj-Taylor, and John

Beckett, Peternelj-Taylor, and Johnson (2003)described the results of incarceration as aging inplace and engaging in low levels of self-care, bothof which increase the likelihood that paroleeswill return to the community with serioushealth problems. Returnees (recently releasedinmates) generally do not consult regularly witha health care provider (Parrish, 2003). Such neglect of health has significant personal and societal impacts, the latter partly due to the rising health care costs associated with aging and chronic disease in this vulnerable population(Formby & Abel, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบ็คเค็ทท์ Peternelj Taylor และ Johnson (2003) อธิบายผลของการกักขัง ตามอายุดั้งเดิมและเสน่ห์ในระดับต่ำสุดของสุขภาพ bothof ซึ่งเพิ่มโอกาสที่ paroleeswill กลับไปยังชุมชนที่มีปัญหา serioushealth Returnees (ล่าสุด releasedinmates) โดยทั่วไปไม่ปรึกษาเป็นประจำกับผู้ดูแลสุขภาพ (Parrish, 2003) เช่นละเลยสุขภาพมี significant ส่วนบุคคล และข้อมูลผลกระทบ หลังส่วนหนึ่งเนื่องจากต้นทุนสุขภาพเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับโรคเรื้อรัง และการกำหนดอายุในประชากรนี้มีความเสี่ยง (Formby & Abel, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Beckett, Peternelj-เทย์เลอร์และจอห์นสัน (2003) อธิบายผลของการจำคุกเป็นอายุ inplace และมีส่วนร่วมในระดับต่ำของการดูแลตนเอง bothof ซึ่งเพิ่มโอกาสที่ paroleeswill กลับไปที่ชุมชนที่มีปัญหา serioushealth returnees (เมื่อเร็ว ๆ นี้ releasedinmates) โดยทั่วไปจะไม่ปรึกษาประจำ witha ให้บริการดูแลสุขภาพ (พาร์ริช, 2003) การละเลยดังกล่าวมีผลกระทบต่อสุขภาพส่วนบุคคลและสังคมอย่างมีนัยสำคัญหลังส่วนหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับความชราและโรคเรื้อรังในประชากรที่เปราะบางนี้ (บูรณและอาเบล, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบคเคท peternelj เทย์เลอร์ และ จอห์นสัน ( 2003 ) อธิบายผลของการจำคุก เช่น อายุ ในด้านการจัดจำหน่ายและการมีส่วนร่วมในระดับต่ำของตนเอง bothof ซึ่งเพิ่มโอกาสที่ paroleeswill กลับไปที่ชุมชนที่มีปัญหา serioushealth . ที่กลับมา ( เพิ่ง releasedinmates ) โดยทั่วไปจะไม่ปรึกษาผู้ให้บริการดูแลสุขภาพอยู่เสมอๆ ( ริช , 2003 )ละเลย เช่น สุขภาพ มี signi จึงไม่สามารถผลกระทบส่วนบุคคลและสังคม ซึ่งส่วนหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในการดูแลสุขภาพค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับอายุและโรคเรื้อรังในประชากรเสี่ยง ( สมบูรณ&อาเบล , 1997 )