“um… yeah, that’s right. Thanks. As

“um… yeah, that’s right. Thanks. As expected, if it’s only on the outside then the fact that I’m just acting politely can be seen through, huh.” (He stops using formal language from here on)

“You’re human, so don’t think of absurd things. We are god. Noticing is a given”

“You’re Etiquette Level is 7. That’s really amazing. Even amongst the nobles and the royal family, there isn’t someone with a Lv 7”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อึม...ใช่ ที่เหมาะสม ขอบคุณ ตามที่คาดไว้ ถ้าเป็นด้านนอกเท่านั้น แล้วความจริงที่ว่าฉันเป็นเพียงทำหน้าที่สุภาพสามารถเห็นผ่าน ฮะ" (เขาหยุดใช้ภาษาเป็นทางการจากที่นี่)"คุณมนุษย์ ดังนั้นอย่าคิดว่า สิ่งที่ไร้สาระ เราเป็นพระเจ้า ซักถามเป็นการกำหนด ""คุณมารยาทระดับมี 7 ก็น่าทึ่งจริง ๆ แม้ท่ามกลางพระบรมวงศานุวงศ์และขุนนาง ไม่มีบุคคลที่ มี Lv 7"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อืม ... ใช่ที่เหมาะสม ขอบคุณ เป็นที่คาดหวังจะเป็นเพียงด้านนอกแล้วความจริงที่ว่าฉันแค่ทำหน้าที่อย่างสุภาพสามารถมองเห็นผ่านฮะ. "(เขาหยุดการใช้ภาษาอย่างเป็นทางการจากที่นี่)" คุณมนุษย์จึงไม่คิดว่าไร้สาระ สิ่งที่ เรามีพระเจ้า สังเกตเห็นจะได้รับ "" คุณมารยาทเป็นระดับ 7 ที่น่าทึ่งจริงๆ แม้ในหมู่ขุนนางและพระราชวงศ์ที่มีอยู่ไม่คนที่มีเลเวล 7 "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อืม . . . . . . . ใช่แล้ว ขอบคุณ อย่างที่คาดไว้ แต่ถ้ามันอยู่ด้านนอก ความจริงแล้วผมแค่ทำตัวสุภาพสามารถมองเห็นผ่าน เฮ้อ . . . " เขาหยุดการใช้ภาษาสุภาพนะ )

" ท่านเป็นมนุษย์ ดังนั้นไม่ต้องคิดเรื่องไร้สาระ เราเป็นพระเจ้า สังเกตคือ ให้ "

" คุณมารยาท เป็นระดับ 7 สุดยอดจริงๆ แม้ในหมู่ขุนนางและพระราชวงศ์ไม่มีคนที่มีเลเวล 7 ”