Most of the authors who adopted a r

Most of the authors who adopted a resource-based view of IT contribution to firm
performance focused on the relationships between IT resources themselves and business
performance. Some researchers have argued that a limitation of this view is that “it
assumes that resources are always applied to their best uses, saying little about how this
is done” (Melville et al., 2004). For instance, Clemons and Row (1991) argue that
“benefits resulting from an innovative application of information technology can be
more readily defended if the system exploits unique resources of the firm” (p.289).
This argument, referred to as the strategic necessity hypothesis, was supported by
Powell and Dent-Micallef (1997) who found that IT resources alone do not provide
competitive advantages; rather, firms can gain competitive advantage by leveraging
complementarity between business and human resources. The same argument was
espoused by Ravichandran and Lertwongsatien (2002) who found support for the
relationship between IS support for core competencies and firm performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ของผู้ที่นำทรัพยากรตามมุมมองของมันผันแปรไปของบริษัทประสิทธิภาพการทำงานเน้นความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากรธุรกิจและตัวเองประสิทธิภาพของ นักวิจัยบางได้โต้เถียงว่า ข้อจำกัดของมุมมองนี้ที่มัน"สันนิษฐานว่า มีใช้ทรัพยากรกับการใช้ดี พูดเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีเสมอนี้เสร็จ" (Melville et al., 2004) โต้เถียงที่เช่น Clemons และแถว (1991)"ผลประโยชน์ที่เกิดจากโปรแกรมประยุกต์ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ของเทคโนโลยีสารสนเทศสามารถขึ้นพร้อมปกป้องถ้าระบบนำทรัพยากรเฉพาะของบริษัท" (p.289)อาร์กิวเมนต์นี้ เรียกว่าทฤษฏีความจำเป็นทางยุทธศาสตร์ ได้รับการสนับสนุนโดยพาวเวลและเด็นท์-Micallef (1997) ที่พบว่า ทรัพยากรเพียงอย่างเดียวยังไม่มีเปรียบในการแข่งขัน ค่อนข้าง บริษัทสามารถได้รับประโยชน์จากการแข่งขัน โดยใช้complementarity ระหว่างธุรกิจและทรัพยากรมนุษย์ อาร์กิวเมนต์เดียวกันได้espoused โดย Ravichandran และ Lertwongsatien (2002) ที่พบสนับสนุนการความสัมพันธ์ระหว่าง IS สนับสนุนหลักความสามารถและประสิทธิภาพของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของผู้เขียนที่นำมุมมองของทรัพยากรที่ใช้ในการมีส่วนร่วมกับ บริษัท ไอที
ประสิทธิภาพมุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากรไอทีและธุรกิจของตัวเอง
ผลการดำเนินงาน นักวิจัยบางคนแย้งว่าข้อ จำกัด ของมุมมองนี้เป็นว่า "มัน
สันนิษฐานว่าทรัพยากรที่ถูกนำมาใช้เสมอเพื่อการใช้งานที่ดีที่สุดของพวกเขาว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับวิธีการนี้
จะทำ "(เมลวิลล์ et al., 2004) ยกตัวอย่างเช่นเคลมอนส์และแถว (1991) ยืนยันว่า
"ผลประโยชน์ที่เกิดจากการประยุกต์ใช้นวัตกรรมของเทคโนโลยีสารสนเทศที่สามารถ
ได้รับการปกป้องมากขึ้นอย่างรวดเร็วถ้าระบบใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่ไม่ซ้ำกันของ บริษัท "(p.289).
เรื่องนี้เรียกว่ายุทธศาสตร์ สมมติฐานที่จำเป็นได้รับการสนับสนุนจาก
พาวเวลและบุ๋ม-Micallef (1997) ที่พบว่าทรัพยากรไอทีเพียงอย่างเดียวไม่ได้ให้
เปรียบในการแข่งขัน; แต่ บริษัท สามารถได้รับประโยชน์จากการแข่งขันโดยใช้ประโยชน์จาก
complementarity ระหว่างธุรกิจและทรัพยากรมนุษย์ อาร์กิวเมนต์เดียวกัน
ดำเนินการโดย Ravichandran และ Lertwongsatien (2002) ที่พบว่าการสนับสนุนสำหรับ
ความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนสำหรับสมรรถนะหลักและประสิทธิภาพการทำงานของ บริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ของผู้ใช้มุมมองทรัพยากรมันสนับสนุนผลการดำเนินงาน
เน้นความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากรตัวเอง และประสิทธิภาพทางธุรกิจ

นักวิจัยบางคนแย้งว่าเป็นข้อจำกัดของมุมมองนี้ว่า " มัน
ถือว่าทรัพยากรมักจะใช้ประโยชน์ที่ดีที่สุดของพวกเขา พูดเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีนี้
เสร็จแล้ว " ( เมลวิลล์ et al . , 2004 ) สำหรับอินสแตนซ์คลีมและแถว ( 1991 ) ยืนยันว่า
" ผลประโยชน์ที่เกิดจากนวัตกรรมการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศสามารถ
เพิ่มเติมพร้อมป้องกันตัวหากระบบใช้เฉพาะทรัพยากรของบริษัท " ( p.289 ) .
อาร์กิวเมนต์นี้เรียกว่าสมมติฐานความจำเป็นเชิงกลยุทธ์ , ได้รับการสนับสนุนโดย
เพาเวลล์และบุ๋ม micallef ( 1997 ) ที่พบว่า มันทรัพยากรคนเดียวไม่ให้
ข้อดี แข่งขันแต่ บริษัท สามารถเพิ่มความได้เปรียบในการแข่งขัน โดย leveraging
ข้อมูลระหว่างธุรกิจและทรัพยากรมนุษย์ อาร์กิวเมนต์เดียวกัน
espoused โดย ravichandran และ lertwongsatien ( 2545 ) ที่พบการสนับสนุนสำหรับ
ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะหลักและสมรรถนะคือการสนับสนุนสำหรับ บริษัท .