ResultsThe preliminary comparison o

Results
The preliminary comparison of data from Japan and Korea revealed some betweensample
differences. The Korean sample scored slightly higher on average (by approximately
a quarter of a standard deviation) on each of the TOEIC measures than did the
Japanese sample. Korean test takers were also slightly less variable on each measure.
With respect to the self-assessments, Korean test takers also rated themselves slightly
higher on average on each assessment than did Japanese test takers. These differences
were roughly commensurate in size, and consistent in direction, with the differences
between TOEIC scores for the two samples.
More importantly, the intercorrelations among the independent variables in our
regression analyses (i.e., scores from the four TOEIC tests) were very similar for the two
samples, ranging from .52 to .73 for the Korean sample (median r = .60) and from .58 to
.74 for the Japanese sample (median r = .62). The correlation between each TOEIC score
and the corresponding self-assessment for its domain was slightly higher in each case for
the Japanese sample than for the Korean sample. As a result, pooling the samples resulted
in correlations for the combined sample that were approximately midway between those
of the separate country samples. Thus, this preliminary analysis did not, we believe,
reveal any between-sample differences that were substantial enough to contra-indicate
pooling the data.
Each of the four six-item self-assessments proved to be highly reliable. Cronbach’s
alpha internal consistency estimates were in the mid .90s. Internal consistency reliability
estimates in the low .90s have been reported elsewhere for the TOEIC Reading and
Listening tests, and test–retest correlations in the low to mid .80s have been reported for
the TOEIC Speaking and Writing measures (Liao, Qu, & Morgan, 2010).
Table 1 shows the intercorrelations among TOEIC test scores and test takers’ selfassessments
in each domain. Each column in the table shows the correlations of a particular
TOEIC test score with each of the four self-assessment measures. The correlations
on the diagonal, mostly in the .40s, indicate significant moderate prediction of selfassessments
from corresponding TOEIC scores. The off-diagonal correlations are nearly
as strong, suggesting little discrimination among either the self-assessments and/or the
TOEIC measures. Thus, these zero-order correlations suggest relatively weak, if any,
discriminant validity for any of the TOEIC measures, at least for the self-assessment
criteria that we have used. This is especially noticeable for the TOEIC Writing measure,
which is the least reliable of the four measures.
Table 1 also contains the means and standard deviations of TOEIC scores for the
study sample. We note that the sample is substantially more proficient with respect to
Listening and Reading scores (M= 423 and 373) than is the corresponding worldwide
sample (M=312 and 257) (www.ets.org/s/toeic/pdf/2012_ww_data_report_unlweb.pdf).
The range of proficiency in the study sample is also more restricted (SD = 63 and 78)
than in the worldwide sample (SD = 97 and 104). Thus, the correlations for our sample
can be expected to be lower than those in the general TOEIC population. Although no

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์การเปรียบเทียบข้อมูลจากญี่ปุ่นและเกาหลีเบื้องต้นเปิดเผย betweensample บางความแตกต่าง ตัวอย่างที่เกาหลีทำประตูสูงขึ้นเล็กน้อยโดยเฉลี่ย (โดยประมาณหนึ่งในสี่ของค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน) ของ TOEIC ในแต่ละมาตรการกว่าตัวอย่างที่ญี่ปุ่น การทดสอบภาษาเกาหลีก็ผันแปรเล็กน้อยในแต่ละวัดเกี่ยวกับการประเมินผลตนเอง การทดสอบเกาหลีคะแนนตัวเองเล็กน้อยสูงขึ้นเฉลี่ยในแต่ละการประเมินกว่าญี่ปุ่นทดสอบได้ ความแตกต่างเหล่านี้มีประมาณสอดในขนาด และมีทิศทาง ความแตกต่างระหว่างคะแนน TOEIC ตัวอย่างสองสำคัญ intercorrelations ระหว่างตัวแปรอิสระในของเราการวิเคราะห์การถดถอย (เช่น คะแนนจากการทดสอบ TOEIC สี่) คล้ายที่สองตั้งแต่.52 ถึง.73 สำหรับตัวอย่างเกาหลี ตัวอย่าง (ค่าเฉลี่ย r =.60) และ จาก.58 เพื่อสำหรับตัวอย่างญี่ปุ่น.74 (ค่าเฉลี่ย r =.62). ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนน TOEIC แต่ละและสูงขึ้นเล็กน้อยในแต่ละกรณีสำหรับประเมินตนเองที่สอดคล้องกันสำหรับโดเมนของตัวอย่างญี่ปุ่นกว่าสำหรับตัวอย่างเกาหลี เป็นผล ร่วมกันตัวอย่างผลในความสัมพันธ์สำหรับตัวอย่างรวม ที่ได้ประมาณกึ่งกลางระหว่างผู้ตัวอย่างประเทศที่แยกต่างหาก ดังนั้น การวิเคราะห์เบื้องต้นนี้ไม่ พวกเราเผยให้เห็นความแตกต่างระหว่างตัวอย่างที่พบในการตรงกันข้าม-ระบุรวมข้อมูลการประเมินผลตนเองสินค้าหกสี่พิสูจน์ให้น่าเชื่อถือสูง ของ Cronbachการประเมินความสอดคล้องภายในอัลฟาอยู่ใน.90s กลางเดือน ความสอดคล้องภายในความน่าเชื่อถือมีการรายงานประเมินค่าใน.90s ต่ำอื่น ๆ สำหรับการอ่าน TOEIC และมีการรายงานการทดสอบฟัง และการทดสอบ – retest สัมพันธ์ในต่ำถึงกลาง.80s สำหรับTOEIC พูด และการเขียนมาตรการ (เหลียว Qu และ มอร์แกน 2010)ตารางที่ 1 แสดง intercorrelations ใน TOEIC คะแนนสอบ และทดสอบของผู้ selfassessmentsในแต่ละโดเมน แต่ละคอลัมน์ในตารางแสดงความสัมพันธ์ของเฉพาะคะแนนสอบ TOEIC แต่ละมาตรการประเมินตนเอง 4 ความสัมพันธ์ที่ในแนวทแยง ส่วนใหญ่ใน.40s บ่งชี้สำคัญปานกลางทำนายของ selfassessmentsจากคะแนน TOEIC ที่สอดคล้องกัน มีความสัมพันธ์ออกแนวทะแยงเกือบเป็นที่แข็งแกร่ง การแนะนำเลือกปฏิบัติน้อยในหมู่ใดการประเมินผลตนเองและ/หรือมาตรการที่ TOEIC ดังนั้น ความสัมพันธ์เหล่านี้สั่งศูนย์แนะนำค่อนข้างอ่อนแอ ถ้ามีมีผลบังคับใช้ discriminant ของ TOEIC การวัด น้อยสำหรับการประเมินตนเองเกณฑ์ที่เราได้ใช้ นี่คือ noticeable โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวัดเขียน TOEICซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเชื่อถืออย่างน้อยมาตรการ 4ตารางที่ 1 ประกอบด้วยและความเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนสอบ TOEIC สำหรับการศึกษาตัวอย่าง เราทราบว่า ตัวอย่างความเชี่ยวชาญมากขึ้นการการฟัง และการอ่านคะแนน (M = 423 และ 373) กว่าจะสอดคล้องกันทั่วโลกตัวอย่าง (M = 312 และ 257) (www.ets.org/s/toeic/pdf/2012_ww_data_report_unlweb.pdf)ยังเป็นช่วงของความสามารถในการศึกษาตัวอย่างจำกัดมากขึ้น (SD = 63 และ 78)กว่าในตัวอย่างทั่วโลก (SD = 97 และ 104) ดังนั้น ความสัมพันธ์สำหรับตัวอย่างของเราสามารถคาดว่าจะต่ำกว่าในประชากรทั่วไปสอบ TOEIC แม้ว่าจะไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์
การเปรียบเทียบเบื้องต้นของข้อมูลจากประเทศญี่ปุ่นและเกาหลีเปิดเผย betweensample บางส่วน
ที่แตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างที่เกาหลีได้คะแนนสูงขึ้นเล็กน้อยโดยเฉลี่ย (โดยประมาณ
หนึ่งในสี่ของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) ในแต่ละมาตรการ TOEIC กว่าทำ
ตัวอย่างญี่ปุ่น ผู้สอบภาษาเกาหลีก็มีน้อยตัวแปรในแต่ละวัด.
ที่เกี่ยวกับการประเมินตนเอง, ผู้สอบเกาหลียังจัดอันดับตัวเองเล็กน้อย
ที่สูงขึ้นโดยเฉลี่ยในแต่ละประเมินกว่าผู้สอบญี่ปุ่น ความแตกต่างเหล่านี้
มีประมาณสมน้ำสมเนื้อในขนาดและสอดคล้องไปในทิศทางที่มีความแตกต่าง
ระหว่างคะแนนสอบ TOEIC สำหรับสองตัวอย่าง.
สำคัญกว่า intercorrelations หมู่ตัวแปรอิสระในของเรา
วิเคราะห์การถดถอย (เช่นคะแนนจากสี่ทดสอบ TOEIC) มีความคล้ายคลึงกันมาก สำหรับสอง
ตัวอย่างตั้งแต่ 0.52-0.73 สำหรับตัวอย่างเกาหลี (R เฉลี่ย = 0.60) และที่จะ .58 จาก
.74 สำหรับตัวอย่างญี่ปุ่น (R เฉลี่ย = 0.62) ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละคะแนนสอบ TOEIC
และการประเมินตนเองที่สอดคล้องกันสำหรับประสิทธิภาพสูงขึ้นเล็กน้อยเมื่อในแต่ละกรณีสำหรับ
ตัวอย่างญี่ปุ่นกว่าตัวอย่างเกาหลี เป็นผลให้ร่วมกันตัวอย่างที่เกิด
ขึ้นในความสัมพันธ์สำหรับตัวอย่างรวมที่ประมาณกึ่งกลางระหว่างบรรดา
ของที่แยกต่างหากตัวอย่างประเทศ ดังนั้นการวิเคราะห์เบื้องต้นนี้ไม่ได้เราเชื่อว่า
เปิดเผยใด ๆ ความแตกต่างระหว่างตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมพอที่จะตรงกันข้ามระบุ
ร่วมกันข้อมูล.
แต่ละแห่งที่สี่หกรายการประเมินตนเองพิสูจน์ให้เห็นว่ามีความน่าเชื่อถือสูง ครอนบาคของ
อัลฟาประมาณการความสอดคล้องภายในอยู่ใน .90s กลาง ภายในความน่าเชื่อถือสอดคล้อง
ประมาณการใน .90s ต่ำได้รับการรายงานอื่น ๆ สำหรับการสอบ TOEIC การอ่านและการ
ทดสอบการฟังและการทดสอบความสัมพันธ์ซ้ำในระดับต่ำถึงกลาง .80s ได้รับการรายงานสำหรับ
TOEIC พูดและมาตรการการเขียน (เหลียว Qu, และมอร์แกน 2010).
ตารางที่ 1 แสดง intercorrelations หมู่คะแนนสอบ TOEIC และการทดสอบ selfassessments ผู้รับฯ
ในแต่ละโดเมน คอลัมน์ในตารางแต่ละแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
คะแนนสอบ TOEIC กับแต่ละสี่มาตรการการประเมินตนเอง ความสัมพันธ์
ในแนวทแยงส่วนใหญ่ใน .40s ที่บ่งชี้ถึงการคาดการณ์ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญของ selfassessments
จากคะแนนสอบ TOEIC ที่สอดคล้องกัน ความสัมพันธ์นอกเส้นทแยงมุมเกือบ
เป็นที่แข็งแกร่งแนะนำการเลือกปฏิบัติในหมู่เล็ก ๆ น้อย ๆ ทั้งการประเมินตนเองและ / หรือ
มาตรการ TOEIC ดังนั้นเหล่านี้ความสัมพันธ์เป็นศูนย์เพื่อแนะนำที่ค่อนข้างอ่อนแอถ้ามี
ความถูกต้องจำแนกใด ๆ ของมาตรการ TOEIC อย่างน้อยสำหรับการประเมินตนเอง
ตามเกณฑ์ที่เราได้นำมาใช้ นี้เป็นที่เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวัดเขียน TOEIC,
ซึ่งเป็นที่น่าเชื่อถือน้อยที่สุดของสี่มาตรการ.
ตารางที่ 1 นอกจากนี้ยังมีวิธีการและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนสอบ TOEIC สำหรับ
กลุ่มตัวอย่าง เราทราบว่ากลุ่มตัวอย่างเป็นอย่างมากความเชี่ยวชาญมากขึ้นเกี่ยวกับการ
ฟังและการอ่านคะแนน (M = 423 และ 373) กว่าที่สอดคล้องกันทั่วโลก
ตัวอย่าง (M = 312 และ 257) (www.ets.org/s/toeic/pdf/2012_ww_data_report_unlweb .pdf).
ช่วงของความสามารถในการศึกษากลุ่มตัวอย่างยังถูก จำกัด มากขึ้น (SD = 63 และ 78)
กว่าในกลุ่มตัวอย่างทั่วโลก (SD = 97 และ 104) ดังนั้นความสัมพันธ์สำหรับตัวอย่างของเรา
สามารถคาดว่าจะต่ำกว่าผู้ที่อยู่ในประชากรทั่วไป TOEIC แม้ว่าจะไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์การเปรียบเทียบเบื้องต้นของข้อมูลจากญี่ปุ่น และเกาหลี พบบาง betweensampleความแตกต่าง ตัวอย่างเกาหลีคะแนนเพิ่มขึ้นเฉลี่ย ( โดยประมาณไตรมาสของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ) ในแต่ละมาตรการ TOEIC มากกว่าทำตัวอย่างของญี่ปุ่น สอบเกาหลียังตัวแปรเล็กน้อยน้อยในแต่ละวัดด้วยความเคารพในตนเอง การประเมินผลสอบภาษาเกาหลียังคะแนนตัวเองเล็กน้อยสูงกว่าค่าเฉลี่ยในแต่ละประเมินสูงกว่าผู้สอบภาษาญี่ปุ่น ความแตกต่างเหล่านี้ก็ประมาณที่เหมาะสมในขนาดและสอดคล้องไปในทิศทางที่มีความแตกต่างระหว่างคะแนน TOEIC สำหรับสองตัวอย่างที่สำคัญ มีค่าอยู่ระหว่างตัวแปรอิสระของเราการวิเคราะห์การถดถอย ( คือคะแนนที่ได้จากการทดสอบ TOEIC 4 ) กันมากสำหรับทั้งสองตัวอย่าง ตั้งแต่ . 52 . 73 สำหรับตัวอย่างเกาหลี ( median = . 60 ) และจาก . 5874 สำหรับตัวอย่างของญี่ปุ่น ( median = . 62 ) ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนน TOEIC แต่ละและการประเมินตนเองที่สอดคล้องกันสำหรับโดเมนมันสูงขึ้นเล็กน้อยในแต่ละกรณีตัวอย่างสำหรับตัวอย่างที่ญี่ปุ่นมากกว่าเกาหลี ผล การ ตัวอย่าง ส่งผลให้ในความสัมพันธ์กับจำนวนรวมที่ประมาณกึ่งกลางระหว่างเหล่านั้นตัวอย่างของประเทศที่แยกต่างหาก ดังนั้น การวิเคราะห์เบื้องต้นนี้ไม่ได้ เราเชื่อเปิดเผยใด ๆระหว่างตัวอย่างความแตกต่างที่มากเพียงพอที่จะต้าน ระบุการใช้ข้อมูลแต่ละสี่หกรายการประเมินตนเองได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นความน่าเชื่อถือสูง ค่าสัมประสิทธิ์ครอนบาคเราประเมินความสอดคล้องภายใน อยู่ในกลาง 90 ความเที่ยงแบบความสอดคล้องภายในประมาณการในต่ำ 90 ได้รับรายงานที่อื่น ๆสำหรับการอ่าน TOEIC และฟังเพลง ทดสอบ และทดสอบความสัมพันธ์สอบซ่อมสำหรับระดับกลาง ยุค 80 ได้รับการรายงานสำหรับทั้งการพูดและเขียน TOEIC มาตรการ ( Liao , ค้นหา , และมอร์แกน , 2010 )ตารางที่ 1 แสดงมีค่าอยู่ระหว่างคะแนนสอบ TOEIC และ ผู้ selfassessments " ทดสอบในแต่ละโดเมน แต่ละคอลัมน์ใน ตารางแสดงความสัมพันธ์ของ โดยเฉพาะคะแนนสอบ TOEIC กับแต่ละสี่ประเมินมาตรการ ความสัมพันธ์บนเส้นทแยงมุมเป็นส่วนใหญ่ใน . 40 , บ่งชี้การทำนายทาง selfassessments ปานกลางจากที่สอบ TOEIC คะแนน ปิดเกือบความสัมพันธ์เส้นทแยงมุมที่แข็งแรง แนะนำให้เลือกน้อยของทั้งตนเอง การประเมิน และ / หรือมาตรการ ติว TOEIC ดังนั้นเหล่านี้ศูนย์เพื่อความสัมพันธ์แนะนำที่ค่อนข้างอ่อนแอ ถ้าใด ๆความถูกต้องสูงสำหรับใด ๆของมาตรการคือ อย่างน้อยเพื่อการประเมินตนเองเกณฑ์ที่เราใช้ นี้เป็นที่เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการเขียน TOEIC วัด ,ซึ่งเป็นที่เชื่อถือได้อย่างน้อยใน 4 มาตรการตารางที่ 1 ยังมีค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนน TOEIC สำหรับกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา เราทราบว่า ตัวอย่างคือชาญอย่างมากกว่าด้วยความเคารพการฟังและการอ่านคะแนน ( M = 423 และ 373 ) กว่าที่สอดคล้องกันทั่วโลกตัวอย่าง ( m = แล้ว 257 ) ( www.ets . org / s / TOEIC / PDF / 2012_ww_data_report_unlweb . pdf )ช่วงของความสามารถในการวิจัย นอกจากนี้ยังเพิ่มเติม จำกัด ( SD = 63 และ 78 )กว่าในตัวอย่างทั่วโลก ( SD = 97 และ 99 ) ดังนั้นความสัมพันธ์สำหรับตัวอย่างของเราสามารถคาดว่าจะต่ำกว่า TOEIC ในประชากรทั่วไป แม้ว่าจะไม่มี