7. ConclusionsIt is essential that

7. Conclusions
It is essential that all clinicians who treat patients
with chronic pain recognise that it is their
responsibility to provide effective pain management.
In order to do so, physicians must be knowledgeable
in general principles of pain management,
analgesic pharmacology, special issues
related to opioid therapy and the use of commonly
available agents. Opioid analgesics are the standard
of care for patients with moderate-to-severe
chronic cancer pain. How opioids should be used in patients with chronic non-cancer pain is still a
matter of debate. Further controlled clinical trials
are needed to better define the role of long-term
opioid therapy in patients with chronic non-cancer
pain, and to establish criteria for patient selection
and specific treatment algorithms. Given the large
personal and socioeconomic burdens of chronic
non-cancer pain, there is an increasing consensus
of opinion that opioid treatment should be considered
in selected patients after reasonable trials of
other agents have failed. In addition, it is recognised
that careful attention must be paid to treating
the whole patient and not just the pain. A balanced,
multidisciplinary approach that takes into account
the individual needs of each patient is advocated.
The ultimate imperative for all clinicians is to relieve
unnecessary pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7. บทสรุปมันเป็นสิ่งสำคัญที่ clinicians ทั้งหมดที่รักษาผู้ป่วยมีอาการปวดเรื้อรังรู้ว่า เป็นของพวกเขารับผิดชอบเพื่อให้การจัดการอาการปวดที่มีประสิทธิภาพการทำ แพทย์ต้องมีความรู้ในหลักทั่วไปของการจัดการความเจ็บปวดเภสัชวิทยาระงับปวด ปัญหาพิเศษที่เกี่ยวข้องกับ opioid บำบัดและการใช้โดยทั่วไปมีเจ้าหน้าที่ ยาแก้ปวด opioid มาตรฐานของการดูแลสำหรับผู้ป่วยที่มีปานกลางการรุนแรงอาการปวดเรื้อรังโรคมะเร็ง ว่าควรใช้ opioids ในผู้ป่วยที่มีอาการปวดเรื้อรังไม่ใช่โรคมะเร็งยังคงเป็นแบบเรื่องของการอภิปราย ควบคุมการทดลองทางคลินิกเพิ่มเติมจำเป็นต้องกำหนดบทบาทของระยะยาวดีกว่าopioid บำบัดในผู้ป่วยเรื้อรังไม่โรคมะเร็งความเจ็บปวด และ การสร้างเกณฑ์สำหรับการเลือกผู้ป่วยและอัลกอริทึมการรักษาเฉพาะ รับขนาดใหญ่ประชากร และส่วนบุคคลภาระเรื้อรังมะเร็งไม่ปวด มีมติการเพิ่มขึ้นเห็นว่า ควรพิจารณารักษา opioidในผู้ป่วยที่เลือกหลังจากการทดลองที่เหมาะสมของตัวแทนอื่น ๆ ล้มเหลว นอกจากนี้ ยังระมัดระวังที่ต้องใส่ใจในการปฏิบัติผู้ป่วยทั้งหมดและไม่เพียงความเจ็บปวด สมดุลวิธีการ multidisciplinary ซึ่งจะพิจารณาแต่ละความต้องการของผู้ป่วยแต่ละเป็น advocatedจำที่ดีที่สุดสำหรับ clinicians ทั้งหมดจะบรรเทาเจ็บไม่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7. สรุป
มันเป็นสิ่งสำคัญที่แพทย์ทุกคนที่รักษาผู้ป่วยที่
มีอาการปวดเรื้อรังรู้ว่ามันเป็นของพวกเขา
รับผิดชอบเพื่อให้การจัดการความเจ็บปวดที่มีประสิทธิภาพ.
เพื่อที่จะทำเช่นนั้นแพทย์ต้องมีความรู้
ในหลักการทั่วไปของการจัดการความปวด,
ยาแก้ปวดเภสัชวิทยาปัญหาพิเศษ
ที่เกี่ยวข้อง การรักษา opioid และการใช้กันทั่วไป
ตัวแทนที่มีอยู่ ยาแก้ปวด Opioid เป็นมาตรฐาน
ของการดูแลผู้ป่วยที่มีระดับปานกลางถึงรุนแรง
ปวดเรื้อรังโรคมะเร็ง วิธี opioids ควรใช้ในผู้ป่วยที่มีอาการปวดที่ไม่ใช่มะเร็งเรื้อรังยังคงเป็น
เรื่องของการอภิปราย การทดลองทางคลินิกควบคุมนอกจากนี้
มีความจำเป็นที่ดีกว่าการกำหนดบทบาทของระยะยาว
การรักษาด้วย opioid ในผู้ป่วยที่มีโรคมะเร็งเรื้อรัง
ปวดและเพื่อสร้างเกณฑ์สำหรับการเลือกผู้ป่วย
และขั้นตอนวิธีการรักษาที่เฉพาะเจาะจง ได้รับการขนาดใหญ่
ภาระส่วนบุคคลและทางสังคมและเศรษฐกิจของเรื้อรัง
อาการปวดที่ไม่ใช่มะเร็งมีฉันทามติที่เพิ่มขึ้น
ของความเห็นว่าการรักษา opioid ควรได้รับการพิจารณา
ในผู้ป่วยที่เลือกหลังจากการทดลองที่เหมาะสมของ
ตัวแทนอื่น ๆ ได้ล้มเหลว นอกจากนี้ยังได้รับการยอมรับ
ว่าความเอาใจใส่และระมัดระวังจะต้องจ่ายให้การรักษา
ผู้ป่วยทั้งหมดและไม่ได้เป็นเพียงความเจ็บปวด สมดุล
วิธีการสหสาขาวิชาชีพที่คำนึงถึง
ความต้องการส่วนบุคคลของผู้ป่วยแต่ละคนจะสนับสนุน.
ความจำเป็นที่ดีที่สุดสำหรับแพทย์ทั้งหมดคือการบรรเทา
ความเจ็บปวดที่ไม่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 . สรุป มันเป็นสิ่งจำเป็นที่ทุกคน

( ที่ดูแลผู้ป่วยเรื้อรัง ยอมรับว่าเป็นความรับผิดชอบของตนเพื่อให้มีการจัดการความเจ็บปวด
.
ถ้าจะทำอย่างนั้น หมอต้องมีความรู้ในหลักการทั่วไปของการจัดการความเจ็บปวด

เภสัชวิทยา , ยาแก้ปวด , ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการรักษาพิเศษ
โคลน และใช้กันทั่วไป
ตัวแทนที่ใช้งาน .opioid analgesics คือมาตรฐาน
ดูแลผู้ป่วยเรื้อรังรุนแรง
มะเร็งปวดปานกลาง แล้วควรใช้ยาในผู้ป่วยเรื้อรังที่ไม่ใช่มะเร็งปวดยังคง
เรื่องของการอภิปราย เพิ่มเติมควบคุมการทดลองทางคลินิกจะต้องดีกว่า
นิยามบทบาทของการรักษาระยะยาวในผู้ป่วยเรื้อรังวัน

ไม่ใช่มะเร็งปวด และเพื่อสร้างเกณฑ์
เลือกคนไข้และขั้นตอนวิธีการรักษาที่เฉพาะเจาะจง ให้บุคคลและสังคมใหญ่

ไม่ใช่ภาระของมะเร็งปวดเรื้อรัง มีการเพิ่มจำนวนของความคิดเห็นที่ระงับการรักษา

ควรพิจารณาในผู้ป่วยหลังจากการทดลองที่เหมาะสมของ
ตัวแทนอื่น ๆล้มเหลว นอกจากนี้ ยังได้รับการยอมรับ
ที่ระมัดระวังจะต้องจ่ายให้กับการรักษาคนไข้ทั้ง
ไม่ใช่แค่ความเจ็บปวดสมดุล คำนึงถึงแนวทางสหสาขาวิชาชีพ

แต่ละความต้องการของผู้ป่วยแต่ละรายจะสนับสนุน .
จำเป็นที่สุดสำหรับแพทย์เพื่อบรรเทา
ความเจ็บปวดที่ไม่จำเป็น