Zhu Yao raised her head and looked

Zhu Yao raised her head and looked at the tallest mountain that was floating there, and instantly felt a peaceful sensation. She really wanted to immediately fly over, and hug that stupid and lacking master who had always played a fool out of his own disciple.

Then here came the problem…

How was she going to go back? Her Dantian was absolutely empty, and did not have even a single thread of spiritual energy. She was completely unable to fly at all!

Raising her head, she looked at the disciples flying about in the sky. Zhu Yao felt deeply saddened, as she hoped for a disciple to notice her, and bring her up the mountain, before finding an excuse to return to the Jade Forest Mountain.

However, she had waited for half a day, although there were many people flying about in the sky, not one of them took a look at the island here. Every single of them was rushing in and out.

Especially that one who was flying especially fast, with a flash of his white figure, he disappeared without a trace. Not even his figure could be clearly seen, before he disappeared with a whoosh.

And with another whoosh, he returned.

Ehhhhhh! The hell! He really came back!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Zhu ยาวยกหัวของเธอ และมองไปที่สูงที่สุดภูเขาที่ถูก น้ำมี ทันทีรู้สึกความรู้สึกสงบ เธอต้องการทันทีบินผ่าน และกอดที่โง่และขาดหลักที่จะได้เล่นหลอกจากศิษย์ของเขาเอง จริง ๆปัญหามาแล้ว นี่...ว่าเธอจะกลับไป Dantian เธอเปล่าแน่นอน และไม่มีแม้แต่เธรดเดียวของพลังงานทางจิตวิญญาณ เธอไม่สมบูรณ์สามารถบินที่ทั้งหมดระดมหัวของเธอ เธอมองที่สาวกบินในท้องฟ้า Zhu ยาวรู้สึกเสียใจลึก ตามที่เธอหวังไว้ลูกศิษย์สังเกตเห็นเธอ และนำเธอขึ้นภูเขา ก่อนที่จะหาข้ออ้างเพื่อกลับไปยังภูเขาป่าหยกอย่างไรก็ตาม เธอได้รอครึ่งวัน แม้ว่าจะมี คนบินบนฟ้า ไม่เครื่องหนึ่งในนั้นมาดูที่เกาะนี่ ทุกแบบครั้งเดียวของพวกเขาได้วิ่งเข้าและออกโดยเฉพาะคนที่ที่บินโดยเฉพาะได้อย่างรวดเร็ว แฟลชของรูปของเขาขาว เขาหายไป โดยไม่มีการสืบค้นกลับ ไม่ได้รูปของเขาอาจจะเห็นอย่างชัดเจน ก่อนที่เขาหายไปพร้อมกับมีเสียงหวือและ มีเสียงหวืออื่น เขากลับEhhhhhh นรก เขาจริง ๆ กลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Zhu ยาวยกหัวของเธอและมองไปที่ภูเขาที่สูงที่สุดที่ลอยอยู่นั่น และทันทีที่รู้สึกถึงความรู้สึกที่เงียบสงบ เธอต้องการจะบินไปทันที และกอดที่โง่และขาดอาจารย์ ที่มักจะเล่นหลอกสาวกของเขาเองแล้วที่นี่มาปัญหา . . . . . . .แล้วเธอจะกลับไป ? ตันเถียนของเธออย่างว่างเปล่า และไม่มีแม้แต่หัวข้อเดียวของพลังงานมโนมัย เธอไม่สามารถที่จะบินเลยเงยหน้าขึ้น เธอมองสาวกบินในท้องฟ้า Zhu ยาวรู้สึกความรู้สึกเศร้าใจ เธอหวังว่าศิษย์จะสังเกตเห็นเธอ และพาเธอขึ้นภูเขา ก่อนที่จะหาข้ออ้างที่จะกลับไปหยกป่าภูเขาแต่เธอรอมาครึ่งวัน แม้ว่าจะมีหลายคนที่บินในท้องฟ้า ไม่หนึ่งของพวกเขาไปดูเกาะที่นี่ ทุกเดียวของพวกเขาคือวิ่งเข้าและออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่บินโดยเร็ว มีแฟลชรูปสีขาวของเขา เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีแม้แต่รูปอาจจะเห็นได้อย่างชัดเจน ก่อนที่เขาจะหายไปด้วย . .และกับอีกหนึ่งปาก เขากลับมาแล้วehhhhhh ! นรก ! ! ! ! เขากลับมาจริงๆ !