The blacksmiths were still humans.

The blacksmiths were still humans. Weed was the head of the army that stole their weapons and armour and damaged the Beiner Kingdom. But the eyes of the dwarf blacksmith was filled with regret.“The difference between the forces is like the earth and the sky. He even managed to destroy the Fire Salamander King.”“…..”The public would need thousands of sacrifices to catch the Fire Salamander King but Weed achieved it with just his subordinate!Weed licked his lips.“I no longer require a good weapon r armour.”Of course it was necessary.“Swords, magic, elementals and arrows. I can block them all.”His words were enough to make them sick!“Even an army of 1 million people won’t be able to block my steps!”Weed roared in front of the blacksmiths.It was like a man in his thirties threatening to steal a neighbourhood kid’s candy. It was like watching a polished screenplay being directed!It was a similar tone when nagging the desert warriors but the incredible force overwhelmed the blacksmiths. They had no choice but to fear the barbarian Weed in this situation.“This is your last chance. Make the best sword and armour with these materials within a week. If I am satisfied then my troops will leave this castle unharmed. I will let the residents leave quietly without hurting them. But if I’m not satisfied then this castle and the Beiner Kingdom will completely disappear.Weed refused to leave without any threats.He couldn’t take the goods back to his original time so he might as well put them to good use here. If the castle’s blacksmiths didn’t cooperate then the materials from the Fire Salamander King would be wasted.The blacksmiths looked among each other with worried expressions.“What does everybody think? The goods are too precious to pass up.”“I think so as well. We should make it. The savages are making us so we’re not betraying the Beiner Kingdom.”“Uhh, this nourishing feeling with touching this horn and the great mana. I can already taste the satisfaction when working on this with my hands.”“Well, well! Let’s think carefully and not get too excited. This involves our lives and the fate of the entire castle.”“Is he really going to get rid of it if we don’t make the items?”“I heard a rumour when I was growing up. According to the rumours about the savages, our families in Jonas Castle won’t be able to survive.”“Hrmm.”The blacksmith with an elderly face full of wrinkles was locked in deep anguish. The dwarven blacksmiths next to him were drinking beer.“If we don’t make things to the satisfaction of the barbarian then he will kill us.”“I think so as well. That lousy bastard has no honour, morality or tolerance.”“He is worse than an orc.”The dwarven blacksmiths also poured insults but their eyes were gawking at the Fire Salamander’s horns and leather.The instinct of a blacksmith. Their eyes could sense the finest materials. It was a strong temptation that they couldn’t resist.“But in the end, are we really qualified to deal with such precious materials?”“Morul Hand, you are like a god!”“My hands have never touched such materials before…and you know that iron is my specialty.”“This is a rare opportunity to touch such materials. It is no wonder that he ignored us.”“Haren Hand, your self-esteem?”“I am thinking. Haven’t we made a considerable amount of weapons and armour so far? It isn’t impossible to handle such excellent goods.”“Can we handle it without making any mistakes? If I make even a small scratch on these seamless horns then I will never forgive myself for the rest of my life as a blacksmith.”“Well, this is our chance to touch the horns and leather.”Weed left the NPCs blacksmiths who were talking loudly and entered the room filled with the loot.Gold and loot obtained from the Central Continent was piled up like a mountain! He was happy every time he saw it.“I can’t take this back to the original world… This quest is too unfair.”He felt like this was the worst quest after looking at the treasures.He had already taken care of the blacksmiths. He had no more control over whether they manufactured the sword and armour. Leaving the materials would stimulate their desire as a blacksmith.A blacksmith’s capabilities would rise when seeing good materials! They talked nonsense but their bodies would itch when looking at the Fire Salamander’s horns.The blacksmith NPCs and dwarves knew what to do. They couldn’t help feeling greedy. He had no doubts that good work would emerge.Weed was satisfied with his own judgement and nodded.“Craftsmanship is important. Autonomy and creativity is important for this.”They might feel under pressure with a time limit but the results wouldn’t be bad if he left them alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลงเหลือก็ยังคงมนุษย์ วัชพืชเป็นหัวหน้าของกองทัพที่ขโมยอาวุธและชุดเกราะของพวกเขาและได้รับความเสียหาย Beiner ราชอาณาจักร แต่สายตาของช่างตีเหล็กแคระก็เต็มไปด้วยความเสียใจ

“ความแตกต่างระหว่างกองกำลังเป็นเหมือนดินและท้องฟ้า เขายังมีการจัดการที่จะทำลายไฟซาลาแมนเดกษัตริย์.”

‘... ..’

ประชาชนจะต้องพันของการเสียสละที่จะจับไฟซาลาแมนเดกษัตริย์ แต่วัชพืชประสบความสำเร็จมีเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา!

วัชพืชเลียริมฝีปากของเขา

“ผมไม่จำเป็นต้องมีเกราะอาวุธที่ดี r.”

แน่นอนมันเป็นสิ่งที่จำเป็น

“ดาบ, มายากล, ธาตุและลูกศร ฉันจะปิดกั้นพวกเขาทั้งหมด.”

คำพูดของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาป่วย!

“แม้กองทัพของ 1 ล้านคนจะไม่สามารถที่จะปิดกั้นการตามขั้นตอนของฉัน!”

วัชพืชคำรามในด้านหน้าของหลงเหลือ

มันเป็นเหมือนคนที่อยู่ในวัยสามสิบเขาขู่ว่าจะขโมยขนมเด็กย่าน มันก็เหมือนกับการชมภาพยนตร์ขัดถูกกำกับ!

มันเป็นเสียงที่คล้ายกันเมื่อจู้จี้นักรบทะเลทราย แต่แรงอย่างไม่น่าเชื่อจมหลงเหลือ พวกเขาไม่มีทางเลือก แต่จะกลัววัชพืชเถื่อนในสถานการณ์เช่นนี้

“นี่คือโอกาสสุดท้ายของคุณ ทำให้ดาบที่ดีที่สุดและเกราะกับวัสดุเหล่านี้ภายในสัปดาห์ ถ้าผมพอใจแล้วทหารของฉันจะออกจากปราสาทแห่งนี้เป็นอันตราย ฉันจะให้ประชาชนออกไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ทำร้ายพวกเขา แต่ถ้าฉันไม่พอใจแล้วปราสาทแห่งนี้และ Beiner ราชอาณาจักรจะหายไปอย่างสมบูรณ์

วัชพืชปฏิเสธที่จะออกโดยภัยคุกคามใด ๆ

เขาไม่สามารถนำสินค้ากลับไปที่เวลาเดิมของเขาเพื่อให้เขาเช่นกันอาจจะนำพวกเขาไปใช้งานที่ดีที่นี่ หากหลงเหลือปราสาทไม่ให้ความร่วมมือแล้ววัสดุจากไฟซาลาแมนเดกษัตริย์จะได้รับการสูญเสีย

หลงเหลือมองระหว่างกันที่มีการแสดงออกกังวล

“สิ่งที่ทุกคนไม่คิดว่า? สินค้าที่มีค่ามากเกินไปที่จะผ่านขึ้น.”

“ผมคิดอย่างนั้นเช่นกัน เราควรจะทำให้มัน ป่าจะทำให้เราเพื่อให้เราไม่ได้ทรยศ Beiner ราชอาณาจักร.”

“เอ่อนี้รู้สึกบำรุงด้วยการสัมผัสฮอร์นนี้และมานะดี ฉันสามารถลิ้มรสความพึงพอใจเมื่อทำงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยมือของฉัน.”

“ดีดี! ลองคิดอย่างรอบคอบและไม่ได้ตื่นเต้นเกินไป เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตและชะตากรรมของปราสาททั้งหมดของเรา.”

“คือเขาจริงๆจะกำจัดมันถ้าเราไม่ได้ทำรายการได้หรือไม่”

“ผมได้ยินข่าวลือเมื่อผมโตขึ้น ตามข่าวลือเกี่ยวกับป่าที่ครอบครัวของเราในปราสาทโจนัสจะไม่สามารถที่จะอยู่รอด.”

‘Hrmm.’

ช่างตีเหล็กด้วยใบหน้าผู้สูงอายุเต็มรูปแบบของการเกิดริ้วรอยถูกขังอยู่ในความปวดร้าวลึก หลงเหลืออุโมงค์ถัดจากเขาได้รับการดื่มเบียร์

“ถ้าเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เพื่อความพึงพอใจของอนารยชนแล้วเขาจะฆ่าเรา.”

“ผมคิดอย่างนั้นเช่นกัน ว่าไอ้หมัดไม่มีเกียรติคุณธรรมหรือความอดทน.”

‘เขาจะเลวร้ายยิ่งกว่าผี.’

หลงเหลืออุโมงค์ยังเทด่า แต่ตาของพวกเขาถูก gawking ที่แตรไฟ Salamander และหนัง

สัญชาตญาณของช่างตีเหล็ก สายตาของพวกเขารู้สึกได้ถึงความวัสดุที่ดีที่สุด มันเป็นสิ่งล่อใจที่แข็งแกร่งที่พวกเขาไม่สามารถต้านทาน

“แต่ในท้ายที่สุดพวกเราที่มีคุณภาพจริงๆที่จะจัดการกับวัสดุที่มีค่าดังกล่าวหรือไม่”

“Morul มือคุณเป็นเช่นพระเจ้า!”

“มือของฉันไม่เคยสัมผัสวัสดุดังกล่าวมาก่อน ...

และคุณรู้ว่าเหล็กที่เป็นพิเศษของฉัน.” “ นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยากที่จะสัมผัสวัสดุดังกล่าว มันไม่น่าแปลกใจว่าเขาไม่สนใจเรา.”

‘ฮาเรนมือนับถือตนเองของคุณ?’

“ผมคิดว่า เรายังไม่ได้ทำจำนวนมากของอาวุธและชุดเกราะเพื่อให้ห่างไกล? มันไม่ได้เป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการกับสินค้าที่ดีเยี่ยมเช่น.”

“เราจะสามารถจัดการกับมันได้โดยไม่ต้องทำผิดพลาดใด ๆ ถ้าฉันทำให้แม้แต่รอยขีดข่วนเล็ก ๆ บนแตรที่ไร้รอยต่อเหล่านี้แล้วฉันจะไม่ให้อภัยตัวเองเวลาที่เหลือของชีวิตของฉันเป็นช่างตีเหล็ก.”

‘ดีนี่เป็นโอกาสของเราที่จะสัมผัสเขาและหนัง.’

วัชพืชซ้ายหลงเหลือ NPCs ที่อยู่ พูดเสียงดังและเข้ามาในห้องที่เต็มไปด้วยยกเค้า

ทองและของขวัญที่ได้รับจากกลางทวีปถูกซ้อนขึ้นเช่นภูเขา! เขามีความสุขทุกครั้งที่เขาเห็นมัน

“ผมไม่สามารถที่จะกลับไปยังโลกนี้เดิม ... การแสวงหานี้ไม่เป็นธรรมมากเกินไป.”

เขารู้สึกเช่นนี้คือการแสวงหาที่เลวร้ายที่สุดหลังจากที่กำลังมองหาที่สมบัติ

เขาได้รับการดูแลอยู่แล้วของหลงเหลือ เขามีการควบคุมไม่ได้มากขึ้นไม่ว่าจะผลิตดาบและอาวุธ ออกจากวัสดุที่จะกระตุ้นความต้องการของพวกเขาเป็นช่างตีเหล็ก

มีขีดความสามารถของช่างตีเหล็กจะเพิ่มขึ้นเมื่อเห็นวัสดุที่ดี! พวกเขาพูดคุยเรื่องไร้สาระ แต่ร่างกายของพวกเขาจะคันเมื่อมองไปที่แตรไฟซาลาแมนเดล

NPCs ช่างตีเหล็กและคนแคระรู้ว่าจะทำอย่างไร พวกเขาไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึกโลภ เขาไม่มีข้อสงสัยว่าการทำงานที่ดีจะโผล่ออกมา

วัชพืชก็พอใจกับการตัดสินใจของเขาเองและพยักหน้า

“ฝีมือเป็นสิ่งสำคัญ เอกราชและความคิดสร้างสรรค์เป็นสิ่งสำคัญสำหรับนี้.”

พวกเขาอาจจะรู้สึกภายใต้ความกดดันที่มีการ จำกัด เวลา แต่ผลที่ได้จะไม่ดีถ้าเขาออกจากพวกเขาคนเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่างตีเหล็กยังคงเป็นมนุษย์ วัชพืชเป็นหัวของกองทัพที่ขโมยอาวุธและเกราะของพวกเขาและความเสียหาย Beiner ราชอาณาจักร แต่ดวงตาของช่างตีเหล็กแคระเต็มไปด้วยความเสียใจ

"ความแตกต่างระหว่างกองกำลังเหมือนแผ่นดินโลกและท้องฟ้า เขายังมีการจัดการที่จะทำลายกษัตริย์ลาซาเดอร์ไฟ "

"....."

ประชาชนจะต้องนับพันของการเสียสละที่จะจับกษัตริย์ซาลาแมนเดอร์ไฟแต่วัชพืชประสบความสำเร็จกับเพียงแค่ของเขาย่อย!

วัชพืชเลียริมฝีปากของเขา

"ฉันไม่ต้องใช้เกราะ r อาวุธที่ดีอีกต่อไป"

แน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็น

"ดาบมายากลธาตุและลูกศร ฉันสามารถบล็อกพวกเขาทั้งหมด "

คำพูดของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาป่วย!

"แม้กองทัพของ๑,๐๐๐,๐๐๐คนจะไม่สามารถปิดกั้นขั้นตอนของฉัน!"

วัชพืชได้รับการกล่าวถึงด้านหน้าของช่างตีเหล็ก

มันเป็นเหมือนผู้ชายในความกระหายของเขาขู่ที่จะขโมยลูกอมของเด็กในละแวกนี้ มันเป็นเหมือนการดูบทละครขัดเป็นผู้กำกับ!

มันเป็นเสียงที่คล้ายกันเมื่อทำให้นักรบทะเลทรายแต่แรงอย่างไม่น่าเชื่อครอบงำช่างตีเหล็ก พวกเขาไม่มีทางเลือกแต่จะกลัววัชพืชเถื่อนในสถานการณ์เช่นนี้

"นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ ทำดาบและเกราะที่ดีที่สุดด้วยวัสดุเหล่านี้ภายในหนึ่งสัปดาห์ ถ้าผมพอใจแล้วกองกำลังของฉันจะออกจากปราสาทนี้ไม่ได้รับอันตราย ฉันจะปล่อยให้ผู้อยู่อาศัยออกเงียบๆโดยไม่ทำร้ายพวกเขา แต่ถ้าผมไม่พอใจแล้วปราสาทนี้และ Beiner ราชอาณาจักรจะหายไปอย่างสมบูรณ์

วัชพืชปฏิเสธที่จะออกโดยไม่มีภัยคุกคามใดๆ

เขาไม่สามารถนำสินค้ากลับไปใช้เวลาเดิมเพื่อที่เขาจะได้ทำงานที่ดีที่นี่ ถ้าช่างตีเหล็กของปราสาทไม่ได้ให้ความร่วมมือกับวัสดุจากผู้ที่มาจากซาลาแมนเดอร์ไฟจะสูญเสียไป

ช่างตีเหล็กมองกันด้วยสำนวนที่เป็นห่วง

"ทุกคนคิดอย่างไร สินค้ามีค่ามากเกินไปที่จะผ่านขึ้น "

"ผมคิดอย่างนั้นเช่นกัน เราควรทำให้มัน การ savages ทำให้เราดังนั้นเราจึงไม่ทำให้อาณาจักรของ Beiner มีความคิดเห็น

"Uhh, ความรู้สึกนี้บำรุงด้วยการสัมผัสแตรนี้และมานาที่ดี ฉันสามารถลิ้มรสความพึงพอใจได้แล้วเมื่อทำงานด้วยมือของฉัน "

"ดี! ลองคิดอย่างระมัดระวังและไม่ได้ตื่นเต้นเกินไป ซึ่งเกี่ยวข้องกับชีวิตของเราและชะตากรรมของปราสาททั้งหมด "

"เขาจะได้รับการกำจัดมันถ้าเราไม่ได้ทำรายการ?"

"ผมได้ยินเมื่อฉันเติบโตขึ้น ในฐานะที่เป็นข่าวลือเกี่ยวกับความรักของครอบครัวของเราในปราสาท Jonas จะไม่สามารถอยู่รอดได้ "

"Hrmm"

ช่างตีเหล็กที่มีใบหน้าผู้สูงอายุที่เต็มไปด้วยริ้วรอยถูกขังอยู่ในความเจ็บปวดลึก เขากำลังดื่มเบียร์อยู่ข้างๆ

"ถ้าเราไม่ได้ทำให้สิ่งที่ความพึงพอใจของเถื่อนแล้วเขาจะฆ่าเรา ."

"ผมคิดอย่างนั้นเช่นกัน ไม่มีการให้เกียรติศีลธรรมหรือความอดทน "

"เขาแย่กว่าออร์ค"

นอกจากนี้ก็ยังมีการ gawking ที่มีชีวิตชีวาของตัวเองที่แตรและหนัง

สัญชาตญาณของช่างตีเหล็ก ตาของพวกเขาสามารถสัมผัสวัสดุที่มีคุณภาพสูง มันเป็นสิ่งล่อใจที่แข็งแกร่งที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้

"แต่ในท้ายที่สุดเรามีคุณสมบัติในการจัดการกับวัสดุมีค่าดังกล่าวหรือไม่"

"มือ morul คุณเป็นเหมือนพระเจ้า!"

"มือของฉันไม่เคยสัมผัสวัสดุดังกล่าวก่อน ... และคุณรู้ว่าเหล็กเป็นพิเศษของฉัน "

"นี่เป็นโอกาสที่หายากที่จะสัมผัสวัสดุดังกล่าว ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาละเลยเรา "

"ฮาเรนมือ, ความนับถือตนเองของคุณ?"

"ผมคิด เราไม่ได้ทำอาวุธและเกราะจำนวนมากเพื่อให้ห่างไกล? มันไม่เป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการกับสินค้าที่ดีเยี่ยมดังกล่าว "

"เราสามารถจัดการกับมันได้โดยไม่ต้องทำผิดพลาดใดๆ? ถ้าผมทำให้แม้แต่รอยขีดข่วนเล็กๆบนแตรที่ราบรื่นเหล่านี้แล้วผมจะไม่ให้อภัยตัวเองสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉันเป็นช่างตีเหล็ก "

"นี่เป็นโอกาสของเราที่จะสัมผัสกับแตรและหนัง"

วัชพืชออกจากคนที่ได้รับการพูดคุยเสียงดังและเข้าไปในห้องที่เต็มไปด้วยของขวัญ

ทองและของขวัญที่ได้จากภาคกลางของทวีปถูกซ้อนขึ้นเหมือนภูเขา! เขามีความสุขทุกครั้งที่เขาเห็นมัน

"ฉันไม่สามารถเอากลับไปสู่โลกเดิมได้ เควสนี้ไม่ยุติธรรมเกินไป "

เขารู้สึกว่านี่เป็นการแสวงหาที่แย่ที่สุดหลังจากดูที่ทรัพย์สมบัติ

เขาได้ดูแลช่างตีเหล็กแล้ว เขาไม่มีอำนาจควบคุมว่าพวกเขาผลิตดาบและเกราะหรือไม่ การออกจากวัสดุจะช่วยกระตุ้นความปรารถนาของพวกเขาเป็นช่างตีเหล็ก

ความสามารถของช่างตีเหล็กจะเพิ่มขึ้นเมื่อเห็นวัสดุที่ดี! พวกเขาพูดเรื่องไร้สาระแต่ร่างกายของพวกเขาจะคันเมื่อมองไปที่แตรไฟของซาลาแมนเดอร์

ช่างตีเหล็ก NPCs และแคระรู้ว่าจะทำอย่างไร พวกเขาไม่สามารถช่วยให้รู้สึกโลภ เขาไม่มีข้อสงสัยว่างานที่ดีจะโผล่ออกมา

วัชพืชพอใจกับการตัดสินของตัวเองและพยัก.

"ฝีมือเป็นสิ่งสำคัญ เอกราชและความคิดสร้างสรรค์เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเรื่องนี้ "

พวกเขาอาจรู้สึกภายใต้ความกดดันด้วยการจำกัดเวลาแต่ผลจะไม่ดีถ้าเขาทิ้งพวกเขาเพียงอย่างเดียว.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่างตีเหล็กยังคงเป็นมนุษย์ เวดเป็นหัวหน้ากองทัพเขาขโมยอาวุธและเกราะของพวกเขาและทำลายอาณาจักรไบเนอร์ แต่สายตาของช่างตีเหล็กแคระเต็มไปด้วยความเสียใจ
ความแตกต่างระหว่างพลังงานก็เหมือนกับโลกกับท้องฟ้า เขาจัดการเพื่อทำลายกษัตริย์จิ้งจกไฟ
เงินสำรอง
มันต้องใช้เวลาหลายพันของการเสียสละเพื่อจับกษัตริย์ของกิ้งก่าไฟและเวดต้องการเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา
วัชพืชเลียริมฝีปากของเขา
ฉันไม่ต้องการอาวุธดีเกราะ R อีกต่อไป
แน่นอนมันจำเป็น
ดาบเวทมนตร์ธาตุและลูกศร ฉันสามารถหยุดพวกเขาทั้งหมด
คำพูดของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาป่วย
แม้แต่กองทัพของล้านคนไม่สามารถหยุดฉันได้ ”
วัชพืชคำรามต่อหน้าช่างตีเหล็ก
เหมือนผู้ชายใน thirties ของเขาขู่จะขโมยขนมจากเพื่อนบ้านของเขา มันเหมือนกับการดูสคริปต์ที่ถูกกำกับ
มันเป็นเสียงที่คล้ายกันเมื่อบ่นเกี่ยวกับนักรบทะเลทรายแต่พลังที่ไม่น่าเชื่อเอาชนะช่างตีเหล็ก ในกรณีนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกแต่ที่จะกลัววัชพืช
นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ ใช้วัสดุเหล่านี้เพื่อให้ดาบที่ดีที่สุดและชุดเกราะในสัปดาห์นี้ ถ้าข้าพอใจกองทัพของข้าจะออกจากปราสาทนี้อย่างปลอดภัยและเสียง ฉันจะให้ผู้อยู่อาศัยออกไปอย่างเงียบๆโดยไม่ทำร้ายพวกเขา แต่ถ้าข้าไม่พอใจปราสาทและอาณาจักรไบเนอร์ก็จะหายไปอย่างสิ้นเชิง
เวดปฏิเสธที่จะไปโดยไม่มีการคุกคามใดๆ
เขาไม่สามารถนำสินค้ากลับคืนมาในเวลาเดิมได้ดังนั้นเขาอาจจะใช้มันอย่างดีที่นี่ ถ้าช่างตีเหล็กของปราสาทไม่ร่วมมือแล้ววัสดุของกษัตริย์กิ้งก่าไฟจะเสีย
ช่างตีเหล็กมองที่แต่ละอื่นๆด้วยความกังวล
ทุกคนคิดยังไง สินค้ามีค่าเกินไปที่จะพลาด
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน เราควรจะประสบความสำเร็จ พวกป่าเถื่อนทำให้เราดังนั้นเราจะไม่ทรยศอาณาจักรไบเนอร์
อ่าความรู้สึกนี้หล่อเลี้ยงด้วยการสัมผัสมุมนี้และพลังวิเศษที่ยิ่งใหญ่ เมื่อฉันทำมันด้วยมือของฉันฉันได้ลิ้มรสความพึงพอใจ
ก็ได้ๆๆๆ เราคิดว่ามันมากกว่าและไม่ตื่นเต้นเกินไป มันเกี่ยวข้องกับชีวิตของเราและชะตากรรมของปราสาททั้งหมด
ถ้าเราไม่ทำเขาจะโยนมันทิ้งจริงๆเหรอ ”
ฉันได้ยินข่าวลือเมื่อฉันยังเด็ก ตามข่าวลือเกี่ยวกับพวกป่าเถื่อนครอบครัวของเราในปราสาทโจนัสจะไม่รอด
อืมมม
ช่างตีเหล็กเก่าเหี่ยวย่นอยู่ในความเจ็บปวดลึก คนแคระข้างๆเขากำลังดื่มเบียร์
ถ้าเราไม่ทำให้คนป่าเถื่อนพอใจเขาจะฆ่าเรา
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน คนร้ายไม่มีเกียรติไม่มีศีลธรรมไม่มีความอดทน
เขาแย่กว่าผี
คนแคระช่างตีเหล็กยังดูถูกเขาและพิกาของซาลาแมนเดอร์แต่ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง
สัญชาตญาณของช่างตีเหล็ก ดวงตาของพวกเขารู้สึกได้ถึงวัสดุที่ดีที่สุด มันเป็นสิ่งล่อใจที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้
แต่ในที่สุดเราก็มีคุณสมบัติที่จะจัดการกับวัสดุที่มีค่าเหล่านี้ ”
มือของมนุษย์คุณเป็นเหมือนพระเจ้า ”
มือข้าไม่เคยแตะต้องวัสดุนี้มาก่อนเจ้าก็รู้ว่าเหล็กเป็นสิ่งที่ข้าถนัด
มันเป็นโอกาสที่หายากที่จะได้รับในการติดต่อกับวัสดุดังกล่าว ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาไม่สนใจเรา
มือของฮาร์แลนความภาคภูมิใจของคุณ ”
ฉันกำลังคิดอยู่ จนถึงตอนนี้เรายังไม่ได้สร้างจำนวนที่เหมาะสมของอาวุธและเกราะ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการกับสินค้าดังกล่าว
เราสามารถจัดการกับมันได้โดยไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ ถ้าฉันได้รับรอยขีดข่วนเล็กน้อยในมุมที่ไร้รอยต่อเหล่านี้ผมจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉันเป็นช่
เอาล่ะนี่เป็นโอกาสของเราที่จะได้สัมผัสมุมและหนัง
เวดออกจาก NPC ช่างตีเหล็กที่พูดเสียงดังและเดินเข้าไปในห้องที่เต็มไปด้วยถ้วยรางวัล
ทองและถ้วยรางวัลที่ได้รับจากแผ่นดินใหญ่กลางกองเหมือนภูเขา เขามีความสุขทุกครั้งที่เขาเห็นมัน
ฉันไม่สามารถนำสิ่งนี้กลับไปยังโลกเดิมได้ภารกิจนี้ไม่ยุติธรรมเลย
เขารู้สึกว่ามันเป็นงานที่เลวร้ายที่สุดหลังจากดูสมบัติ
เขาได้ดูแลช่างตีเหล็ก เขาไม่สามารถควบคุมได้ว่าพวกเขาทำดาบและเกราะ ทิ้งวัสดุเหล่านี้จะกระตุ้นความปรารถนาของพวกเขาที่จะเป็นช่างตีเหล็ก
ความสามารถของช่างตีเหล็กที่จะเห็นวัสดุที่ดีจะเพิ่มขึ้น พวกเขาพูดไร้สาระแต่ร่างกายของพวกเขาจะคันเมื่อพวกเขาเห็นเขาของจิ้งจก
ช่างตีเหล็ก NPC และคนแคระรู้ว่าต้องทำยังไง พวกเขาไม่สามารถช่วยแต่รู้สึกโลภ เขาไม่สงสัยเลยว่ามีงานที่ดี
เวดพอใจกับการตัดสินใจของเขาและพยักหน้า
งานฝีมือเป็นสิ่งสำคัญมาก ความเป็นอิสระและความคิดสร้างสรรค์เป็นสิ่งสำคัญมาก
พวกเขาอาจจะรู้สึกกดดันเวลาจำกัดแต่ถ้าเขาไม่จัดการกับพวกเขาผลลัพธ์จะไม่ดี