In "The Snow Child," the bloody cha

In "The Snow Child," the bloody chamber can be considered both the hole in the snow that the Count and Countess ride past and the girl's vagina. The Count sees both these bloody chambers as objects for him to enjoy. It is the Countess, however, and not the heroine who gains knowledge. At the story's end, the Countess realizes that the rose "bites"; that the price of being a man's object is the pain of subservience and loss of identity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ลูกหิมะ หอนองเลือดสามารถพิจารณาทั้งหลุมในหิมะที่นับและเคาน์เตขี่ผ่านมาและช่องคลอดของหญิงสาว นับเห็นหอทั้งเลือดเหล่านี้เป็นวัตถุสำหรับเขาที่จะเพลิดเพลินกับ ที่เคาน์เต อย่างไรก็ตาม และนางเอกที่ทราบไม่ได้ ในตอนท้ายของเรื่อง เคาน์เตที่ตระหนักว่า กุหลาบที่ "กัด" ว่า ราคาของการของวัตถุเป็นของ subservience และสูญเสียตัวตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน "หิมะเด็ก" ห้องเลือดได้รับการพิจารณาทั้งสองหลุมในหิมะที่จำนวนและที่ผ่านมาคุณหญิงนั่งและช่องคลอดของหญิงสาว จำนวนเห็นทั้งห้องเลือดเหล่านี้เป็นวัตถุสำหรับเขาที่จะเพลิดเพลินไปกับ มันเป็นคุณหญิงอย่างไรและไม่ได้นางเอกที่ได้รับความรู้ ในตอนท้ายของเรื่องคุณหญิงตระหนักว่าดอกกุหลาบ "กัด"; ว่าราคาของการเป็นวัตถุของมนุษย์คือความเจ็บปวดของการส่งเสริมและการสูญเสียตัวตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ลูกหิมะ " ห้องเลือด ถือได้ทั้งหลุมในหิมะที่นับ และที่ผ่านมานั่งเคาน์เตสและช่องคลอดของผู้หญิง นับเห็นทั้งสองห้องเลือดเป็นวัตถุสำหรับเขาที่จะเพลิดเพลินกับ มันเป็นคุณหนู แต่ไม่ใช่นางเอกที่ได้รับความรู้ ที่เรื่องจบ เคาน์เตส ตระหนัก ว่า กุหลาบ " กัด "ที่ราคาของการเป็นวัตถุของมนุษย์ คือ ความเจ็บปวด ของการเป็นทาสและการสูญเสียตัวตน