Mrs. Sype came in first, stiff-legg

Mrs. Sype came in first, stiff-legged, her eyes glazed, her arms bent rigidly at the elbows and the hands clawing straight forward at nothing, feeling for something that wasn't there. There was a gun in her back, Carol Donovan's small .32, held efficiently in Carol Donovan's small ruthless hand.

Madder came last. He was drunk, brave from the bottle, flushed and savage. He threw the Smith & Wesson down on me and leered.

Carol Donovan pushed Mrs. Sype aside. The older woman stumbled into the corner and sank down on her knees, blankeyed.

Sype stared at the Donovan girl. He was rattled because she was a girl and young and pretty. He hadn't been used to the type. Seeing her took the fire out of him. If men had come in he would have shot them to pieces.

The small dark white-faced girl faced him coldly, said in her tight chilled voice: "All right, Dad. Shed the heater. Make it smooth now."

Sype leaned down slowly, not taking his eyes off her. He put his enormous frontier Colt on the floor.

"Kick it away from you, Dad."

Sype kicked it. The gun skidded across the bare boards, over towards the center of the room.

"That's the way, old-timer. You hold on him, Rush, while I unrod the dick."

The two guns swiveled and the hard gray eyes were looking at me now. Madder went a little way towards Sype and pointed his Smith & Wesson at Sype's chest.

The girl smiled, not a nice smile. "Bright boy, eh? You sure stick your neck out all the time, don't you? Made a beef, shamus. Didn't frisk your skinny pal. He had a little map in one shoe."

"I didn't need one," I said smoothly, and grinned at her.

I tried to make the grin appealing, because Mrs. Sype was moving her knees on the floor, and every move took her nearer to Sype's Colt.

"But you're all washed up now, you and your big smile. Hoist the mitts while I get your iron. Up, mister."

She was a girl, about five feet two inches tall, and weighed around a hundred and twenty. Just a girl. I was six feet and a half-inch, weighed one-ninety-five. I put my hands up and hit her on the jaw.

That was crazy, but I had all I could stand of the DonovanMadder act, the Donovan-Madder guns, the Donovan-Madder tough talk. I hit her on the jaw.

She went back a yard and her popgun went off. A slug burned my ribs. She started to fall. Slowly, like a slow motion picture, she fell. There was something silly about it.

Mrs. Sype got the Colt and shot her in the back.

Madder whirled and the instant he turned Sype rushed him. Madder jumped back and yelled and covered Sype again. Sype stopped cold and the wide crazy grin came back on his gaunt face.

The slug from the Colt knocked the girl forward as though a door had whipped in a high wind. A flurry of blue cloth, something thumped my chest-her head. I saw her face for a moment as she bounced back, a strange face that I had never seen before.

Then she was a huddled thing on the floor at my feet, small, deadly, extinct, with redness coming out from under her, and the tall quiet woman behind her with the smoking Colt held in both hands.

Madder shot Sype twice. Sype plunged forward still grinning and hit the end of the table. The purplish liquid he had used on the sick fish sprayed up over him. Madder shot him again as he was falling.

I jerked my Luger out and shot Madder in the most painful place I could think of that wasn't likely to be fatal-the back of the knee. He went down exactly as if he had tripped over a hidden wire. I had cuffs on him before he even started to groan.

I kicked guns here and there and went over to Mrs. Sype and took the big Colt out of her hands.

It was very still in the room for a little while. Eddies of smoke drifted towards the skylight, filmy gray, pale in the afternoon sun. I heard the surf booming in the distance. Then I heard a whistling sound close at hand.

It was Sype trying to say something. His wife crawled across to him, still on her knees, huddled beside him. There was blood on his lips and bubbles. He blinked hard, trying to clear his head. He smiled up at her. His whistling voice said very faintly: "The Moors, Hattie-the Moors."

Then his neck went loose and the smile melted off his face. His head rolled to one side on the bare floor.

Mrs. Sype touched him, then got very slowly to her feet and looked at me, calm, dry-eyed.

She said in a low clear voice: "Will you help me carry him to the bed? I don't like him here with these people."

I said: "Sure. What was that he said?"

"I don't know. Some nonsense about his fish, I think."

I lifted Sype's shoulders and she took his feet and we carried him into the bedroom and put him on the bed. She folded his hands on his chest and shut his eyes. She went over and pulled the blinds down.

"That's all, thank you," she said, not looking at me. "The telephone is downstairs."

She sat down in a chair beside the bed and put her head down on the coverlet near Sype's arm.

I went out of the room and shut the door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาง Sype มาแรก แข็งขา ตาของเธอเคลือบ แขนงอ rigidly แต่งและมือ clawing ตรงหน้าที่อะไร ความรู้สึกในสิ่งที่ไม่มีการ มีปืนเธอกลับ แครอลโดโนแวนเล็ก.32 จัดขึ้นมีประสิทธิภาพในมือหินเล็ก ๆ แครอลโดโนแวนMadder มาล่าสุด กำลังเมา กล้าจากขวด ล้างและ savage เขาโยนสมิธแอนด์ลงบนผม และ leeredโดโนแวนแครอลผลักนาง Sype เฉย ผู้หญิงเก่า stumbled เข้ามุม และจมลงบนหัวเข่าของเธอ blankeyedSype จ้องไปที่สาวโดโนแวน เขา rattled เพราะเธอเป็นสาว และหนุ่มสาว และสวย เขาไม่ได้ถูกใช้กับชนิด เห็นเธอเอาไฟจากเขา ถ้าผู้ชายมาใน เขาจะมียิงพวกเขาเป็นชิ้นเด็กหญิง white-faced ดำเล็กประสบเขา coldly กล่าวในเสียงเย็น ๆ ของเธอแน่น: "ทั้งหมดขวา พ่อ หลั่งฮีตเตอร์ ทำให้เรียบตอนนี้"Sype เองลงช้า ไม่มีตาปิดเธอ เขาใส่ชายแดนขนาดใหญ่ของเขาค้นบนชั้น"เตะมันออกจากตัวคุณ พ่อ"Sype เตะมัน ปืน skidded ข้ามบอร์ดเปลือย ผ่านไปยังศูนย์กลางของห้อง"ที่ถูกวิธี old-timer คุณค้างบนเขา วิ่ง ในขณะที่ฉัน unrod ดิ๊ก "ปืนสอง swiveled และดวงตาสีเทาที่ยากได้มองที่ฉันตอนนี้ Madder ไปวิธีเล็กน้อยไปทาง Sype และชี้เขาสมิธแอนด์ที่หน้าอกของ Sypeหญิงสาวยิ้ม ไม่ยิ้มดี "เด็กชายที่ฉลาด เอ๊ะ คุณแน่ใจว่าติดคอออกตลอดเวลา ไม่คุณ ทำเนื้อ shamus ไม่ frisk พาลของคุณผอม เขาสามารถมีแผนที่เล็ก ๆ ในรองเท้าข้างหนึ่ง""ฉันไม่จำเป็นต้อง ฉันพูดได้อย่างราบรื่น และ grinned ที่เธอพยายามให้รอบ ๆ ไร้น่าสนใจ เพราะนาง Sype ถูกย้ายหัวเข่าของเธอบนพื้น และไปเอาเธอใกล้กับค้นของ Sype"แต่คุณกำลังทั้งหมดล้างตอนนี้ คุณ และคุณยิ้ม ติดเทอร์มิตต์สขณะได้รับเหล็กของคุณ ค่า มิสเตอร์"เธอเป็นผู้หญิง ประมาณห้าฟุตสองนิ้วสูง และน้ำหนักประมาณเป็นร้อย และยี่สิบ เพียงความสาว ผมมีครึ่งนิ้ว ชั่งน้ำหนัก 1 90 5 และ 6 ฟุต ฉันทนมือของฉัน และกดเธอบนขากรรไกรที่เป็นบ้า แต่ผมทั้งหมดที่ฉันสามารถยืนทำ DonovanMadder ปืน Madder โดโนแวน พูดคุยยาก Madder โดโนแวน ฉันกดเธอบนขากรรไกรเธอกลับได้ศอก และ popgun ของเธอออกไป ตัวบุ้งเขียนซี่โครงของฉัน เธอเริ่มที่จะตก ช้า เช่นภาพเคลื่อนไหวช้า ล้ม มีบางสิ่งบางอย่างโง่เลยนาง Sype ได้ค้น และยิงเธอในด้านหลังMadder whirled และทันทีที่เขาเปิด Sype วิ่งเขา Madder ไปกลับ และ yelled และครอบคลุม Sype อีก Sype หยุดเย็น และรอบ ๆ ไร้บ้ากว้างกลับมาหน้าอนต์กระสุนจากค้นโบว์ลิ่งสาวไปถึงประตูได้ถูกตีในลมสูง คึกคักของผ้าสีน้ำเงิน สิ่ง thumped ศีรษะหน้าอกเธอ ผมเห็นใบหน้าของเธอช่วงเธอเด้งกลับ หน้าแปลกที่ฉันไม่เคยเห็นก่อนแล้วเธอได้สิ่ง huddled ชั้นที่เท้าของฉัน เล็ก อันตราย สูญ มีแดงออกมาอย่างเธอ และสูงเงียบผู้หญิงเบื้องหลังเธอกับบุหรี่ค้นจัดมือทั้งสองข้างMadder ยิง Sype ครั้ง Sype ลดลงไปยัง grinning และตีท้ายตาราง ของเหลวสีม่วงมีเคยปลาป่วยพ่นขึ้นเหนือเขา Madder ยิงเขาอีกเขาก็ตกลงฉัน jerked ฉัน Luger ออก และ Madder ยิงในสุดเจ็บปวดที่อาจคิดว่า ไม่น่าจะร้ายแรงที่หลังเข่า เขาไปลงเหมือนกับว่าเขามี tripped เหนือลวดซ่อนอยู่ ผมมี cuffs บนเขาก่อนที่เขาจะเริ่มโหยหวนต่อผมเตะปืนมา และไปผ่าน Sype นาง และเอาค้นใหญ่จากมือของเธอมันมากในห้องเดี๋ยว Eddies ควันลอยต่อสกายไลท์ เทาฝ้าเนื่อง ซีดแสงอาทิตย์ยามบ่าย ผมได้ยินคลื่นเฟื่องฟูในระยะห่าง จากนั้น ผมได้ยินเสียงแดงที่Sype พยายามพูดอะไรบางอย่างได้ ภรรยาของเขาตระเวนทั่ว เขายังอยู่บนหัวเข่าของเธอ ต้องอยู่ข้างเขา มีเลือดของเขาริมฝีปากและฟองอากาศ เขาคันนั้นกะพริบหนัก พยายามล้างศีรษะ เขายิ้มขึ้นที่เธอ กล่าวว่า เสียงของเขาแดงมากรวย ๆ: "ชาวมัวร์ ชาวมัวร์แฮตตี"แล้วคอของเขาไปหลวม และรอยยิ้มที่หลอมปิดหน้าของเขา หัวม้วนด้านใดด้านหนึ่งบนชั้นเปลือยนาง Sype สัมผัสเขา แล้วก็ช้ามากเท้าของเธอ และมองฉัน สงบ dry-eyedเธอว่า เสียงชัดเจนต่ำ: "จะคุณช่วยฉันพกพาเขาไปเตียงไหม ไม่ชอบเขาที่นี่กับคนเหล่านี้"ฉันกล่าวว่า: "แน่ อะไรเขาว่า ""ฉันไม่ทราบ บางเหลวไหลเกี่ยวกับปลาของเขา ฉันคิดว่า "ฉันยกไหล่ของ Sype และเธอเอาเท้าของเขา และเรานำเขาเข้าไปในห้องนอน และทำบนเตียงนอน เธอพับมือบนหน้าอกของเขา และปิดตา เธอไปมากกว่า และดึงผ้าม่านที่ลง"นั่นคือทั้งหมด ขอบคุณ เธอกล่าว ไม่มองที่ฉัน "โทรศัพท์เป็นรอยยิ้ม"เธอนั่งลงในเก้าอี้ข้างเตียง และวางศีรษะของเธอลงใน coverlet ใกล้กับแขนของ Sypeออกจากห้อง และปิดประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาง Sype เดินเข้ามาในครั้งแรกที่แข็งขาดวงตาของเธอเคลือบอ้อมแขนของเธออย่างเหนียวแน่นที่งอข้อศอกและมือ clawing ตรงไปตรงมาไม่มีอะไรที่รู้สึกบางอย่างที่ไม่ได้มี มีปืนอยู่ด้านหลังของเธอเล็กแครอลโดโนแวน 0.32 เป็นที่จัดขึ้นได้อย่างมีประสิทธิภาพในแครอลโดโนแวนขนาดเล็กมือเหี้ยม. แมดเดอมาเป็นคนสุดท้าย เขาเป็นคนเมา, กล้าหาญจากขวดล้างและป่าเถื่อน เขาโยนสมิ ธ แอนด์เวสสันลงบนผมและ leered. แครอลโดโนแวนผลักนาง Sype กัน หญิงที่มีอายุมากกว่าสะดุดในมุมและจมลงบนหัวเข่าของเธอ, blankeyed. Sype จ้องที่สาวโดโนแวน เขาได้รับการ rattled เพราะเธอเป็นหญิงสาวและหนุ่มสาวและสวย เขาไม่ได้ถูกใช้ในการพิมพ์ เห็นเธอเอาไฟออกมาจากเขา . ถ้ามีคนเข้ามาเขาจะต้องยิงให้ชิ้นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ สีดำสีขาวเผือดเผชิญหน้ากับเขาอย่างเย็นชากล่าวว่าในเสียงเย็นของเธอแน่น "สิทธิทั้งหมดพ่อหลั่งฮีตเตอร์ทำให้มันเรียบตอนนี้..." Sype โน้มตัวลง ช้าไม่ได้ละสายตาของเขาออกของเธอ เขาใส่หนุ่มชายแดนมหาศาลของเขาอยู่บนพื้น. "เตะมันออกไปจากคุณพ่อ." Sype เตะมัน ปืนไถลข้ามแผงเปลือยกว่าเข้าสู่ศูนย์กลางของห้อง. "นั่นคือวิธีการตั้งเวลาเก่า. คุณยึดมั่นในเขารีบเร่งในขณะที่ฉัน unrod กระเจี๊ยว." ปืนสองกระบอกหมุนและดวงตาสีเทายากที่กำลังมองหา ที่ฉันตอนนี้ แมดเดอไปทางเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีต่อ Sype และชี้ของเขาสมิ ธ แอนด์เวสสันที่หน้าอกของ Sype. สาวยิ้มไม่ได้มีรอยยิ้มมีความสุข "เด็ก Bright ใช่มั้ย? คุณแน่ใจว่าติดคอของคุณออกมาตลอดเวลาคุณไม่? ทำเนื้อวัว, ตำรวจ. ไม่ได้ค้นเพื่อนผอมของคุณ. เขามีแผนที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในหนึ่งรองเท้า." "ฉันไม่ได้ จำเป็นต้องใช้ "ผมพูดได้อย่างราบรื่นและยิ้มที่เธอ. ฉันพยายามที่จะทำให้รอยยิ้มที่น่าสนใจเพราะนาง Sype กำลังจะย้ายไปที่หัวเข่าของเธออยู่บนพื้นและทุกการเคลื่อนไหวพาเธอใกล้กับหนุ่ม Sype ของ. "แต่คุณกำลังทั้งหมดล้าง ขึ้นตอนนี้คุณและรอยยิ้มขนาดใหญ่ของคุณ. รอก mitts ในขณะที่ฉันได้รับธาตุเหล็กของคุณ. ขึ้นนาย. " เธอเป็นหญิงสาวที่ประมาณห้าฟุตสองนิ้วสูงและหนักประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบ เพียงแค่ผู้หญิง ผมเป็นหกฟุตครึ่งนิ้วน้ำหนัก 1-95 ฉันใส่มือของฉันขึ้นและตีเธอบนขากรรไกร. นั่นคือบ้า แต่ผมมีทุกอย่างที่ฉันสามารถยืนของการกระทำ DonovanMadder, โดโนแวน-แมดเดอปืน, โดโนแวน-แมดเดอพูดคุยยาก ผมตีเธอบนขากรรไกร. เธอก็กลับไปลานและ popgun ของเธอออกไป กระสุนเผาซี่โครงของฉัน เธอเริ่มที่จะลดลง ช้าเช่นภาพเคลื่อนไหวช้าเธอลดลง มีบางอย่างที่โง่เกี่ยวกับมันเป็น. นาง Sype มีม้าและยิงเธอในด้านหลัง. แมดเดอ Whirled และทันทีที่เขาหัน Sype วิ่งเขา แมดเดอกระโดดกลับมาและตะโกนและปกคลุม Sype อีกครั้ง Sype หยุดหนาวและเย็นชาบ้ากว้างกลับมาบนใบหน้าของเขาผอมแห้ง. กระสุนจากหนุ่มสาวเคาะไปข้างหน้าราวกับว่าประตูได้วิปปิ้งในลมสูง ความวุ่นวายของผ้าสีฟ้าสิ่งที่ทุบศีรษะหน้าอกของเธอ ผมเห็นใบหน้าของเธอในขณะที่เธอกลับมา, ใบหน้าแปลกที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน. จากนั้นเธอก็เป็นสิ่งที่ huddled บนชั้นที่เท้าของฉันขนาดเล็กตายสูญพันธุ์ที่มีสีแดงออกมาจากใต้ของเธอและ ผู้หญิงที่เงียบสงบสูงที่อยู่เบื้องหลังของเธอกับหนุ่มสูบบุหรี่ที่จัดขึ้นในมือทั้งสองข้าง. แมดเดอ Sype ยิงสองครั้ง Sype กระโจนไปข้างหน้ายังคงยิ้มและตีท้ายของตาราง ของเหลวสีม่วงเขาได้นำมาใช้ในปลาป่วยพ่นขึ้นกว่าเขา แมดเดอยิงเขาอีกครั้งในขณะที่เขากำลังตก. ฉันกระชากลูเกอร์ของฉันออกมาและยิงแมดเดอในสถานที่เจ็บปวดที่สุดที่ฉันสามารถคิดที่ไม่ได้มีแนวโน้มที่จะเป็นอันตรายถึงชีวิตที่ด้านหลังของหัวเข่า เขาเดินลงมาตรงตามที่ว่าเขาได้สะดุดสายไฟที่ซ่อนอยู่ ผมมีเสื้อกับเขาก่อนที่เขาจะเริ่มต้นแม้จะคร่ำครวญ. ฉันเตะปืนนี่และมีและเดินไปที่นาง Sype และเอาหนุ่มใหญ่ออกมาจากมือของเธอ. มันเป็นมากยังคงอยู่ในห้องในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ วนของควันลอยไปทางสกายไลท์สีเทาภาพยนตร์, อ่อนในช่วงบ่ายวันอาทิตย์ ผมได้ยินเสียงท่องเฟื่องฟูในระยะ จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงผิวปากใกล้ที่มือ. มันเป็น Sype พยายามที่จะพูดอะไรบางอย่าง ภรรยาของเขาคลานข้ามไปเขายังคงอยู่บนหัวเข่าของเธอซุกอยู่ข้างเขา มีเลือดบนริมฝีปากของเขาและฟองอากาศ เขากระพริบตาอย่างหนักพยายามที่จะล้างหัวของเขา เขายิ้มขึ้นที่เธอ เสียงผิวปากของเขากล่าวว่ามากแผ่วเบา "ทุ่งทุ่งแฮ-." จากนั้นคอของเขาไปหลวมและรอยยิ้มละลายออกจากใบหน้าของเขา ศีรษะของเขากลิ้งไปด้านใดด้านหนึ่งบนชั้นเปลือย. นาง Sype สัมผัสเขาแล้วได้ช้ามากไปที่เท้าของเธอและมองมาที่ฉันสงบแห้งตา. เธอพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนต่ำ: "คุณจะช่วยให้ผมพาเขาไปที่เตียงฉันไม่ชอบเขามาที่นี่ด้วยเหล่านี้ . คน " ผมกล่าวว่า "แน่นอนว่าอะไรคือสิ่งที่เขาบอกว่า".? "ผมไม่ทราบว่าเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับปลาของเขาบางคนผมคิดว่า.." ผมยกไหล่ของ Sype และเธอเอาเท้าของเขาและเราพาเขาเข้าไปในห้องนอนและ วางเขาลงบนเตียง เธอพับมือของเขาบนหน้าอกของเขาและปิดตาของเขา เธอเดินไปและดึงผ้าม่านลง. "นั่นคือทั้งหมดขอขอบคุณ" เธอกล่าวว่าไม่มองมาที่ฉัน "โทรศัพท์เป็นชั้นล่าง." เธอนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงและใส่หัวของเธอลงบนผ้าคลุมเตียงใกล้กับแขนของ Sype. ฉันเดินออกมาจากห้องและปิดประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาง sype มาในครั้งแรก เกร็งขา ดวงตาเคลือบ , แขนงอ rigidly ที่ข้อศอกและมือปัดตรงๆเลย ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่ได้มี มีปืนด้านหลังของเธอคือ แครอล โดโนแวนขนาดเล็ก 32 ที่จัดขึ้นมีประสิทธิภาพใน Carol โดโนแวนขนาดเล็กเหี้ยมมือ

บ้ามาล่าสุด เขาเมา กล้าหาญ จากขวด , ล้างและป่าเถื่อน .เขาโยน&สมิทเวสสันดูถูกฉันแล้วมองอย่างเจ้าเล่ห์

แครอล โดโนแวน sype ผลักนางออกไป คนแก่ที่สะดุดลงในมุมและทรุดลงบนเข่าของเธอ blankeyed

sype จ้องมอง โดโนแวน เกิร์ล เขาตกใจ เพราะเธอเป็นสาว และสาวสวย เขาไม่ได้ถูกใช้เพื่อพิมพ์ เห็นเธอเอาไฟออกจากเขา ถ้าผู้ชายเข้ามา เขาจะต้องยิงพวกเขาชิ้น

ความมืดสีขาวขนาดเล็กเผชิญสาวต้องเผชิญหน้ากับเขาอย่างเย็นชา กล่าวในแน่นของเธอ เสียงเย็น : " เอาล่ะ พ่อ หลั่งฮีตเตอร์ ให้มันเรียบ แล้ว

sype เอนตัวลงช้าๆ ไม่ละสายตาจากเธอ เขาเอาม้าชายแดนอันใหญ่โตของเขาบนชั้น

" เตะมันออกไปจากคุณ พ่อ . . "

sype เตะมัน ปืนไถลข้ามบอร์ดเปลือย ผ่านทางศูนย์ของห้อง

" นั่นแหละ คนเก่าแก่คุณจับเขาไว้ รัช ในขณะที่ฉัน unrod จู๋ "

ปืนสองกระบอก swiveled และหนัก ดวงตาสีเทามองฉันตอนนี้ บ้าไปนิดนึง ต่อ sype และชี้ที่หน้าอกของเขา&สมิทเวสสัน sype .

สาวยิ้ม ไม่ใช่ยิ้มสวยมาก . สดใสเด็ก เอ๊ะ คุณแน่ใจนะ ว่าหาเรื่องใส่ตัวตลอดเวลา ใช่มั้ย ? ได้เนื้อวัว , นักสืบ . ไม่ค้นตัวเพื่อนผอมของคุณ เขามี แผนที่เล็ก หนึ่งใน "

รองเท้า" ไม่ต้อง " ผมพูดได้อย่างราบรื่น และสแยะยิ้มที่เธอ

ฉันพยายามให้นั่งดูด เพราะคุณนาย sype ขยับเข่าบนพื้น และทุกย้าย เอาใกล้ sype ผูกลูก

" แต่คุณก็พังหมด ตอนนี้เธอและยิ้มใหญ่ ของคุณ รอก mitts ในขณะที่ฉันได้รับเหล็กของคุณ ถึงคุณ "

เธอเป็นผู้หญิง ประมาณห้าฟุตสองนิ้วสูงและมีน้ำหนักประมาณ 120แค่ผู้หญิง ผมหกฟุตครึ่งนิ้ว หนักหนึ่งเก้าสิบห้า ฉันใส่มือของฉันและกดบนขากรรไกรของเธอ

นั่นมันบ้า แต่ฉันมีสิ่งที่ฉันสามารถยืนอยู่ใน donovanmadder พระราชบัญญัติโดโนแวนบ้าปืน โดโนแวน กว่ายากคุยด้วย ฉันตีเธอขากรรไกร

เธอกลับไปบ้าน และปืนของเธอไป ทากเผาซี่โครงผม เธอเริ่มที่จะตก อย่างช้าๆ เหมือนภาพช้า เธอล้มลงมีบางสิ่งที่โง่เกี่ยวกับเรื่องนี้

คุณนาย sype ได้ปืนแล้วยิงเขาในด้านหลัง

บ้า Whirled และทันทีที่เขาหัน sype วิ่งเขา บ้ากระโดดกลับและตะโกนและครอบคลุม sype อีกครั้ง sype หยุดเย็นและยิ้มกว้างบนใบหน้าซีดๆ กลับมาบ้าของเขา

กระสุนจากปืนล้มสาวไปข้างหน้าราวกับประตูได้วิปปิ้งในลมสูง ความวุ่นวายของผ้าสีฟ้าบางอย่างที่ทับหน้าอก หัวของฉัน ผมเห็นหน้าเธอสักครู่เธอเด้งกลับหน้าแปลกๆที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน

แล้วเธอถูก huddled บนพื้นที่เท้าของฉัน , ขนาดเล็ก , มฤตยู , สูญพันธุ์ , กับสีแดงออกมาจากใต้ของเธอและร่างสูงเงียบผู้หญิงข้างหลังเธอ ด้วยการสูบบุหรี่ โคลท์ จัดขึ้นใน 2 มือ

บ้ายิง sype สองครั้งsype กระโจนไปข้างหน้ายังยิ้มและตีท้ายตาราง ของเหลวสีม่วงที่เขาใช้ในปลาป่วยฉีดขึ้นเหนือเขา บ้ายิงเขาอีก เมื่อเขาล้ม

ผมเป็นลูเกอร์ของฉันออกและยิงๆในสถานที่เจ็บปวดมากที่สุด ผมก็คิดว่าไม่น่าจะเสียชีวิตหลังเข่า เขาลงไปว่า ถ้าเขาเดินสะดุดสายไฟที่ซ่อนอยู่ฉันใส่กุญแจมือเขาก่อนที่เขาจะเริ่มร้องครวญคราง

ผมเตะปืนที่นี่และมี และ ไปที่คุณ sype และเอาปืนขนาดใหญ่ออกมาจากมือของเธอ . . . . .

แต่ก็ยังมากอยู่ในห้องสักพัก น้ำวนควันลอยต่อ Skylight ซึ่งถูกปกคลุมด้วยเยื่อบางๆสีเทาอ่อนในแสงแดดยามบ่าย ฉันได้ยินคลื่นเฟื่องฟูในระยะทาง แล้วผมก็ได้ยินเสียงหวีด

ใกล้มือมัน sype พยายามจะพูดบางอย่าง ภรรยาเขาคลานข้ามเขายังคงคุกเข่า huddled ข้างๆเขา มีเลือดบนริมฝีปากของเขาและฟองอากาศ เขากระพริบตายากพยายามที่จะล้างหัว เขายิ้มขึ้นที่เธอ เขาผิวปากเสียงกล่าวมากๆ : " ชาวมัวร์ , Hattie ทุ่งโล่ง "

แล้วคอก็หลวมและรอยยิ้มละลายหน้า . หัวม้วนไปด้านใดด้านหนึ่งบนพื้นเปล่า

คุณนาย