7) Go to places that are unfamiliar

7) Go to places that are unfamiliar to you

Use a summer or a school year to live abroad, ideally a place completely different from home, where you'll come to know local people (and not just the expatriate community).

When I was a student, I didn't leave Canada or the US until I was about 21. One day I realized I couldn't find Portugal on a map, and this shamed me into reading some history and taking a trip to Europe.

I wish I'd spent more than 12 weeks abroad, and I wish I'd stayed longer in one place. Coasting through youth hostels at the pace of one country a week does not really teach you about another life. It wasn't until I started working on research projects in India, Kenya, and Uganda that I started to learn a great deal about the world (and myself).

I'd also encourage people to get outside their comfort zones. When I got to Europe as a 21-year-old, I was so anxious and inexperienced that I found Eastern Europe and even Spain too intimidating and scary. I stuck to more familiar territory.

Ten years later, I unexpectedly found myself working in a war-torn corner of Africa. And that's my career today. I don't recommend it to everyone. It's not necessary to be worldly, by any measure. But I encourage American students to get away from English-speaking countries and Western Europe. Here's where it also makes sense to learn the language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7) ไปยังสถานที่ไม่คุ้นเคยกับคุณใช้ในฤดูร้อนหรือปีที่อยู่ในต่างประเทศ ระดับสมบูรณ์แตกต่างจากที่บ้าน ที่คุณจะมารู้ว่าคนในท้องถิ่น (และไม่ใช่เพียงชุมชนชาวต่างชาติ)เมื่อผมเป็นนักเรียน ผมไม่ได้ปล่อยแคนาดาหรือสหรัฐอเมริกาจนได้ประมาณ 21 วันหนึ่งฉันตระหนักไม่พบโปรตุเกสบนแผนที่ และนี้ shamed ผมอ่านประวัติบางส่วน และการเดินทางไปยุโรปฉันหวังว่าฉันได้ใช้เวลาในต่างประเทศมากกว่า 12 สัปดาห์ และใจสะอาดในเดียว Coasting ผ่านเยาวชนที่ก้าวของประเทศหนึ่งสัปดาห์ไม่จริง ๆ สอนเกี่ยวกับชีวิตอีก มันไม่ได้จนกระทั่งผมเริ่มทำงานในโครงการวิจัย ในอินเดีย เคนยา ยูกันดาที่ผมเริ่มที่จะเรียนรู้อย่างมากเกี่ยวกับโลก (และตัวเอง)นอกจากนี้ผมยังจะส่งเสริมให้ผู้อยู่นอกโซนความสะดวกสบายของพวกเขา เมื่อไปถึงยุโรปเป็น 21 ปี ผมจึงกังวล และไม่มีประสบการณ์ว่า ผมพบว่ายุโรปตะวันออกและสเปนแม้น่ากลัว และน่ากลัวเกินไป ฉันติดอยู่กับดินแดนที่คุ้นเคยสิบปีต่อมา โดยไม่คาดคิดพบตัวเองทำงานในมุมที่สงครามของทวีปแอฟริกา และที่ทำงานของฉันวันนี้ ผมไม่แนะนำให้ทุกคน จึงไม่จำเป็นจะทางโลก โดยวัด แต่ขอให้น้อง ๆ นักเรียนชาวอเมริกันจากประเทศอังกฤษและยุโรปตะวันตก นี่คือที่มันยังทำให้รู้สึกว่าจะเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7) ไปยังสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยกับคุณใช้ในช่วงฤดูร้อนปีโรงเรียนที่จะอาศัยอยู่ในต่างประเทศ, ความนึกคิดสถานที่ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากที่บ้านที่คุณจะมาทำความรู้จักกับคนในท้องถิ่น (และไม่เพียง แต่ชุมชนชาวต่างชาติ). เมื่อฉันเป็น นักเรียนผมไม่ได้เดินทางออกจากแคนาดาสหรัฐหรือจนกว่าฉันจะเป็นประมาณ 21 วันหนึ่งผมรู้ว่าผมไม่สามารถพบกับโปรตุเกสบนแผนที่และนี่ตะขิดตะขวงผมเข้าไปอ่านประวัติและการเดินทางไปยังยุโรป. ฉันหวังว่าฉัน d ที่ใช้เวลากว่า 12 สัปดาห์ในต่างประเทศและฉันหวังว่าฉันจะอยู่ได้อยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง เลื่อนผ่านหอพักเยาวชนที่ก้าวของประเทศใดประเทศหนึ่งสัปดาห์ไม่ได้โดดสอนคุณเกี่ยวกับชีวิตอีก มันไม่ได้จนกว่าผมเริ่มทำงานในโครงการวิจัยในประเทศอินเดียเคนยาและยูกันดาที่ผมเริ่มที่จะเรียนรู้การจัดการที่ดีเกี่ยวกับโลก (และตัวเอง). ฉันยังต้องการส่งเสริมให้คนที่จะได้รับนอกเขตความสบายของพวกเขา เมื่อผมกลับไปยังยุโรปเป็น 21 ปีผมจึงกังวลและขาดประสบการณ์ที่ผมพบว่ายุโรปตะวันออกและแม้กระทั่งสเปนข่มขู่เกินไปและน่ากลัว ผมติดอยู่กับดินแดนที่คุ้นเคยมากขึ้น. สิบปีต่อมาผมพบว่าตัวเองโดยไม่คาดคิดการทำงานในมุมสงครามฉีกขาดของทวีปแอฟริกา และนั่นคืออาชีพของฉันในวันนี้ ผมไม่แนะนำให้ทุกคน ก็ไม่จำเป็นที่จะเป็นทางโลกโดยมาตรการใด ๆ แต่ผมขอแนะนำให้นักเรียนชาวอเมริกันจะได้รับจากประเทศที่พูดภาษาอังกฤษและยุโรปตะวันตก ที่นี่ก็ยังทำให้ความรู้สึกที่จะเรียนรู้ภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 ) ไปสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยกับคุณใช้ในฤดูร้อน หรือปีโรงเรียนอยู่ในต่างประเทศ ซึ่งเป็นสถานที่ที่แตกต่างจากบ้านที่คุณจะมารู้ว่าประชาชนท้องถิ่น ( และไม่เพียง แต่ชุมชนชาวต่างชาติ )ตอนที่ฉันยังเป็นนักเรียน ผมไม่ได้ไปแคนาดาหรืออเมริกา จนกระทั่งอายุประมาณ 21 วันหนึ่งฉันตระหนักฉันไม่พบ โปรตุเกส บนแผนที่ และนี่ทำให้ฉันเข้าไปอ่านประวัติและการเดินทางไปยุโรปผมใช้เวลากว่า 12 สัปดาห์ในต่างประเทศ และผมหวังว่าผมจะอยู่ยาวในสถานที่หนึ่ง เรื่อยเปื่อยกับหนุ่มที่ก้าวของประเทศหนึ่งสัปดาห์ไม่สอนคุณเกี่ยวกับชีวิตอื่น มันไม่ได้จนกว่าฉันเริ่มทำงานในโครงการวิจัยในอินเดีย เคนยา และยูกันดา ที่ผมเริ่มที่จะเรียนรู้มากเกี่ยวกับโลก ( และตัวเอง )ผมก็ยังสนับสนุนให้ประชาชนออกไปนอกเขตความสะดวกสบายของพวกเขา เมื่อฉันได้ไปยุโรป อายุ 21 ปี ผมกังวลมากและประสบการณ์ที่ผมพบว่า ยุโรปตะวันออก และแม้แต่สเปนน่ากลัวเกินไป และน่ากลัว ฉันติดอยู่ในดินแดนที่คุ้นเคยสิบปีต่อมา ผมก็พบว่าตัวเองทำงานในมุมที่ฉีกขาดของแอฟริกา และนั่นคืออาชีพของฉันในวันนี้ ผมไม่แนะนำให้ทุกคน มันไม่จำเป็นที่จะต้องทางโลก โดยมาตรการใด ๆ . แต่ผมขอแนะนำให้นักเรียนชาวอเมริกันที่จะออกไปจากประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ และยุโรปตะวันตก ที่นี่มันก็ทำให้ความรู้สึกที่จะเรียนรู้ภาษา