Being twice elected President of th

Being twice elected President of the United States is no small accomplishment. But only eight short years before becoming President, Barack Obama suffered an embarrassing defeat in his first bid for national office. It was an epic failure but one that he turned into a grand success.

Obama had successfully run campaigns for the Illinois Senate in 1996 and 1998. With two state wins under his belt, he set his sights on Washington in 2000, challenging incumbent Congressman Bobby Rush in the Democratic primary. Obama quickly announced his candidacy, and then ran a poll to see where he stood. He found out that only 11% of the district recognized his name, while his opponent enjoyed 90% name recognition alongside a 70% approval rating. It didn’t take much insight for Obama to realize it was a mistake to have run in the first place. In 2007, he told a New York Times reporter: “In retrospect, there was very little chance of me winning that race. That was a good lesson – that you should never be too impressed with your own ideas if your name recognition in a Congressional district is only eight or whatever it was.”

But that wasn’t the only lesson learned.

During the campaign, Obama focused on selling specific policies he felt would help the community, tangible ideas to solve particular problems. But shortly after the campaign started, tragedy struck: Congressman Rush’s son was shot and killed on the way home from the grocery store. Candidate Obama did the right thing by suspending his campaign for a month and incorporating this issue into his platform, calling for tighter gun control. Then, partly due to the publicity surrounding the shooting, the Illinois legislature called a special session around the Christmas holidays to vote on new gun control measures. But Obama had flown to Hawaii to visit his grandmother and spend time with his wife and young daughter. Unable to fly back for the vote because his daughter became ill during the trip, he ended up missing that special session on gun control. The legislation failed by a few votes and the following day’s newspaper story suggested that state senator Obama was partially to blame because he had not returned from a “Hawaii vacation” to vote.

The image of Obama relaxing on a beach in Hawaii—however far from the truth—instead of passing a bill to make Illinois safer, was too much to overcome. He was an issues-oriented candidate and he failed to vote on a topic of serious concern. Obama’s Congressional campaign went from bad to worse: he went from an unknown candidate to a disliked candidate, and he lost by a whopping 31 percentage points.

But instead of letting that embarrassment define him, it became an exercise in humility. Many believe that the failed House race was a vital learning experience. One of his friends and former state senator Denny Jacobs explained: “He stumbled on the fact that instead of running on all the issues…that hope is the real key.”

After the failed campaign, Obama shifted his messaging. Instead of simply delivering policy recommendations, he began painting a picture of his grand vision for the future, first for Illinois and later for the United States and the entire world. He spread that message and was briskly reelected to the Illinois State Senate in 2002, and then finally made it to Capitol Hill when he was elected to the United States Senate in 2004. In 2006, he wrote The Audacity of Hope, as much to calibrate his mental compass as it was to announce his candidacy for the President of the United States.

It is often hard for people to step back and gain perspective. Failure forces that. We think of something as small that an ant perceives as large; something as large that looks small from outer space. Perspective reminds us that the world is relative and needs relative solutions. In this case, perspective is exactly what was needed. Obama was doing what everyone else before him had done: run a campaign on issues. But his failure forced him to break with that norm and do something different. In this case, what he did different was to think bigger, broader and with more vision—something Americans have seen out of very few politicians in recent years.

The story of how Obama made it to the White House is well known. But what many don’t realize is that by the time he ran for President of the United States in 2008, he had spent eight years perfecting his message of hope against the backdrop of a humbling failure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองการเลือกประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาเป็นความสำเร็จไม่น้อย แต่เพียงแปดปีสั้น ๆ ก่อนที่จะเป็น ประธาน Barack Obama ได้รับความเดือดร้อนความพ่ายแพ้อายในการเสนอราคาครั้งแรกของเขาสำหรับสำนักงานแห่งชาติ มันเป็นความล้มเหลวที่มหากาพย์แต่ที่เขาเปลี่ยนเป็นความสำเร็จที่แกรนด์Obama ได้เรียบร้อยแล้วรันแคมเปญสำหรับวุฒิสภารัฐอิลลินอยส์ในปี 1996 และ 1998 มีชนะระดับสองรัฐภายใต้เข็มขัดของเขา เขาได้แหล่งของเขาในวอชิงตันใน 2000 ท้าทายวิ่งบ๊อบบี้ Congressman incumbent ในหลักประชาธิปไตย Obama ประกาศ candidacy ของเขาอย่างรวดเร็ว และวิ่งสำรวจดูที่เขายืนอยู่แล้ว เขาพบว่า เพียง 11% ของรู้จักชื่อของเขา ในขณะที่คู่แข่งของเขาชอบรู้ชื่อ 90% ควบคู่ไปกับการจัดอันดับ 70% อนุมัติ มันไม่ได้ใช้เข้าใจมากสำหรับ Obama เพื่อตระหนักถึงมันเป็นความผิดพลาดจะมีการเรียกใช้แรก ในปี 2007 เขาบอกผู้สื่อข่าวนิวยอร์คไทม์: "ใน retrospect มีโอกาสน้อยมากของผมชนะการแข่งขัน ที่ได้เรียนดี – ที่คุณไม่ควรประทับใจเกินไปกับความคิดของคุณเองถ้าคุณรู้ชื่อในอำเภอตั้ง เฉพาะแปดหรือสิ่งที่มันเป็น"แต่ที่ไม่ได้เรียนรู้บทเรียนเท่านั้นเสริม Obama ที่เน้นขายเฉพาะนโยบายเขารู้สึกจะช่วยให้ชุมชน แนวคิดรูปธรรมการแก้ปัญหาเฉพาะ แต่ในไม่ช้าหลังจากแคมเปญเริ่มต้น โศกนาฏกรรมหลง: สน Congressman วิ่งยิง และฆ่าในทางบ้านจากร้านค้า Obama ผู้สมัครไม่ตรงกัน โดยระงับการส่งเสริมการขายของเขาสำหรับเดือน และเพจปัญหานี้เข้าไปในแพลตฟอร์มของเขา เรียกควบคุมปืนสัด แล้ว ส่วนหนึ่งเนื่องจากการประชาสัมพันธ์ที่พักถ่ายภาพ ทูลเกล้าทูลกระหม่อมอิลลินอยส์เรียกประชุมพิเศษรอบวันหยุดคริสต์มาสลงในมาตรการควบคุมปืนใหม่ แต่ Obama ก็บินไปฮาวายเพื่อเยี่ยมชมยายของเขา และใช้เวลากับภรรยาและลูกสาวตัวน้อยของเขา ไม่สามารถบินไปกลับสำหรับลงคะแนนเนื่องจากลูกสาวของเขาก็ป่วยตลอดการเดินทาง เขาสิ้นสุดขาดประชุมพิเศษที่ควบคุมปืน กฎหมายล้มเหลว โดยกี่คะแนนและเรื่องราวของวันต่อไปนี้หนังสือพิมพ์แนะนำสวีสถานะว่า Obama ถูกบางส่วนถูกตำหนิ เพราะเขาไม่รับจาก "วันหยุดฮาวาย" ลงรูปของ Obama ที่ผ่อนคลายบนชายหาดในฮาวาย — แต่ห่างไกลจากความจริง — แทนที่จะช่วยเก็บเงินจะทำให้ประเทศปลอดภัย ถูกมากเกินไปจะเอาชนะ เขาเป็นผู้ที่เน้นปัญหา และไม่สามารถลงคะแนนในหัวข้อของปัญหาร้ายแรง ของ Obama ตั้งเสริมไปจากเลวร้ายยิ่ง: เขาไปจากผู้ที่รู้จักผู้สมัคร disliked และเขาสูญเสียจุด whopping 31 เปอร์เซ็นต์แต่แทนที่จะให้ความลำบากใจที่กำหนดเขา มันเป็นการออกกำลังกายในบท หลายคนเชื่อว่า การแข่งขันบ้านล้มเหลวมีประสบการณ์เรียนรู้ที่สำคัญ เพื่อนของเขาและสถานะเดิมสวีเจคอปส์แซกอธิบาย: "เขา stumbled บนข้อเท็จจริงที่แทนการใช้ปัญหาทั้งหมด...ความหวังนั้นเป็นกุญแจสำคัญแท้จริง "หลังจากแคมเปญล้มเหลว Obama เปลี่ยนข้อความของเขา แทนที่จะเพียงแค่ส่งคำแนะนำนโยบาย เขาเริ่มวาดรูปของวิสัยทัศน์ของเขาแกรนด์สำหรับอนาคต ก่อนรัฐอิลลินอยส์ และในภายหลัง สำหรับสหรัฐอเมริกาและโลกทั้งหมด เขาเผยแพร่ข้อความที่ถูก briskly reelected การวุฒิสภารัฐอิลลินอยส์ในปี 2002 แล้ว ในที่สุดจะได้แคปิตอลฮิลล์เมื่อเขาถูกเลือกเป็นวุฒิสภาสหรัฐอเมริกาในปี 2004 ในปี 2006 เขาเขียนความกล้าแห่งความหวัง เป็นการปรับเทียบเข็มทิศจิตใจของเขาก็จะประกาศ candidacy ของเขาสำหรับประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาก็มักจะยากสำหรับคนที่จะย้อนกลับ และได้มุมมอง ความล้มเหลวของกองกำลังที่ เราคิดว่า เป็นขนาดเล็กบางอย่างที่ มดละเว้นเป็นใหญ่ บางสิ่งบางอย่างมีขนาดใหญ่ที่มีลักษณะขนาดเล็กจากอวกาศ มุมมองนึกว่า โลกเป็นญาติ และต้องแก้ไขปัญหาญาติ ในกรณีนี้ มุมมองเป็นสิ่งจำเป็น Obama ได้ทำสิ่งที่คนอื่นก่อนที่เขาได้ทำ: รันแคมเปญในประเด็น แต่ความล้มเหลวของเขาบังคับเขาทำลายกับที่ปกติ และทำบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน ในกรณีนี้ สิ่งที่เขาไม่แตกต่างกันคือการ คิดใหญ่ กว้างขึ้น และ มีวิสัยทัศน์เพิ่มเติม — สิ่งที่อเมริกันได้เห็นจากนักการเมืองที่มีเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเรื่องราวของวิธีทำไวท์เฮ้าส์ Obama เป็นที่รู้จัก แต่อะไรมากไม่รู้เป็นที่ตามเวลาที่เขาวิ่งสำหรับประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในปี 2008 เขาใช้เวลาแปดปี perfecting ข้อความของเขาความหวังกับฉากหลังของความล้มเหลว humbling

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเลือกตั้งครั้งที่สองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาไม่สำเร็จเล็ก ๆ แต่เพียงแปดปีสั้นก่อนที่จะกลายประธานบารักโอบาประสบความพ่ายแพ้ที่น่าอายในการเสนอราคาครั้งแรกของเขาสำหรับสำนักงานแห่งชาติ มันเป็นความล้มเหลวของมหากาพย์ แต่อย่างหนึ่งที่เขากลายเป็นสำเร็จที่ยิ่งใหญ่. โอบามาได้เรียกใช้แคมเปญที่ประสบความสำเร็จสำหรับวุฒิสภารัฐอิลลินอยส์ในปี 1996 และปี 1998 มีสองรัฐชนะภายใต้เข็มขัดของเขาเขาตั้งสถานที่ท่องเที่ยวของเขาในกรุงวอชิงตันในปี 2000 ความท้าทายที่ผู้ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาคองเกรสบ๊อบบี้ Rush ในหลักประชาธิปไตย โอบามาประกาศให้ผู้สมัครได้อย่างรวดเร็วของเขาและจากนั้นก็วิ่งการสำรวจเพื่อดูว่าเขายืนอยู่ เขาพบว่ามีเพียง 11% ของอำเภอได้รับการยอมรับชื่อของเขาในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามของเขามีความสุขกับการรับรู้ชื่อ 90% ควบคู่ไปกับคะแนนเห็นชอบ 70% มันไม่ได้ใช้ความเข้าใจมากให้โอบามาที่จะรู้ว่ามันเป็นความผิดพลาดที่จะได้ทำงานในสถานที่แรก ในปี 2007 เขาบอกนักข่าวนิวยอร์กไทม์ส "ในการหวนกลับมีโอกาสน้อยมากที่ผมชนะการแข่งขันว่า นั่นเป็นบทเรียนที่ดี -. ที่คุณไม่ควรจะเกินไปประทับใจกับความคิดของคุณเองถ้ารู้ชื่อของคุณในอำเภอรัฐสภาเป็นเพียงแปดหรือสิ่งที่มันเป็น ". แต่ที่ไม่ได้เป็นเพียงบทเรียนได้เรียนรู้ในระหว่างการหาเสียงของโอบามามุ่งเน้น ในการขายนโยบายเฉพาะที่เขารู้สึกว่าจะช่วยให้ชุมชนที่มีตัวตนความคิดในการแก้ปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่ไม่นานหลังจากที่แคมเปญเริ่มต้นโศกนาฏกรรม: ลูกชายของสภาคองเกรส Rush ถูกยิงเสียชีวิตระหว่างทางกลับบ้านจากร้านขายของชำ โอบามาผู้สมัครได้ทำสิ่งที่ถูกต้องโดยการระงับการหาเสียงของเขาสำหรับเดือนและผสมผสานปัญหานี้เป็นแพลตฟอร์มของเขาเรียกร้องให้มีการควบคุมอาวุธปืนที่เข้มงวดมากขึ้น จากนั้นส่วนหนึ่งเป็นเพราะการประชาสัมพันธ์โดยรอบการถ่ายภาพที่สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐอิลลินอยส์เรียกว่าเซสชั่นพิเศษรอบวันหยุดคริสมาสต์ที่จะลงคะแนนเสียงเกี่ยวกับมาตรการการควบคุมอาวุธปืนใหม่ แต่โอบามาได้บินไปฮาวายเยี่ยมคุณยายของเขาและใช้เวลาอยู่กับภรรยาและลูกสาวสาวของเขา ไม่สามารถที่จะบินกลับสำหรับการลงคะแนนเสียงเพราะลูกสาวของเขากลายเป็นไม่ดีในระหว่างการเดินทางเขาจบลงด้วยการที่ขาดหายไปที่เซสชั่นพิเศษในการควบคุมอาวุธปืน กฎหมายล้มเหลวโดยคะแนนโหวตน้อยและเรื่องราวหนังสือพิมพ์วันรุ่งบอกว่าโอบามาวุฒิสมาชิกรัฐเป็นเพียงบางส่วนที่จะตำหนิเพราะเขาไม่ได้กลับมาจากการเป็น "วันหยุดที่ฮาวาย" ที่จะลงคะแนนเสียง. ภาพของโอบามาพักผ่อนบนชายหาดในฮาวาย แต่ไกลจาก ความจริง-แทนการส่งผ่านการเรียกเก็บเงินที่จะทำให้รัฐอิลลินอยส์ปลอดภัยมากเกินไปที่จะเอาชนะ เขาเป็นผู้สมัครที่มุ่งเน้นปัญหาและเขาล้มเหลวในการออกเสียงลงคะแนนในเรื่องของความกังวลอย่างจริงจัง โอบามาของแคมเปญรัฐสภาไปจากที่เลวร้ายเขาเดินออกมาจากผู้สมัครที่ไม่รู้จักกับผู้สมัครที่ไม่ชอบและเขาก็หายไปโดยมหันต์ 31 คะแนนร้อยละ. แต่แทนที่จะปล่อยให้ลำบากใจที่กำหนดเขาก็เป็นที่ออกกำลังกายในความอ่อนน้อมถ่อมตน หลายคนเชื่อว่าล้มเหลวในการแข่งขันที่บ้านเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่สำคัญ หนึ่งในเพื่อนของเขาและอดีตสมาชิกวุฒิสภารัฐนี่ส์จาคอบส์อธิบายว่า: ". เขาสะดุดกับความจริงที่ว่าแทนที่จะทำงานในประเด็นทั้งหมด ... ความหวังว่าเป็นกุญแจสำคัญของจริง" หลังจากที่ล้มเหลวในการรณรงค์โอบามาเลื่อนการส่งข้อความของเขา แทนที่จะส่งมอบข้อเสนอเชิงนโยบายที่เขาเริ่มวาดภาพของวิสัยทัศน์ที่ยิ่งใหญ่ของเขาในอนาคตครั้งแรกสำหรับรัฐอิลลินอยส์และต่อมาในสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก เขากระจายข้อความที่และเลือกตั้งเหยงไปยังวุฒิสภารัฐอิลลินอยส์ในปี 2002 และจากนั้นในที่สุดก็ทำให้มันไป Capitol Hill เมื่อเขาได้รับเลือกให้วุฒิสภาสหรัฐในปี 2004 ในปี 2006 เขาเขียนกล้าแห่งความหวังมากพอที่จะปรับ เข็มทิศจิตของเขาเพราะมันเป็นอะไรที่จะประกาศผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา. มันมักจะเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่จะย้อนกลับไปและมุมมองที่ได้รับ กองกำลังที่ล้มเหลว เราคิดว่าสิ่งที่เป็นขนาดเล็กที่มดคิดว่าเป็นขนาดใหญ่ บางสิ่งบางอย่างที่มีขนาดใหญ่ที่มีลักษณะเล็ก ๆ จากพื้นที่รอบนอก มุมมองเตือนเราว่าโลกเป็นญาติและความต้องการโซลูชั่นญาติ ในกรณีนี้มุมมองเป็นสิ่งที่ถูกต้อง โอบามาได้ทำในสิ่งที่คนอื่น ๆ ก่อนที่เขาเคยทำ: ใช้แคมเปญในปัญหา แต่ความล้มเหลวของเขาบังคับให้เขาต้องทำลายบรรทัดฐานที่และทำสิ่งที่แตกต่างกัน ในกรณีนี้สิ่งที่เขาทำที่แตกต่างกันคือการคิดขนาดใหญ่ที่กว้างขึ้นและมีวิสัยทัศน์อะไรบางอย่างที่ชาวอเมริกันมากขึ้นได้เห็นออกมาจากนักการเมืองน้อยมากในปีที่ผ่าน. เรื่องราวของวิธีการที่โอบามาทำให้มันไปที่ทำเนียบขาวเป็นที่รู้จักกันดี แต่สิ่งที่หลายคนไม่ได้ตระหนักถึงก็คือว่าตามเวลาที่เขาวิ่งไปหาประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในปี 2008 เขาได้ใช้เวลาแปดปีที่สมบูรณ์แบบข้อความของเขาแห่งความหวังกับฉากหลังของความล้มเหลวที่อ่อนน้อมถ่อมตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็น 2 เลือกตั้งประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา เป็นความสำเร็จที่ไม่เล็ก แต่แค่แปดปีที่ผ่านมาสั้น ๆก่อนที่จะกลายเป็นประธานาธิบดี บารัค โอบามาได้รับการพ่ายแพ้ที่น่าอับอายในการเสนอราคาครั้งแรกของเขาสำหรับสำนักงานแห่งชาติ มันเป็นมหากาพย์ล้มเหลวแต่สิ่งหนึ่งที่เขาจะกลายเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

โอบามาได้เรียบร้อยแล้ววิ่งแคมเปญสำหรับอิลลินอยส์วุฒิสภาในปี 1996 และ 1998 กับสองรัฐชนะภายใต้เข็มขัดของเขาเขาตั้งสถานที่ท่องเที่ยวของเขาในวอชิงตันในปี 2000 ที่ท้าทายตำแหน่ง สว. บ๊อบบี้ Rush ในประชาธิปไตย หลัก โอบามาประกาศผู้สมัครรับเลือกตั้งของเขาอย่างรวดเร็ว และวิ่งแบบสํารวจดูที่เขายืนอยู่ เขาพบว่า เพียงร้อยละ 11 ของตำบลจำชื่อของเขา ในขณะที่คู่ต่อสู้ของเขาชอบ 90% ชื่อรับรู้พร้อมกับคะแนนการอนุมัติ 70%มันไม่ได้ลึกมากสำหรับโอบามาตระหนักว่ามันเป็นความผิดพลาดที่ได้ใช้ในสถานที่แรก ในปี 2007 เขาได้บอกนักข่าวนิวยอร์กไทมส์ : " ในการหวนกลับ , มีโอกาสน้อยมากที่ฉันชนะการแข่งขัน ที่เป็นทั้งบทเรียนที่ดีที่คุณไม่ควรเหมือนกัน ประทับใจกับความคิดของคุณเองหากรู้ชื่อของคุณในย่านรัฐสภาเป็นเพียงแปดหรืออะไรก็ตาม

"แต่ที่ไม่ได้เป็นเพียงบทเรียน

ช่วงหาเสียง โอบามาเน้นนโยบายการขายที่เฉพาะเจาะจง เขารู้สึกจะช่วยให้ชุมชนมีความคิดเพื่อแก้ปัญหาเฉพาะ แต่ไม่นานหลังจากที่แคมเปญเริ่มต้น , โศกนาฏกรรม : สว. รัชลูกชายถูกยิงเสียชีวิตระหว่างทางกลับบ้านจากร้านขายของชำผู้สมัครโอบามาทำถูกแล้วที่ระงับการรณรงค์ของเขาสำหรับเดือนและรวมปัญหานี้ลงในแพลตฟอร์มของเขา เรียกสัดปืนควบคุม แล้ว ส่วนหนึ่งเนื่องจากการประชาสัมพันธ์รอบยิง สภานิติบัญญัติรัฐอิลลินอยส์เรียกวาระพิเศษรอบวันหยุดคริสต์มาสที่จะลงคะแนนในมาตรการควบคุมปืนใหม่แต่โอบามาได้บินไปฮาวายไปเยี่ยมคุณย่าของเขาและใช้เวลากับภรรยาและลูกสาว . ไม่สามารถบินกลับมาให้โหวต เพราะลูกสาวป่วยระหว่างเดินทาง เขาก็หายตัวไปที่เซสชันพิเศษในการควบคุมปืน